Search results

1

Sonety i portrety – o zwycięstwach i porażkach sztuk w walce z zapomnieniem

100%

Dimke-Kamola J.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica

|

2013

|

issue 008

101-112

IT

Una delle conseguenze della crescente fortuna della ritrattistica tra Quattrocento e Cinquecento è la rilevanza, nei dibattiti culturali, del tema della competizione tra ritratto e poesia celebrativa – due generi privileggiati, ai quali si affida il compito di immortalare gli uomini, tramandando ai posteri le loro virtù e i loro volti. Un interessante campo di confronto fra le due arti rivali è costituito dai sonetti su ritratti, ossia dai componimenti, generalmente d’occasione, in cui si evoca un ritratto figurativo per elogiare il talento del pittore e le doti del soggetto rappresentato, ma anche per riflettere sulle potenzialità e sui limiti dei mezzi espressivi delle rispettive arti. Come mostrano gli esempi esaminati nell’articolo, per i poeti la maggiore sfida è la "laus ex corpore", mentre la "laus ex animo" è ritenuta la sfida più ardua per i pittori.

2

Wielopostaciowość sonetu w poezji Rafała Wojaczka

100%

Guty Z.

Colloquia Litteraria

|

2016

|

vol. 21

|

issue 2

81-101

PL

This paper attempts to present four different variations of the sonnet form in the poetry of Rafał Wojaczek. Through the analysis of Wojaczek’s sonnets it identifies the following variations of the sonnet’s form: a graphic sonnet, a classic sonnet, a sonnet with a final couplet (dystych), a free sonnet. It uses archival sources. This paper argues for the vitality of some of the forms of Polish poetry after 1989, and particularly of free verse, making a classical sonnet alive again in multiple ways.

3

Dwa „sonety” ks. Grzegorza Stachury (będziesz Hiobem, jak Marta)

75%

Radziszewski S.

Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education

|

2014

|

issue 4(8)

175-191

PL

Ks. Grzegorz Stachura (ur. 1976), uhonorowany nagrodą poetycką im. Ks. Janusza Pasierba, należy do poetów, którzy dopracowali się własnej dykcji poetyckiej. Jednak poza antologią Poezja w sutannie ksiądz Stachura nie doczekał się uważnej lektury krytycznej. Tymczasem pokorna i mądra liryka Stachury zasługuje na prezentację szerszej publiczności i uważną lekturę. Jego wiersze-impresje odwołują się do Biblii, nie tylko poprzez cytat bądź aluzję, ale w strukturze głębokiej dzieła poetyckiego. W niniejszym opracowaniu przedstawiono dwa wiersze, które odczytano jako rodzaj modlitwy poetyckiej. Zarówno Hiob, jak i Marta, zmuszają czytelnika do odpowiedzi na najbardziej głębokie kwestie dotyczące życia i wiary. Można powiedzieć, że inspirowana duchem Biblii poezja Stachury jest rodzajem poetyckiej proklamacji orędzia zbawienia. Spośród wszystkich obrazów biblijnych liryczny bohater Stachury najbardziej przypomina tych, którym Chrystus w przypowieści nadaje imię „słudzy nieużyteczni” (por. Łk 17,7-10).

EN

Father Grzegorz Stachura (b. 1976), who has been presented with the Father Janusz Pasierb award, is one of the poets who managed to refine their own poetic diction. But apart from some attention given to the anthology Poetry in a priest’ s cassock, Stachura has not received careful critical reading, although his humble and wise lyric poetry deserves a wider audience and careful critical attention. His poems (poetic impressions) refer to the Bible, not only through quotation or allusion, but in the deep structure of his poetic work. The present paper deals with two poems which have been read as a kind of poetic prayer. Both Job and Martha force the reader to answer the most profound questions about life and faith. It can be said that Stachura’s poetry, inspired by the spirit of the Bible, is a kind of poetic proclamation of the message of salvation. Stachura’s lyrical hero most resembles those Biblical characters whom Christ calls ‘unworthy servants’ in the parable (cf. Lk 17, 7-10).

