Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: starsi dorośli

Sort By:

Limit search:

Związek pomiędzy możliwościami komunikacyjnymi, jakością życia i aktywnością fizyczną osób starszych

100%

Zaborniak-Sobczak M., Bieńkowska K. I., Szeremeta K.

Logopedia

2021

vol. 50

issue 1

101-117

Quality of life of the elderly is an important social problem due to demographic changes associated with lengthening life expectancy. With age, numerous health problems tend to appear, most commonly vision and hearing defects. A consequence of age-related hearing loss is difficulty associated with communication capabilities. This in turn affects quality of life, relations with loved ones, and the effectiveness of social contacts. The aim of the survey, conducted among 116 people aged over 60 years old, was an attempt to analyse the relationship between communications capabilities (using the SAC self-assessment questionnaire) and quality of life (the WHOQOL-BREF questionnaire). The results established that the quality of life of older adults stood at an average level, while their auditory capabilities were described as good. The higher the assessment of health, activity and physical fitness, the higher the quality of life and this was also associated with slightly better capabilities of communicating with their surroundings. Lower quality of life in the areas of physical health, social relations, scope of communication, were declared by respondents from the group over 70 years of age. Men slightly more often than women indicated worse communication capabilities. No correlation was found between the quality of life of the respondents and self-assessment of their communication capabilities. There is a need solutions to support preventive physical activity in groups of older adults and younger people which would affect quality of life, and can contribute to improving the quality of communication, among others, by broadening the network of interpersonal contacts.

Jakość życia osób starszych jest ważnym problemem społecznym ze względu na zmiany demograficzne związane z wydłużaniem się średniej długości życia. Wraz z wiekiem pojawiają się liczne problemy zdrowotne, najczęściej wady wzroku i słuchu. Konsekwencja niedosłuchu uwarunkowanego wiekiem są trudności związane z możliwościami komunikacyjnymi. To z kolei wpływa na jakość życia, relacje z bliskimi, efektywność kontaktów społecznych. Celem badania, przeprowadzonego wśród 116 osób w wieku powyżej 60 lat – mieszkańców Polski południowo-wschodniej – była próba analizy zależności między możliwościami komunikacyjnymi (określono za pomocą kwestionariusza samooceny SAC) a jakością życia (kwestionariusz WHOQOL-BREF). Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że jakość życia starszych osób dorosłych kształtuje się na poziomie przeciętnym, a ich możliwości słuchowe określane są jako dobre. Im wyższa ocena zdrowia, aktywności i sprawności fizycznej, tym wyższa jakość życia, co wiązało się również z nieco lepszymi możliwościami komunikowania się z otoczeniem. Niższą jakość życia w zakresie zdrowia fizycznego, relacji społecznych, zakresu komunikacji, deklarowali respondenci z grupy żej 70. roku życia. Mężczyźni nieco częściej niż kobiety wskazywali na gorsze możliwości komunikacyjne. Nie stwierdzono zależności między jakością życia badanych a samooceną ich możliwości komunikacyjnych. Istnieje potrzeba wprowadzenia rozwiązań wspierających profilaktyczną aktywność fizyczną w grupach starszych dorosłych i młodszych, która wpłynęłaby na jakość życia, a także mogłaby przyczynić się do poprawy jakości komunikacji, m.in. poprzez poszerzenie sieci kontaktów interpersonalnych.

Articulation of the shallow inclusion and deep exclusion of older adults from the Ghanaian policy terrain

61%

Dovie D. A.

Studia z Polityki Publicznej

2020

vol. 7

issue 2(26)

59-85

Artykuł analizuje, w jaki sposób środowisko polityczne Ghany wpływa na nierówności w dostępie do dobrobytu osób w starszym wieku. Badanie opiera się na wykorzystaniu jakościowych i ilościowych zbiorów danych uzyskanych od osób w wieku 50+ (n = 230). Wyniki badań z udziałem osób starszych pokazują (70%), że polityka wobec starzenia się w znacznym stopniu wyklucza te osoby. Oznacza to niezrozumiałą dziedzinę polityki obejmującą konstytucję, politykę ochrony socjalnej, Ustawę o krajowej ankiecie dotyczącej wywiadu zdrowotnego (ang. National Health Interview Survey - NHIS) oraz krajową politykę dotyczącą starzenia się ludności. Wyzwanie polega na tym, że obowiązkowy wiek emerytalny wynosi 60 lat, podczas gdy zaszeregowanie bezpłatnej opieki zdrowotnej przez NHIS dotyczy osób w wieku 70+, a karta opieki społecznej (EBAN) zapewnia dostęp do udogodnień socjalnych, w tym transportu dla osób starszych w wieku 65+ ze zniżką 50%. Jednak starsi dorośli nie stanowią jednorodnej grupy. Polityka ta uwzględnia potrzeby osób starszych w sposób niespójny, przy czym obejmuje obszary wykluczenia społecznego i integracji. Polityka jest jednak kluczowym zasobem, którego ograniczenie może mieć poważne konsekwencje, w tym wzmacnianie dyskryminacji ze względu na wiek. Ma to szersze implikacje dla wykluczenia społecznego, gospodarczego i politycznego w odniesieniu do wielowymiarowych aspektów opieki zdrowotnej i uczestnictwa w zasobach siły roboczej. Są one omawiane w świetle trzech filarów polityki społecznej wobec starzenia się, a mianowicie opieki zdrowotnej, pracy zarobkowej i opieki społecznej. Artykuł stawia tezę, że polityka rządu jest ukierunkowana na dzieci i młodzież oraz jest wypaczona pod względem płci i wykształcenia, pomimo rosnącej populacji osób starszych, bez docenienia konkretnych i wybranych dziedzin polityki.

The paper examines how the Ghanaian policy environment shapes access inequalities in well-being at old age, utilizing qualitative and quantitative datasets obtained from individuals aged 50+ (n = 230). The results show from older people (70%) that aged policy extensively excludes older adults. This denotes an incomprehensible policy domain that comprises the constitution, social protection policy, the National Health Interview Survey (NHIS) act, and the national ageing policy. The challenge is the mandatory retirement age is 60 years; while the compartmentalization of the NHIS free healthcare provision is for those aged 70+, the Welfare Card (EBAN) provides access to social amenities, including transportation, to older people 65+ at a discount of 50%. However, older adults are not a homogenous group. These policies address needs of the aged incoherently, with currency across the spheres of social exclusion and inclusion. However, a policy is a key resource, the limitation of which may have dire repercussions, including ageism. This has broader implications for social, economic, political exclusion regarding multi-dimensional facets of healthcare and labor force participation. These are discussed in light of the three pillars of ageing social policy, namely healthcare, paid work, and social care. The paper argues that government policy is skewed towards children, youth, gender, and education, despite older adults' increasing population, without an appreciation for concrete and determinate policies.

Refine search results

1 Logopedia

1 Studia z Polityki Publicznej

1 Bieńkowska K. I.

1 Dovie D. A.

1 Szeremeta K.

1 Zaborniak-Sobczak M.

1 2021

1 2020

Search results

Związek pomiędzy możliwościami komunikacyjnymi, jakością życia i aktywnością fizyczną osób starszych

Articulation of the shallow inclusion and deep exclusion of older adults from the Ghanaian policy terrain