Search results

1

Zwrot performatywny w poznańskim teatrze alternatywnym po roku 1989

100%

Grenda M.

Tematy z Szewskiej

|

2014

|

issue Performatywność 1(11)/2014

30-45

PL

Głównym celem artykułu jest opis zwrotu performatywnego na obszarze teatru alternatywnego po roku 1989, przejawiającym się zarówno w twórczości poznańskich artystów, jak i w refleksji teatrologicznej, opisującej nowe zjawiska artystyczne związane z teatrem niezależnym. Pierwsza część artykułu opisuje zwrot performatywny w naukach humanistycznych, druga ukazuje cechy zwrotu performatywnego na postawie konkretnych przykładów projektów i przedsięwzięć poznańskich grup teatralnych, tworzących w Poznaniu po roku 1989

EN

This article deals with issues of performative turn, observable both in humanities and independent theater field. At the beginning, paper analyses performative turn in academic reflection (terms like performance and performance studies), than concentrates on performative turn in artistic performances of theaters groups from Poznań, founded and works after 1989 year (TBP, TSC, TPC, T2XU, TUUR). In their performances, the artists consciously use the distingue components of performative turn.

2

A Community in Quarantine: The Social Worlds of Alternative Theater During the Pandemic

84%

Kalinowska K., Kułakowska K., Babicka M., Bargielski M.

Przegląd Socjologii Jakościowej

|

2021

|

vol. 17

|

issue 3

50-74

PL

Celem artykułu jest opisanie funkcjonowania środowiska teatru alternatywnego w czasie pandemii COVID-19. Ramy teoretyczne rozważań wyznacza teoria światów społecznych pozwalająca uchwycić procesualny charakter rekonstruowania świata społecznego teatralnej alternatywy w dobie pandemii. Problem badawczy dotyczy tego, jak radzi sobie teatr niezależny, gdy zagrożone jest praktykowanie teatru alternatywnego jako narzędzia budowania wspólnoty „tu i teraz”, a więc główna technologia, wartości, a wraz z nimi centralne działanie organizujące komunikację w społecznym świecie alternatywy. W artykule uwzględniamy zarówno zmiany spowodowane pandemią (brak możliwości budowania relacji podczas bezpośredniego spotkania z widzem/uczestnikiem), jak i stałość w codziennym doświadczeniu ludzi teatru alternatywnego (kryzysowa tożsamość ludzi alternatywy). Empiryczną podstawą analiz są materiały zgromadzone podczas dwóch badań socjoantropologicznych: (1) sytuacji zawodowej pracowników i pracownic teatrów w Polsce w czasie pandemii, realizowanych przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie; (2) modusu pracy teatralnej Teatru Węgajty z perspektywy doświadczeń jego uczestników i uczestniczek.

EN

The article describes the functioning of alternative theater community during the COVID-19 pandemic. The theoretical framework of analysis is determined by the social worlds theory, allowing us to capture the processual nature of reconstructing the social world of alternative theater in the era of COVID-19. We explore the ways in which independent theater is coping with the threat to its practice, understood as a tool for building a community “here and now,” i.e. its main technology, values, and the primary activity that organizes communication within the social worlds of alternative theater. We take into account changes brought on by the pandemic (the inability to build relationships via direct interaction with audience members/participants) and the constant, everyday experiences of people working in alternative theater (their ability to function in a crisis). Our analysis is based on empirical data collected in the course of socio-anthropological studies into: (1) the working conditions of Polish theater workers during the pandemic, carried out by the Zbigniew Raszewski Theater Institute in Warsaw; and (2) the modus operandi of the Węgajty Theater from the perspective of its participants’ experiences.

3

TRANSICIÓN Y DECADENCIA EN EL TEATRO ALTERNATIVO O VANGUARDISTA ESPAÑOL Y POLACO

84%

Kacprzak K.

Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula

|

2019

|

issue 65(2) Filologia

46-56

ES

En el artículo, la autora resume tres casos de grupos de teatro vanguardista cuyas obras desempeñaron el papel de ritos de paso en los respectivos periodos de la transición democrática en Polonia y España. Se trata de las compañías: Teatr Ósmego Dnia, La Fura dels Baus y Els Joglars. Demuestra que dichos grupos no siempre disfrutaron de resultados positivos de su proyecto de “transición teatral”. Las compañías en cuestión, primero, introdujeron nuevos lenguajes escénicos, ajustaron cuentas con el pasado para abrir caminos al futuro, resumieron las consecuencias inmediatas de las transiciones, propusieron nuevos paradigmas o valores. Y después, siguieron funcionando en las nuevas estructuras, pero pagaron un precio importante. Las víctimas de los procesos de cierta decadencia en los tres casos han sido: el método de la creación colectiva, los valores de solidaridad y trabajo artístico compartido y la más alta calidad artística.

