Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 4

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  społeczeństwo pluralistyczne
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
Forum Pedagogiczne
|
2019
|
vol. 9
|
issue 2/1
37-45
PL
W tekście pokazuję, że możliwa jest religijna edukacja w społeczeństwie pluralistycznym, to znaczy zróżnicowanym pod względem religijnym, światopoglądowym, kulturowym i etnicznym, o ile wspólnota religijna i wspólnota obywatelska trafnie rozpoznają swoją naturę i celowość. Charakteryzuję naturę obu społeczności, naturę edukacji, naturę edukacji religijnej oraz omawiam odpowiedzialność obu wspólnot za kształt edukacji. Wskazuję na to, że katolicka edukacja uznaje prawo do wolności religijnej i w tym sensie godzi się na religijny pluralizm, a także szanuje autonomię rzeczywistości ziemskich, a więc m.in. świeckość państwa i wartość różnych nauk. Twierdzę, że z punktu widzenia społeczeństwa pluralistycznego istnienie edukacji katolickiej powinno być akceptowalne. Edukacja ta nie sprzeciwia się prawu do istnienia w społeczeństwie różnych dyskursów, a jedynie korzysta z prawa do obecności w życiu publicznym także jej dyskursu.
PL
W niniejszym artykule podjęto próbę diagnozy świadomości moralnej Polaków w kontekście deklarowanego uznania norm moralności obywatelskiej i społecznej. Moralność obywatelska odnosi się do społeczeństwa obywatelskiego i wyznacza wartości oraz normy dla niego charakterystyczne, normy regulujące relacje obywateli wobec państwa. Moralność społeczna reguluje stosunki międzyludzkie i funkcjonuje w małych i dużych grupach społecznych oraz w całym społeczeństwie. W analizie moralności obywatelskiej i społecznej odwołano się do sondaży opinii publicznej i badań socjologicznych ze świadomością, że ich wyniki nie zawsze są w pełni konkluzywne.
PL
Zasada równouprawnienia kościołów i innych związków wyznaniowych jest zasadą katolicką. Można ją odczytać z zasady uznania społeczeństwa pluralistycznego zawartej w modelu relacji Kościół–państwo wypracowanych przez Sobór Watykański II. W prawie polskim została ona uregulowana w ustawie z dnia 17 maja 1989 r. o gwarancjach wolności sumienia i wyznania (art. 9 ust. 2 pkt 3) oraz w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (art. 25 ust. 1). Do aksjologicznych i prawnych podstaw zasady równouprawnienia kościołów i innych związków wyznaniowych należy zaliczyć równość i godność oraz wolność sumienia i religii. Zasada równouprawnienia oznacza, że kościoły i inne związki wyznaniowe mają być traktowane przez prawo identycznie wszędzie tam, gdzie każdy z nich w identycznym stopniu wyposażony jest w pewną cechę, „jak również ze względu na tę cechę”, a tam gdzie między podmiotami, czyli kościołami i innymi związkami wyznaniowymi, zachodzą znaczące różnice, należy każdy z nich potraktować w sposób odmienny i zawsze odpowiednio do tego zróżnicowany.
EN
The principle of equal rights of churches and other religious organizations is a principle of Catholicism. It can be read from the principle of the pluralistic society contained in the model of the relations between Church and State developed by the Second Vatican Council. Under Polish law it is regulated in Article 9(2/3) of 17 May 1983 Act on the Guarantees of the Freedom of Conscience and Faith and in Article 25(1) of the 2 April 1997 Constitution of the Republic of Poland. In the axiological and legal basis of the principle of equality of churches and other religious organizations we can also include equal rights and dignity and freedom of conscience and religion. The principle of equality means that churches and other religious organizations have the right to be treated in the same way whenever each of them in the same degree is endowed with a certain trait, „as well as due to this trait”, and where between the entities, i.e. churches and other religious organizations, there are substantial variances, each of them should be treated differently and always according their dissimilarity.
