Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 10

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  teoria komunikacji
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
Zeszyty Prasoznawcze
|
2014
|
vol. 57
|
issue 4
678-693
EN
Media events and disaster marathons: How trauma and terror influence communication theoryThe article offers an overview of concepts concerning media events and shows their evolution, influenced by traumatic events and changes in technology and organisation of broadcasting institutions. Both Polish and foreign media provide many examples that illustrate Elihu Katz and Daniel Dayan’s theory and its modifi cations. During the last 20 years semiotics-influenced media scholars and cultural studies researchers (B. Zelizer, E. Rothenbuhler, D. Kellner) have studied media events and the article presents the echoes of their academic discussions. Tamar Liebes’s concept of television’s disaster marathons explains how and why the live broadcasting of history is replaced by the live coverage of trauma, terror, and war.
3
88%
EN
The argument tu quoque is widely called a logical fallacy. The aim of this study is to show, that this theorem is ill-considered. The text is focused on the analysis of various examples of tu quoque. This analysis leads to the conclusion that there are logically correct tu quoque. There are given some examples of such tu quoque. Main theorem of the article is that tu quoque is correct if it’s used as some kind of mental shortcut referring to other arguments.
PL
Artykuł prezentuje wybrane wyniki opisane przeze mnie w rozprawie doktorskiej pt.: „Logiczna analiza struktury i prawomocności argumentu tu quoque”, napisanej pod kierunkiem prof. dr. hab. Andrzeja Indrzejczaka w Katedrze Logiki i Metodologii Nauk Uniwersytetu Łódzkiego i obronionej 20 lipca 2017 roku na Wydziale Filozoficzno-Historycznym UŁ. Przykłady i twierdzenia zawarte w tekście wybrałem spośród zebranych w pracy doktorskiej. Niektóre przeredagowałem, żeby uwypuklić najważniejsze w kontekście artykułu zjawiska.
PL
W pracy podjęto zagadnienie dwuaspektowości poznania uwzględniające wymiary czasu i przestrzeni. Za punkt wyjścia do przedstawienia jednostki poznawczej człowieka przyjęto teorię komunikacji Dennisa Gabora oraz wynikającą z niej zasadę nieokreśloności. Dwie zmienne składające się na jednostkę poznawczą (tzw. logon) to: spostrzeżenia (Af) i powidoki (At). Jako argumenty przemawiające za zastosowaniem zasady nieokreśloności Heisenberga-Gabora do opisu procesów poznawczych podano m.in. empiryczne zależności między powidokiem a spostrzeżeniem oraz związek między zmęczeniem a percepcją. W zakończeniu odniesiono się do teorii Rogera Penrose’a, wskazując na jej zgodność z przedstawioną w tym artykule propozycją opisu procesów poznawczych.
Zeszyty Naukowe KUL
|
2017
|
vol. 60
|
issue 2
283-302
EN
The paper presents main themes of sociological and philosophical thought which contributed to establishment of communicative orientation in sociology of religion. According to numerous sociologists, it constitutes a new perspective providing an explanation and description of contemporary forms in which religion is manifested, and also a broad spectrum of phenomena in the field of spirituality. Observation of forms of communication may help to notice changes in the sphere of religion as well as their connection with particular cultural changes. The author presents sociological and philosophical conceptions in which the subject of sense and its communication is taken up; from interpretive sociology by M. Weber, phenomenological sociology, social constructivism, conception of communication by N. Luhmann through contemporary sociological conceptions that may be included in a current of communicative constructivism. The author reflects on possibilities of applying the communicative conception in the field of sociology of religion and sociology of spirituality.
PL
Artykuł przedstawia główne wątki myśli socjologicznej i filozoficznej, które przyczyniły się do powstania orientacji komunikacyjnej w socjologii religii. Stanowi ona, zdaniem wielu socjologów, nową perspektywę umożliwiającą opis i wyjaśnianie współczesnych form, w jakich manifestuje się religia, a także szerokiego spektrum zjawisk z dziedziny nowej duchowości. Obserwacja form komunikowania może pomóc dostrzec zmiany zachodzące w sferze religii oraz ich powiązanie z konkretnymi zmianami kulturowymi. Autorka prezentuje koncepcje socjologiczne i filozoficzne, w których podejmowana była tematyka sensu i jego komunikowania: od socjologii rozumiejącej M. Webera poprzez socjologię fenomenologiczną, społeczny konstruktywizm, koncepcję komunikacji N. Luhmanna, aż po współczesne koncepcje socjologiczne, które zaliczyć można do nurtu konstruktywizmu komunikacyjnego. Podejmuje również refleksję nad możliwościami zastosowania koncepcji komunikacyjnej w obszarze socjologii religii i socjologii duchowości.
EN
The article is attempt to comparison of two fields of knowledge: classical rhetoric and modern linguistics. Contemporary linguists treat rhetoric as a historical and pre-scientific discipline. Rhetoric also seemed to be too prescriptive and formalized for many theorists. After the reform of artes liberales which was made in Renaissance by Peter Ramus (Pierre de la Ramée) rhetoric was limited only to the art of oratory and theory of style (stylistics). In 18th century rhetoric (like all the humanities) was thrown away from “garden of sciences.” And in 19th century even this classical concept of art was rejected. This is the reason that nowadays many scholars look at rhetoric rather distrustfully. The author of this article argues that classical rhetoric is modern and useful to contemporary linguistics. In conclusion the author suggests that in discourse studies rhetoric should be understood as a general frame for next detailed researches.
