Search results

1

Posługa kapłańska i prorocka prezbitera w obrzędach sakramentu święceń prezbiteratu

100%

Kwiatkowski D.

Teologia Praktyczna

|

2014

|

issue 15

95-107

PL

.

2

Recepcja zjawiska komunikacyjnego w teologii liturgii i homiletyce

100%

Gabara P.

Łódzkie Studia Teologiczne

|

2013

|

vol. 22

53-66

EN

Willing to realize the mission effectively in the contemporary world, the Church is obliged to present the God’s Words via speech, images and gestures in such a manner that they are easily understood by human beings. The relevant and good theory coming from the domain of communication is a good starting point for reflections on the reception of communication’s theory in theology. This phenomenon shows the necessity to adjust the universal character of salutary message to the specific system of communication in the society. However, in this process theology has to protect the invariability and versatility of this message. Not only the relation between the priest, the God’s Words and the auditor, who lives in a specific reality, decide about the effectiveness of prognostication but also the way of transmitting the meaning, which is the salutary proclamation. In the situation when we talk about the God’s Words’ crisis, the remedy does not seem to be the language of media, the excessive number of colloquial words and creating out of homily a show full of gadgets but the nearness to the God’s Words.

3

Miejsce i rola »Pater noster« w strukturze księgi Liturgii Godzin. Kwestie redakcyjne

100%

Stefański J.

Teologia Praktyczna

|

2013

|

issue 14

159-169

PL

.

4

[Recenzja]: "Liturgia katedry wrocławskiej według Liber ordinarius z 1563 roku : (Opole, Archiwum Diecezjalne, rkps nr M 1)", Helmut Jan Sobeczko, Opole 1993

75%

Swastek J.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

1995

|

vol. 64

643-649

EN

-

5

Recepcja zjawiska komunikacyjnego w teologii liturgii i homiletyce

63%

Gabara P.

Łódzkie Studia Teologiczne

|

2014

|

vol. 23

|

issue 4

77-92

EN

In order to carry out her mission effectively in the contemporary world the Church is obliged to present the God’s Words through speech, images and gestures in such a manner that they are easily understood. The relevant and good theory coming from the area of communication is a good starting point for reflections on the reception of communication theory in theology. This phenomenon shows the necessity to adjust the universal character of salvation message to a specific system of communication in a society. However, in this process theology has to protect the unchangeability and versatility of this message. The relation between a priest, the Scripture and a listener, who lives in a specific reality, determines the effectiveness of preaching but also the way of conveying the meaning, which is the message about salvation. In the situation when we talk about the crisis of the God’s Word, the remedy does not seem to be the language of media, excessive number of colloquial words and a homily as a show full of gadgets but the knowledge of the Scripture.

6

Problem obecności i teologii języka łacińskiego w liturgii rzymskiej pięćdziesiąt lat po II Soborze Watykańskim

63%

Beyga P.

Teologia w Polsce

|

2017

|

vol. 11

|

issue 2

153-166

PL

W świadomości wielu wiernych łacina jako język liturgiczny należy już do przeszłości. Jednakże ostatni sobór podtrzymał używanie tego języka w celebracji katolickiej Mszy św. Nie tylko liturgika, lecz także dogmatyka powinna podjąć problematykę związaną z używaniem łaciny w czasie sprawowania Eucharystii. Jednym z powodów podjęcia tego tematu jest niedawna pięćdziesiąta rocznica zakończenia II Soboru Watykańskiego

EN

Fiftieth anniversary of completing the II Vatican Council works allows us to look critically on theology and the post-conciliar achievements in topic of liturgy. The article regards chosen theological aspects of Latin as a liturgical language. On the one hand the Latin language in the liturgy is liturgical problem in theological debate, but on the other we can find a theological arguments for using this language. In the article the author also tried to show the timeliness of problems regarding liturgical theology fifty years after the last Council.

7

Cipriano Vagaggini et Salvatore Marsili Au siècle des grands liturgistes entre le IIe et le IIIe millénaire

63%

Sodi M.

