Search results

1

Vztah Dělnických tělocvičných jednot ke sportu

100%

Moravec R.

Moderní dějiny: sborník k dějinám 19. a 20. století (Modern History: Studies into 19th and 20th century history)

|

2021

|

vol. 29

|

issue 1

271-305

EN

Workers’ Gymnastic Union’s (WGU) were not interested only in physical exercise, as we can say, but they emphasised also cultural and educational activities. They organized trips, theatre performances, and lectures. These spheres made a general image of work in WGU, where the sport activities were joined to the line with physical exercise – the first debates about sport disciplines took place before the World War I. The breaking of taboo gained by Czechoslovakia establishing – a sport was increasingly popular and this was reflected in WGU. In the next years, still more sports unions were established and their organizations were not destroyed even by occupation. The biggest boom of sport in WGU was during the World War II. The study discusses debates on misleading individual sports within the WGU, including those inappropriate ones from the point of view of federal officials and contrary to the spirit of collective cohesion. On the example of German workers’ physical education will be showed a sport activity in gymnastic unions in the Czech lands, respectively in the Czechoslovakia.

2

Research into the history of martial arts and combat sports in Spain: the Noticiarios y documentales (No-Do – News newsreels (1943– 1981)

67%

Jimenez-Landazuri A., Gomez-Alonso M. T., Izquierdo E., Gutierrez-Garcia C.

Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology

|

2016

|

vol. 16

|

issue 4

11-20

EN

Background and Aim. During the Franco dictatorship in Spain (1939–1975), No-Do were short newsreels that were required to be shown before the main features in cinemas. The aim of this study was to analyze the news on martial arts and combat sports (MA&CS) shown in the No-Do newsreels. Methodology. The 4,011 newsreels contained in the No-Do Historical Archive were the main source of information for this study. We used the Archive website search engine for data collection. The results were then individually analyzed and then a card for each of the selected news was completed including the following fields: (1) Date; (2) No-Do number; (3) Duration; (4) Description; (5) Type; (6) Referencing MA or CS; (7) Geographical scope; and (8) Link to the newsreel. Results. The total number of reports retrieved on MA&CS was 266. The MA&CS news rate per year was irregular, ranging between zero and nineteen. As for type of story, regular news items (71.8%) dominated over short news clips (14.3%) and reportage (12.8%). The geographical scope of the news was balanced between the national (38%) and international levels (43.2%). At least twenty separate MA&CS styles were mentioned. The MA&CS items broadcast were mainly international boxing (42.2%), professional wrestling (19.4%), judo (12.3), fencing (7.1%), karate (4.5%), and jiu-jitsu (2.6%). The other MA&CS (e.g., Greco-Roman wrestling, kendo, muay Thai, taekwondo, or capoeira) ranged between one and five items (0.4-1.9%). Conclusion. The No-Do can be considered a good source good sources of information to enrich study of the history and evolution of MA&CS in Spain.

