Search results

1

Seminaria nauczycielskie na terenie Królestwa Polskiego w rosyjskiej polityce oświatowej po powstaniu styczniowym

100%

Szewczuk D.

Res Historica

|

2023

|

issue 56

301-325

EN

The activities of government teachers’ training colleges in the Kingdom of Poland in the years 1866–1915 served to prepare candidates for teaching work in elementary schools. The model of education and upbringing of future teachers adopted in the seminars was to guarantee the implementation of the Russification policy in elementary education. The graduates of the seminary not only gained useful pedagogical knowledge there but also were subjected to intensive educational efforts aimed at turning them into teachers faithfully carrying out the orders of their superiors. The tasks set by the Russian authorities translated into the way of organizing didactic and educational work carried out in teachers’ training colleges and required the appropriate selection of teaching staff responsible for educating pupils.

PL

Działalność rządowych seminariów nauczycielskich na terenie Królestwa Polskiego w latach 1866–1915 służyła przygotowaniu kandydatów do pracy pedagogicznej w szkołach elementarnych. Przyjęty w seminariach model kształcenia i wychowania przyszłych nauczycieli miał zagwarantować realizację polityki rusyfikacyjnej w oświacie elementarnej. Wychowankowie seminarium zdobywali w nich nie tylko przydatną wiedzę pedagogiczną, ale również zostali poddani intensywnym zabiegom o charakterze wychowawczym, mającym z nich uczynić nauczycieli wiernie wykonujących polecenia zwierzchników. Postawione przez władze rosyjskie zadania przekładały się na sposób organizacji pracy dydaktyczno-wychowawczej prowadzonej w seminariach nauczycielskich i wymagały odpowiedniego doboru kadry pedagogicznej odpowiedzialnej za kształcenie wychowanków.

2

Kształcenie jezuitów prowincji litewskiej między tradycją a zmianą Przyczynek do prozopografii jezuitów w dawnej Rzeczypospolitej

80%

Mariani A.

Studia Paedagogica Ignatiana

|

2019

|

vol. 22

|

issue 4

EN

The present paper deals with the education of Jesuits in the Lithuanian Province and its influence on the religious vows made by the end of their religious formation. The research investigates changes that occurred in the structure of Jesuit personnel in regard to the education they received before and after their entry to the Jesuit Order. The main research source consists of personal catalogues from the Roman Archive of the Society of Jesus, to which the methods of statistical analysis and prosopography have been applied. The paper focuses on the following issues: (1) the general number of Jesuit personnel in the province, (2) the studies they completed before and (3) after their entry to the religious order, (4) the number of the professed of four vows and spiritual coadjutors, and (5) the influence of the school reform on Jesuit education, with particular regard to the mathematical sciences. The analysed sources indicate a gradual unification of the educational process, which consisted of a three-year philosophical course and a four-year theological course. Owing to the implementation of this model, the number of Jesuits professed of four vows increased and the number of spiritual coadjutors diminished.

PL

Niniejszy artykuł omawia kształcenie jezuitów prowincji litewskiej oraz jego wpływ na rodzaj ślubów zakonnych składanych po ukończeniu formacji. Celem opracowania jest analiza zmian, jakie zachodziły w strukturze personelu jeśli chodzi o studia odbyte zarówno przed, jak i po wstąpieniu do zakonu. Bazę źródłową stanowią katalogi osobowe prowincji litewskiej, przechowywane w Archiwum Rzymskim Towarzystwa Jezusowego, które zostały opracowane metodą statystyczno-prozopograficzną. Analiza skupia się następujących zagadnieniach: (1) ogólna liczebność personelu prowincji, (2) studia zaliczone przed przyjęciem do Towarzystwa, (3) studia odbyte po wstąpieniu do zakonu, (4) liczebność profesów czterech ślubów i koadiutorów duchownych, (5) wpływ reformy szkolnictwa jezuickiego na kształcenie jezuitów, ze szczególnym uwzględnieniem nauk ścisłych. W świetle badanego materiału można zauważyć stopniowe ujednolicanie procesu kształcenia, na które składały się trzyletni kurs filozofii i czteroletni kurs teologii scholastycznej. W wyniku tego procesu liczba profesów czterech ślubów zwiększała się kosztem koadiutorów duchownych.