4

Schodzenie do Hadesu jako dramat wygnania. Na marginesie siedmiu sonetów do Persefony Jerzego Stanisława Sity

63%

Guty Z.

Roczniki Humanistyczne

|

2014

|

vol. 62

|

issue 1: Literatura Polska

145-155

PL

Autorka interpretuje cykl sonetów Stanisława Jerzego Sity jako dzieło podejmujące problem wygnania. Wskazuje na obecność warstwy mitu o Persefonie oraz na kreacje podmiotu lirycznego przeżywającego tę opowieść. Zdaniem badaczki Sito stosuje strategie demitologizacyjne mające na celu reinterpretację mitycznej opowieści. Autorka zauważa obecność odwołań biblijnych: wygnanie z raju, psalamiczne lamentacje, księga Ezechiela oraz słowa świętego Pawła oraz dialog z Sonetami krymskimi Adama Mickiewicza. Ponadto, wskazuje na paralele pomiędzy sytuacją podmiotu a sytuacją Persefony – życie jako wygnanie.

EN

The author interprets the series of sonnets by Stanisław Jerzy Sito as a work that tackles the problem of exile. She points to the presence of the layer of the myth of Persephone and to the creations of the lyrical ego experiencing the tale. In the author’s opinion Sito uses demythologizing strategies aiming at reinterpretation of the mythical story. The author notices the presence of Biblical references: expulsion from Eden, Psalmic lamentations, the Book of Ezekiel and St Paul’s words as well as a dialogue with Adam Mickiewicz’s The Crimean Sonnets. Moreover, she point to parallels between the situation of the subject and that of Persephone – life as exile.

5

Super size me: Experiments with the shape and size of contemporary sonnets in English

63%

Wącior S.

Roczniki Humanistyczne

|

2016

|

vol. 64

|

issue 11: Anglica

213-224

EN

The paper discusses theoretical issues of the development of contemporary sonnets in English with special attention devoted to the size and shape of the poems. The sonnet’s verbal space of fourteen decasyllabic lines arranged in quatrains and tercets undergoes a drastic re-arrangement in the texts of modern sonneteers. The most characteristic experiments with the form of the sonnet concern, among other things, expanding its structure by means of doubling the poem’s length, redefining the concept of the line of verse and substituting a decasyllabic iambic pentameter line with a block of lines stripped off any metrical beat and often prosaic in rhythm or immuring the sonnet within other texts and thus multiplying its meanings. The other tendency operating in contemporary sonnets is hybridization of the form by means of amalgamating the verbal with the visual, a process which expands the sonnet generically and makes of it an inter-art form.

PL

Artykuł podejmuje złożoną tematykę rozwoju gatunkowego współczesnego sonetu angielskiego ze szczególnym uwzględnieniem problematyki formalnego ukształtowania tego typu wierszy, przede wszystkim jego rozmiarów oraz interakcji, w jakie wchodzi z innymi formami sztuki. Najbardziej charakterystyczną tendencją, z jaką mamy obecnie do czynienia, jest między innymi wydłużanie struktury sonetu poprzez podwajanie liczby linijek, redefiniowanie pojęcia wersu ze struktury zbudowanej z pojedynczej linijki do blokowego układu nawet kilku zdań, często pozbawionego cech poetyckiego wyrażania, czy wreszcie zanurzenie sonetu w słownej substancji innego tekstu nierzadko stworzonego z dowolnie dobranych sekwencji słów bądź fragmentów prozy. Drugą istotną cechą jest łączenie sonetu jako utworu literackiego ze sztukami wizualnymi i wyzyskiwanie potencjału intertekstualnego wynikającego z takiej amalgamacji odległych sobie tekstów artystycznych.

6

Sonet, cykl sonetowy i wieniec sonetów w poezji polskiej i europejskiej

63%

Darasz W. J.

