W artykule rozpatrzono analizowanie architektury jako źródło kompleksowego wychowania uczniów szkoły ogólnokształcącej, w szczególności wychowania estetycznego. Jej wpływ wychowawczy wynika z artystycznych cech architektury, które mają ogromny potencjał do wykorzystania w działaniach szkoleniowych i wychowawczych. Podkreślono ścisłe powiązanie architektury z licznymi materialnymi i duchowymi przejawami kultury ludzkości, a zatem z różnymi dziedzinami wiedzy naukowej i twórczości artystycznej nauczanymi w szkole ogólnokształcącej. Autorka określa zasady wykorzystania badania architektury w wychowaniu estetycznym, na podstawie których można opracowywać skuteczne metody wychowawcze.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.