3

Benedykt Herbest (1531–1598) i Grzegorz Knapski (1564–1639) – zasłużeni dla kultury i edukacji nauczyciele jezuickich seminariów nauczycielskich

80%

Królikowska A.

Paedagogia Christiana

|

2018

|

vol. 1/41

183-199

PL

Towarzystwo Jezusowe (jezuici), rozpoczynając w XVI wieku działalność edukacyjną, stanęło przed problemem odpowiednio przygotowanych nauczycieli, dlatego podczas II Kongregacji Generalnej w 1565 roku powołało do życia instytucję seminarium nauczycielskiego (Rhetorica Nostrorum). Każda jezuicka prowincja miała zorganizować seminarium, którego zadaniem było przygotowanie kadry profesorów dla szkół średnich i wyższych. Do pracy w organizowanych seminariach powoływano najlepiej przygotowanych nauczycieli, utalentowanych pedagogicznie, z doświadczeniem pracy w szkołach. Stanowili oni nie tylko awangardę zakonu na polu edukacyjnym, ale również na polu szerzej pojętej kultury. Byli wśród nich wybitni filolodzy, poeci, dramatopisarze, leksykografowie, matematycy. Artykuł prezentuje sylwetki dwóch nauczycieli seminariów, których działalność przypada na pierwsze pięćdziesięciolecie funkcjonowania tych instytucji na ziemiach polskich. Pierwszy – organizator szkół, autor podręczników, kaznodzieja, polemista, założyciel pierwszego w Polsce seminarium nauczycielskiego – Benedykt Herbest. Drugi – wybitny filolog, znawca języków klasycznych, miłośnik języka polskiego i jego obrońca, twórca słynnego Thesaurusa – słownika polsko-łacińsko-greckiego – Grzegorz Knapski. Przykład tych wybitnych pedagogów może być inspiracją dla współczesnych pedagogów kształcących nauczycieli.

EN

While opening their educational activity in the 16th century, the members of the Society of Jesus (Jesuits) faced the problem of well-prepared teachers. That is why, during the 2nd General Congregation in 1565, they established their own teacher training seminar (Rhetorica Nostrorum). Each Jesuit province was to organise a seminar the task of which was to prepare the staff of professors for secondary and high schools. The seminars employed the best-prepared teachers, with pedagogical talents and with experience in working in schools. They constituted the order’s vanguard not only in the field of education, but also in the area of broadly understood culture. The group included distinguished philologists, poets, playwrights, lexicographers, mathematicians, etc. The article presents the profiles of two seminar teachers who carried out their activity in the first fifty years of the functioning of the seminars in Poland. The first teacher is Benedykt Herbest, the organiser of schools, author of handbooks, preacher, polemicist, and the founder of the first teacher training seminar in Poland. The other one – Grzegorz Knapski – is a distinguished philologist, expert in classical languages, lover and defender of Polish language, and the author of the famous Thesaurus – Polish-Latin-Greek lexicon. The example of those prominent pedagogues may be inspiring for modern pedagogues who train future teachers.

Refine search results

1 Paedagogia Christiana

1 Res Historica

1 Studia Paedagogica Ignatiana

1 Królikowska A.

1 Mariani A.

1 Szewczuk D.

1 2023

1 2019

1 2018

Seminaria nauczycielskie na terenie Królestwa Polskiego w rosyjskiej polityce oświatowej po powstaniu styczniowym

Kształcenie jezuitów prowincji litewskiej między tradycją a zmianą Przyczynek do prozopografii jezuitów w dawnej Rzeczypospolitej

Benedykt Herbest (1531–1598) i Grzegorz Knapski (1564–1639) – zasłużeni dla kultury i edukacji nauczyciele jezuickich seminariów nauczycielskich