Search results

1

A few words about the difficulties in the procedure for nullitas matrimonii and the Metropolitan Court in Bialystok

100%

Gierałtowski T.

Rocznik Teologii Katolickiej

|

2016

|

vol. 15

|

issue 2

EN

The author of the article after a brief reflection reminiscent the story of the Metropolitan Court in Bialystok raises issues concerning the canon proceedings. He draws attention to the common perception in the society, and especially in the media, about the concept of the “church divorce”. He shows how wrong it is formulated and what negative eff ects entail its use. This leads in fact to identification of the canonical proceedings for annulment of the marriage with the divorce proceedings. Similarly, the author explains who is the defendant in a canonical process, so often mistakenly equated in the common sense with the accused in a criminal trial. It also indicates the important role played by a witness in the proceedings. The author warns the interested in canonical proceedings against the use of accidental legal advice and encourages these people to direct contact with the ecclesiastical courts, where one can find a friendly and professional legal advice.

PL

Autor artykułu po krótkiej refleksji przypominającej historię Sądu Metropolitalnego w Białymstoku porusza zagadnienia dotyczące samego postępowania kanonicznego. Zwraca uwagę na funkcjonujące w powszechnej świadomości społecznej, a szczególnie w środkach przekazu pojęcie „rozwód kościelny”. Wykazuje jak błędne jest to sformułowanie i jakie negatywne skutki pociąga za sobą jego używanie. Prowadzi to bowiem do utożsamiania kanonicznego postępowania o stwierdzenie nieważności zawarcia małżeństwa z postępowaniem rozwodowym. Podobnie autor wyjaśnia kim jest strona pozwana w procesie kanonicznym, tak często błędnie utożsamiana w powszechnym rozumieniu z oskarżonym w procesie karnym. Ponadto wskazuje jak ważną rolę w postępowaniu odgrywa świadek. Autor przestrzega zainteresowanych postępowaniem kanonicznym przed korzystaniem z przypadkowych porad prawnych i zachęca te osoby do bezpośredniego kontaktu z sądami kościelnymi, gdzie można znaleźć życzliwą i fachową poradę prawną.

2

Dopuszczalność zastosowania instytucji autokontroli w trybie art. 54 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wobec aktów prawa miejscowego

100%

Masternak-Kubiak M.

Przegląd Prawa i Administracji

|

2020

|

vol. 120

|

issue Tom 1

485 - 500

PL

W art. 54 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi uregulowana jest instytucja tak zwanej autokontroli. Pozwala ona organowi administracji publicznej zweryfikować własne działanie (bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania), które zostało zaskarżone do sądu administracyjnego. Weryfikacja ta polegać będzie na tym, że organ, działając w zakresie swojej właściwości, uwzględni skargę w całości. Na gruncie tego przepisu powstaje wątpliwość, czy uprawniona do skorzystania z trybu autokontroli własnej uchwały, stanowiącej akt prawa miejscowego, polegającej na stwierdzeniu jej nieważności, jest także rada gminy, powiatu lub sejmik województwa. W piśmiennictwie i w orzecznictwie brak jest jednolitości poglądów odnośnie do tego zagadnienia. Źródłem sporu w tym zakresie jest to, czy przepis art. 54 § 3 ppsa może stanowić samoistną podstawę prawną (kompetencję) do stwierdzenia nieważności uchwały podjętej przez organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego, czy też przepis ten odczytywać należy łącznie z przepisami regulującymi właściwość rzeczową wymienionych organów.

EN

Art. 54 par. 3 of the Legislative Act — Law on procedure before administrative tribunals (in short LAPAT) provides for the self-inspection. This provision allows any organ of public administration to review its own action (based on inactivity, or the lengthiness of administrative activity), which is the subject matter of a complaint before an administrative jurisdiction. This positive screening may result in admitting the contents of the complaint by the adjudicating administrative body. This rule, however, raises doubts whether deliberating bodies, like the Commune and District Councils or the Provincial Assemblies might use this self-contained procedure of quashing their own resolutions. The opinions in scholarly writing and case law are divergent. Its root cause is the question if Art. 54 par. 3 of the LAPAT can be sufficient legal grounds (based on competency) for ascertaining the invalidity of a resolution taken by the deliberating units of local government or that the norm should be read along with the regulations of the material jurisdiction pertaining to the above-mentioned law-making bodies.

3

Małżeństwo w świetle księgi pokutnej Discipulus Umbriensium

80%

Story M.

Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego

|

2021

|

vol. 16

|

issue 18 (2)

307-327

EN

The article aims to show the British-Irish Church and the legal and moral problems encountered by this congregation in the light of the Discipulus Umbriensium handbook of penance written by the Bishop of Canterbury. Priests were to ensure that inappropriate behaviors of the members of the Church were eliminated through the sacrament of confession, during which the penitent was also expected to answer the questions asked by the confessor, as well as through meticulous and long-term penance. Such inappropriate behaviors included cases of plural marriage or dissolution of marriage based on mutual consent. The sacrament of confession was also an opportunity to verify if the penitents entered into marriage despite the impediment of impotence or age, and therefore entered into it in an invalid way. The handbook of penance also referred to the then very popular Pauline privilege and the circumstances in which it could be applied. It also spoke about receiving the Communion by the spouses and specific limitations and suggestions when it should be received by them as often as possible.

PL

Celem artykułu, jest ukazanie w świetle księgi pokutnej Discipulus Umbriensium Biskupa Canterbury Kościoła brytyjsko-irlandzkiego i jego problemów prawnych, jak i moralnych, które ta wspólnota napotkała na swojej drodze. Duszpasterze mieli czuwać, aby poprze spowiedź, która polegała także na odpowiadaniu przez penitenta na zadawane pytania przez spowiednika, a zwłaszcza przez nakładanie drobiazgowych i długoczasowych pokut, wyeliminować niewłaściwe postawy wśród członków Kościoła. Zdarzały się bowiem wśród nich przypadki wielożeństwa, czy też rozwiązanie małżeństwa za obopólną zgodą. Spowiedź była także okazją do zweryfikowania, czy wierni mimo przeszkody impotencji lub przeszkody wieku zawarli małżeństwo, zawierając go w sposób nieważny. Księga pokutna podejmowała również bardzo aktualne wówczas zagadnienie przywileju Pawłowego, wskazując okoliczności, kiedy wolno go aplikować. Analizowany penitencjał porusza także temat przyjmowania komunii świętej przez małżonków, wskazując pewne ograniczenia, jak i sugestie, kiedy małżonkowie powinni jak najczęściej przystępować do Stołu Pańskiego.

4

Sakrament małżeństwa w dziewiętnastej księdze Dekretu biskupa Burcharda z Wormacji

80%

Story M.

Annales Canonici

|

2023

|

vol. 19

|

issue 2

105-124

EN

Handbooks of penance created in the late ancient Christianity period and early Medieval times are proofs of a forming penance practice in the Church. The aim of this article is to show inappropriate practices related to entering into and fulfilling the sacrament of marriage, in the light of the Decree of Bishop Burchard of Worms who was known for the codification of the canon law. These practices caused significant penalties for those who committed them – penances requiring appropriate atonement which were often difficult to fulfill.The bishop of Worms who noticed an increasing breakdown of morality in regards to marital fidelity, obliged confessors to be vigilant during the sacrament of confession and point out the indissolubility of marriage, which deteriorated at the time – there were cases of plural marriage or even murder of the spouse in order to enter into another marriage. Through penance, priests were also obliged to help eliminate inappropriate sexual practices with members of families (sexual intercourses with sister in law or stepmother) or such acts as encouraging the spouse to cheat.During the sacrament of confession, priests also referred to impediments to marriage which included consanguinity, affinity or abduction of the woman in order to enter into marriage with her. They also highlighted the importance of engagement as an important period leading to marriage.

PL

Księgi pokutne, które powstały w epoce późnej starożytności chrześcijańskiej i wczesnego średniowiecza, są świadectwem kształtowania się praktyki pokutnej w Kościele. Celem artykułu jest ukazanie w świetle dziewiętnastej księgi Dekretu biskupa wormackiego Burcharda niewłaściwych zachowań godzących w sakrament małżeństwa, które powodowały obciążenie winnych dotkliwymi karami – pokutami wymagającymi odpowiedniego zadośćuczynienia, często trudnego do realizacji. Biskup z Wormacji, dostrzegając szerzący się upadek obyczajów w kwestii wierności małżeńskiej, zobowiązał spowiedników, aby w czasie spowiedzi zwracali uwagę na sprawę nierozerwalności małżeństwa – zdarzały się bowiem przypadki wielożeństwa, czy nawet małżonkobójstwa w celu zawarcia nowego związku. Duszpasterze mieli także dążyć do tego, by poprzez pokutę wyeliminować niewłaściwe zachowania seksualne penitentów z członkami rodzin (współżycie ze szwagierką lub macochą), czy też namawianie współmałżonka do zdrady. W czasie sprawowania sakramentu pokuty odnoszono się ponadto do zagadnień związanych z przeszkodami do zawarcia małżeństwa, do których zaliczano chociażby przeszkodę pokrewieństwa, powinowactwa, czy też uprowadzenia kobiety w celu zawarcia z nią związku małżeńskiego oraz podkreślano znaczenie zaręczyn jako ważnego etapu do zawarcia małżeństwa.

