Search results

1

Osoba z niepełnosprawnością intelektualną w opiniach młodych obywateli Polski i Ukrainy – wsparcie duchowości

100%

Baczała D., Binnebesel J. J.

Seminare. Poszukiwania naukowe

|

2018

|

vol. 39

|

issue 1

119-130

PL

Artykuł ma charakter teoretyczno-badawczy. Przedstawia eksplorację opinii studentek i studentów kierunków pomocowych, z Polski i Ukrainy, na potrzebę wsparcia duchowego dla osób z niepełnosprawnością intelektualną (NI). Do badań zostały wybrane osoby z początku pierwszego roku studiów na: psychologii, pedagogice, pedagogice specjalnej i pracy socjalnej. Duchowość człowieka jest jednym z elementów tworzących pełnię człowieczeństwa. W badaniach zastosowano metodę sondażu diagnostycznego, a do analizy danych wybrano metody statystycznego opracowania, np. Test 2 . Otrzymane wyniki nie są diametralnie zróżnicowane przez poszczególne zmienne. Rezultaty pokazują, że młodzi obywatele z tych dwóch państw, którzy w przyszłości zawodowej będę zajmować się osobami z NI, uznają wsparcie duchowe dla tej grupy społecznej za jedno z jej podstawowych praw.

EN

The article is of theoretical and research character. It presents an analysis of opinions expressed by assistance programmes students from Poland and Ukraine on spiritual support for persons with intellectual disability (ID). The research was conducted among first year students of psychology, pedagogy and special pedagogy. Spirituality of man is one of the elements that make up the fullness of humanity. A diagnostic survey method was used in the study and statistical methods were used for data analysis, e.g. Test 2. The findings are not diametrically differentiated by individual variables. The results show that young people from these two countries, who in future will be dealing with individuals with ID, recognize spiritual support for this social group as one of their fundamental rights.

2

Spiritual Support for Survivors of Domestic Violence in the Catholic Church in Poland

86%

Pater D.

Studia Ełckie

|

2023

|

vol. 25

|

issue 1

EN

Spiritual consequences of domestic violence and the possibility of helping its survivors by the Catholic Church differ from the ones provided by the state. The Church sees every human being as a gift of life offered by the Creator. According to His teachings, the purpose of life, the purpose of Christian spirituality, is reaching fullness both temporally and eternally. Therefore, all human experiences – good and bad – have a deep sense and purpose. Violence, which has been with us since the very beginning of humanity, is evil that we have to renounce and atone for; it is a contradiction of love. However, no matter what penalty is administered on a guilty person, God gives a sacrament of confession, which is one of the healing sacraments that open the way to repentance and forgiveness. One has to bear in mind that regardless of its form – physical, psychological, economical, or self-destructing behavior – every act of violence is, for a believer, not only a violation against human norms but also a sin against God’s majesty. Clerics can and should help both victims and perpetrators of violence because they have experience and knowledge of human problems and tragedies; on the one hand, they perform the sacrament of reconciliation, on the other hand, they can work with families struck by violence, supporting them on the way to reconciliation and forgiveness.

3

The Support of the Child and the Family Experiencing Spiritual Loneliness – as One of the Tasks of Family Assistants

72%

WASILEWSKA-OSTROWSKA K.

Wychowanie w Rodzinie

|

2014

|

vol. X (2/2014)

317-326

PL

Rodzina to najważniejsze środowisko wychowujące młode pokolenie, to tam młody człowiek zdobywa wiedzę o świecie i przygotowuje się do samodzielności. By jednak to osiągnąć, musi najpierw mieć zaspokojone wszystkie potrzeby psychiczne, miłości, szacunku, bezpieczeństwa, przynależności. Gdy tego zabraknie (a tak dzieje się w rodzinach dysfunkcjonalnych), dziecko pozostawione jest same sobie i rodzi się w nim poczucie samotności. Samotność to złożone zjawisko. W literaturze wymienia się kilka wymiarów tego stanu: społeczny, emocjonalny, aksjonormatywny (duchowy). Tekst dotyczy tego ostatniego rodzaju samotności, którą doświadczać może dziecko w rodzinie patologicznej. Jest to stan zagubienia w świecie norm i wartości, co skutkuje pustką moralną, brakiem świadomości i samoświadomości, światopoglądu, nieodczuwaniem miłości, wrażliwości, twórczości. Wynika ona z zaburzonych więzi psychospołecznych z najbliższymi, głównie z rodzicami (którzy często sami doświadczają tego stanu). Wsparcie takim rodzinom udziela wiele instytucji i osób. Jedną z nich są asystenci rodziny, którzy pełnią wiele zadań, wśród których ważne miejsce odgrywa wsparcie duchowe.

