Search results

1

SŁODYCZE ODPUSTOWE JAKO ELEMENT DZIEDZICTWA KULINARNEGO ŚLĄSKA

100%

ŚWITAŁA-TRYBEK D.

Zeszyty Naukowe. Turystyka i Rekreacja

|

2018

|

vol. 1(21)

211-226

PL

Do zwyczajowych zachowań praktykowanych przez mieszkańców Górnego Śląska należy podniosłe obchodzenie odpustu parafialnego (czyli dnia wspomnienia patrona miejscowego kościoła). W uroczystość tę zarówno w środowiskach miejskich, jak i wiejskich ustawiane są w pobliżu kościoła stragany z różnymi rzeczami, głównie z zabawkami i słodyczami, nazywane powszechnie „budami”. Przedmiotem artykułu są charakterystyczne słodycze odpustowe (pierniki, „makrony”, „futermeloki”, „kokosfloki”, „zozwór”, „urzinki” „szkloki” itd.), które od pokoleń produkowane są w tym regionie przez lokalne zakłady cukiernicze. Autorka dokonała typologii tychże słodyczy, zwróciła uwagę na ich znaczenie jako na element dziedzictwa kulinarnego Śląska.

EN

Upper Silesian customs include solemn celebration of a parish fair (it is the day on which the patron of the local church is remembered). On that day, in cities, towns and villages stalls are set up close to churches. On the stalls – traditionally called “budy” – various things are offered, mainly toys and sweets. The following article describes typical church fair sweets (gingerbread, “makrony”, “futermeloki”, “kokosfloki”, “zozwór”, “urzinki” “szkloki” etc.). They have been made in this region by the local confectionaries for generation. The author has divided the sweets into different types, concentrating on their meaning as an element of the Silesian culinary heritage.

2

Słodkie smaki Orientu we współczesnej prozie serbskiej

100%

Bogusławska M.

Slavica Wratislaviensia

|

2015

|

vol. 161

347 - 356

EN

The article describes the use of sweets motif in recent Serbian literature using the example of an anthology of short stories Poslastičarske priče by David Albahar and Vladan Mijatović Živojinov (Belgrade 2012). The author of the article is primarily interested in the use of the subject which triggers reflections on culture, focused on the problems of civilization and the impact of relevant experience of cultural difference and otherness. Sweets — their flavour, appearance, way of production and distribution — in analyzed works are considered arepresentation, but also ametaphor for aparticular historical and cultural reality. The proximity effect, used in these stories — raising the awareness of the everyday, aprivate, intimate sphere of life, details, somatic dimension of memory, both individual and collective — can be used to make aredefinition of Turkish heritage in the reception and evaluation of its place in contemporary culture of the Balkans.

3

The Sweet War, or How Military Campaigns of Alfonso V of Aragon Affected the Eating Habits in Early to Mid-15th Century

80%

Hryszko R.

Perspektywy Kultury

|

2019

|

vol. 26

|

issue 3

135-160

PL

Począwszy od czasów Jakuba I Zdobywcy (1213-1276) Korona Aragonii wkroczyła na drogę ekspansji śródziemnomorskiej. W wyniku kolejnych wypraw wojennych pod panowaniem jej władców znalazła się Majorka i pozostałe wyspy archipelagu Balearów (1229-1235), Sycylia (1282) i Sardynia (1323-1324). Kulminacją tego procesu było za-angażowanie się Alfonsa V Wspaniałomyślnego (1416-1458) w wojnę o Królestwo Neapolu, która rozpoczęła się w 1420 r. Po 22 latach zmagań toczonych z przerwami, w 1442 r. Alfons V Wspaniałomyślny ostatecznie zawładnął Neapolem, który w kolejnych latach stał się jednym z przodujących ośrodków włoskiego renesansu. Pojawienie się obcego panowania w południowej części Italii po-ciągnęło za sobą transfer katalońskiej kultury, języka i obyczajów. Wśród tych ostatnich ważne miejsce zajmowały również katalońskie zwyczaje kulinarne, które wykształciły się u schyłku XIV w. To właśnie w tym okresie na terenach Korony Aragonii doszło do istotnej zmiany roli i okoliczności spożywania słodyczy w kręgach elit władzy i pieniądza. Dotychczas słodkości były podawane jako deser na za-kończenie głównego posiłku dziennego (obiadu, uczty, uroczystego przyjęcia), natomiast od wzmiankowanego okresu ich spożycie uległo wyraźnemu czasowemu przesunięciu. Początkowo ich konsumpcja nadal była związana z poszczególnymi elementami rytuału biesiadowania (np. tańcami, zabawami, innymi posiłkami). Z czasem uroczyste spożywanie wyłącznie słodyczy przekształciło się w autonomiczny posiłek o charakterze przekąski, zwany z katalońska col·lació. Szybko stało się ono uroczystym, samodzielnie funkcjonującym typem przyjęcia, z ustalonym ceremoniałem i oprawą. W jakich okolicznościach doszło do przeszczepienia katalońskich praktyk żywieniowych na grunt włoski? Jaki był wpływ samego władcy i prowadzonych przezeń działań militarnych na ubogacenie włoskich form biesiadowania o nowe pierwiastki proweniencji katalońskiej? – to pytania, które wyznaczają kierunek rozważań podjętych przez autora referatu.

EN

Starting from the time of James I the Conqueror (1213-1276) the Kingdom of Aragon started its Mediterranean expansion. Following successive military expeditions, its conquests included: Mallorca and the other Balearic Islands (1229-1235), Sicily (1282) and Sardinia (1323-1324). The culmination of this process was the involvement of a Alfons V the Magnanimous (1416-1458) in the war for the Kingdom of Naples, which began in 1420. After 22 years of intermittent struggle, in 1442, Alfons V the Magnanimous eventually captured Naples, which in the years to come became one of the leading centers of the Italian Renaissance. The appearance of foreign domination in southern Italy suddenly entailed the transfer of Catalan culture, language and customs. Among the latter, Catalan culinary traditions formed at the end of the fourteenth century also occupied an important place. It was during this period that a significant change took place in the Kingdom of Aragon regarding the role and the circumstances of eating sweets by its financial and political elites. Until then, confectioneries were served as part of dessert at the end of the main meal (dinner or feast), while in the period discussed their consumption considerably shifted in time. Initially, their consumption was still associated with the various elements of the feasting etiquette (e.g. dancing, amusements, other meals). With time, the ceremonial of eating sweets transformed into a separate meal of sweet snacks, referred to by the Catalan term of col·lació. It quickly became a solemn, independently functioning type of feast, with an established ceremonial and setting. Under what circumstances were Catalan eating practices transplanted to Italian context? What influence did the ruler and his military operations have on the enrichment of Italian feasting with new ele ments of Catalan provenance? – Such questions define the direction of the considerations made by the author of the paper.

Refine search results

1 Perspektywy Kultury

1 Slavica Wratislaviensia

1 Zeszyty Naukowe. Turystyka i Rekreacja

1 Bogusławska M.

1 Hryszko R.

1 ŚWITAŁA-TRYBEK D.

1 2019

1 2018

1 2015

SŁODYCZE ODPUSTOWE JAKO ELEMENT DZIEDZICTWA KULINARNEGO ŚLĄSKA

Słodkie smaki Orientu we współczesnej prozie serbskiej

The Sweet War, or How Military Campaigns of Alfonso V of Aragon Affected the Eating Habits in Early to Mid-15th Century