Search results

1

Dydaktyka zorientowana na współpracę równych. Typy relacji ze studentami podczas wspólnej pracy badawczej

100%

Kowzan P., Gdański U.

Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris

|

2017

|

vol. 36 (1)

EN

Communities of peers in search of truth do not emerge in higher education institutions any more, which is one of the reason for universities' growing weakness. The aim of the paper is to help academic teachers organize research together with students during regular classes. This includes assessing academic productivity of meetings regarding typical relations between teachers and students: feudal, reciprocal and baseline communist. It starts with the analysis of possibilities and necessities of academic teaching, which is based on connections between the before-mentioned relations and forms of working together in a group, which must be adequate to the number of participants. Next, an analysis of cases when the challenges students are posed with are not balanced with the skills they have gained, leads to studying consequences of students' frustration and ways they can take initiative and responsibility for changing the type of relation between teachers and themselves. As a result, we have a model in which personal relations, forms of co-working and the scale of involvement needed for a research project are the core issues that must be taken into account in order to transform classes into the time of collective research.

2

Życie studentów

80%

Benjamin W.

Praktyka Teoretyczna

|

2015

|

vol. 18

|

issue 4

177-188

EN

This essay, originally published in 1915, can be read as a summary of works composed during Walter Benjamin’s youth, from the period of living in Berlin and Freiburg. From both a metaphysical and historical perspective, Benjamin engages with the poverty of student life and the university under capitalism and bourgeois society. He offers a critique of the alienating functions of higher education in the forms of enforced professionalization, as well as the increasingly pronounced division of academic labor, in which the idea of the unity of knowledge disintegrates.

PL

Niniejszy esej pochodzący z 1915 roku można czytać jako podsumowanie twórczości z okresu młodości Waltera Benjamina spędzonej w Berlinie i Fryburgu. Przyjmując perspektywę zarazem metafizyczną, jak i historyczną autor podejmuje w nim kwestię nędzy życia studenckiego i uniwersytetu w społeczeństwie burżuazyjnym. Przedmiotem krytyki stają się w nim alienujące funkcje szkolnictwa w postaci wymogów profesjonalizacji i coraz ściślejszego podziału naukowych kompetencji, w których dezintegracji ulega idea jedności wiedzy.

3

Occupy: nowa pedagogika przestrzeni i czasu?

80%

Amsler S., Neary M.

Praktyka Teoretyczna

|

2015

|

vol. 18

|

issue 4

145-170

EN

This paper forms the first part of a project of inquiry to understand the theoretical and practical potentials of Occupy through the recent wave of occupations that have emerged in response to the politics of austerity and precarity around the world. We do this as educators who are seeking to ‘occupy’ spaces of higher education inside and outside of the institutions in which we work. Occupy points to the centrality of space and time as practical concepts through which it is possible to reconfigure revolutionary activity. By dealing with the concept (Occupy) at this fundamental level of space and time through a critical engagement with Henri Lefebvre’s notion of ‘a new pedagogy of space and time’, we hope to open spaces for further revolutionary transformation by extending a critique of the politics of space and time into the institutions and idea of education itself. Lefebvre considers the ‘pedagogy of space and time’ as a basis for a new form of ‘counter-space’. He suggests that ‘deviant or diverted spaces, though initially subordinate, show distinct evidence of a true productive capacity’ (2008: 383), and in doing so reveal the breaking points of everyday life and the ways in which it might be appropriated as exuberant spaces full of enjoyment and hope. In the Production of Space, he identifies the space of leisure as a site within which such a resistance might be contemplated and activated. In our work we replace the principle of leisure with the concept of Occupy. We consider here how attempts to occupy the university curriculum, not as a programme of education but as the production of critical knowledge, may also constitute ‘a new pedagogy of space and time’. We will describe this occupation of higher education with reference to two projects with which we are involved Student as Producer and the Social Science Centre, the former at the University of Lincoln, and the latter across the city of Lincoln.

PL

Artykuł jest pierwszą częścią projektu badawczego mającego na celu przybliżenie teoretycznego i praktycznego potencjału Occupy w oparciu o analizę ostatniej fali okupacji, która pojawiła się w odpowiedzi na politykę zaciskania pasa i prekarności na całym świecie. Podejmujemy się tego zadania jako edukatorzy, usiłujący „okupować” przestrzenie edukacji wyższej wewnątrz i na zewnątrz instytucji, w których pracujemy. Occupy wskazuje na kluczowe znaczenie czasu i przestrzeni jako pojęć, za pomocą których możliwa jest rekonfiguracja działalności rewolucyjnej. Podejmując problem (Occupy) na tym fundamentalnym poziomie przestrzeni i czasu przy pomocy krytycznego zastosowania koncepcji „nowej pedagogiki przestrzeni i czasu” Henriego Lefebvre’a, mamy nadzieję stworzyć przestrzenie dla dalszych rewolucyjnych transformacji, rozciągając krytykę polityki przestrzeni i czasu na samą edukację i jej instytucje. Według Lefebvre’a „pedagogika przestrzeni i czasu” jest podstawą dla nowej formy „przeciw-przestrzeni”. Stwierdza on, że „wypaczone i odwrócone przestrzenie, choć początkowo podporządkowane, dają wyraziste dowody na prawdziwie produktywny potencjał” (2008, 383), a tym samym ukazują miejsca pęknięć w życiu codziennym i sposoby, na które może ono zostać odzyskane jako żywiołowa przestrzeń pełna radości i nadziei. W La production de l’espace to przestrzeń czasu wolnego jest tą przestrzenią, w której zajść może namysł nad oporem i jego zapoczątkowanie. Z kolei my zastępujemy tę przestrzeń ideą Occupy. Rozważamy, jak okupacja uniwersyteckich programów kształcenia, rozumiana jako produkcja krytycznej wiedzy, może również stwarzać „nową pedagogikę przestrzeni i czasu”. Okupację szkolnictwa wyższego opiszemy w odniesieniu do dwóch projektów, w które jesteśmy zaangażowani – „Student jako wytwórca” i Social Science Center.

Refine search results

2 Praktyka Teoretyczna

1 Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris

1 Amsler S.

1 Benjamin W.

1 Gdański U.

1 Kowzan P.

1 Neary M.

1 2017

2 2015

Dydaktyka zorientowana na współpracę równych. Typy relacji ze studentami podczas wspólnej pracy badawczej

Życie studentów

Occupy: nowa pedagogika przestrzeni i czasu?