PL

Tło i cel. W Hiszpanii za czasów Francisco Franco (1939-1975), No-Do (Wiadomości i programy dokumentalne) były to krótkie kroniki filmowe, które przedstawiono obowiązkowo przed filmami w kinach. Podczas swoich prawie 40 lat istnienia (1943-1981), służyły zarówno jako narzędzie frankistowskiej propagandy, jak i łącznik z resztą świata. Filmiki te miały na celu informowanie, edukowanie/indoktrynowanie i rozrywkę. Znaczenie No-Do zostało podkreślone poprzez określenie ich, jako „portretu epoki”. Mając ten fakt na uwadze, celem niniejszego badania była analiza wiadomości na temat sztuk walki i sportów walki (MA & CS) pokazana w kronikach filmowych. Metodologia. Głównym źródłem informacji w tym badaniu było Historyczne Archiwum No-Do, dostępne na stronie internetowej hiszpańskiej Filmoteki (http://www.rtve.es/filmoteca/no-do~~HEAD=pobj), które zawiera 4,011 kronik filmowych (ponad 700 godzin filmów) odzwierciedlających życie społeczne, kulturalne i polityczne w czasach reżimu Franco i późniejszego przejścia do demokracji. W celu zbierania danych użyto wyszukiwarki dostępnej na stronach Archiwum i wprowadzono wiele terminów związanych ze sztukami i sportami walki. Wyniki były następnie analizowane indywidualnie w celu ustalenia ich znaczenia dla badania. W końcowym etapie dla każdej wybranej wiadomości został wypełniony formularz z następującymi kategoriami: (1) Data; (2) Numer kroniki; (3) Czas trwania; (4) Opis; (5) Typ; (6) Odniesienia do sztuk walki i sportów walki; (7) Zakres geograficzny; oraz (8) Link do kroniki filmowej. Do analizy danych wykorzystano statystykę opisową (częstotliwości i procenty) aspektów bibliometrii dotyczących wydajności i tematów. Wyniki. Całkowita liczba wyszukanych raportów dotyczących sztuk i sportów walki wyniosła 266. Procent wiadomości dotyczący wybranych przedmiotów rocznie był nieregularny, między 0 a 19, z wyższymi wskaźnikami między 1943-1951, 1961-1965 i latach 1969-1973. Jeśli chodzi o typ wiadomości to standardowe programy (50-120 s) (71,8%) dominowały nad krótkimi wiadomościami (30-50 s) (14,3%) i reportażami (> 120s) (12,8%). Zakres geograficzny wiadomości był zrównoważony pomiędzy krajowym (38%) a międzynarodowym (43,2%), a 18,1% stanowiły programy dotyczące obu zakresów. Co najmniej dwadzieścia odrębnych stylów sztuk i sportów walki zostało wymienionych. Z wyjątkiem dwóch przypadków, każde aktualności dotyczyły tylko jednego rodzaju sztuk walki lub sportów walki. Transmisja obejmowała głównie międzynarodowe walki bokserskie (zazwyczaj zawodowe) (42,2%), zapasy (19,4%), judo (12,3), szermierkę (7,1%), karate (4,5%) oraz jiu-jitsu (2,6%). Liczba innych sztuk walki (zapasy w stylu klasycznym, międzynarodowe zapasy w stylu wolnym, kendo, Muay Thai, taekwondo, capoeira, szermierka historyczna, zapasy z Wysp Kanaryjskich, zapasy mongolskie, sambo, savate i inne) wahała się od jednego do pięciu elementów (0.4-1.9%). Dyskusja i wnioski: Uzyskane wyniki wykazały, że profesjonalny boks, zapasy i judo pojawiały się najczęściej w kronikach filmowych. Druga grupa sztuk i sportów walki, która pojawiała się rzadziej obejmuje karate, szermierkę i jiu-jitsu. Inne sporty pojawiały się w kronikach filmowych sporadycznie. Znacząca obecność profesjonalnego boksu i zapasów było spowodowane ich popularności przez większą część badanego okresu. Jeśli chodzi o tzw. azjatyckie sztuki walki, judo pojawiało się najczęściej w No-Do, zgodnie z jego wczesnym i szybkim rozwojem w Hiszpanii od 1950 roku. Niektóre popularne w chwili obecnej azjatyckie sztuki walki takie jak karate i taekwondo, później rozwinęły się w Hiszpanii i dlatego ich obecność w kronikach była rzadsza. Sporadyczną obecność innych sztuk i sportów walki (capoeira, Muay Thai, sambo czy savate), można wytłumaczyć faktem, iż służyły one celom rozrywkowym i zostały uznane za drugorzędne lub jako ciekawostki. Nieregularna liczba prezentacji filmowych dotyczących sztuk i sportów walki utrudnia uzyskanie jednoznacznych wniosków. Zmienność ta może wynikać z kilku przyczyn, takich jak priorytet wiadomości dla No- Do, zmiany producentów programów, dostępność zasobów, hiszpańskie sukcesy w międzynarodowych konkursach itp. Ponadto większość kronik składała się z regularnych wiadomości, a wymiana informacji z innymi ważnymi międzynarodowymi ekipami tworzącymi wiadomości powodowała, że wysoki procent aktualnych informacji koncentrował się na międzynarodowych meczach i turniejach. Krótko mówiąc, kroniki filmowe No-Do nadawały odpowiednią ilość informacji na temat sztuk walki i sportów walki i można uznać je za dobre źródło informacji, wzbogacających naukę o historii i ewolucji tych dziedzin w Hiszpanii w czasach reżimu generała Franco.