EN

Family is the most important environment for the raising of the younger generation; there a young man gains knowledge about the world and prepares for independence. However, to achieve this, it must first have met all the needs of mental health, love, respect, security and belonging. When this runs out (as it happens in dysfunctional families), the child is left to fend for themselves and a sense of loneliness arises. Loneliness is a complex phenomenon. The literature mentions several dimensions of this state: social, emotional, axio-normative (spiritual).The text refers to this latter kind of loneliness, which can be experienced by a child in a pathological family. It is a state of confusion in the world of norms and values, which results in moral emptiness, lack of awareness and self-awareness, lack of a worldview, not having the feelings of love, sensitivity and creativity. It stems from disturbed psycho-social ties with the loved ones, mostly with parents (who often experience this state themselves). Support for these families is provided by a number of institutions and individuals. One of them is family assistants, who perform many tasks, among which spiritual support plays an important role.

4

Logoterapia matki zagrożonej in-validus dziecka

58%

Białas M.

Człowiek - Niepełnosprawność - Społeczeństwo

|

2018

|

issue 1(39)

35-46

PL

Narodziny dziecka z niepełnoprawnością wiążą się nierzadko z traumą, jakiej doświadczają jego rodzice. Powoduje ona nie tylko zaburzenia w funkcjonowaniu rodziny jako systemu, lecz także ma wpływ na zdrowie rodziców. Chroniczny stres, jaki odczuwają, odbija się szczególnie na zdrowiu matki. Przeciążona obowiązkami wynikającymi z opieki i rehabilitacji swojego dziecka z niepełnosprawnością, zmagająca się z nieuzasadnionym poczuciem winy i odpowiedzialności za jego stan, żyjąca w ciągłym lęku o nie, przejawia objawy chorobowe, które ukazują stan jej zdrowotnej kondycji. In-validus dziecka jawi się tutaj jako stały stresor utrzymujący wysoki stan odczuwanego przez nią chronicznego i permanentnego stresu. W tym przypadku adekwatne wsparcie udzielane matce dziecka z niepełnosprawnością nie może ograniczać się wyłącznie do opieki medycznej i psychologicznej. Skoro bowiem problem matki dotyka jej sfery duchowej, również i ten aspekt terapeutyczny należy wziąć pod uwagę. Stąd właśnie wynika uzasadnienie zastosowania logoterapii, której nadrzędnym celem jest pomoc matce dziecka z niepełnosprawnością w zdystansowaniu się od problemów, dokonanie zmian w systemie wartości, zneutralizowanie leków, zapanowanie nad stresem, wyznaczenie nowych celów – odnalezienie sensu własnej egzystencji. W tym znaczeniu logoterapia jako uzupełnienie opieki medycznej i psychologicznej wydaje się zasadna, rozszerza bowiem spektrum wsparcia udzielanego matce dziecka z niepełnosprawnością o aspekt duchowy, stanowiący fundament dla odpowiedniej i skutecznej terapii oraz pomyślności leczenia.

EN

The birth of a child with a disability is often related to as a traumatic event experienced by the parents. It causes disorders in functioning of the family as a system, and also has influence on health of the parents. Chronic stress which is experienced by the parents leaves an imprint, especially on the health of the mother. The mother being overwhelmed by responsibilities resulting from care and rehabilitation of her disabled child, burdened by an unjustified feeling of guilt for the child’s condition, and living in a constant fear, exhibits symptoms which reveal the status of her health condition. In-validus of a child, in this case, emerges as a constant stressor which causes a high level of permanent and chronic stress experienced by the mother. In such situations, an adequate support offered to the mother of a child with disability, must not be limited only to medical and psychological care. If the problems also affect the spiritual sphere, an additional therapeutic aspect should be taken into account. This fact justifies applying logotherapy treatment, main aim of which is to help the mother to distance herself from the problems, make changes in value system, neutralize medication, control the stress, set new goals, and to find the sense of her own existence. In this meaning, logotherapy treatment as a complement of medical and psychological care, seems to be justified because it broadens the spectrum of support dedicated to the mother by taking care of a spiritual aspect of the treatment, which constitutes a foundation for an adequate and efficient therapy and its success.