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Linguistica

|

2017

|

issue 12

34-50

EN

This paper is devoted to the history of a sonnet and bigger collections built of sonnets, a sonnet cycle and a wreath of sonnets, i.e. a specific cyclic work of a particular internal structure based on repeating verses within the whole. Also, a formal diversity of the sonnet form has been presented. The basic variants of the genre include: Italian and French sonnets, as well as an English sonnet in its several forms. Moreover, the rhyme schemes, which are the indicators of those variations, have been analysed, as well as metric patterns most often used in the sonnet. Another issue discussed in the paper is the sound structure in sonnets, i.e. orchestration, especially vocal harmony. Names of poets, who mostly contributed to the codification of the sonnet as a genre and popularizing this form in international literature, have been mentioned. All the ideas are illustrated with examples from the works written by the most distinguished Polish and European poets.

7

Podmiot gatunkowo usytuowany. Sonet i bajka w twórczości poetyckiej Adama Wiedemanna

63%

Dalasiński T., Redakcja pisma „Inter-Literatura-Krytyka-Kultura”, Tomasz Dalasiński – doktor nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa (dysertacja obroniona w 2014 roku na UMK w Toruniu) p., tdalasinski@gmail.com

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze

|

2015

|

vol. 04

PL

Artykuł porusza problem gatunkowego usytuowania podmiotu mówiącego w wierszach Adama Wiedemanna. Problem ten analizowany jest w odniesieniu do tradycyjnych form gatunkowych: stricte literackich oraz sytuujących się na przecięciu literatury „oficjalnej” i tradycyjnej (oralnej), tj. sonetu i bajki ezopowej. Autor artykułu wskazuje, że reorientacje gatunkowych wzorców wypowiedzi lokalizują „ja” mówiące w wierszach Wiedemanna w obszarze dialektyki: między świadomością konieczności odnoszenia się do tradycji a jej dekonstruowaniem, między generowaniem literackich inwariantów a podleganiem wpływowi konwencji literacko-kulturowych, wreszcie – między aprobatą własnej fikcjonalności a poszukiwaniem autentyzmu w przekraczaniu ustalonych reguł.

EN

The article addresses the issue of the genre of the speaking “I” in the poems by Adam Wiedemann. The issue is analysed in relation to traditional genre forms: both purely literary and those that are the cross between “official” and traditional (oral) literature, namely the sonnet and the Aesopian fable. The article indicates that the reorientation of genremodels of expression locate the speaking “I” in Wiedemann’s poetry in the field of dialectics: between the awareness of the need to refer to tradition and its deconstruction, between generating literary invariants and being subject to the influence of literary and cultural conventions, and finally – between approving of its own fictionality and the search for authenticity in crossing the established rules.

8

Das Sonett und die Musik: Poetiken, Konjunkturen, Transformationen, Reflexionen, eds. Sara Springfeld, Norbert Greiner, and Silke Leopold, Heidelberg 2016 Universitätsverlag Winter, pp. 358, ISBN 978-3-8253-6209-6

63%

Chemotti A.

Muzyka

|

2020

|

vol. 65

|

issue 1

127-130

9

Romantyczne sonety o wolności artystycznej

51%

Stanisz M.

Tematy i Konteksty

|

2023

|

vol. 18

|

issue 13

231-246

EN

In the presented article, I demonstrate how the idea of artistic freedom was expressed in romantic sonnets and how their authors referred in them to the principles of poetic art. I argue that the expression of artistic freedom at that time included such motifs and metaphors as: the motif of freeing oneself from the limitations of the sonnet form, images of breaking the existing literary conventions, motifs of flying into the sky and climbing to the top. The awareness of creative freedom was also triggered by images of sublime nature and the motifs of reading. In my discourse, I focus mainly on Polish romantic sonnets, but I also refer to sonnets written in other European countries.

