Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 6

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  sztuka walki
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

EWOLUCJA KARATE: OD PLEBEJSKIEJ FORMY WALKI DO SPORTU OLIMPIJSKIEGO

100%
Piepiora P. A., Witkowski K., Maśliński J.
Roczniki Naukowe Wyższej Szkoły Wychowania Fizycznego i Turystyki w Białymstoku
|
2016
|
issue 4(18)
18-30 s.
PL
Karate jest obecnie jedną z najpopularniejszych sztuk walki na świecie. Karate-jutsu, okinawska sztuka samoobrony ewulowała w karate-do – sztukę walki, gdzie aspekt fizyczny i duchowy połączyły się w jedność. Karate-do jest więc wynikiem włączenia karate-jutsu do grona japońskich sztuk wojennych budo. Moda na dalekowschodnie sztuki walki dopełniła reszty. I oto karate-do, pod wpływem bezlitosnego wymogu przetrwania sztuki przez sport, przekształciło się w karate. Granice między karate-jutsu, karate-do i karate zatarły się. Niezależnie od celów treningowych, wszystkie aspekty połączyły się w jedno – karate. Przyczyną takiego stanu rzeczy jest fakt, że karate może trenować każdy. Niezależnie od wieku, płci, budowy somatycznej, rozwoju psychicznego i motorycznego, sprawności w kontekście dysfunkcji. Każdy znajduje tu coś ciekawego dla siebie: skuteczną samoobronę, rywalizację sportową, a także formę rekreacji, czy rehabilitacji. Do tego dochodzą wartości moralne wynikające z filozofii karate. Karate stało się atrakcyjne dla wszystkich – jest nową dyscypliną olimpijską.
EN
Karate is now one of the most popular martial arts in the world. Karate-jutsu, okinawska martial arts evolved in karate-do - a martial art where the physical aspect and the spiritual merged in unity. Karate-do is so due to the inclusion of karate-jutsu to the group of Japanese martial arts Budo. Fashion on the Far Eastern martial arts fulfill the rest. And behold, karate-do, under the merciless requirement for the survival of art through sport transformed into karate. The boundaries between karate-jutsu, karate-do and karate blurred. Whatever the purpose of the training, all aspects merged into one - karate. The reason for this is the fact that Karate can train everyone. Regardless of age, gender, building somatic, mental and motor development, efficiency in the context of dysfunction. Everyone here is something interesting for everyone: an effective self-defense, sport competition, as well as a form of recreation, and rehabilitation. Then there are the moral values stemming from the philosophy of karate. Karate has become attractive for all - is the new Olympic discipline.
2
Publication available in full text mode
Content available

The Effectiveness of Hand-Body Observation and Manipulation Methods on Taekwondo Taegeuk Learning Among Primary School Children