5

Providing Support and Spiritual Care to People with Chronic Diseases

58%

Fopka-Kowalczyk M.

Paedagogia Christiana

|

2020

|

vol. 2/46

147-166

EN

Chronic disease is an extremely difficult situation for those who experience it during their lives. It changes their entire world, influencing their feelings, behaviour, tasks, and roles. For many people it can be defined as a difficult or even limit situation, i.e. one that affects the whole person emotionally, socially, physically, and spiritually. Contemporary literature, particularly English-speaking scientific communities, has increasingly emphasised the importance of taking care not only of somatic ailments but also of spiritual existential questions about the meaning of life, suffering, and dying. Since it is of such importance, it is also necessary to ask how spiritual care can be provided to people with long-term diseases.

PL

Choroba przewlekła to jedna z najtrudniejszych sytuacji dla człowieka, który jej doświadcza w swoim życiu. Zmienia cały świat osoby chorej, wpływając na emocje, zachowanie, zadania i pełnione role. Przez wielu może być oceniana jako sytuacja trudna, a nawet graniczna, czyli obejmująca całego człowieka w życiu emocjonalnym, społecznym, fizycznym oraz duchowym. Współczesna literatura, zwłaszcza zagraniczna, podkreśla coraz częściej znaczenie objęcia troską nie tylko dolegliwości somatycznych, ale też trudności duchowych. Ta uważność duchowa i okazane współczucie mogą stać się podstawą do lepszego radzenia sobie i znalezienia odpowiedzi na egzystencjalne pytania dotyczące sensu życia, cierpienia i umierania. Jeśli troska duchowa jest tak istotna, to należy też zadać pytanie, w jaki sposób można to wsparcie duchowe osobom chorym okazywać.

6

Dimension spirituelle en évidence dans le domaine de la santé par la profession des intervenants en soins spirituels (exemple du Québec)

44%

Kryshtal H.

Roczniki Teologiczne

|

2020

|

vol. 67

|

issue 3

27-42

FR

Beaucoup de sociétés au monde, auparavant profondément chrétiennes, sont devenues laïques dans les dernières décennies. La société québécoise n’est pas une exception, et les raisons pour cela sont diverses. Nous pouvons observer comment les écoles ou les hôpitaux dirigés par les ordres religieux sont devenus la propriété de l'État. L’Église catholique qui auparavant jouait un rôle important dans la société et prenait soin de l'aspect spirituel des personnes, ne joue presque plus ce rôle. Mais cela ne veut pas dire que les besoins spirituels des personnes et leur soif pour la transcendance soient disparus. Les besoins d'un équilibre global de vie se manifestent lors d’une crise causée par la maladie. C'est surtout dans les moments cruciaux, comme la souffrance, la maladie ou la proximité de la mort que les personnes posent beaucoup de questions sur la spiritualité. Un aspect positif est que la société laïque du Québec a un respect pour les droits des personnes et de leurs besoins spirituels. Pour répondre à ces besoins, une nouvelle profession a vu le jour et elle prend en compte la dimension spirituelle des personnes. Cette dimension doit être au cœur des pratiques de toutes les personnes engagées à donner un support aux malades. La personne dans son ensemble «corps-âme-esprit» doit être au centre pendant tous les soins médicaux. C'est pour cette raison qu'en premier lieu dans cet article, j'ai parlé de la conception de la personne dans laquelle prévalent l’approche globale et intégrative. Ensuite, je me suis concentrée sur la notion de la spiritualité. En démontrant la diversité des définitions de la spiritualité, j'ai souligné les éléments communs, tels que la recherche de réponses aux questions : l'identité d'un être humain („qui suis-je?”), le but et le sens de la vie („pourquoi j'existe?”), le sens de la souffrance et la mort („pourquoi cela m’arrive?”). Le problème du sens et du but de la vie est une question primordiale pour l'homme, même si elle demeure souvent inexprimée. Beaucoup de gens retrouvent les réponses à ces questions dans la religion, dans leurs rapports avec la transcendance / Être Suprême / Dieu. Certaines personnes, cependant, considèrent la spiritualité dans l'isolement complet de la religion. Ensuite, les principaux éléments de la sphère spirituelle sont souvent les relations avec les proches et les valeurs humaines. Les intervenants en soins spirituels aident les personnes souffrantes à retrouver le sens de la vie, de reconstruire un équilibre de vie global et/ou d'apprendre à «vivre avec» leurs limites. Par leur profession ils offrent l'écoute attentive, la possibilité du dialogue, la solidarité, la compassion et l'amour dont les personnes souffrantes ont tant besoin. Il est bien de mentionner que les facultés de théologie et les instituts d'études religieuses se sont réorientés pour proposer des programmes académiques afin de former les intervenants en soins spirituels.

