Search results

1

Three Areas of Taekwon-do Identification and Practice

100%

Wąsik J.

Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology

|

2014

|

vol. 14

|

issue 3

22-26

EN

At present the traditional taekwon-do is reported to have three areas of practice including self-defence, health and sport and also education. The pragmatic training model, including sports competition among others, provides a necessary motivating element to put in more physical effort. Sports competition requires more intensive training and more engagement. It makes it possible to verify athletes’ skills and abilities and also makes them respond to new more and more serious challenges. Next, the educational training model reinforces the mental and philosophical factor and significantly modifies the adolescent inadequacy displayed in juvenile delinquency. Whereas, the utilitarian training model is applied in order to enhance self-defence skills. It is mostly developed in the police and armed forces, including their special units. An ideal, thus most desired training model should comprise all those factors as a disturbance in the balance between them on a long-term basis might result in pathology. This means that taekwon-do might then lose its self-defence features and become a school for breeding aggressiveness or might open to certain movement forms, thus upsetting the general combat rule involving direct contact between opponents.

PL

Obecnie w tradycyjnej odmianie taekwon-do można zaobserwować trzy obszary praktyki, w których jest uprawiane tj. dla samoobrony, zdrowia i sportu, wychowania. Model treningu pragmatycznego, między innymi rywalizacja sportowa, jest elementem motywującym ludzi do większego wysiłku fizycznego. Sprawia ona, że ćwiczymy intensywniej i z większym zaangażowaniem. Pozwala zweryfikować możliwości zawodników i sprawia, że podejmujemy kolejne, coraz trudniejsze wyzwania. Model treningu wychowawczego wzmacnia czynnik filozoficzno-mentalny. Istotnie modyfikuje syndrom „młodzieńczego nieprzystosowania”. Model treningu utylitarnego stosowany jest w celu podnoszenia umiejętności samoobrony. Jest on rozwijany zwłaszcza w wojsku, policji, jednostkach specjalnych. Pożądanym modelem treningu taekwon-do byłoby połączenie tych wszystkich czynników. Zachwianie równowagi między tymi czynnikami przez dłuższy czas może doprowadzić do patologii. Oznacza to, że taekwon-do może zatracić charakter samoobrony i stać się szkołą agresji, albo otworzy się na wyrazowe formy ruchu, wypaczając tym samym ogólną regułę walki polegającą na bezpośrednim starciu.

2

Comparison of strategies used by patients undergoing treatment for chronic pain people performing taekwon-do – a pilot study

100%

Ortenburger D., Wąsik J., Bukova A., Góra T.

Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology

|

2016

|

vol. 16

|

issue 3

40-46

EN

Background. An assumption was made that mental condition has an impact, playing an active role in both pain treatment and martial arts. In the light of the referenced literature concerning health psychology it may be related to the main of beliefs and psychological strategies concerning individuals’ability to cope with pain. Aim. The aim of this work is to present the results of research dealing with pain in two different groups: patients undergoing treatment for chronic pain and a group of people practising taekwon-do. Method. The paper presents the results of research conducted on two groups, considerably different in respect of their physical fitness. The first group was composed of 29 individuals who practise taekwon-do (30.5±8.9 years). The second group comprised 30 pain treatment patients (33.5±11.9 years). Questionnaires used in psychology and health promotion were applied in the research to collect relevant pain-related data (Coping Strategies Questionnaire and Pain Beliefs Questionnaire). Results. The results obtained indicated that taekwon-do trainees use strategies for coping with pain on their own more frequently than patients. They are also more proactive 8,17±1,94 (cluster 1) and 6,50±3,03 (cluster 2) than patients 3,01±0,82 (cluster 1) and 5,05±1,95 (cluster 2). The type P strategy in the taekwon-do group was 11.53±3.91, while for patients it is 13.68±4.64. A strategy based on trusting doctors, was 10.87± 4.09 in the taekwon-do group and for patients was 11.71 ± 5.02. Conclusions. Taekwon-do trainees demonstrate higher proactivity. Revealing two subsets provided much valuable information concerning the structure of the analysed data: the people examined were very different. The patients make up a group that contains two sub-groups those with lower and those with higher proactivity (similarly to the TKD group). A strategy based on trusting doctors and strategy “P”- experience, intensity and frequency of pain – depending neither on doctors nor the individuals themselves, were rather similar.

