Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 2

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  sytuacja wychowawcza
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
The article analyzes the question of the boundaries of the educational situation and the counseling situation, referring to the humanistic pedagogy of Professor Kazimierz Sośnicki. The similarities and differences of the two situations are indicated. Attention was paid to such issues as: the initiation of upbringing and counseling situations and their psychological boundaries; the rules that apply in upbringing and counseling situations; the limitations arising from differences in the values of the counselor and the person being counseled; comments on verbal communication and the circumstances of crossing boundaries. In conclusion, it was emphasized that while it is difficult to objectively establish the boundaries of the educational and counseling situation, everyone is subjectively able to do so, experiencing them as a responsive “touch” (Rosa, 2020) or a meaningful encounter (Sośnicki, 1973) of a personality-forming and developmental nature. And it is he, experiencing them, who ultimately sets the boundaries of these situations.
PL
W artykule analizie poddana została kwestia granic sytuacji wychowawczej i sytuacji poradniczej, nawiązująca do pedagogiki humanistycznej prof. Kazimierza Sośnickiego. Wskazane zostały podobieństwa i różnice obu sytuacji. Zwrócona została uwaga na takie kwestie, jak: inicjowanie sytuacji wychowawczych i poradniczych i ich granice psychologiczne; zasady obowiązujące w sytuacji wychowawczej i poradniczej; ograniczenia wynikające z różnic wartości doradzającego i osoby, której się doradza; uwagi dotyczące komunikacji werbalnej oraz okoliczności przekraczania granic. W konkluzji podkreślono, iż o ile trudno jest w sposób jednoznaczny obiektywnie ustalić granice sytuacji wychowawczej i poradniczej, o tyle każdy subiektywnie jest w stanie tego dokonać, doświadczając ich jako responsywnego „dotknięcia” (Rosa, 2020) lub znaczącego spotkania (Sośnicki, 1973) o charakterze osobotwórczym i rozwojowym. I to on, doświadczając tego, ostatecznie wyznacza granice tych sytuacji.
2
Publication available in full text mode
Content available

O utracie zaufania do wychowania

100%
Horyzonty Wychowania
|
2015
|
vol. 14
|
issue 31
95-109
PL
Autorka poświęca tekst zjawisku, które jej zdaniem cechuje współczesne życie społeczne i staje się jednym z poważniejszych problemów praktyki społeczno-edukacyjnej. Chodzi o utratę zaufania do wychowania. Osią przedstawianych rozważań są pytania: Czy, a jeśli tak, to w jakim sensie można dziś mówić o utracie zaufania do wychowania? Co można uznać za jego symptomy? Jakie mogą być przyczyny, ale i konsekwencje tego zjawiska? Za symptomy utraty zaufania do wychowania uznaje niechętne używanie pojęcia „wychowanie” w praktyce i teorii działań pedagogicznych, zastępowanie go pojęciami „edukacja” i „wspieranie zdrowia psychicznego”, brak debaty społecznej na temat wychowania, osłabianie świadomości wychowawczego wymiaru pracy szkoły, przejmowanie zadań tradycyjnie wiązanych z wychowaniem przez programy profilaktyczne, wreszcie szukanie rozwiązań trudności wychowawczych nie głównie w działaniu wychowawczym, ale u specjalistów zajmujących się różnymi sferami rozwoju. Głównymi przyczynami są jej zdaniem kulturowe tendencje do unikania w działaniach z ludźmi określania założeń antropologicznych i aksjologicznych, co dotyczy również pracy z młodym pokoleniem. Oznacza to rezygnację z wyraźnych celów na rzecz poszczególnych kompetencji i sposobów ich uzyskiwania, a w konsekwencji – brak refleksji nad istotą działań wychowawczych oraz ich warunków. Skutkiem może być niebezpieczne rozwojowo, społecznie i kulturowo, postępujące wycofywanie się naturalnych i instytucjonalnych wychowawców z podejmowania rozłożonego w czasie, spójnego działania wychowawczego oraz przenoszenie odpowiedzialności za dzieci i podopiecznych na zewnętrzne instytucje i specjalistów.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.