Seminare. Poszukiwania naukowe

|

2015

|

vol. 36

|

issue 1

91-104

PL

Przełom drugiego i trzeciego tysiąclecia był okresem bezcennym z punktu widzenia oceny życia i żywotności liturgii, dlatego warto pamiętać o pewnych osobach, które przyczyniły się znacznie do faktu, że Sobór Watykański II został wcielony w życie i następnie rozwinął ruch liturgicznej odnowy w Kościele. Stąd pomysł przedstawienia myśli i dzieła Cypriana Vagaggini i Salvatore Marsili, dwóch mnichów benedyktyńskich, którzy przyczynili się w sposób decydujący do przywrócenia liturgii ludowi i uczynienia jej bardziej zrozumiałą. Wspomnienie tej pracy jest zaproszeniem do zwiększonego wysiłku teraz i w przyszłości zgodnie z perspektywami, które przyczyniają się do rozwoju teologii liturgii.

EN

The turn of the second and the third millennium was an invaluable period to serve for an evaluation of the life and vitality of the liturgy. It is, therefore, important to remember those people who made a significant contribution to the enactment of the Second Vatican Council and subsequent development of the liturgical renewal movement within the Church. Hence, the idea to present the thought and works of Cyprian Vagaggini and Salvatore Marsili, two Benedictine monks who played a crucial role in the restoration of the liturgy to people, and in making it more understandable. The remembrance of their work is a call for increased efforts, now and in the future, in accordance with those perspectives which contribute to the development of liturgical theology.

8

Problem obecności i teologii języka łacińskiego w liturgii rzymskiej pięćdziesiąt lat po II Soborze Watykańskim

63%

Beyga P.

Teologia w Polsce

|

2017

|

vol. 11

|

issue 2

153-166

EN

Fiftieth anniversary of completing the II Vatican Council works allows us to look critically on theology and the post-conciliar achievements in topic of liturgy. The article regards chosen theological aspects of Latin as a liturgical language. On the one hand the Latin language in the liturgy is liturgical problem in theological debate, but on the other hand we can find a theological arguments for using this language. In the article the author also tried to show the timeliness of problems regarding liturgical theology fifty years after the last Council.

PL

W świadomości wielu wiernych łacina jako język liturgiczny należy już do przeszłości. Jednakże ostatni sobór podtrzymał używanie tego języka w celebracji katolickiej Mszy św. Nie tylko liturgika, lecz także dogmatyka powinna podjąć problematykę związaną z używaniem łaciny w czasie sprawowania Eucharystii. Jednym z powodów podjęcia tego tematu jest niedawna pięćdziesiąta rocznica zakończenia II Soboru Watykańskiego.

9

Odnowa czy reforma liturgiczna w świetle teologii Benedykta XVI

63%

Litawa K.

Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars

|

2023

|

vol. 62

|

issue 2

67-84

EN

The issue of liturgical renewal or reform is part of the pontificate of the outstanding theologian and liturgy enthusiast, Pope Benedict XVI. The Pope himself described it as a „reform in continuity” (la riforma nella continuità), and in the opinion of contemporary theologians - a „dynamic hermeneutics of continuity”. Both in the teaching of Benedict XVI and in his personal concern for the ars celebrandi, and especially in his liturgical reform, there is a constant effort to implement the principle of lex orandi - lex credendi into the life of the Church and all its members. This principle of mutual dependence between the liturgy and the faith of the Church is intended to demonstrate the continuity of the worship given to God.

PL

Zagadnienie odnowy czy reformy liturgicznej wpisuje się w pontyfikat wybitnego teologa i miłośnika liturgii papieża Benedykta XVI. Sam papież określił ją jako „reforma w ciągłości” (la riforma nella continuità), natomiast w ocenie współczesnych teologów - „dynamiczną hermeneutyką ciągłości”. Zarówno w nauczaniu Benedykta XVI, jak i w jego osobistej trosce oars celebrandi, a szczególnie w jego reformie liturgicznej wyraża się nieustanne zabieganie o wcielanie w życie Kościoła i wszystkich jego członków zasadylex orandi – lex credendi. Ta zasada wzajemnej zależności między liturgią a wiarą Kościoła ma prowadzić do ukazania ciągłości sprawowanego kultu oddawanego Bogu.