EN

Many societies throughout the world, formerly deeply Christian, have become secular in recent decades. Quebec society is no exception, and the reasons for this are diverse. We can see how schools and hospitals once run by religious orders have become state property. In the past, the Catholic Church played an important role in society and took care of spiritual aspects of its people. Presently, it no longer provides these services. But this does not mean that people's spiritual needs and their thirst for transcendence have disappeared. Needs for an overall balance of life often manifest themselves in a crisis caused by illness. It is especially true in crucial moments, such as suffering, illness or closeness to death, that people ask many questions about spirituality. A positive aspect is that Quebec's secular society respects the rights of individuals and their spiritual needs. To meet these needs, a new profession has emerged and it highlights the spiritual dimension of people. It must be taken into account by all those committed to giving support to the sick. The person as a whole “soul-body” must be at the centre during all medical care. It is for this reason that in this article I spoke firstly about the concept of the person in which the holistic and integrative approach prevails. I then focused on the notion of spirituality. The spiritual sphere is difficult to define. By analyzing the different notions of spirituality, there are several common elements, such as seeking answers to the following questions: the identity of a human being (“who am I?”), the purpose and meaning of life (“why do I live”), the meaning of suffering and death (“Why does this happen to me?”). The problem of the meaning and purpose of life is a primordial question for man, even if it is often unexpressed. Many people find the answers to these questions in religion, in their relationship with transcendence / Supreme Being / God. Some people, however, consider spirituality in complete isolation from religion. Then, the main elements of the spiritual sphere are often relations with relatives and human values. Spiritual care workers help those suffering to regain the meaning of life, rebuild a global balance of life and/or learn to “live with” the limits. Through their profession they offer attentive listening, the possibility of dialogue, solidarity, compassion and love that the person so needs. It is noteworthy that theological faculties and institutes of religious studies have reoriented themselves to offer programs to train spiritual care workers.