EN
The post-synodal exhortation about love in the family Amoris laetitia is fruit and inspiration for a deeper reflexion on the complex problems of marriage and family life. In theology this reflexion should be faithful to the tradition of the church and compactly connected with reality. It means the unanimity of the teaching and the understanding of modern marriage and family. It is also concerned with activities connected with research of specific pastoral solutions in this respect, and does not rule out a variety of different interpretations of some aspects of marriage or some of the consequences which follow from them. Insomuch as there are a variety of traditions and challenges in the particular countries and regions, Pope Francis demands research in solutions more closely connected with enculturation and sensitive towards variety. The subject of the present paper are moral theological problems that arise in connection with the document Amoris laetitia in a pluralistic society, of which an example is Upper Silesia. The characteristics of this region, connected with the penetration of the influences of Polish, German and Czech culture causes, that life, residency, work and the mentality of Silesian residences are not homogenous, but complex due to the point of contact between cultures. It is a special challenge for the Church and its message. The local church of Opole Silesia acknowledged that sensitivity be given to the cultural variety of its believers and confirmed it had the capacity to meet the challenges connected with it. One of them is the care for marriage and family today. Actually there are two especially complex questions: the living together before marriage and the situation of divorced people, whom live in second partnerships. Those questions are a large part of important pastoral challenges in a pluralistic society, in this case in Upper Silesia, and some new solutions to them are suggested in Amoris laetitia. The present article compares a variety of theological depictions and pastoral solutions to this problem in Poland and in Germany and shows new possible approaches and moral theological and pastoral dilemmas, which in this field are connected with statements included in Amoris laetitia the post-synodal exhortation of Pope Francis.
PL
Posynodalna adhortacja apostolska o miłości w rodzinie Amoris laetitia jest owocem i inspiracją do pogłębionej refleksji na temat złożonych problemów życia małżeńskiego i rodzinnego. W teologii refleksja ta powinna być wierna tradycji Kościoła, ale zarazem mocno związana z rzeczywistością. Oznacza to jedność nauczania i działania w zakresie rozumienia współczesnych problemów małżeństwa i rodziny oraz poszukiwania konkretnych rozwiązań duszpasterskich w tym względzie, co nie przeszkadza różnorodności sposobów interpretacji pewnych aspektów nauczania lub niektórych wynikających z niego konsekwencji. Z racji różnorodności tradycji i wyzwań w poszczególnych krajach i regionach, papież Franciszek postuluje poszukiwanie rozwiązań bardziej związanych z inkulturacją, wrażliwych na tę różnorodność. Przedmiotem niniejszego tekstu są problemy teologicznomoralne, jakie rodzą się w związku z dokumentem Amoris laetitia w społeczeństwie pluralistycznym, którego przykładem jest Górny Śląsk. Specyfika tego regionu, związana z przenikaniem się wpływów kultury polskiej, niemieckiej i czeskiej, sprawia, że życie, mieszkanie, praca i mentalność śląskiej ludności nie są jednorodne, ale złożone, gdyż przebiegają na styku kultur. Dla Kościoła i jego przesłania rodzi to szczególne wyzwanie. Opolski Kościół lokalny potwierdził wrażliwość na różnorodność kulturową wiernych oraz zdolność do wyjścia naprzeciw wyzwaniom związanym z różnorodnością kulturową. Współcześnie należy do nich troska o małżeństwo i rodzinę. Szczególnie aktualne są dwie złożone kwestie: wspólne mieszkanie przed ślubem oraz sytuacja osób cywilnie rozwiedzionych żyjących w powtórnych związkach. Kwestie te w dużej mierze stanowią poważne wyzwanie duszpasterskie w społeczeństwie pluralistycznym, którym jest Górny Śląsk, a wobec których Amoris laetitia postuluje pewne nowe rozwiązania. W artykule zostały porównane różne ujęcia i rozwiązania duszpasterskie tych kwestii w Polsce i Niemczech oraz ukazane nowe możliwe podejścia, ale także dylematy teologicznomoralne i duszpasterskie, jakie w tych obszarach wiążą się z ujęciami zawartymi w posynodalnej adhortacji papieża Franciszka.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.