10

Teomaterialismo della liturgia e la divinizazione della persona umana secondo Pavel Evdokimov

63%

Kimsza R.

Roczniki Teologiczne

|

2018

|

vol. 65

|

issue 3: Teologia moralna

51-62

EN

This article presents the person and thought of one of today's orthodox theologians, Paweł N. Evdokimov. The author concentrated on his theology of divinisation with particular emphasis on the liturgy, presented by Evdokimov as a specific “theomaterialism”, ie in the words, gestures, and space of the liturgy tangible God allowing believers to recognize, experience, enter into intimate relationships, taste the sky on earth and to go the way of the Divine likeness.

PL

Artykuł prezentuje osobę i myśl jednego z współczesnych teologów prawosławnych Pawła N. Ewdokimowa. Autor skoncentrował się na jego teologii przebóstwienia ze szczególnym uwzględnieniem liturgii, prezentowanej przez Ewdokimowa jako swoisty „teomaterializm”, tzn. w słowach, gestach i przestrzeni liturgii jest „namacalny Bóg”, który pozwala wierzącemu Siebie rozpoznać, doświadczyć, wejść w intymną relację, zakosztować nieba na ziemi i przejść drogę Boskiego upodabniania się.

11

Aspekty antropologiczne, personalistyczne i komunikacyjne we współczesnej teologii liturgii

54%

Mocydlarz W.

Studia Bobolanum

|

2019

|

vol. 30

|

issue 1

51-65

EN

The article describes various conditions arising from human nature and the resulting from it anthropological aspects that form the basis, and the way of salvific interpersonal mediation and communication between God and the human being and the communication of humans between themselves in the Liturgy. These conditions are shown in three points: 1) The liturgical background and its salvific context; 2) The anthropological aspects as a sine qua non condition and the horizon of liturgical-theological reflection, and 3) The personalistic and communicative aspects – mutual correlation and placement in theology of liturgy. All specified elements constitute an inseparable whole, and without any of them it is not possible to celebrate a living Liturgy in the community of the Church.

PL

Artykuł opisuje różne uwarunkowania wypływające z ludzkiej natury oraz wynikające z niej wszystkie aspekty antropologiczne, które stanowią podstawę, a jednocześnie są drogą zbawczej mediacji interpersonalnej i komunikacji Boga z człowiekiem oraz człowieka z człowiekiem w Liturgii. Te uwarunkowania ukazane są w trzech punktach: 1. Liturgiczne tło i jego zbawczy kontekst; 2. Aspekty antropologiczne jako warunek sine qua non oraz horyzont refleksji liturgiczno-teologicznej, oraz 3. Aspekty personalistyczne i komunikacyjne – wzajemna korelacja i umiejscowienie w teologii liturgii. Wszystkie wyszczególnione elementy stanowią nierozerwalną całość, a bez któregokolwiek z nich nie jest możliwa celebracja żywej liturgii we wspólnocie Kościoła.

12

Codzienność, która stała się liturgią. Życie i działalność Cipriano Vagagginiego

51%

Matczak B.

Teologiczne Studia Siedleckie

|

2015

|

issue XII/12

99-109

EN

Cipriano Vagaggini is listed among the greatest theologians of the twentieth century. Being all-round educated, familiar with the benedictine spirituality and fascinated with the liturgy of the western and eastern church, he may be called a true renaissance man. His work is still a valid guideline to the research on the relationship between liturgy and theology. The fact that he was engaged in the aforementioned renewal of the liturgy is also the testament to his greatness. He was employed in the following commissions concerning the preliminary works as well as the works concluding the Second Vatican Council: De Mysterio sacrae Liturgiae eiusque relatione ad vitam Ecclesiae, De Sacramentis et Sacramentalibus and De liturgiae aptatione ad traditionem et ingenium populorum, Consilium ad exsequendam Con-stitutionem de Sacra Liturgia. Furthermore, he worked on the new Ordo Missae, the lection-aries, the Eucharistic Prayers, the sacrament of confirmation and the sacramentals. The prod-uct of his activity is not only the many liturgical texts, but also a number of publications that.