100%
Kusrin J., Shapie M. N. M., Hakim M. I. H. M., Nor M. A. M., Taib M. G., Linoby A., Muhyi M.
Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology
|
2022
|
vol. 22
|
issue 2s
31-36
EN
Background. A good teaching method allows better transfer of knowledge between teachers and students. Problems and aim. Taekwondo instructors lack exposure to the variety of methods of teaching Taekwondo to children makes children not interested in participating in Taekwondo. This study aimed to examine the effectiveness of two teaching methods; observation techniques and hand-body manipulation on Taekwondo Taegeuk 3 (TT3) learning among primary school children. Methods. The design of this study used pre- and post -test experimental research methods. The study population consisted of primary school children. A total of 40 children who are members of a Taekwondo club in Malaysia were involved in this study. All subjects followed the same pre -test session before the intervention session began. Subjects were divided into 2 experimental groups namely N1 = 20 (observation), N2 = 20 (hand-body manipulation) and attended 2 intervention sessions for 3 hours, to learn and practice TT3 with different methods. The selected study instrument was a TT3 score sheet. Scores before and after the test were recorded and analyzed using IBM SPSS Statistics. Result. The results of the data analysis showed that the pre-test scores obtained by both groups were quite similar because the same activities and amount of pre-test time were given. The post-test scores showed significant differences between both groups. Conclusion.Learning methods using observation techniques result in effective learning transfer because it saves time, subjects can witness TT3 demonstrations more often as well as teach many students.
PL
Tło. Dobra metoda nauczania pozwala na lepsze przekazywanie wiedzy między nauczycielem a uczniem. Problemy i cel. Instruktorzy Taekwondo nie mają możliwości zapoznania się z różnorodnymi metodami nauczania dzieci Taekwondo, co powoduje, że dzieci nie są zainteresowane uczestnictwem w zajęciach. Celem niniejszej pracy było zbadanie skuteczności dwóch metod nauczania: technik obserwacji i manipulacji ręka-ciało na naukę Taekwondo Taegeuk 3 (TT3) wśród dzieci ze szkoły podstawowej. Metody. W badaniu zastosowano eksperymentalne metody badawcze pre- i post-test. Badana grupa składała się z dzieci ze szkół podstawowych. W badaniu wzięło udział 40 dzieci należących do klubu Taekwondo w Malezji. Wszyscy uczestnicy przeszli tę samą sesję przedtestową przed rozpoczęciem sesji interwencyjnej. Uczestnicy zostali podzieleni na 2 grupy eksperymentalne: N1 = 20 (obserwacja), N2 = 20 (manipulacja ręka-ciało) i wzięli udział w 2 sesjach interwencyjnych trwających 3 godziny, aby nauczyć się i przećwiczyć TT3 różnymi metodami. Wybranym narzędziem badawczym był arkusz wyników TT3. Wyniki przed i po teście były rejestrowane i analizowane przy użyciu IBM SPSS Statistics. Wynik. Wyniki analizy danych pokazały, że wyniki przedtestowe uzyskane przez obie grupy były dość podobne, ponieważ wykonano te same ćwiczenia i przeznaczono na nie tyle samo czasu. Wyniki uzyskane po teście wykazały znaczące różnice między obiema grupami. Wnioski. Metody nauczania wykorzystujące techniki obserwacyjne pozwalają na efektywne przekazywanie wiedzy, ponieważ oszczędzają czas, uczestnicy mogą częściej oglądać demonstracje TT3, a także uczyć wielu uczniów.
3
Publication available in full text mode
Content available

Muay Thai: the consolidation of an invented tradition as a martial art

100%
Muller-Junior I. L., Capraro A. M.
Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology
|
2022
|
vol. 22
|
issue 3
44-50
EN
Background. Some sources report Muay Thai has been part of Thailand’s history and heritage for hundreds of years. Problem. This study investigated whether Muay Thai originated from war contexts or was an invented tradition. Method. Analyzed books, scientific articles, and websites from professional and amateur Muay Thai organizations. Results and Conclusions. Muay Thai should not be considered an ancient martial art. In fact, Muay Thai is an invented tradition: a cultural heritage characterized by an artificial continuity with its remote past. Nevertheless, it is also considered a fighting art due to its cultural aspects, such as meditation, religion, music, dance, and the ritual of respect for one’s master. In most Western countries, this fighting modality is seen solely as a combat sport, disregarding its cultural aspects and emphasizing its technical efficiency and media appeal in MMA events. The Thai Government, through its cultural institutions and movie industry, spread this invented traditional narrative in an attempt to turn Muay Thai into one of Thailand’s Intangible Cultural Heritages.
PL
Tło. Niektóre źródła podają, że Muay Thai jest częścią historii i dziedzictwa Tajlandii od setek lat. Problem. W badaniu tym sprawdzano, czy Muay Thai wywodzi się z kontekstów wojennych, czy też jest wymyśloną tradycją. Metoda. Zanalizowano książki, artykuły naukowe i strony internetowe profesjonalnych i amatorskich organizacji Muay Thai. Wyniki i wnioski. Muay Thai nie powinno być uważane za starożytną sztukę walki. W rzeczywistości Muay Thai jest wymyśloną tradycją: dziedzictwem kulturowym charakteryzującym się sztuczną ciągłością z odległą przeszłością. Niemniej jednak uważana jest również za sztukę walki ze względu na jej aspekty kulturowe, takie jak medytacja, religia, muzyka, taniec i rytuał szacunku dla mistrza. W większości krajów zachodnich ten sposób walki jest postrzegany wyłącznie jako sport walki, pomijający jego aspekty kulturowe i podkreślający jego sprawność techniczną i atrakcyjność medialną w zawodach MMA. Rząd Tajlandii, za pośrednictwem swoich instytucji kulturalnych i przemysłu filmowego, rozpowszechnia tę wymyśloną narrację tradycji, próbując przekształcić Muay Thai w jedno z niematerialnych dziedzictw kulturowych Tajlandii.
4
Publication available in full text mode
Content available