EN

The author shows how three avant-garde theater groups created works that played a notable role of rites of passage in their respective periods of transition to democracy. Troupes Teatr Ósmego Dnia of Poznań, Barcelona’s La Fura dels Baus and Els Joglars are analysed. The essay shows that transition brought a hefty price to pay. Initially, those groups introduced new performance codes, closed the past accounts and opened future ahead with new paradigms and values in view. Later, while they continued working within those new paradigms, they lost much of the drive. Collective creation, values of solidarity and group work suffered with quality, vigour and imagination all staled.

PL

W artykule autorka podsumowuje trzy przypadki awangardowych grup teatralnych, których prace odgrywały rolę rytuałów przejścia w okresach przemian demokratycznych w Polsce i Hiszpanii. Są to: Teatr Ósmego Dnia, La Fura dels Baus i Els Joglars. Tekst udowadnia, że grupy te nie zawsze cieszyły się pozytywnymi wynikami projektu „teatralnego przejścia do demokracji”. Najpierw wprowadziły nowe języki sceniczne, rozliczyły się z przeszłością, aby otworzyć drogi do przyszłości, podsumowały bezpośrednie konsekwencje zmian, zaproponowały nowe paradygmaty czy wartości. Potem pracowały w nowych strukturach, ale zapłaciły znaczną cenę. Ofiarami procesów dekadencji padły: metoda kreacji zbiorowej, wartości solidarności i grupowej pracy artystycznej oraz najwyższa jakość artystyczna.

4

Kryzys i rewolucja: Kształtowanie się estetyki Teatru Ósmego Dnia na początku lat siedemdziesiątych

84%

Tyszka J.

Pamiętnik Teatralny

|

2022

|

vol. 71

|

issue 4

171-191

EN

This article concerns the activity of Poznań’s Theatre of the Eighth Day (Teatr Ósmego Dnia) between 1971 and 1975. The author argues that this was a critical period in its history, when the new ensemble redefined its working methods, its view of the theater’s mission, aesthetic and ideological principles, and strategies of establishing an understanding with the audience. Although not received favourably by critics, the performances Wizja lokalna (Inspection of a Scene of Crime, 1973) and Musimy poprzestać na tym, co nazwano rajem na ziemi (We Must Confine Ourselves to an Earthly Paradise, 1975) were crucial for the process of the theater’s transformation and arriving at solutions that resulted in a new look at the existential dimension of acting and the social role of theater. Based on an analysis of self-reflective memories of ensemble members, documents stored in the theater’s archives, and the reception of the two performances, the author reconstructs this process and presents its internal and external conditions.

PL

Artykuł dotyczy działalności Teatru Ósmego Dnia w latach 1971–1975. Autor stawia tezę, że był to przełomowy okres w historii „Ósemek”, w którym zespół w nowym składzie zredefiniował metody pracy, sposób rozumienia misji teatru, założenia estetyczno-ideowe oraz strategie nawiązywania porozumienia z publicznością. Chłodno przyjęte przez krytykę spektakle Wizja lokalna (1973) oraz Musimy poprzestać na tym, co nazwano rajem na ziemi (1975) odegrały kluczową rolę w procesie przemian i dochodzenia do rozwiązań, które zaowocowały nowym spojrzeniem na egzystencjalny wymiar aktorstwa oraz społeczną rolę teatru. Na podstawie analizy autorefleksyjnych wspomnień członków zespołu, dokumentów przechowywanych w archiwum teatru oraz recepcji tych dwóch spektakli autor rekonstruuje ten proces oraz przedstawia jego wewnętrzne i zewnętrzne uwarunkowania.

Refine search results

1 Pamiętnik Teatralny

1 Przegląd Socjologii Jakościowej

1 Tematy z Szewskiej

1 Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula

1 Babicka M.

1 Bargielski M.

1 Grenda M.

1 Kacprzak K.

1 Kalinowska K.

1 Kułakowska K.

1 Tyszka J.

1 2022

1 2021

1 2019

1 2014

Zwrot performatywny w poznańskim teatrze alternatywnym po roku 1989

A Community in Quarantine: The Social Worlds of Alternative Theater During the Pandemic

TRANSICIÓN Y DECADENCIA EN EL TEATRO ALTERNATIVO O VANGUARDISTA ESPAÑOL Y POLACO

Kryzys i rewolucja: Kształtowanie się estetyki Teatru Ósmego Dnia na początku lat siedemdziesiątych