Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: tektologia

Sort By:

Limit search:

Tektologia Aleksandra Bogdanowa – nauka przyszłości

100%

Hofman M.

Praktyka Teoretyczna

2021

vol. 41

issue 3

113-134

Aleksandr Bogdanov was one of the major representatives of neo-Marxism and positivism in Russian philosophy at the turn of the 19th and 20th centuries. He left a diverse scientific output, which so far has not been subjected to detailed and systematic research. In consequence, on the one hand, there is a multiplication of rather inadequate interpretations of his scientific views, which should not be identified with God-Building, and on the other hand, a tendency to downplay his contribution both to the development of Russian thought and contemporary science. The purpose of this paper is to reconstruct Bogdanov’s methodological concept - tektology, the universal science of organization, accounting for the philosophical sources of its particular theses. On this basis, I will try to show why the universal science of organization may be considered as an early form of Tadeusz Kotarbiński’s general theory of efficient activity.

Aleksandr Bogdanow był jednym z głównych przedstawicieli marksizmu i pozytywizmu w filozofii rosyjskiej na przełomie dziewiętnastego i dwudziestego wieku; jego zróżnicowany dorobek naukowy nie był jak dotąd systematycznie ani szczegółowo badany, czego konsekwencją jest z jednej strony powielanie w literaturze przedmiotu nie do końca adekwatnych interpretacji jego stanowiska, którego nie należy utożsamiać bogotwórstwem, zaś z drugiej umniejszanie jego wkładu zarówno w rozwój myśli rosyjskiej, jak i współczesnej nauki. Celem niniejszego artykułu jest rekonstrukcja koncepcji metodologicznej Bogdanowa – tektologii, uniwersalnej nauki organizacji, z uwzględnieniem źródeł filozoficznych poszczególnych jej tez. Na tej podstawie postaram się wykazać, dlaczego uniwersalna nauka organizacji może być rozpatrywana jako wczesna forma ogólnej teorii sprawnego działania Tadeusza Kotarbińskiego.

Prakseologia w coachingu jako interaktywnym procesie odkrywania zasobów i możliwości Coachee

88%

Musioł A.

Studia Philosophiae Christianae

2018

vol. 54

issue 3

149-162

Praxeology, the practice formulated by the French intellectual Alfred Espinas and Alexander Bogdanow (Malinowski), is the science of the efficiencies of human activity. As Tadeusz Kotarbiński and Tadeusz Pszczołowski argued, praxeology is a general methodology focused on separating and systematizing various forms of activities , as well as an attempt to improve and make them more practical. This assumes a certain analysis of reality and some way to handle it with available resources. Praxeology as a tectology strives to organize or merge the opulent and complicated accumulation of resources into a whole. This accumulation should be able to guarantee that the resources are adjusted to a certain goal to achieve the optimal result. This article stresses the relevance of praxeological arguments to the coaching process as supporting others in the self-discovery of their own abilities and resources to efficiently accomplish their own goals.

Prakseologia jako praktyka czynu zainicjowana przez francuskiego intelektualistę Alfreda Espinasa i Aleksandra Bogdanowa (Malinowskiego) to nauka o wszelkich sprawnościach ludzkiej działalności. Jak piszą Tadeusz Kotarbiński oraz Tadeusz Pszczołowski: będąc metodologią ogólną, której działania koncentrują się wokół wyodrębniania i systematyzacji bogactwa różnorodnych form działania, prakseologia staje się także próbą ich usprawnienia i upraktycznienia. To upraktycznienie zakłada analizę rzeczywistości oraz przyjęcie pewnych sposobów obchodzenia się z zasobami możliwości. Zatem prakseologia już jako tektologia każe nazywać wszelkie możliwe działanie organizowaniem lub łączeniem w całość bogatego i skomplikowanego spiętrzenia zasobów. Jednym z efektów tego spiętrzenia powinna być gwarancja dopasowania środków do założonego celu, a zarazem towarzysząca temu okazja uzyskania optimum rezultatu. Artykuł pokazuje, że elementy prakseologiczne uobecniają się współcześnie w procesie coachingowym. Dzięki temu coaching jako aktywna forma komunikacji dialogicznej jest obecnie jedną z najskuteczniejszych form wspierania drugiego człowieka w samodzielnym odkrywaniu własnych zdolności oraz potencjału zasobów pozwalających sprawnie realizować wyznaczane cele.

Refine search results

1 Praktyka Teoretyczna

1 Studia Philosophiae Christianae

1 Hofman M.

1 Musioł A.

1 2021

1 2018

Search results

Tektologia Aleksandra Bogdanowa – nauka przyszłości

Prakseologia w coachingu jako interaktywnym procesie odkrywania zasobów i możliwości Coachee