13

Liturgical Theology as Point of Synthesis

51%

Fagerberg D. W.

Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne (Liturgical and Homiletic Annals)

|

2011

|

issue 2(58)

29-42

PL

Autor wyjaśnia w artykule własne rozumienie relacji: lex credendi i lex orandi. Według Fagerberga lex orandi ustanawia lex credendi. Stwierdza przy tym: „Nie proszę teologów, aby przeszukiwali mszał w celu uzasadnienia nauki o Trójcy przez wyszukanie formuły mszalnej, stosującej trzy imiona – sądzę, że Kościół najpierw został porwany przez wszystkie trzy Osoby Trójcy w naszym kulcie liturgicznym, a następnie wyraził to w formie wyznania wiary. Nie twierdzę, że chrystologia musi być uzasadniona za pomocą badania zawartości modlitw liturgicznych. Mówię, że obecność Chrystusa, podtrzymywana w Jego Mistycznym Ciele jest doświadczona liturgicznie i przez to wyrażona w jej modlitwach i w soborowych wyznaniach wiary. Lex orandi jest źródłem wiary Kościoła. Nie o to chodzi, że my patrzymy na liturgię, lecz raczej patrzymy na świat przez pryzmat liturgii, z pomocą liturgii. Pani Murphy [Kowalska] postrzega materię, czas, cnoty, swojego sąsiada, dawanie jałmużny, politykę, kulturę i wszystko inne na świecie w świetle Góry Tabor”. Powodem zajmowania się teologią liturgiczną w taki sposób jest dla Autora to, aby uwypuklić związek, jaki zachodzi między Kościołem i światem, Chrystusem i życiem, światem nadprzyrodzonym i naturą. Chrystus bowiem nie przyszedł po to, „abyśmy mogli mieć rubryki i mieli je w obfitości. On przyszedł, abyśmy mogli mieć życie wieczne – inny rodzaj życia niż jaki może dać świat”. To [życie] jest dane [nam] liturgicznie. Jest ono celebrowane kultycznie. Boże życie, udzielane człowiekowi, jest przedmiotem teologii liturgicznej. Dzięki temu teologia liturgiczna jest syntezą teologii, celebracji i życia.

14

Wkład ks. prof. Adama Ludwika Szafrańskiego w rozwój teologii liturgii

51%

Głowacki Z.

Roczniki Teologiczne

|

2015

|

vol. 62

|

issue 6: Teologia pastoralna

159-175

EN

Professor Adam Ludwik Szfrański's theology of liturgy is an example of an integrated treatment of the whole theology. The basic term in his theological research is participation which is a philosophical idea used by him in theology to define the notion of sacramental character. This term is connected with three sacraments: baptism, confirmation and ordination. This is one of a few attempts of explaining this theological problem. For Szafrański this is the sacramental character, which comes from the baptism, that allows believers to participate in Christian worship and celebrate the liturgy. For him it is the basis for describing universal and ministerial priesthood, too. Szafrański presents both of them as the participation in the only priesthood of Christ. This has consequences in celebrating the liturgy which, first of all, is celebrated by Christ. The man is only included in Christ's activity. In Szafrański's opinion the most important among all sacraments is the Eucharist in which foremost aspect is Christ's Sacrifice. Believers' participation in the Eucharist consists in spiritual sacrificing which leads to the community with Christ in the Holy Communion. Szafrański's theology of liturgy has solid dogmatic foundations and connects the celebration with the Christian life and the Mystery of Christ. These attributes of his theology of liturgy allow it to be seen as an example of liturgical spirituality.