PL

Perspektywa. W prezentowanej pracy oparto się na założeniu, że w sztukach walki oraz w procesach terapii odgrywają ważną rolę czynniki psychologiczne, które mają duże znaczenie dla sposobu interpretacji wszelkich odbieranych sygnałów, w tym bodźców bólowych. Ważnym elementem reakcji na ból jest sposób jego spostrzegania i następujące po tym dalsze reakcje. Każdy człowiek aktywnie przetwarza odbierane informacje, a nie jest jedynie ich pasywnym odbiorcą. Kiedy z różnych powodów pojawia się ból, podejmowane są różnorakie działania mające na celu jego złagodzenie i osłabienie jego wpływu na codzienne funkcjonowanie, w tym na obniżenie odczuwanego napięcia emocjonalnego. Takie działania, w świetle literatury z psychologii zdrowia określane są jako różnorakie poznawcze i behawioralne strategie radzenia sobie z bólem, przez które rozumie się podejmowanie różnych wysiłków w celu pokonania negatywnego wpływu tego konkretnego stresora na samopoczucie. Problem. Celem niniejszej pracy jest przedstawienie badań dotyczących strategii radzenia sobie z bólem najczęściej stosowanych w dwóch różniących się grupach: pacjentów objętych programem leczenia bólu chronicznego i grupy osób ćwiczących taekwon-do. Metoda. W przedstawianej pracy dokonano zestawienia wyników badań prowadzonych w dwóch odmiennych grupach, diametralnie różniących się od siebie pod względem sprawności fizycznej. Grupa pierwsza składała się z 29 osób trenujących taekwon-do w średnim wieku 30.5±8.9 lat. Druga grupa, składała się z 30 pacjentów w średnim wieku 30.5±8.9 lat. Grupa pacjentów to osoby z różną regularnością korzystające z programu przeciwbólowego w Poradni Leczenia Bólu w Zespole Szpitali Miejskich w Częstochowie, z czego część w trybie regularnym, a część w sposób mniej systematyczny. W psychologii opisywanych jest szereg metod pomiaru poczucia własnej skuteczności w odniesieniu do zjawiska radzenia sobie z bólem. W prezentowanych badaniach zastosowano kwestionariusze stosowane w psychologii zdrowia, które są używane zarówno w badaniach osób zdrowych jak i u osób chorych (Coping Strategy Questionnaire; Pain Beliefs Questionnaire). Są to kwestionariusze o uznanej wartości psychometrycznej służące do badania poznawczych i behawioralnych strategii radzenia sobie z bólem. Do analizy statystycznej użyto metody analizy skupień k-średnich. Jest to metoda rekomendowana do interpretacji badań „nieostrych” uzyskiwanych w badaniach kwestionariuszowych, jakie występują między innymi w naukach humanistycznych i naukach o zdrowiu. Wyniki. W grupie pacjentów i zawodników taekwon-do wyselekcjonowano dwie podklasy osób o wyższej proaktywności i wyższej wartości wskaźnika samodzielnego radzenia sobie z bólem. Średni wynik proaktywności w grupie taekwon-do wynosi 7,55±2,48, natomiast w grupie pacjentów 4,63±2,18; w skali od 1 do 10. W obu grupach występują dwie różne podklasy strategii radzenia sobie z bólem. U zawodników taekwon-do w podklasach wartość wskaźnika proaktywności wyniosła 8,17±1,94 (podklasa 1) oraz 6,50±3,03 (podklasa 2); a średnia wartość strategii typu W 22,35±1,69 (podklasa 1) i 15,60±2,36 (podklasa 2). Natomiast u pacjentów proaktywność była na poziomie 3,01±0,82 (podklasa 1) oraz 5,05±1,95 (podklasa 2); a średnia wartość strategii typu W 6,10±3,07 (podklasa 1) i 18,05±4,05 (podklasa 2). Wartości wskaźników pozostałych strategii radzenia sobie z bólem wyniosły: strategia L w grupie taekwon-do 10.87± 4.09, a w grupie pacjentów 11.71±5,02; Strategia P w grupie taekwon-do 11.53±3,91, natomiast w grupie pacjentów 13.68±4.64. Dyskusja. Ćwiczący taekwon-do ogólnie przejawiają wyższą proaktywność, częściej spotyka się w tej grupie przekonanie o możliwości własnego, samodzielnego i skutecznego radzenia sobie z odczuwanymi dolegliwościami. Jednakże stwierdzono również to, że w obrębie każdej ze zbadanych grup czyli i w grupie pacjentów i w grupie osób trenujących taekwon-do istnieją nierównoliczne podgrupy różniące się od siebie pod względem proaktywności. Ujawnienie dwóch podzbiorów w obu badanych grupach (skupienie 1 i skupienie 2) dostarczyło cennych informacji na temat struktury analizowanych danych. Tym samym uzyskane rezultaty wskazują, że te dwie strategie radzenia sobie z bólem wykazują się dużą zmiennością w obu badanych grupach. Wartości wskaźników innych zbadanych strategii radzenia sobie z bólem (L –polegania głównie na pomocy zewnętrznej, przede wszystkim lekarskiej i P- przekonanie o braku osobistego wpływu na redukcję dolegliwości) nie różnią się znacząco w grupie taekwon-do i w grupie pacjentów. Badania są nadal kontynuowane. Konkluzje. Ćwiczący taekwon-do ogólnie przejawiają wyższą proaktywność od pacjentów, częściej spotyka się w tej grupie przekonanie o możliwości własnego, samodzielnego i skutecznego radzenia sobie z odczuwanymi dolegliwościami. Nie stwierdzono różnic pomiędzy zawodnikami taekwon-do, a pacjentami pod względem strategii radzenia sobie z bólem, takich jak poleganie na pomocy zewnętrznej, przede wszystkim lekarskiej i przekonanie o roli przypadku, braku osobistego wpływu na redukcję dolegliwości.