PL

Uwydatnienie wymiaru duchowego w dziedzinie zdrowia poprzez zawód pracowników opieki duchowej (przykład prowincji Quebec) Obserwujemy ogromne zmiany w społeczeństwach, które wcześniej uchodziły za chrześcijańskie. Fala zeświecczenia doprowadziła do tego, że szkoły lub szpitale katolickie, prowadzone kiedyś przez zgromadzenia zakonne, znalazły się w rękach świeckiego państwa z odpowiednio świecką ideologią. Prowincja Quebec nie jest wyjątkiem. Właśnie Kościół Katolicki był tą instytucją, która dbała przede wszystkim o wymiar duchowy człowieka w powierzonych sobie ośrodkach. Opiekę duchową nad pacjentami sprawowali księża, udzielając sakramentów świętych, pocieszając i podtrzymując chorych oraz ich rodziny na duchu. Wskutek zredukowania roli Kościoła poprzez „spokojną rewolucję” i oddzielenie Kościoła od państwa kapelani szpitalni w Quebecu w większości zostali zastąpieni przez pracowników opieki duchowej. Kuriozalne jest zarazem to, że państwo tak laickie jak Kanada w swoich ustawach dotyczących opieki medycznej wymaga poszanowania prawa człowieka i zapewnienia mu opieki duchowej. Stąd też funkcjonuje oficjalny zawód opiekuna duchowego, przez co sfera duchowa człowieka zostaje niejako uwydatniona – i to jest rzeczą pozytywną. W tym artykule zostało podkreślone, że podmiotem opieki duchowej jest zawsze człowiek, postrzegany jako jedność cielesno-psychiczno-duchowa. Sfera duchowa jest trudna do zdefiniowania. Analizując różne definicje duchowości, można wyodrębnić kilka wspólnych elementów, takich jak poszukiwanie odpowiedzi na pytania: o tożsamość człowieka („kim jestem?”), o cel i sens życia („po co żyję?”), o sens cierpienia i śmierci („dlaczego mnie to spotkało?”). Wielu odpowiedzi na te pytania znajduje w religii, a więc w relacji z transcendencją/Siłą Wyższą/Bogiem. Niektórzy jednak rozpatrują duchowość w całkowitym oderwaniu od religii. Wówczas głównymi elementami sfery duchowej często są dla nich relacje z bliskimi oraz wartości ogólnoludzkie. Pracownicy opieki duchowej pomagają człowiekowi cierpiącemu w odnalezieniu sensu życia, odkryciu sensu cierpienia oraz przywróceniu równowagi życiowej poprzez zaakceptowanie ograniczeń i nauczenie się życia z nimi. W tej służbie człowiekowi choremu ważna jest obecność przy nim, aktywne słuchanie, dialog, solidarność, współczucie i miłość. Podkreśla się, że pracownikiem opieki duchowej może być każdy, niezależnie od płci, stanu cywilnego lub religijnej przynależności. Niektóre wydziały teologiczne oraz Instytuty religijne, przeżywające obecnie kryzys z powodu niedoboru studentów na kierunek filozofii czy teologii, po zreorganizowaniu się proponują programy kształcenia dla przyszłych pracowników opieki duchowej. Dimension spirituelle en évidence dans le domaine de la santé par la profession des intervenants en soins spirituels (exemple du Québec) Beaucoup de sociétés au monde, auparavant profondément chrétiennes, sont devenues laïques dans les dernières décennies. La société québécoise n’est pas une exception, et les raisons pour cela sont diverses. Nous pouvons observer comment les écoles ou les hôpitaux dirigés par les ordres religieux sont devenus la propriété de l'État. L’Église catholique qui auparavant jouait un rôle important dans la société et prenait soin de l'aspect spirituel des personnes, ne joue presque plus ce rôle. Mais cela ne veut pas dire que les besoins spirituels des personnes et leur soif pour la transcendance soient disparus. Les besoins d'un équilibre global de vie se manifestent lors d’une crise causée par la maladie. C'est surtout dans les moments cruciaux, comme la souffrance, la maladie ou la proximité de la mort que les personnes posent beaucoup de questions sur la spiritualité. Un aspect positif est que la société laïque du Québec a un respect pour les droits des personnes et de leurs besoins spirituels. Pour répondre à ces besoins, une nouvelle profession a vu le jour et elle prend en compte la dimension spirituelle des personnes. Cette dimension doit être au cœur des pratiques de toutes les personnes engagées à donner un support aux malades. La personne dans son ensemble «corps-âme-esprit» doit être au centre pendant tous les soins médicaux. C'est pour cette raison qu'en premier lieu dans cet article, j'ai parlé de la conception de la personne dans laquelle prévalent l’approche globale et intégrative. Ensuite, je me suis concentrée sur la notion de la spiritualité. En démontrant la diversité des définitions de la spiritualité, j'ai souligné les éléments communs, tels que la recherche de réponses aux questions : l'identité d'un être humain („qui suis-je?”), le but et le sens de la vie („pourquoi j'existe?”), le sens de la souffrance et la mort („pourquoi cela m’arrive?”). Le problème du sens et du but de la vie est une question primordiale pour l'homme, même si elle demeure souvent inexprimée. Beaucoup de gens retrouvent les réponses à ces questions dans la religion, dans leurs rapports avec la transcendance / Être Suprême / Dieu. Certaines personnes, cependant, considèrent la spiritualité dans l'isolement complet de la religion. Ensuite, les principaux éléments de la sphère spirituelle sont souvent les relations avec les proches et les valeurs humaines. Les intervenants en soins spirituels aident les personnes souffrantes à retrouver le sens de la vie, de reconstruire un équilibre de vie global et/ou d'apprendre à «vivre avec» leurs limites. Par leur profession ils offrent l'écoute attentive, la possibilité du dialogue, la solidarité, la compassion et l'amour dont les personnes souffrantes ont tant besoin. Il est bien de mentionner que les facultés de théologie et les instituts d'études religieuses se sont réorientés pour proposer des programmes académiques afin de former les intervenants en soins spirituels.

Refine search results

1 Człowiek - Niepełnosprawność - Społeczeństwo

1 Paedagogia Christiana

1 Roczniki Teologiczne

1 Seminare. Poszukiwania naukowe

1 Studia Ełckie

1 Wychowanie w Rodzinie

1 Baczała D.

1 Białas M.

1 Binnebesel J. J.

1 Fopka-Kowalczyk M.

1 Kryshtal H.

1 Pater D.

1 WASILEWSKA-OSTROWSKA K.

1 2023

2 2020