PL

W przedstawionym artykule ukazuję, w jaki sposób w romantycznych sonetach wyrażano ideę wolności artystycznej i jak odnoszono się w nich do reguł sztuki poetyckiej. Dowodzę, że wyrazem wolności artystycznej były takie motywy i metafory, jak: motyw przełamywania ograniczeń sonetowej formy, obrazy wyzwolenia z ograniczeń konwencjami literackimi, motywy lotu ku niebu oraz wędrówki na szczyt. Świadomość wolności twórczej wyzwalały również obrazy wzniosłej przyrody, a także motywy lektury. W swoich rozważaniach skupiam się na polskich sonetach romantycznych, ale sięgam również do sonetów powstałych wówczas w innych krajach europejskich.

10

Kim był Bonawentura Pleciuch, autor wiersza Prośba do Aniołów Stróżów, aby nas zachowali od gotycyzmu (1822)?

51%

Pluta P.

Tematy i Konteksty

|

2021

|

vol. 16

|

issue 11

390-399

EN

The purpose of this paper is an attempt to determine the authorship of a poem entitled “A Plea to Guardian Angels to save us from gothicism” published in 1822 under the pseudonym of Bonawentura Pleciuch. In my analysis I propose a hypothesis that the poem’s satirical tone and the place of its publication, local periodical Krakus, allow us to link it with the name of Konstanty Majeranowski. I discuss Majeranowski’s literary activity, paying special attention to his feature columns entitled A Philospohical Scrap, all of which in high probability suggests his authorship of “A Plea to Guardian Angels…”.

PL

Przedmiotem artykułu jest próba ustalenia autorstwa opublikowanego w 1822 roku pod pseudonimem Bonawentura Pleciuch wiersza Prośba do Aniołów Stróżów, aby nas zachowali od gotycyzmu. Przeprowadzona w rozprawie interpretacja utworu zwraca uwagę na jego satyryczny charakter, natomiast miejsce publikacji wiersza – czasopismo „Krakus” – pozwala łączyć utwór z Konstantym Majeranowskim. Omówienie działalności pisarskiej Majeranowskiego, a zwłaszcza jego felietonów ukazujących się pod tytułem Świstek Filozoficzny pozwala z dużym prawdopodobieństwem stwierdzić, że autorem Prośby do Aniołów Stróżów… był właśnie Konstanty Majeranowski.

11

„Медальоны” Игоря Северянина – проблема перевода на польский язык (анализ и перевод)

51%

Bednarczyk A.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica

|

2019

|

issue 12

81-97

EN

The article concerns the problem of poetic translation of Igor Severyanin’s one hundred sonet cycle Medalions to polish. A brief review of the poet’s reception in Poland was conducted, taking in consideration his impact on polish futurists. In the course of the work, the difficulties related to the intertextualisation of the text, its saturation with neologisms and neosemantics, combination of innovative and traditional, as well as problems related to the translation of sonnets and the cycle, were also indicated. On the other hand, the possibilities given to the translator by the original text are shown: the similarity of cultures, the use of which contributes to the implementation of a good translation.

RU

В статье рассматривается проблема перевода поэтического цикла ста сонетов Игоря Северянина Медальоны на польский язык. Проводится краткий осмотр рецепции поэта в Польше, учитывая его влияние на творчество польских футуристов. По ходу работы указывается также на осложнения, связанные с насыщенностью цикла интертекстом, неологизмами и неосемантизмами, на смещение новаторского и традиционного, а также на проблемы, связанные с переводом сонетов и цикла. С другой стороны, указаны и возможности, данные переводчику текстом первоисточника и сходства культур, использование которых способствует выполнению хорошего перевода.

12

Reading the city: Edwin Morgan’s “Glasgow Sonnets” as a contemporary urban sonnet sequence

51%

Wącior S.