3

Rock art describing fights in Serra da Capivara National Park (Brazil)

67%

Santos L. A. P., Mocarzel R. C. S.

Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology

|

2024

|

vol. 24

|

issue 1

88-97

EN

Background. In South America, very little is said about sports and body practices’ history before the European colonization period (from A.D. 1500) and one of the most important fields in revealing ancient history (including sport history) is archeology. In Brazil, one of the most relevant and rich places for preservation and study is the Serra da Capivara National Park (SCNP) which has more than 900 registered archeological sites. Its rock paintings register ancestral body activities, including fights.Problem and aim. What does rock art demonstrate and represent about fights? Could this represent a culture of manual combat practices among the ancient natives of the region? The general objective of this study is to analyze and identify the scenes that permeate fight practices in the SCNP rupestrian records. Methods. This is an archaeological research with incursion into the archaeological field (in loco) in exploratory format using the iconographic method and inferences from natives of the Brazilian territory. Results. It was observed that some images demonstrate individual fights, others collective ones, and may refer to a mythical-ritualistic profile. In this direction, the natives’ reports indicate possible rudimentary practices of body fights still practiced by Brazilian indigenous peoples. Conclusions. Images were identified as individual and collective fights and, through the natives’ narratives, it is inferred that the practices of body fights are constitutive cultural elements of several autochthonous groups, from the earliest period of history. However, it does not, necessarily, belong to the same groups that still practice these fights in Brazilian territory.

PL

Tło. W Ameryce Południowej bardzo niewiele mówi się o historii sportu i praktyk ciała przed okresem kolonizacji europejskiej (od 1500 r. n.e.), a jedną z najważniejszych dziedzin w odkrywaniu starożytnej historii (w tym historii sportu) jest archeologia. W Brazylii jednym z najbardziej odpowiednich i bogato zachowanych miejsc do badania jest Park Narodowy Serra da Capivara (SCNP), który ma ponad 900 zarejestrowanych stanowisk archeologicznych. Jego malowidła naskalne rejestrują aktywność ciała przodków, w tym walki. Problem i cel. Co pokazuje i reprezentuje sztuka naskalna na temat walk? Czy może to reprezentować kulturę manualnych praktyk walki wśród starożytnych tubylców tego regionu? Ogólnym celem niniejszego badania jest analiza i identyfikacja scen, które przenikają praktyki walki w zapisach wygrawerowanych na skałach SCNP. Metody. Jest to badanie archeologiczne z wkroczeniem na pole archeologiczne (in loco) w formacie eksploracyjnym przy użyciu metody ikonograficznej i wniosków od rdzennych mieszkańców terytorium Brazylii. Wyniki. Zaobserwowano, że niektóre obrazy przedstawiają walki indywidualne, inne zbiorowe i mogą odnosić się do profilu mityczno-rytualnego. W tym kierunku raporty tubylców wskazują na możliwe podstawowe praktyki walk cielesnych nadal praktykowane przez rdzennych mieszkańców Brazylii. Wnioski. Obrazy zostały zidentyfikowane jako walki indywidualne i zbiorowe, a dzięki narracjom lokalnych mieszkańców wywnioskowano, że praktyki walk cielesnych są konstytutywnymi elementami kulturowymi kilku grup autochtonicznych, od najwcześniejszego okresu historii. Jednak niekoniecznie należą one do tych samych grup, które nadal praktykują te walki na terytorium Brazylii.

Refine search results

2 Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology

1 Moderní dějiny: sborník k dějinám 19. a 20. století (Modern History: Studies into 19th and 20th century history)

1 Gomez-Alonso M. T.

1 Gutierrez-Garcia C.

1 Izquierdo E.

1 Jimenez-Landazuri A.

1 Mocarzel R. C. S.

1 Moravec R.

1 Santos L. A. P.

1 2024

1 2021

1 2016

Vztah Dělnických tělocvičných jednot ke sportu

Research into the history of martial arts and combat sports in Spain: the Noticiarios y documentales (No-Do – News newsreels (1943– 1981)

Rock art describing fights in Serra da Capivara National Park (Brazil)