Tajne operacje policyjne są wykorzystywane do najpoważniejszych przestępstw, gdy wyczerpały się możliwości innych metod operacyjnych. Specyfika tej niestandardowej taktyki działań policyjnych wiąże się z wieloma zagrożeniami dla uczestniczących w niej policjantów pod przykryciem. Niniejsze opracowanie ma na celu zbadanie zagrożeń towarzyszących tajnym operacjom prowadzonym w Polsce oraz określenie, w jakim stopniu doświadczenie wpływa na ocenę ryzyka i zachowania policjantów uczestniczących w takich operacjach. Badania empiryczne przeprowadzono metodą sondażu diagnostycznego. Wyniki badań nie potwierdzają jednoznacznie związku między doświadczeniem policjantów a oceną ryzyka. Pozwalają jednak na wnioskowanie o ich zachowaniu podczas tajnych operacji.
Tajne operacje policyjne są wykorzystywane do najpoważniejszych przestępstw, gdy wyczerpały się możliwości innych metod operacyjnych. Specyfika tej niestandardowej taktyki działań policyjnych wiąże się z wieloma zagrożeniami dla uczestniczących w niej policjantów pod przykryciem. Niniejsze opracowanie ma na celu zbadanie zagrożeń towarzyszących tajnym operacjom prowadzonym w Polsce oraz określenie, w jakim stopniu doświadczenie wpływa na ocenę ryzyka i zachowania policjantów uczestniczących w takich operacjach. Badania empiryczne przeprowadzono metodą sondażu diagnostycznego. Wyniki badań nie potwierdzają jednoznacznie związku między doświadczeniem policjantów a oceną ryzyka. Pozwalają jednak na wnioskowanie o ich zachowaniu podczas tajnych operacji. Tajne operacje policyjne są wykorzystywane do najpoważniejszych przestępstw, gdy wyczerpały się możliwości innych metod operacyjnych. Specyfika tej niestandardowej taktyki działań policyjnych wiąże się z wieloma zagrożeniami dla uczestniczących w niej policjantów pod przykryciem. Niniejsze opracowanie ma na celu zbadanie zagrożeń towarzyszących tajnym operacjom prowadzonym w Polsce oraz określenie, w jakim stopniu doświadczenie wpływa na ocenę ryzyka i zachowania policjantów uczestniczących w takich operacjach. Badania empiryczne przeprowadzono metodą sondażu diagnostycznego. Wyniki badań nie potwierdzają jednoznacznie związku między doświadczeniem policjantów a oceną ryzyka. Pozwalają jednak na wnioskowanie o ich zachowaniu podczas tajnych operacji.
The August 19, 1953 coup in Tehran was a joint British-American secret intelligence operation, planned and executed with the assistance of a group of Iranian royalists. The main objective of the British and US governments was to maintain political influence in Iran without revealing their involvement. These events, regarded as a manifestation of external interference in state policy, occupy an extremely important place in contemporary Iranian historical and political consciousness, determining Iran’s relations with the United States, and thus affecting the security of the entire Middle East region. The author focuses on presenting the three main determinants of the 1953 coup. These include the British-Iranian conflict over the nationalisation of the oil sector carried out by Prime Minister Mohammad Mosaddegh, the threat of the country falling into the communist sphere of influence, as well as internal factors, including disputes within the ruling coalition. The paper seeks to answer the questions of how the British policy towards Iran was shaped in relation to the problem of oil exploitation, what were the reasons for American involvement in the clandestine operations of the SIS in Tehran in 1952–1953, and whether the coup could have been the result of the actions of purely internal opposition to Mohammad Mosaddeg
PL
Zamach stanu, do którego doszło 19 sierpnia 1953 r. w Teheranie, był brytyjsko-amerykańską tajną operacją wywiadowczą, zaplanowaną i wykonaną przy udziale grupy irańskich rojalistów. Głównym celem rządów Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych było utrzymanie wpływów politycznych w Iranie bez ujawniania swego zaangażowania. Wydarzenia te, uznawane za przejaw zewnętrznej ingerencji w politykę państwa, zajmują niezwykle ważne miejsce we współczesnej irańskiej świadomości historycznej i politycznej oraz determinują stosunki Iranu ze Stanami Zjednoczonymi, a tym samym wpływają na bezpieczeństwo całego regionu Bliskiego Wschodu. Autorka przedstawia trzy główne uwarunkowania tego zamachu. Zalicza do nich: brytyjsko-irański konflikt na tle nacjonalizacji sektora naftowego, dokonanej przez premiera Mohammada Mosaddegha, niebezpieczeństwo związane z włączeniem Iraku w strefę wpływów komunistycznych, a także czynniki wewnętrzne, w tym spory w ramach rządzącej koalicji. Autorka stara się odpowiedzieć na pytania: jak kształtowała się brytyjska polityka wobec Iranu dotycząca eksploatacji ropy naftowej, jakie były przyczyny zaangażowania się Amerykanów w tajne działania Secret Intelligence Service w Teheranie w latach 1952–1953, a także czy zamach stanu mógł być wynikiem działań wyłącznie wewnętrznej opozycji wobec Mohammada Mosaddegha.