Roczniki Humanistyczne

|

2015

|

vol. 63

|

issue 11: Anglica

291-307

EN

This essay is an analytical study of a ten-poem sequence of sonnets written by Morgan in the seventies of the twentieth century. In it the late Scottish Makar creates a sophisticated poetic map of the city’s dynamic architectonic and sociological mutations by means of sophisticated language patterns. The poetic strategies used by Morgan in this cycle of sonnets aim at rendering the social and political problems of a modern city through equally advanced and amorphous linguistic operations. A detailed analysis and interpretation of all ten sonnets creates a poetic map of Glasgow with its characteristic and randomly chosen places, populated by people who find it difficult to accommodate there. Morgan’s sequence of sonnets becomes a refined and compound structure which, while relying on traditional motifs and patterns of Renaissance sonnets, transforms most of them and creates their modern unconventional lyrical equivalents.

PL

Artykuł niniejszy to studium sekwencji dziesięciu sonetów napisanych przez szkockiego poetę narodowego Edwina Morgana na początku lat siedemdziesiątych XX wieku. W artykule tym autor próbuje prześledzić sposoby odwzorowania współczesnej rzeczywistości szkockiej metropolii w końcu dwudziestego wieku za pomocą kanonicznej formy sonetu, stworzonej w trzynastym wieku głównie do wyrażania uczuć wysokich takich jak miłość. Szczegółowa analiza wszystkich dziesięciu wierszy cyklu potwierdza oryginalną tezę, iż złożoność uwarunkowań ekonomicznych, społecznych i politycznych w jakich funkcjonuje współczesny Glasgow, determinuje użycie równie skomplikowanej materii językowej do jego właściwego literackiego odwzorowania.

13

Czy należy bać się śmierci? John Donne i poetycka tajemnica nieśmiertelności

51%

Gładkowska D.

Prace Literaturoznawcze

|

2014

|

issue 2

9-28

EN

It seems that J. Donne’s metaphysical vision of the world has been described in detail. However, there still remains an aspect of his poetry that is not fully appreciated, which results from the separation of his love lyrics (Songs and Sonnets) from the religious sonnets (Holy Sonnets). In this article I aim to reveal the structural and thematic bonds between Donne’s poems from both collections. They definitely reinterpret one another and together complete the picture of the world in which immortality is achieved through love and unity. Thanks to the exceptional fusion of structure and sense, Donne’s works become a phenomenon that can be observed and an intellectual puzzle. The poet’s creative genius carries the reader to deeper and deeper levels of interpretation, constantly leaving them with a sense of incompleteness and the need to search the stanzas for another element, which may bring them a little closer to the concept of Death, be not proud […] or The Canonization. Donne not only creates a poetic world in which death is not „mighty and dreadful”, but also allows the reader to experience it through the composition of his verses.

14

Kiedy debiut jest pożegnaniem. Ostatni mój sonet Norwida i Adieux à la poésie Louise Ackermann

51%

Kowalska M.

Studia Norwidiana

|

2021

|

vol. 39

135-150

EN

This article offers a comparative interpretation of two poems: “Ostatni mój sonet” [My Last Sonnet] by Cyprian Norwid and “Adieux à la poésie” by Louise Ackermann. Although these two authors differ in terms of sex, nationality, artistic style as well as the national and European reception of their work, these two poems are only four years apart. Both prove to be interesting material for study due to their simultaneous “debut” and “late” character: they describe gestures of bidding farewell to poetry in some specific aspect and in general. The lonely existence of the lyrical “I” in Ackermann’s poem and its sombre mood can be juxtaposed with the relation between “I” and “you” and the increasing scale of emotions in the lyric by Norwid, leading to 150 the conclusion that both works elaborate on the theme of human indifference to the feelings of others, and on the misunderstanding of both authors’ poems by their readers. What dominates in the case of Ackermann is the fear of lack of empathy, while Norwid emphasizes the problem of conventions that hinder real communication. What this is proves is that in these “debuts” the two authors bid farewell only to certain properties of poetry characteristic of the period’s lyricism (expression of the feelings of the lyrical subject and the convention of sonnet-like love lyricism), while these two poems themselves open passages to different stages of poetic creation.