3

Anthropometric profile and anaerobic capacity of martial arts and combat sports athletes

84%

Bujak Z., Gierczuk D., Hubner-Woźniak E., Saulite S.

Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology

|

2016

|

vol. 16

|

issue 2

55-59

EN

Aim. The aim of the present study was to compare selected anthropometric parameters and anaerobic capacity in representatives of two types of hand-to-hand combat as an example of differences between training in martial arts and combat sports. Methods. The study included 28 taekwon-do athletes (M age = 19.7 yr., SD = 2.21, years of training = 7.9 yr., SD = 1.89) and 28 Greco-Roman wrestlers (M age = 19.0 yr., SD = 1.78, years of training = 6.9 yr., SD = 1.95) at a high competitive national level. Fundamental parameters of anaerobic capacity as well as selected biometric indices were assessed. Results. Taekwon-do athletes demonstrated body mass lower by 5.9% (p>0.05) and body height higher by 1.5% (p>0.05) than wrestlers. Also, their level of adiposity was lower (by 19.3%, p<0.05). Taekwon-do athletes achieved higher values of maximal power (by 1.2 W/kg, p<0.001) and total work (by 28.5 J/kg, p<0.001). Conclusions. The type of a hand-to-hand combat requires a different bioenergetic potential and anthropometric profile of competitors.

