Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 4

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  teoria afektów
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1

W stronę Nowej Szczerości. Konceptualizowanie przemian wrażliwości w najnowszym kinie polskim

100%
Kiełpiński Ł.
Kwartalnik Filmowy
|
2022
|
issue 119 (Nowa) teoria filmu
115-134
PL
Artykuł jest próbą przeszczepienia wywodzącej się z literaturoznawstwa anglosaskiego kategorii Nowej Szczerości na grunt refleksji o przemianach kina polskiego ostatnich kilku lat. Rozpoznania zostały przedstawione w świetle trendów współczesnej humanistyki i sztuki, by było możliwe udzielenie odpowiedzi na pytanie, jak wobec nich sytuuje się kino polskie. Na przykładzie filmów Cicha noc (reż. Piotr Domalewski, 2017), Zabij to i wyjedź z tego miasta (reż. Mariusz Wilczyński, 2019) oraz Wszystkie nasze strachy (reż. Łukasz Ronduda, Łukasz Gutt, 2021) autor stara się pokazać rosnące zainteresowanie takimi dyspozycjami afektywnymi bohaterów filmowych jak czułość, podatność na zranienie i troska. Proponowane rozumienie Nowej Szczerości w kontekście kina polskiego odnosi się do filmów, których twórcy podzielają obecne w polskiej debacie publicznej przekonanie o polaryzacji społecznej i kryzysie wspólnoty, a zarazem sugerują inny – reparacyjny, niosący nadzieję – model relacyjności.
EN
The article is an attempt to transplant the category of New Sincerity, which originates from Anglo-Saxon literary studies, to the reflection on the changes in recent Polish cinema. The author's diagnoses are discussed in the context of new trends in the humanities and arts in order to answer the question how Polish cinema is positioned in relation to them. Using the examples of such films as Cicha noc (Silent Night, dir. Piotr Domalewski, 2017), Zabij to i wyjedź z tego miasta (Kill It and Leave This Town, dir. Mariusz Wilczyński, 2019) and Wszystkie nasze strachy (All Our Fears, dir. Łukasz Ronduda, Łukasz Gutt, 2021), the author tries to show the filmmakers' growing interest in such affective dispositions of the protagonists of the movies as sensitivity, vulnerability, and care. The proposed understanding of New Sincerity in the context of Polish cinema refers to films by directors who share the conviction, present in the Polish public debate, about the social polarisation and crisis of community, and at the same time offer a different – reparative and hopeful – model of relationality.
2
Publication available in full text mode
Content available

Efekt ślepej plamki. Antropologia krytyczna wobec neoliberalizmu

84%
Songin-Mokrzan M., Mokrzan M.
Kultura i Społeczeństwo
|
2020
|
vol. 64
|
issue 2
119-137
PL
In this article, the authors argue that critical anthropology must inevitably recognize its intrinsic aporia, which can be illustrated by the “blind spot” metaphor. They use the metaphor to point to a cognitive bias that can be described as the tendency to claim one’s own epistemological objectivity and axiological neutrality while ignoring the fact of being entangled in the object of anthropological critique. To illustrate the blind-spot effect they refer to the visible neoliberalization of Polish academia in the last decade. Their aim is to show how critical anthropologists (re)produce the entrepreneurial regimes, power relations, and mechanisms of subjugation that they critique. For the sake of their argument they use theories drawn from studies on governmentality, namely affect theory and the idea of the dispositive.
3

Pamięć, performans i afekty – temat ludobójstwa w filmach Joshui Oppenheimera

84%
Loska K.
Kwartalnik Filmowy
|
2020
|
issue 111 Zmysły i afekty
88-104
PL
Punktem wyjścia refleksji nad filmami Joshui Oppenheimera jest koncepcja performansu w ujęciu Rebeki Schneider – zwłaszcza jej uwagi na temat historycznych rekonstrukcji – oraz teoria afektów w ujęciu Jill Bennett (ponieważ rzeczywistym skutkiem praktyk performatywnych jest „afektywne poruszenie”). W proponowanym przez autora odczytaniu Sceny zbrodni (2012) i Sceny ciszy (2014) to właśnie zarejestrowane przez reżysera historyczne performanse wraz z ich zdolnością oddziaływania na emocje, czyli wywoływania określonych reakcji afektywnych (wstręt, obrzydzenie, współczucie, fascynacja), są metodą, za pomocą której można mówić o ludobójstwie w nowy sposób. Wychodząc od analizy filmów Oppenheimera, autor zastanawia się nad tym, w jaki sposób jest konstruowana i rekonstruowana pamięć o wydarzeniach historycznych, do jakiego stopnia przeszłość wpływa na teraźniejszość, a wreszcie, czy możliwe jest obserwowanie siebie niejako „z zewnątrz”, by zmierzyć się z własnymi afektami.
EN
The starting point for the reflection on Joshua Oppenheimer’s films is the concept of performance by Rebecca Schneider – especially her remarks on historical reconstructions – and the theory of affects by Jill Bennett (because the actual effect of performative practices is being “affectively moved”). In the author’s reading of The Act of Killing (2012) and The Look of Silence (2014), these historical performances registered by the director, with their ability to affect emotions, i.e. to provoke specific affective reactions (disgust, repulsion, sympathy, fascination), offer a new way in which genocide can be talked about. Starting from the analysis of Oppenheimer’s films, the author wonders how the memory of historical events is constructed and reconstructed, to what extent the past exerts influence on the present, and, finally, whether it is possible to observe yourself “from the outside” to face your own affections.
4

O roli wzroku i obrazu w twórczości medytacyjnej Marcina Hińczy

67%
Bielak A.
Meluzyna. Dawna Literatura i Kultura
|
2017
|
vol. 1(6)
59-74
EN
Marcin Hińcza (1592-1668) was a Jesuit priest and writer, author of five devotional books. He was interested in visual arts and their utility in enlisting the believers during the Counter-Reformation combat with the protestants. The first part of the article presents emblem books of Hińcza (Plęsy Anjołów and Chwała z Krzyża) as an example of the Jesuit literary current of emblemata sacra i.e. emblem books used to meditate the life of Christ (exponents of the current: Jan David, Jerónimo Nadal, Antoine Sucquet). The literary current based on the symbolic theology (theologia symbolica, iconomystica) which – as Jacob Masen had described it – implied that symbolic arts can be used as a support in decrypting the meaning of God’s creation. The second part of the article analyses the persuasive functions of emblematic icons in meditative works of Hińcza in the context of Kwintylian’s concept of affectus (gr. pathos). The emotive influence on the spectator of emblematic icons was an element of the Hińcza’s didactic technique whose aim was to enable his readers the moral recollection during meditative exercises.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.