PL

W artykule przedstawiono interpretację porównawczą utworów: Ostatni mój sonet Cypriana Norwida i Adieux à la poésie Louise Ackermann. Autorów dzieli płeć i narodowość, a także styl artystyczny oraz krajowa i europejska recepcja, ich wiersze powstały w odstępie czterech lat. Te dwa utwory okazują się interesującym materiałem do badania z powodu ich jednoczesnego debiutanckiego i „późnego” charakteru: opisano w nich gesty pożegnania z poezją w ogóle i w pewnym jej wymiarze. Obecność samotniczej egzystencji „ja” lirycznego w wierszu Ackermann oraz jednostajnie smutnego nastroju w tym utworze, a relacji między „ja” i „ty” lirycznym w utworze Norwida oraz większej skali emocji prowadzi do wniosków, że tym, co łączy omawiane dzieła, jest motyw ludzkiej obojętności wobec uczuć innych i niezrozumienia ich poezji przez odbiorców. U Ackermann dominuje lęk przed tym brakiem współodczuwania, Norwida zaś uwypukla problem konwencji, które uniemożliwiają prawdziwą komunikację. Udowodniono zatem hipotezę, że tym, co w istocie żegnają w swoich debiutach twórcy, są tylko pewne właściwości poezji typowe dla liryki im współczesnej (ekspresja uczuć osoby mówiącej w wierszu, konwencje sonetowej liryki miłosnej), a utwory te stanowią przejście do innego etapu ich poetyckiej kreacji.

15

Intertextual Imprints of Edwin Morgan’s Sonnets from Scotland

51%

Wącior S.

Roczniki Humanistyczne

|

2014

|

vol. 62

|

issue 5: Neofilologia

307-317

EN

The paper postulates that Morgan’s cycle is a particularly appropriate object of intertextual study as his poetry is rich with textual correspondences and cultural inter-relationships. Morgan’s formal method of composition emulates in its intertextual propensity the general theme of the sequence: a multidimensional peregrination through space and time of Scotland’s history and geography in search of its national identity. The intertextual correspondences in Morgan’s Sonnets from Scotland are predominantly language-oriented or aesthetic. Morgan enhances the meaning of his sonnets with linguistic coloring which covers the whole spectrum of languages and their registers from slang and local Glaswegian dialects through modern languages like German, French or Arabic, to ancient Latin, Greek or even extinct Pictish. The second dominant variable which qualifies the senses of the entire cycle is broadly understood art, both in its verbal as well as visual form of representation. Synergic cross-fertilization of these dominant connotative fields of signification allows Morgan to create sonnets of unsurpassed dexterity in modern British poetry.

PL

Artykuł dotyczy złożonej problematyki intertekstualności w cyklu współczesnych sonetów pierwszego szkockiego Makara – poety narodowego Szkocji. Autor stara się ukazać złożoną siatkę relacji intertekstualnych między poszczególnymi utworami cyklu a innymi tekstami wchodzącymi w wyrafinowany sposób w liczne relacje semantyczne. Analizy wybranych wierszy potwierdzają tezę o prymarności estetycznych, a w szczególności językowych dominant intertekstualnych, które wzbogacają strukturę znaczeniową utworów, wprowadzając w jej tkankę kolejne warstwy znaczeń zapożyczanych z innych tekstów. Językowe matryce zaczerpnięte z tak różnorodnych języków jak łacina, piktyjski, szkocki, francuski czy niemiecki, w połączeniu z różnorodnymi rejestrami społecznymi języka stanowią o unikalności poetyki Morgana i jego cyklu sonetów szkockich.

16

Databáze českých meter a výzkum českého verše 19. století = : Database of Czech meters and research into 19th century Czch poetry

51%

Kolář R., Plecháč P.