PL

Cel. Celem badań było porównanie wybranych parametrów biometrycznych i wydolności beztlenowej taekwondzistów i zapaśników, jako efektu wieloletniego i specjalistycznego treningu oraz określenie ich współzależności z innymi wskaźnikami. Metody. Badaniami objęto zawodników taekwon-do ITF w wieku 19,72,21 lat (n=28) oraz zapaśników stylu klasycznego w wieku 19,01,78 lat (n=28). Staż treningowy taekwondzistów wynosił 7,91,89 lat, a zapaśników 6,91,95. Ocenie poddano dwa podstawowe parametry wydolności beztlenowej: moc maksymalną (W·kg) i pracę całkowitą (J·kg) oraz wybrane wskaźniki antropometryczne: wysokość, masę ciała i zawartość tkanki tłuszczowej. Wyniki. Zawodników taekwon-do w porównaniu z zapaśnikami charakteryzowała niższa masa ciała o 5,9% oraz wyższa o 1,5% wysokość ciała. Jednak różnice te nie były istotne statystycznie (p>0,05). Poziom otłuszczenia okazał się o 19,3% wyższy w grupie zapaśników względem taekwondzistów (p<0,05). Taekwondziści uzyskali w mocy maksymalnej o 11,9% oraz w pracy całkowitej o 12,4% istotnie statystycznie (p<0,001) wyższe wartości. Wnioski. Pomimo zaliczenia taekwon-do i zapasów do jednej grupy sportów, zawodnicy prezentują różny potencjał bioenergetyczny i profil antropometryczny determinowany wymogami walki sportowej.

4

Comparative analysis of body posture in child and adolescent taekwon-do practitioners and non-practitioners

84%

Wąsik J., Motow-Czyz M., Shan G., Kluszczynski M.

Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology

|

2015

|

vol. 15

|

issue 3

35-40

EN

Problem and Method. Contemporary research suggests treating martial arts and combat sports not only as a form of self- defence, sports disciplines, and a leisure activity but also a form of therapy. One of the indicators of an excellent health is the correction of body posture. The experiment group consisted of 41 taekwon-do practitioners, while the control group comprised 46 subjects. Results and Conclusion. The collected data and its statistical analysis allow to make an assumption that the traditional taekwondo training has a positive effect on the body posture change. Some defects of the control group subjects, who did not participate in any form of sports except Physical Education classes, occur in almost 79% of the participants, while in the experiment group the figure is decreased by nearly half (41%). The study demonstrates that the statistically significant (p<0.05) training contributes to a decrease in the number of occurrence of body asymmetry in the shoulders, scapulae, corpus ossa ilii (body of ilium) as well as spinal and knee defects, and scoliosis. Even a short, i.e. for 3-12 months, training improves body posture in children. In the training group as opposed to children who do not perform any form of physical activity regularly, there is less incidence of scoliosis (p<0.05), currently recognised as a civilisation disease. The presented data and the following discussion constitute the comparison of the measurements and the basis for further studies.