5

Wadliwe uzasadnienie jako postawa unieważnienia decyzji Komisji Europejskiej w świetle aktualnego orzecznictwa TSUE dotyczącego kontroli przedsiębiorstw

80%

de Bazelaire de Ruppierre M.

internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny

|

2016

|

vol. 5

|

issue 7

45-59

PL

Niniejszy artykuł ma na celu dokonanie analizy obowiązku uzasadniania aktów UE w odniesieniu do decyzji Komisji wydawanych w związku z kontrolą przedsiębiorstwa podejrzanego o działania antykonkurencyjne. Wskazuje na wymogi, jakie musi spełniać uzasadnienie zgodnie z art. 296 TFUE i orzecznictwem oraz przybliża kryteria, jakimi kieruje się TSUE, dokonując oceny tego obowiązku. Poruszana jest również kwestia skutków wyroku unieważniającego akt, a także analizowana efektywność ochrony uprawnień przedsiębiorców.

EN

This article aims to analyse the European Commission’s obligation to state the reasons for decision issued in connection with the control of an undertaking suspected of anti-competitive activities. It indicates requirements that statement of reasons has to meet in order to remain in conformity with Article 296 TFEU and the case-law, as well as depicts the criteria of assessment used by the CJEU to verify the fulfilment of those conditions. It also addresses the issue of legal effects of the judgment annulling the decision and it ponders on the effectiveness of the protection of the rights of undertakings.

6

Stwierdzenie nieważności uchwały przez radę gminy

80%

Dolnicki B.

Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

|

2015

|

vol. 77

|

issue 3

193-207

EN

A resolution or a decree issued by a commune and municipality, district or voivoideship authority that is contrary to law is void. Annulment of such act of a local authority is recognised as a basic means of supervision. Accordingly, respective rules of conduct and procedure have been developed in relation to that means. Additionally, the law on commune and municipality and district self-government contains a reference to an appropriate application of the provisions of the Code of Administrative Procedure. This measure, however, has an adverse effect to that intended– instead of simplifying the proceedings in annulment; it has complicated them and led to many questions and conflicts emerging at the point where both acts overlap. If a supervisory authority has not independently pronounced an act (decree) void within 30 days of delivery, its annulment may only be affected by an administrative court pursuant to a complaint filed by the supervisory authority. However, not all possible circumstances have beenforeseen in the applicable law.

PL

Uchwała lub zarządzenie organu gminy, powiatu lub województwa sprzeczne z prawem są nieważne. Stwierdzenie nieważności uchwały (zarządzenia) organu samorządu terytorialnego zostało uznane przez ustawodawcę za podstawowy środek nadzoru. W odniesieniu do tego środka zostały rozbudowane reguły postępowania. Ponadto w ustawach o samorządzie gminnym i powiatowym znajduje się odesłanie do odpowiedniego stosowania przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego. Zabieg ten jednak odniósł skutek wręcz odwrotny od zamierzonego – zamiast uprościć postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności, znacznie go skomplikował. Pojawiło się bowiem wiele pytań i kolizji na zbiegu obu reżimów ustawowych. Jeżeli organ nadzoru w terminie 30 dni od doręczenia mu uchwały (zarządzenia) nie stwierdził we własnym zakresie jej nieważności, może tego dokonać jedynie sąd administracyjny na skutek skargi wniesionej przez ten organ. Okazuje się jednak, że ustawodawca nie przewidział wszelkich możliwych sytuacji.

Refine search results

1 Annales Canonici

1 Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego

1 Przegląd Prawa i Administracji

1 Rocznik Teologii Katolickiej

1 Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

1 internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny

2 Story M.

1 Dolnicki B.

1 Gierałtowski T.

1 Masternak-Kubiak M.

1 de Bazelaire de Ruppierre M.

1 2023

1 2021

1 2020