W artykule podejmuję problem podwójnego zerwania więzi między uczestnikami życia społecznego a „społeczeństwem” jako przedmiotem badań socjologii. Uruchomiony w ten sposób proces narastania przepaści między potoczną samowiedzą społeczną a wiedzą naukową spełnia definicyjne cechy „alienacji”, rozumianej zgodnie z tradycją marksowską jako proces, w którym podmiot traci kontrolę nad wytworami swojej działalności i/lub elementami własnej podmiotowości, które jawią mu się jako zewnętrzne i obce. W artykule chcę argumentować na rzecz tezy, że alienacja wiedzy jest główną przyczyną coraz bardziej widocznego kryzysu społecznego, wyrażającego się spadkiem poparcia dla demokracji, wzrostem popularności partii prawicowych, ruchami antynaukowymi czy nasilaniem się populizmu.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.