Česká literatura (Czech Literature)

|

2015

|

vol. 63

|

issue 2

236-246

17

Gatunkowe obrazy świata: sielanka, litania, sonet

51%

Sadowski W.

Pamiętnik Literacki

|

2021

|

vol. 112

|

issue 2

181-193

PL

W artykule termin „obraz świata” jest rozumiany za tradycją niemiecką jednocześnie jako Weltbild (dosł. ‘obraz świata’) oraz Lebensanschauung (‘pogląd na życie’). Na podstawie dwóch cech: konserwatyzmu formalnego i selektywności, opisywane są analogie między gatunkowym obrazem świata a językowym obrazem świata. Następnie na przykładzie sielanki i litanii, czyli konwencji poetyckich, które wykształciły swoje tradycje malarskie i muzyczne, omówione zostają gatunki, w których obraz świata wykracza ponad poziom językowej wyrażalności. Tekst wieńczą rozważania na temat sonetu jako formy, która obecnie uchodzi za modelowy przykład braku ideowych odniesień, jednakże, zdaniem autora artykułu, w początkowym okresie również ona mogła być wyposażona w swój własny gatunkowy obraz świata.

EN

In this essay the term “worldview” is understood, according to German tradition, both as a Weltbild, or ‘world picture,’ and Lebensanschauung, or ‘outlook on life’. The article describes the analogies between generic worldview and linguistic worldview, taking into account their two properties, namely formal conservatism, and selectivity. Subsequently, genres whose worldviews expand beyond the level of linguistic expressibility are discussed on the example of the idyll and litany, i.e. poetic conventions which inspired their own painting and musical traditions. The article concludes with considerations on the sonnet as a convention that, nowadays, is regarded as emblematic for the lack of ideological commitment. However, as the author of the paper argues, in the initial period, the sonnet might have also been equipped with its own generic worldview.

18

Sintassi e retorica tra sonetto e madrigale nelle "Rime" di Luigi Groto

51%

Galavotti J.

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura

|

2017

|

issue 9(1) "Gli orizzonti dell’italianistica: tradizione, attualita e sfide di ricerca"

224-236

IT

L’articolo analizza alcuni aspetti della prima parte delle Rime di Luigi Groto Cieco d’Adria (1541–1585), uno dei più interessanti poeti del manierismo letterario veneziano. Attraverso l’analisi del rapporto tra metrica e sintassi, l’autore descrive affinità e differenze tra madrigali e sonetti. I madrigali sono più improntati alla ricerca del concettismo, mentre i sonetti sono caratterizzati da artifici retorici geometrici. Questi due differenti stili fanno entrambi parte di un generale ripensamento del petrarchismo.

PL

Artykuł analizuje wybrane aspekty pierwszej części Rime autorstwa Luigiego Groto Cieco d’Adria (1541–1585), jednego z najbardziej interesujących poetów weneckiego manieryzmu literackiego. Poprzez analizę relacji między metrum a składnią autor opisuje podobieństwa i różnice między madrygałami i sonetami. Madrygały wyróżnia w większym stopniu cechujący je konceptyzm podczas gdy sonety charakteryzują się przewagą geometrycznych figur retorycznych. Oba style zaklasyfikować można jako trendy nawiązujące do petrarkizmu.

19

Aural/Oral Sonnets of Ted Berrigan

51%

Wącior S.

Roczniki Humanistyczne

|

2019

|

vol. 67

|

issue 11: Anglica

121-129

EN

The present paper attempts to investigate the problem of interaction of the visual and sound dominants in the composition of a canonical now cycle of The Sonnets created by Ted Berrigan—an American poet of the second generation of New York Poets. The topic is all the more interesting as the sonnet as a poetic form represents a closed form which by definition foregrounds shape and pattern rather than sound. Berrigan’s uniqueness of technique bridges the two extremes of representation by disintegrating the rigid structure of the sonnet and allows the poet to build the poems not out of the blocks of three/four/six/eight line stanzas but out of a single unit of a one line stanza. They undergo, in turn, a dynamic process of random permutations in keeping with theories of aleatory music and collage composition. Furthermore, Berrigan supplements the visual dominant with language substance of colloquial American speech which is “overheard,” appropriated and variously recycled in successive poems. Both theoretical comments of Berrigan and the poems he included in the sequence confirm the centrality of aural/oral dimension of his sonnets.

