Search results

1

Rozwój zasady solidarności energetycznej w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości

100%

Faszcza J.

internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny

|

2020

|

vol. 9

|

issue 6

90-99

PL

Niniejszy artykuł ma na celu zaprezentowanie na podstawie zebranego orzecznictwa rozwoju zasady solidarności energetycznej wyrażonej w art. 194 TFUE. Zasada ta została wprowadzona do prawa pierwotnego UE wraz z wejściem w życie Traktatu z Lizbony ponad dekadę temu. W tym okresie sądy unijne rzadko odnosiły się do tej zasady. Orzecznictwo jej dotyczące należy zatem uznać za mało obszerne. W efekcie artykuł ten sprowadza się do analizy dwóch spraw, na kanwie których doszło do poruszenia zasady solidarności energetycznej. Po pierwsze, sprawy, która rozstrzygnięcie znalazła w wyroku TSUE z dnia 20 grudnia 2017 r. w sprawie Eni SpA, Eni Gas & Power France SA, Uprigaz p. Premier minister, Ministre de l’Environnement, de l’Energie et de la Mer, sygn. C-226/16, a w której de facto kluczowe znaczenie ma Opinia Rzecznika Generalnego P. Mengozziego. Po drugie, analizy wyroku TSUE z dnia 20 września 2019 r. w sprawie OPAL, Rzeczpospolita Polska p. Komisji, sygn. T-883/16. Analiza obu spraw wykazała, że na podstawie ww. orzeczeń nadany został dopiero początkowy kształt znaczenia zasady solidarności energetycznej. Wciąż istnieje dużo niewiadomych. Ponadto autor w podsumowaniu niniejszego tekstu wskazuje na sprawy, które aktualnie toczą się przed TSUE i mogą mieć znaczenie w kontekście dalszego jej rozwoju. Niestety ich szczegółowa analiza na tym etapie nie jest możliwa, z uwagi na fakt, że wyroki w tych sprawach jeszcze nie zapadły.

2

Decyzje w sprawie derogacji obu gazociągów Nord Stream jako ogniwo wielopoziomowego egzekwowania prawa unijnego

88%

Zawodziński K.

internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny

|

2020

|

vol. 9

|

issue 4

94-99

PL

Ogłoszone w drugiej połowie maja 2020 r. decyzje niemieckiego regulatora, Bundesnetzagentur, dotyczące udzielenia derogacji spod unijnych zasad wspólnego rynku gazu dla Nord Stream oraz odmowy jej udzielenia dla Nord Stream 2 są następstwem przyjętej 17 kwietnia 2019 r. nowelizacji dyrektywy gazowej, przez co wpisują się w szerszy kontekst. Włączają się one w dyskurs nad obowiązywaniem unijnego reżimu regulacyjnego w czasie i przestrzeni, a także stanowią ważny przykład zastosowania złożonego pod względem proceduralnym i materialnoprawnym przypadku regulacji epizodycznej. Towarzyszą im postanowienia Sądu UE odrzucające skargi spółek Nord Stream na nowelizację dyrektywy gazowej oraz ogłoszenia zarządzeń (procedural orders) przez Trybunał Arbitrażowy, rozpatrujący skargę Nord Stream 2 AG na UE, współdeterminujące wielopoziomowe egzekwowanie prawa unijnego.

3

Solidarność energetyczna jako ogólna zasada prawa Unii Europejskiej

75%

Zawodziński K.

internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny

|

2021

|

vol. 10

|

issue 5

33-44

PL

Wyrokiem z dnia 15 lipca 2021 r. w sprawie C-848/19 P Trybunał Sprawiedliwości (wielka izba) utrzymał w mocy wyrok Sądu Unii Europejskiej (powiększonego składu pierwszej izby) z dnia 10 września 2019 r. w sprawie T-883/16 dotyczący zmiany reżimu regulacyjnego gazociągu OPAL. Orzeczenie zapadło w sprawie z odwołania Republiki Federalnej Niemiec od wyroku, uwzględniającego w całości skargę Rzeczpospolitej Polskiej o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Europejskiej z 2016 r. C(2016)6950 zatwierdzającej – w zasadniczej części – krajowy akt stosowania prawa (niem. Vergleichsvertrag, dosł. umowę ugody) sporządzony z udziałem niemieckiej Federalnej Agencji Sieciowej (niem. Bundesnetzagentur). Tym samym przesądzono, że solidarność energetyczna stanowi zasadę prawną, zaskarżalną, będącą wzorcem kontroli sądowej, podstawą skutecznych zarzutów procesowych. Potencjalnie może być ona źródłem ograniczeń autonomii proceduralnej (autonomii środków) na szczeblu krajowym, a swoim znaczeniem objąć nie tylko przejawy działalności regulacyjnej, lecz także inne decyzje w dziedzinie energetyki, w szczególności z zakresu prawa konkurencji oraz monitorowania inwestycji zagranicznych. Treść zasady wymagać będzie doprecyzowania, wyróżnić natomiast należy jej wymiar proceduralny i instytucjonalny (m.in. współpraca organów, odpowiednio szerokie umożliwienie realizacji prawa do bycia wysłuchanym) oraz wymiar materialnoprawny (test przeciwstawnych interesów i zasady rozwiązywania wyłaniających się konfliktów).

Refine search results

3 internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny

2 Zawodziński K.

1 Faszcza J.

1 2021

2 2020

Rozwój zasady solidarności energetycznej w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości

Decyzje w sprawie derogacji obu gazociągów Nord Stream jako ogniwo wielopoziomowego egzekwowania prawa unijnego

Solidarność energetyczna jako ogólna zasada prawa Unii Europejskiej