Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: teatr francuski XX wieku

Sort By:

Limit search:

Teatralne role Edith Piaf

100%

Gajos M.

Pamiętnik Teatralny

2016

vol. 65

issue 1/2

225-239

This article presents Edith Piaf not only as one of the greatest icons of French culture in the 20th century, but also as a theatrical and film actress who had dramas and movie scenarios written specifically for her. Her acting accomplishments are impressive, even though in the minds of her fans she is still associated mostly with her singing career. The article aims at presenting Edith Piaf as a theatre actress. The productions in which Edit Piaf performed as an actress are presented from a diachronic and analytical perspective. Not only the plays written especially for Piaf by dramaturge Jean Cocteau and librettist Marcel Achard, in which she performed on stage, but also radio dramas in which she played have been taken into account. In addition, the study discusses the opinions about Piaf’s acting artistry, including those published in the French press.

Artykuł prezentuje Edith Piaf nie tylko jako jedną z największych ikon francuskiej kultury XX wieku, lecz także jako aktorkę teatralną i filmową, dla której powstawały dramaty i scenariusze. Jej osiągnięcia aktorskie są imponujące, choć wielbiciele nadal kojarzą ją głównie z karierą wokalną. Artykuł ma na celu przedstawienie Edith Piaf jako aktorki teatralnej. Przedstawienia, w których wystąpiła, zostały ujęte diachronicznie i analitycznie. Uwzględniono nie tylko stworzone specjalnie dla Piaf przez dramatopisarza Jeana Cocteau czy librecistę Marcela Acharda sztuki, w których występowała na scenie, ale także adaptacje radiowe, w których można było ją usłyszeć. Ponadto artykuł omawia opinie na temat aktorstwa Piaf, w tym te opublikowane w prasie francuskiej.

The sense of a survival guilt – two images of twentieth-century's French theatre

70%

Modrzejewska K.

Lublin Studies in Modern Languages and Literature

2015

vol. 39

issue 1

Der Band enthält die Abstracts ausschließlich in englischer Sprache.

Two characters, Franz Gerlach in Jean-Paul Sartre’s The Condemned of Altona (Les sequestrés d’Altona, 1959) and Théo Steiner in Toujours l’orage (1997) by Enzo Cormann, are influenced by their traumatic experience of the war that makes them evade reality and leads them to self-exclusion. Talking to other people provokes questions concerning their identity, family, human development and destiny. Both of the characters are concerned by the feeling of guilt for being alive; this shows how sinuously destiny works in particularly difficult situations while one’s behaviour and actions, once they are recorded by one's conscience, do not let you live anymore because the responsibility becomes too heavy

Le numéro contient uniquement les résumés en anglais.

Tom zawiera abstrakty tylko w języku angielskim.

Том не содержит аннотаций на английской языке.

Refine search results

1 Lublin Studies in Modern Languages and Literature

1 Pamiętnik Teatralny

1 Gajos M.

1 Modrzejewska K.

1 2016

1 2015

Search results

Teatralne role Edith Piaf

The sense of a survival guilt – two images of twentieth-century's French theatre