Trends in studies on capoeira: a bibliometric analysis

100%
Mamede Ferreira da Cruz L., Correa U. C.
Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology
|
2024
|
vol. 24
|
issue 2
75-83
EN
Background. Over the last few decades, capoeira has been highlighted as one of the most fascinating human activities. Parallel to the growing number of practitioners worldwide, capoeira has increasingly been the focus of academic concerns, particularly in university contexts. Problem and aim. This study aimed to identify how capoeira has been addressed academically. For this purpose, it sought to develop a bibliometric analysis of published articles on capoeira over the last decade. Material and methods. 353 articles written in the Portuguese, English, Spanish and French languages were identified in the Pubmed (n = 27), Web of Science (n = 176), and Scopus (n = 150) databases, from 2010 to 2020, using the word “capoeira”. After that, 227 articles were removed because they were repeated, with unavailable access or dealt with another matter, resulting in 126 records for analysis. They were analysed based on the relative frequency of occurrences considering: (i) area of knowledge, (ii) authorship, (iii) type of research, and (iv) journal. Results. The articles on capoeira belonged in the disciplines of Social Sciences, Life Sciences and Biomedicine, and Arts and Humanities. The most frequent subareas were Sport Science, Education Educational Research, Hospitality Leisure Sport Tourism, and Social Sciences Interdisciplinary. The main journals were : Movimento, Archives of Budo, Ido Movement for Culture, Revista de Artes Marciales Asiaticas, and Periferia. Qualitative research was the method most utilised. Furthermore, most articles were published in co-authorship, which involved authors from different institutions from the same and different countries. Conclusions. These findings contribute to clarifying the state of research into the set of capoeira and as an important step for the researcher to raise questions, select research methods and define publication targets.
PL
Wprowadzenie. W ciągu ostatnich kilku dekad capoeira stała się jedną z ciekawszych sportowych aktywności. Równolegle do rosnącej liczby adeptów na całym świecie, capoeira jest coraz częściej przedmiotem zainteresowania akademickiego, szczególnie w kontekście uniwersyteckim. Problem i cel. Niniejsze badanie miało na celu określenie, w jaki sposób capoeira została potraktowana akademicko. W tym celu starano się opracować analizę bibliometryczną opublikowanych artykułów na temat capoeiry w ciągu ostatniej dekady. Materiał i metody. W bazach danych Pubmed (n = 27), Web of Science (n = 176) i Scopus (n = 150), od 2010 do 2020 roku, przy użyciu słowa “capoeira” zostały zidentyfikowane 353 artykuły napisane w języku portugalskim, angielskim, hiszpańskim i francuskim. Następnie usunięto 227 artykułów, ponieważ powtarzały się, były niedostępne lub dotyczyły innego zagadnienia, co dało 126 artykułów do analizy. Zostały one przeanalizowane na podstawie względnej częstotliwości występowania, biorąc pod uwagę: (i) obszar wiedzy, (ii) autorstwo, (iii) rodzaj badań oraz (iv) czasopismo. Wyniki. Artykuły na temat capoeiry należały do nauk społecznych, nauk przyrodniczych i biomedycyny oraz sztuki i nauk humanistycznych. Najczęstszymi poddziedzinami były nauki o sporcie, edukacja, badania edukacyjne, turystyka sportowa i interdyscyplinarne nauki społeczne. Movimento, Archives of Budo, Ido Movement for Culture, Revista de Artes Marciales Asiaticas i Periferia były głównymi czasopismami. Najczęściej stosowaną metodą były badania jakościowe. Większość artykułów została opublikowana we współautorstwie, w którym uczestniczyli autorzy z różnych instytucji z tego samego i różnych krajów. Wnioski. Wyniki te przyczyniają się do wyjaśnienia stanu badań nad capoeirą, co jest ważnym krokiem dla badacza w celu postawienia pytań, wyboru metod badawczych i określenia celu publikacji
5
Publication available in full text mode
Content available