PL

Wstęp. Rozwój cywilizacji, intensywność współczesnego życia, zmiany sposobu żywienia i stylu życia są obecnie czynnikami, które sprzyjają powstawaniu chorób cywilizacyjnych, do których bez wątpienia należą wady postawy ciała. Jedną z sposobów terapii i profilaktyki wad postawy ciała jak pokazują współczesne badania może być trening taekwon-do. Badania naukowe dowiodły, że im bardziej człowiek prowadzi mało ruchliwy tryb życia( zwłaszcza siedzący), tym w szybszym tempie jego układ mięśniowy staje się niewydolny i zatraca zdolności stabilizacji czynnej kręgosłupa. Wynikiem tej zatraconej stabilizacji czynnej kręgosłupa są zaburzenia w symetrii ciała. Cel. Przedmiotem badań była postawa ciała dzieci i młodzieży trenującej i nie trenującej taekwon-do. Celem badań była próba porównania postawy ciała dzieci i młodzieży trenującej tradycyjną odmianę taekwon-do do postawy ciała dzieci i młodzieży nie trenującej żadnej dyscypliny sportowej. Metoda. Przebadano 41 zawodników taekwon-do. 23 osoby w wieku od 6 lat do 9 lat stanowiły I grupę (7.4±0.9) trenującą od 3-12 miesięcy. 18 osób w wieku od 10 do 18 lat (14.3±2.4) – II grupa, trenująca od 2-14 lat. Badania przeprowadzono w jednym ze śląskich klubów tradycyjnego taekwon-do. Grupę kontrolną stanowiło 46 dzieci i młodzież ze śląska wybranych losowo nie uprawiająca systematycznie sportu (poza lekcjami wychowania fizycznego w szkole). W skład I grupy wchodziły 23 osoby w wieku 6 lat do 9 lat (7.6±0.9), a II grupy 23 osoby w wieku 10 lat do 18 lat (14.5±2.2). Do analiza postawy ciała wykorzystano aparat Duometr Plus OP-1/DA firmy OPIW, test Berntranda oraz ocenę kąta zawartego między osią podudzia, a osią uda, jak również ocenę kąta wysklepienia stopy. Za pomocą niego wykonano pomiary symetrii ciała (barków, łopatek), pomiar pochylenia miednicy w płaszczyźnie strzałkowej, koślawości i szpotawości kończyn dolnych, kształtu kręgosłupa oraz asymetrii tułowia. Do analizy danych wykorzystano statystyki opisujące zbiorowość tj. średnia i odchylenie standardowe. Różnice między porównywanymi grupami oceniono za podstawie testu istotności χ2 Pearsona. Istotność statystyczną przyjęto na poziomie p<0.05. Wyniki. Wyniki badań pokazują występowanie obniżenia sklepienia stopy u 26 osób trenujących taekwon-do. W grupie kontrolnej obniżenie sklepienia miało 25 osób. W przypadku analizy symetrii punktów topograficznych ciała asymetrię barków miało 26 zawodników, łopatek 19 zawodników i talerzy biodrowych 25 zawodników. W grupie kontrolnej wszyscy badani mieli zaburzenia w symetrii barków, łopatek i talerzy biodrowych (46). Wyniki badań grupy ćwiczącej 3-12 miesięcy prezentują występowanie u tej grupy osób najczęściej asymetrii barków (23 osób) i pleców płaskich (20 osób). Wśród grupy trenującej taekwon-do 2-14 lat najczęstszymi zaburzeniami w obrębie ciała są obniżone sklepienie stopy (14 osób) i plecy okrągłe (15 osób). Zaburzeniami występującymi bardzo rzadko są zaburzenia symetrii ciała w obrębie barków i łopatek. I tak asymetrie ciała barków i łopatek miało 4 zawodników trenujących taekwon-do 2-14 lat. Dyskusja. Wyniki badań oraz analiza statystyczna pozwalają na stwierdzenie, że osoby trenujące tradycyjną odmianę taekwon-do charakteryzują się poprawniejszą postawa ciała w stosunku do osób nie trenujących. Wady w grupie kontrolnej (nie uprawiającej sportu poza lekcjami wychowania fizycznego) występują prawie 79%, natomiast u trenujących taekwon-do prawie o połowę mniej (41%). Osoby trenującej taekwon-do charakteryzują się większą symetrycznością ciała w obrębie barków, łopatek i talerzy biodrowych niż te nie trenujące (p<0.05). Można przypuszczać, że wpływ na to ma specyfika treningu taekwon-do. Wiąże się ona z ćwiczeniami opierającymi się na symetrycznych ruchach, wykonywanych równomiernie na lewą i prawą stronę ciała. Z danych dotyczących występowania wad stóp można wnioskować, że u trenujących taekwon-do nie stwierdza się istotności statystycznej w obrębie tego aspektu w stosunku do grupy kontrolnej. Można jednak odnaleźć w literaturze prace stwierdzające, że u młodych adeptów trenujących taekwon-do dochodzi do obniżenia łuku podłużnego stopy. Dlatego uzasadnione wydaje się być pogłębienie badania w tym zakresie. Być może, aby poprawić tego rodzaju wadę potrzeba dłuższego treningu. Analiza badań prezentuje mniejsze występowanie skoliozy (p<0.05) u osób uprawiających taekwon-do w stosunku do respondentów nie uprawiających systematycznie aktywności fizycznej. Wnioski. Analiza pokazała znaczące różnicę w postawie ciała osób trenujących i nie trenujących taekwon-do. Zauważa się istotne statystycznie różnice w większości zbadanych parametrów postawy ciała (tj. barków, łopatek, talerzy biodrowych, pleców, skoliozy i kolan) między grupą trenującą taekwon-do, a grupą kontrolną. Dzieci i młodzież trenująca taekwon-do charakteryzuje się poprawniejsza postawą ciała w stosunku do dzieci i młodzieży nie trenującej.

5

Taekwon-do: a chance to develop social skills

67%

Ortenburger D., Wasik J., Góra T., Tsos A., Bielikowa N.

Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology

|

2017

|

vol. 17

|

issue 4

14-18

EN

Background. Social skills contribute to the proper functioning of an individual in the social environment. Not only in the case of people’s cooperation, but also when we consider competing. The programmes, supporting the development of the models of human behaviour, are still being searched. That is why, the aim of the research is the knowledge concerning the impact of taekwon-do training on the development of different social skills. Method. The research covered 31 people practising taekwon-do, 17 men and 14 women (age:18.83±3.49 years old; range: 16-28 years old) in ITF taekwon-do clubs. The measurement was performed with the use of the Personal Competence Scale (of the results ranging between 12 and 48) and with the use of a self-made questionnaire. In the conducted research, for all registered indexes, the median (SR), variance (SS) and standard deviation (SD) were indicated. The correlation between the selected indexes was indicated. The variance analysis ANOVA was conducted. The statistical validity was assumed at the level of p<0.05. Results. The following indexes were registered: the average value of the subjectively assessed increase of self-esteem in the situation of social exposure: women 6.00±2.60 (level 1-10), men 8,94±1.14 (level 1-10); the average degree of satisfaction with social contacts, based on sharing sport interests: men 8.76±0.75 (level 1-10), women 8.64±.0.74 (level 1-10); value of the index of the feeling of personal competence at men 36.35±7.04 (level 12-48); women 31.86 ±8.47 (level 12-48). Conclusion. In the whole group, the increase of self-esteem in the situation of social exposure was revealed- higher in the case of men than women. The level of satisfaction, due to the increase of social contacts based on sharing sport interests at women and men, did not differ. The feeling of personal competence in the researched group is higher in the case of men than women that can be interpreted based on cultural and biological conditions. Taekwon-do competitors indicate the effects that facilitate functioning in the social life, that result from practicing martial arts.

