Artykuł prezentuje poglądy abpa Józefa Życińskiego na temat dialogu kultury chrześcijańskiej ze współczesną kulturą pluralistyczną. Pluralizm kultur każe pytać o wspólnotę sensu i wartości. Aksjologiczną integrację zapewnia humanizm rozwinięty pod wpływem chrześcijaństwa. Życiński w nawiązaniu do myśli A.N. Whiteheada rozwija koncepcję syntezy trzech kultur: naukowej, religijnej i artystycznej. Można zauważyć w jego myśli rozwój związany ze zmianą postaw intelektualnych w ostatnich trzech dekadach XX wieku. Najpierw polemizuje ze stanowiskiem neopozytywistycznym, zawężającym granice racjonalności, ale wraz z pojawieniem się postmodernizmu centrum dyskusji staje się obrona intelektu, racjonalności, obiektywności i uniwersalizmu etycznego. Oryginalną koncepcją Życińskiego jest ewolucyjne ujęcie kultury w paradygmacie „ewolucjonizmu kenotycznego”. Autor artykułu interpretuje to stanowisko jako wyraźny „przeciw – biegun” do myśli rozwijanej przez posthumanistów. Metodą poszukiwania wspólnoty wartości jest dialog, jego przeciwieństwem jest jakakolwiek hegemonia ideologiczna. Siłą dialogu jest odwołanie się do doświadczenia aksjologicznego.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.