W artykule podjęto próbę przedstawienia środków aktywnych jako elementów strategii działań hybrydowych. Autorka wychodzi z założenia, że w wykrywaniu i diagnozowaniu współczesnych operacji rosyjskich służb wywiadowczych jest pomocna perspektywa historyczna. Takie analityczne ramy pojęciowe umożliwiają pokazanie pewnych uogólnień; prowadzą także do wniosku o ciągłości i złożoności działań będących treścią przywołanych terminów. Śr o d k i a k t y w n e i t e c h n o l o g i e h y b r y d o w e rozpatrywane w artykule mają ten sam zakres desygnatów i stanowią zbiorcze pojęcia zróżnicowanego instrumentarium oddziaływania politycznego, wojskowego, wywiadowczego, biznesowego, dyplomatycznego, medialnego, ekonomicznego, społecznego, cybernetycznego i in., służącego realizacji długoterminowych celów polityki Kremla. Jest oczywiste, że przeciwdziałanie rosyjskiemu zagrożeniu wymaga równie kompleksowego podejścia.
EN
The subject of active measures as elements of hybrid activities strategy has been raised in the article. According to the author historical perspective is useful in recognizing and detecting current operations of Russian special services. Such analytical frameworks of terms make it easier to show some generalizations, they also lead to the conclusion that the activities being a clue of described terms are of constant and complex nature. Active measures and hybrid technology appearing in the title of the article have the same scope of designates and are collective terms embracing different instruments for political, military, intelligence, business, diplomatic, meIV. articles and dissertations 265 dia, economic, social and cyber influence to realize long-term goals of the Kremlin policy. Naturally, counteracting Russian threats requires just as complex approach.
The subject of active measures as elements of hybrid activities strategy has been raised in the article. According to the author historical perspective is useful in recognizing and detecting current operations of Russian special services. Such analytical frameworks of terms make it easier to show some generalizations, they also lead to the conclusion that the activities being a clue of described terms are of constant and complex nature. Active measures and hybrid technology appearing in the title of the article have the same scope of designates and are collective terms embracing different instruments for political, military, intelligence, business, diplomatic, meIV. articles and dissertations 265 dia, economic, social and cyber influence to realize long-term goals of the Kremlin policy. Naturally, counteracting Russian threats requires just as complex approach.
PL
W artykule podjęto próbę przedstawienia środków aktywnych jako elementów strategii działań hybrydowych. Autorka wychodzi z założenia, że w wykrywaniu i diagnozowaniu współczesnych operacji rosyjskich służb wywiadowczych jest pomocna perspektywa historyczna. Takie analityczne ramy pojęciowe umożliwiają pokazanie pewnych uogólnień; prowadzą także do wniosku o ciągłości i złożoności działań będących treścią przywołanych terminów. Śr o d k i a k t y w n e i t e c h n o l o g i e h y b r y d o w e rozpatrywane w artykule mają ten sam zakres desygnatów i stanowią zbiorcze pojęcia zróżnicowanego instrumentarium oddziaływania politycznego, wojskowego, wywiadowczego, biznesowego, dyplomatycznego, medialnego, ekonomicznego, społecznego, cybernetycznego i in., służącego realizacji długoterminowych celów polityki Kremla. Jest oczywiste, że przeciwdziałanie rosyjskiemu zagrożeniu wymaga równie kompleksowego podejścia.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.