PL

Artykuł poświęcony jest problematyce interakcji między wizualnymi i dźwiękowymi dominantami kompozycyjnymi w kanonicznym cyklu sonetów napisanych przez Teda Berrigana, amerykańskiego poetę drugiej generacji tzw. poetów nowojorskich. Studium to dotyczy sonetu, a więc formy poetyckiej, która z natury jest „formą zamkniętą”, tzn. taką, w której kształt i budowa utworu dominuje nad elementami dźwiękowej aranżacji językowej. Wkład Berrigana w gatunkowy rozwój sonetu polega na twórczym połączeniu obu tych dominant poprzez swoiste rozbicie blokowej budowy sonetu z układu składającego się z 3/4/6/8 wersowych zwrotek na pojedyncze jednolinijkowe „zwrotki”. W procesie dalszej obróbki kompozycyjnej te krótkie wersy podlegają dynamicznemu procesowi dowolnych permutacji na wzór współczesnych poecie teorii muzycznych (aleatoryzm) czy plastycznych (kolaż). Ponadto Berrigan uzupełnia ten dynamiczny układ wizualnej organizacji tekstu o elementy dźwiękowe zaczerpnięte z potocznego języka amerykańskiej ulicy czy prywatnej konwersacji zasłyszanych w ciągu dnia. Zarówno wypowiedzi teoretyczne Berrigana na temat budowy jego sonetów, jak i same wiersze w cyklu The Sonnets potwierdzają fundamentalne znaczenie dominanty dźwiękowej w strukturze kompozycyjnej jego wierszy.

Refine search results

Sonety i portrety – o zwycięstwach i porażkach sztuk w walce z zapomnieniem

Wielopostaciowość sonetu w poezji Rafała Wojaczka

Dwa „sonety” ks. Grzegorza Stachury (będziesz Hiobem, jak Marta)

Schodzenie do Hadesu jako dramat wygnania. Na marginesie siedmiu sonetów do Persefony Jerzego Stanisława Sity

Super size me: Experiments with the shape and size of contemporary sonnets in English

Sonet, cykl sonetowy i wieniec sonetów w poezji polskiej i europejskiej

Podmiot gatunkowo usytuowany. Sonet i bajka w twórczości poetyckiej Adama Wiedemanna

Das Sonett und die Musik: Poetiken, Konjunkturen, Transformationen, Reflexionen, eds. Sara Springfeld, Norbert Greiner, and Silke Leopold, Heidelberg 2016 Universitätsverlag Winter, pp. 358, ISBN 978-3-8253-6209-6

Romantyczne sonety o wolności artystycznej

Kim był Bonawentura Pleciuch, autor wiersza Prośba do Aniołów Stróżów, aby nas zachowali od gotycyzmu (1822)?

„Медальоны” Игоря Северянина – проблема перевода на польский язык (анализ и перевод)

Reading the city: Edwin Morgan’s “Glasgow Sonnets” as a contemporary urban sonnet sequence

Czy należy bać się śmierci? John Donne i poetycka tajemnica nieśmiertelności

Kiedy debiut jest pożegnaniem. Ostatni mój sonet Norwida i Adieux à la poésie Louise Ackermann

Intertextual Imprints of Edwin Morgan’s Sonnets from Scotland

Databáze českých meter a výzkum českého verše 19. století = : Database of Czech meters and research into 19th century Czch poetry

Gatunkowe obrazy świata: sielanka, litania, sonet

Sintassi e retorica tra sonetto e madrigale nelle "Rime" di Luigi Groto

Aural/Oral Sonnets of Ted Berrigan