The European karate today: The opinion of experts

80%
Cynarski W. J.
Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology
|
2014
|
vol. 14
|
issue 3
10-21
EN
Aim. From the perspective of the “humanistic theory of martial arts” [Cynarski 2004, 2006a] and the “general theory of fighting arts” [Cynarski, Sieber 2012] the author tackles the problem of the main directions of changes and institutional development of karate in Europe. He puts forward a hypothesis that sportification is not a dominant direction of changes in karate. Method. Three complementary test methods for qualitative analysis were used: an analysis of subject matter literature; long-term participatory observation and the method of competent judges / expert courts. There were five questions to karate experts (prepared in 3 languages). 1. What is the main purpose of the karatedō? 2. What are the trends in karate (in Europe)? 3. How is karate spreading – how many people are participating in different countries? 4. What is the percentage of people participating in sports karate (for competitions)? 5. How compatible is the karate now practised in your country with its Japanese and Okinawan origins? There were answers from 7 experts from Europe, all holders of the highest ranks 8-10 dan in different varieties (styles, schools, organisations) of karate / karatedō. Results. The institutionalisation of karate includes the creation of: organisations, new schools and regulations (e.g. concerning sports, fighting and arbitration), the teaching methods adopted and promotion through the ranks, the granting of licences to instructors and referees, promotion to higher sports classes, etc. This leads to the establishment of new schools, most of which are inauthentic or eclectic. Many experts point out that sports rivalry is contrary to the spirit of karatedō. Some emphasise the teaching of real self-defence, whereas others stress the educational meaning of participation. Karate has been known in Europe for approximately sixty years and its sports formula, for the different varieties, has been developing alongside its practice. There is a large organisational breakdown, even within the framework of the same styles and also a clear trend to modernise “old” karate. Sportification of karate is not the only nor the most important change in European karate. It covers only a part of that area. Other trends in change concern the cultivation of old traditions, the modification of teaching and the progressive commercialisation (in recreational karate and services related to it). Conclusion. Generally, we can distinguish: 1) a “pedagogical” o “humanistic” approach, where karatedō is a way of improving one’s personality; 2) the recreational treatment of practising karate, and 3) a concentration on the utilitarian values of karate and the fight as an expression of the cult of power or for the need of safety.
PL
Instytucjonalizacja karate obejmuje powstawanie organizacji karate (kluby, stowarzyszenia, federacje), regulaminów (np. sportowych, dotyczących walki i sędziowania), przyjętych sposobów nauczania i promocji na stopnie, przyznawania uprawnień instruktorskich i sędziowskich, klas sportowych itd. Powstają nowe szkoły, najczęściej syntetyczne lub eklektyczne. Karate znane jest w Europie od około sześćdziesięciu lat i równolegle rozwijana jest jego formuła sportowa, w różnych odmianach. Ma miejsce duże rozbicie organizacyjne, nawet w ramach tych samych stylów. Wyraźna jest też tendencja do modernizacji „starego” karate. Usportowienie karate nie jest jedyną ani najważniejszą zmianą w „europejskim” karate. Obejmuje tylko część tego środowiska. Inne kierunki zmian dotyczą kultywowania starej tradycji, modyfikacji nauczania oraz wynikają z postępującej komercjalizacji (rekreacyjne uprawianie karate i usługi w tym zakresie). Wielu specjalistów zwraca uwagę, że rywalizacja sportowa jest sprzeczna z duchem karatedō. Niektórzy akcentują nauczanie realnej samoobrony. Inni – wychowawczy sens praktyki. Możemy ogólnie wyróżnić: 1) podejście „pedagogiczne” lub „humanistyczne”, gdy karatedō jest drogą doskonalenia osobowości; 2) traktowanie stricte rekreacyjne i rozrywkowe uprawiania karate; 3) koncentracja na wartościach utylitarnych karate, samoobronie i walce, co może być wyrazem kultu siły lub wynikać z potrzeby bezpieczeństwa.
6
Publication available in full text mode
Content available