PL

Profesor Adam Ludwik Szafrański jest teologiem którego teologia liturgii jest przykładem integralnego traktowania całej teologii. Pojęciem podstawowym w jego badaniach jest filozoficzny termin partycypacji, który stosuje on w opisie teologicznym. Termin ten służy mu do zdefiniowania pojęcia charakteru sakramentalnego związanego z sakramentami chrztu, bierzmowania i święceń. W teologii jest to jedna z niewielu prób wyjaśnienia tego zagadnienia. Szafrański uważa, że to charakter sakramentalny otrzymany we chrzcie pozwala wierzącemu uczestniczyć w kulcie chrześcijańskim i celebrować liturgię. Jest on także dla tego teologa podstawą do określenia kapłaństwa wiernych i kapłaństwa hierarchicznego. Szafrański pokazuje je jako uczestnictwo w jedynym kapłaństwie Chrystusa. Ma to bezpośrednie konsekwencje w sprawowaniu liturgii, która jest w jego teologii dziełem Chrystusa, w które człowiek zostaje włączony. Najważniejszym sakramentem jest dla tego teologa Eucharystia, w której najważniejszym aspektem jest aspekt ofiarniczy. Udział wierzących w tym sakramencie polega na składaniu Bogu ofiar duchowych, które prowadzą do zjednoczenia z Chrystusem w Komunii świętej. Teologia liturgii Szafrańskiego jest oparta na solidnych podstawach dogmatycznych oraz wiąże celebrację z życiem chrześcijańskim i Misterium Chrystusa. Te cechy jego teologii liturgii pozwalają widzieć ją jako przykład duchowości liturgicznej.

15

Teologia i liturgia. Teologiczna nauka o liturgii w niemieckim obszarze językowym. Geneza i założenia teoretyczne

45%

MIgut B.

Teologiczne Studia Siedleckie

|

2015

|

issue XII/12

253-266

EN

The present study initiates an in-depth reflection, a planned series of articles or a proper book concerning the position of liturgy in theology. It would be inappropriate to start such a subject from theology other than the German one, which had its origin in the liturgical movement. The homeland of the liturgical movement was, undoubtedly, France and later on Belgium. However, in none of the language areas it had such an intellectual foundation as in Germany and Austria. From the very outset the study of liturgy developed here into three directions, but the first two of them usually occurred alongside. The first approach is called the theological and historical study of liturgy, the second one is theological and systematic study of liturgy. The third approach consisted in pastoral liturgics. After the analysis of theoretical assumptions of the mutual link between theology and liturgy and the presentation of the teaching of the Second Vatican Council concerning the focal position of the study of liturgy in theology, there were presented the origins and main objectives of an independent theological discipline (Liturgiewissenschaft) emerging in the German language area and focused on liturgy. Two main trends of the developing discipline were displayed. The first of them is the systematic study of liturgy, created by Odo Casel OSB, and Romano Guardini. The second trend, which stems from the significance of liturgy for the Christian life, is theological and pastoral study of liturgy (Pastoralliturgik). Athanasius Wintersig OSB (1900-1942) is considered to be the creator of this approach.

Refine search results

Posługa kapłańska i prorocka prezbitera w obrzędach sakramentu święceń prezbiteratu

Recepcja zjawiska komunikacyjnego w teologii liturgii i homiletyce

Miejsce i rola »Pater noster« w strukturze księgi Liturgii Godzin. Kwestie redakcyjne

[Recenzja]: "Liturgia katedry wrocławskiej według Liber ordinarius z 1563 roku : (Opole, Archiwum Diecezjalne, rkps nr M 1)", Helmut Jan Sobeczko, Opole 1993

Recepcja zjawiska komunikacyjnego w teologii liturgii i homiletyce

Problem obecności i teologii języka łacińskiego w liturgii rzymskiej pięćdziesiąt lat po II Soborze Watykańskim

Cipriano Vagaggini et Salvatore Marsili Au siècle des grands liturgistes entre le IIe et le IIIe millénaire

Problem obecności i teologii języka łacińskiego w liturgii rzymskiej pięćdziesiąt lat po II Soborze Watykańskim

Odnowa czy reforma liturgiczna w świetle teologii Benedykta XVI

Teomaterialismo della liturgia e la divinizazione della persona umana secondo Pavel Evdokimov

Aspekty antropologiczne, personalistyczne i komunikacyjne we współczesnej teologii liturgii

Codzienność, która stała się liturgią. Życie i działalność Cipriano Vagagginiego

Liturgical Theology as Point of Synthesis

Wkład ks. prof. Adama Ludwika Szafrańskiego w rozwój teologii liturgii

Teologia i liturgia. Teologiczna nauka o liturgii w niemieckim obszarze językowym. Geneza i założenia teoretyczne