PL

Wstęp. Umiejętności społeczne przyczyniają się do właściwego funkcjonowania jednostki w środowisku społecznym. Nie tylko w trakcie współpracy między ludźmi, ale i podczas rywalizacji między nimi. Stale poszukuje się programów wspomagający rozwój wzorców zachowań między ludzkich. Dlatego celem tych badań jest wiedza na temat wpływu treningu taekwon-do na rozwój różnych umiejętności społecznych. Metoda. Badaniami objęto 31 osób trenujących taekwon-do 17 mężczyzn i 14 kobiet (wiek:18.83 ±3.49 lat; zakres: 16-28 lat) w klubach taekwon-do ITF. Pomiaru dokonano przy pomocy Skali Kompetencji Osobistej (o rozpiętości wyników 12-48) oraz przy zastosowaniu samodzielnie opracowanej ankiety. W przeprowadzanych badaniach dla wszystkich zarejestrowanych wskaźników wyznaczono średnią (SR), wariancję (SS) i odchylenie standardowe (SD). Wyznaczono korelację między wybranymi wskaźnikami. Przeprowadzono analizę wariancji ANOVA. Istotność statystyczną przyjęto na poziomie p<0.05. Rezultaty. Zarejestrowano następujące wskaźniki: średnia wartość subiektywnie ocenianego wzrostu pewności siebie w sytuacji ekspozycji społecznej: kobiety 6.00± 2.60 (w skali 1-10), mężczyźni 8,94±1.14 (w skali 1-10); średni stopień zadowolenia z kontaktów społecznych opartych na podzielaniu sportowych zainteresowań: mężczyźni 8.76±0.75 (w skali 1-10), kobiety 8,64±.0.74 (w skali 1-10); wartość wskaźnika poczucia kompetencji osobistej u mężczyzn: 36.35±7.04 (w skali 12-48); u kobiet 31.86 ±8.47 (w skali 12-48). Wyniki i dyskusja. Z uzyskanych rezultatów wynika, że wśród osób trenujących taekwon-do średnia wartość wskaźnika (K) poczucia kompetencji jest niższa u kobiet niż u mężczyzn. W badaniach losowo wybranych osób nie zajmujących się sportami walki sytuacja była odwrotna, gdzie to chłopcy uzyskiwali wyższe wartości wskaźnika (K). Różnica ta wynikać może z wpływu uprawianego sportu, którym w większości zajmują się mężczyźni. Być może, w sytuacji presji lub nacisku będzie to miało wpływ na wykonanie technik sportowych. Warto zwrócić uwagę, że wpływ na poczucie kompetencji u pewnej części kobiet ma cykl menstruacyjny, który w określonych fazach może obniżać poczucie pewności siebie. W tych badaniach nie uwzględniano tego czynnika. Wiara we własne kompetencje może być miarą poczucia własnej skuteczności. Wpływa to stopień trudności podejmowanych zadań i sposób radzenia sobie z barierami napotykanymi podczas ich realizacji. Uzyskane wskaźniki zadowolenia z kontaktów społecznych związanych z podzielaniem wspólnych zainteresowań nie wykazały istotnych różnic. Zarówno dla kobiet jak i mężczyzn relacje międzyludzkie stanowią bardzo istną część życia. Istnieje zgodność poglądów co do tego, że posiadanie pozytywnych kontaktów społecznych pełni ochronną, przystosowawczą funkcję w przypadku trudnych sytuacji życiowych. Zmiana na lepsze pod tym względem podnosi jakość życia. Różnica ujawniła się natomiast przy wartości wskaźnika możliwości zachowania spokoju w sytuacji ekspozycji społecznej (P). Średnia ta była istotnie wyższa u mężczyzn (8.94±1.14), niż u kobiet (6.00±2.60) (p<0.05). Można to interpretować w nawiązaniu do wcześniej wspomnianego pułapu wyjściowego poczucia kompetencji, które w świetle naszych badań okazało się wyższe u mężczyzn. Wzrost wartości zdolności do zachowania spokoju w sytuacjach ekspozycji społecznej nastąpił u obu płci. Ale podobnie jak w przypadku poczucia kompetencji, u kobiet wskaźnik ten osiągnął niższy poziom. Uzyskane rezultaty korespondują z danym dotyczącymi różnic pod względem radzenia sobie z ekspozycją społeczną. Zgodnie z danymi istniejącymi w literaturze u kobiet w większym stopniu niż u mężczyzn występuje cecha określana, jako podatność na lęk społeczny, który często potęguje się właśnie w sytuacjach ekspozycji społecznej. Pojęciem bliskim znaczeniowo terminowi lęk społeczny, a przez niektórych autorów utożsamianym z nim, jest nieśmiałość. Szereg zadań człowiek wykonuje w obecności innych osób. W trakcie wygłaszania referatu, podczas egzaminu lub na zawodach sportowych, gdzie zgromadzona widownia wpisana jest w widowisko. Ekspozycja społeczna jest wpisana w trening taekwon-do. Ze społecznego punktu widzenia stanowi wartościową formę przeciwdziałania problemom związanym z publicznym demonstrowaniem swoich umiejętności. W oparciu o przeprowadzone badania można stwierdzić, że trenowanie taekwon-do sprzyja rozwijaniu kontaktów społecznych opartych o wspólne zainteresowania i pozytywne emocje. Przedstawione w niniejszej pracy wyniki i rozważania mogą stanowić materiał do porównań dla innych badaczy oraz mogą wyznaczać drogę do dalszych poszukiwań o charakterze interdyscyplinarnym.

Refine search results

5 Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology

3 Wąsik J.

2 Góra T.

2 Ortenburger D.

1 Bielikowa N.

1 Bujak Z.

1 Bukova A.

1 Gierczuk D.

1 Hubner-Woźniak E.

1 Kluszczynski M.

1 Motow-Czyz M.

1 Saulite S.

1 Shan G.

1 Tsos A.

1 Wasik J.

1 2017

2 2016

1 2015

1 2014

Three Areas of Taekwon-do Identification and Practice

Comparison of strategies used by patients undergoing treatment for chronic pain people performing taekwon-do – a pilot study

Anthropometric profile and anaerobic capacity of martial arts and combat sports athletes

Comparative analysis of body posture in child and adolescent taekwon-do practitioners and non-practitioners

Taekwon-do: a chance to develop social skills