Dissonance Issues Incurred with the Use of Taekwondo for Promoting Peace

80%
Lewis S., Johnson J. A.
Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology
|
2024
|
vol. 24
|
issue 1
20-28
EN
Background. Taekwondo organizations such as World Taekwondo and the International Taekwon-Do Federation have made it a goal to use martial art/combat sports for peace promotion, which is in line with the moral goals of the early pioneers of this martial art. Problem and Aim. Despite these best intentions, there is an intrinsic dissonance between the aim(s) of peace and the potential violent techniques that are innate to Taekwondo. Methods. A focused literature review was performed on academic articles, theses, dissertations, and lay Taekwondo materials through internet keyword searches. Taekwondo and Korean martial arts textbook publications dating back to the first use of the term ‘taekwondo’ were identified, read for passages that can now be interpreted as soft diplomacy efforts, and the data found were then codified. The data obtained were viewed through the General Theory of Fighting Arts and Peace Studies lenses, permitting interpretations of Taekwondo’s international governing bodies’ peacebuilding actions. Results. To address this dissonance, there has been a shift in focus away from self-defense and combat readiness to the sportification of Taekwondo. By rebranding Taekwondo primarily as a sport, the focus of practice is shifted from arguably violent “martial” techniques, to simply sports competitions. In so doing, the peace promotion goal is the pursuit through sports diplomacy, a type of soft diplomacy. However, a shift away from martial art practice to combat sport practice is problematic. Conclusions. Although the aim of using Taekwondo for soft diplomacy is commendable, a sportive focus may not be the best course for achieving Taekwondo’s peace promotion goal. Nevertheless, it is a sensible strategy within the social (i.e., organizational) and international levels, where sports diplomacy may be effectively applied.
PL
Tło. Organizacje taekwondo, takie jak World Taekwondo i Międzynarodowa Federacja Taekwon-Do, postawiły sobie za cel wykorzystanie tej sztuki walki/sportu walki do promocji pokoju, co jest zgodne z moralnymi celami pierwszych pionierów tej sztuki walki. Problem i cel. Pomimo najlepszych intencji, istnieje wewnętrzny dysonans między celem (celami) jakim jest zachowaniem pokoju a potencjalnymi brutalnymi technikami, które są nieodłączną częścią taekwondo. Metody. Przeprowadzono ukierunkowany przegląd literatury tematu wśród artykułów akademickich, prac dyplomowych, rozpraw doktorskich i popularno-naukowych materiałów dotyczących taekwondo poprzez wyszukiwanie słów kluczowych w Internecie. Dokonano przeglądu publikacji podręczników taekwondo i koreańskich sztuk walki sięgających czasów pierwszego użycia terminu “taekwondo”, przeczytano je pod kątem fragmentów, które można obecnie interpretować jako wysiłki miękkiej dyplomacji (soft diplomacy), a następnie skodyfikowano znalezione dane. Uzyskane dane zostały przeanalizowane przez pryzmat Ogólnej Teorii Sztuk Walki i Studiów nad Pokojem, umożliwiając interpretację działań międzynarodowych organów zarządzających taekwondo na rzecz budowania pokoju. Wyniki. Aby zaradzić dysonansowi,nastąpiło przesunięcie punktu ciężkości z samoobrony i gotowości bojowej na usportowienie taekwondo. Poprzez rebranding taekwondo przede wszystkim jako sportu, punkt ciężkości praktyki został przeniesiony z prawdopodobnie brutalnych technik “walki” na zwykłą rywalizację sportową. W ten sposób cel promocji pokoju jest realizowany poprzez dyplomację sportową, rodzaj miękkiej dyplomacji. Jednak odejście od praktyki sztuk walki na rzecz praktyki sportów walki jest problematyczne. Wnioski. Chociaż cel wykorzystania taekwondo do miękkiej dyplomacji jest godny pochwały, sportowe ukierunkowanie może nie być najlepszym sposobem na osiągnięcie celu promocji pokojowego podejścia w taekwondo. Niemniej jednak jest to rozsądna strategia na poziomie społecznym (tj. organizacyjnym) i międzynarodowym, gdzie dyplomacja sportowa może być skutecznie stosowana
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.