PL
Artykuł jest próbą porównania dwóch dziedzin wiedzy: klasycznej retoryki i współczesnej lingwistyki. Dzisiejsi językoznawcy traktują retorykę jako dyscyplinę historyczną i przednaukową. Dla wielu z nich retoryka wydaje się także zbyt normatywna i sformalizowana. Dzieje się tak od reformy artes liberales, dokonanej w renesansie przez Piotra Ramusa (Pierre’a de la Ramée). Retoryka została wtedy ograniczona jedynie do sztuki krasomówczej oraz teorii stylu (stylistyki). W XVIII wieku (tak jak cała humanistyka) została wyrzucona z „ogrodu nauk”. Natomiast w wieku XIX odrzucono ją wraz z całą klasyczną koncepcją sztuki. To wszystko sprawia, że dzisiejsi uczeni raczej nieufnie patrzą na retorykę. Autor artykułu przekonuje tymczasem, że klasyczna retoryka jest dyscypliną nowoczesną i przydatną dla współczesnego językoznawstwa. W konkluzji stwierdza, że w dzisiejszych badaniach nad tekstem retoryka może dać perspektywę ogólną, lingwistyka zaś konieczne uszczegółowienia.
Bohemistyka
|
2018
|
issue 3
247-258
EN
Communication with the television is a ritual feasting and has an effect on our culinary experience when it happens during the common meals. The Czech media generally thank to culinary programs fulfill the listed assumptions and activates the viewer. The culinary programs not only give a ready-to-cook recipes but also make use of receiver's experience and call for active participation. The main purpose of this text is to show the way of communication in these programs and the language used by moderators.
PL
Komunikacja w programie telewizyjnym jest odrębnym rytuałem, odbywa się w czasie przygotowywania dań, co wpływa na wrażenia kulinarne i smakowe. Czeskie media, głównie dzięki programom kulinarnym, doskonale realizują te założenia i aktywizują widza. Programy kulinarne nie tylko przekazują widzowi gotowe receptury, ale opierają się na doświadczeniu kulinarnym odbiorcy i zapraszają go do wzięcia udziału. Głównym celem tego tekstu jest ukazanie sposobu komunikacji w tych programach oraz języka, którego używają moderatorzy.
EN
The question of the existence of a cognitive unit that integrates basic psychological processes, that is: cognition, emotions, and language, is raised in this paper. Usage of the concept of a basic unit of information processing (logon) in the form of a mathematical formula developed by D. Gabor in psychology is proposed here. It is inspired by views of K. Pribram and R. Llinas. Arguments for the existence of this unit in human psyche are presented, and its value for psychology is discussed here with reference to the concept of attention window, Gestalt, as well as J. Piaget’s cognitive equilibrium.  
PL
W pracy podjęto problem istnienia jednostki poznawczej integrującej podstawowe procesy psychiczne: poznanie, emocje i język. W tym celu, inspirując się poglądami K. Pribrama i R. Llinasa, zaproponowano wykorzystanie w psychologii koncepcji podstawowej jednostki przetwarzania informacji (logonu), która ma postać matematycznego wzoru opracowanego przez D. Gabora. Wskazano na argumenty przemawiające za istnieniem takiej jednostki w psychice oraz omówiono jej wartość dla psychologii, nawiązując do koncepcji okna uwagowego, teorii postaci (Gestalt) oraz równoważenia struktur poznawczych według J. Piageta.
EN
The article focuses on the performance of the Belarusian Free Theatre based on the novel The Dogs of Europe by Аlhierd Bacharevich, which premiered in Minsk on 7.03.2019, and the next stage version was presented during the tour of the collective in London in March 2022. The production, arranged in the conditions of a politically motivated relocation of the troupe in Kiev, is considered in the article in the context of the latest stage practices with high performative-receptive potential, bringing them closer to the techniques of mass media, political protest actions. This determined the methodological basis of the research, which turned to the aesthetic aspects of the theory of communication, the phenomenon of ,,theatricalization” (the focus on visual action presentation) of all spheres of life, as well as to the immanent properties of drama, revealed taking into account the performative turn in modern drama and theatre, which have become adequate artistic statements about the complex relationships within the dyad ,,man ― society”. In the course of the study, it was found that the reception of the novel by Аlhierd Bacharevich was carried out on the stage of the Belarusian Free Theatre in line with the ideological and aesthetic attitudes of the collective, which since its foundation in 2005 has been approving the concept of the ,,barricade theatre”, typologically close to a number of theatrical and dramaturgical projects dedicated to the ,,pain points” of modernity: the demarcation of the world continuum according to political and ideological principles, the threat of a global military conflict and their latest local refractions: the suppression of peaceful protests in Belarus in 2020, the invasion of Russian troops on the territory of Ukraine in 2022.
BE
У цэнтры ўвагі артыкула – спектакль Беларускага свабоднага тэатра паводле рамана Альгерда Бахарэвіча Сабакі Эўропы, прэм’ера якога адбылася ў Мінску 7 III 2019, а наступная сцэнічная версія была прадстаўлена падчас гастроляў калектыву ў Лондане ў сакавіку 2022 года. Пастаноўка, зладжаная ва ўмовах палітычна матываванай рэлакацыі трупы ў Кіеве, разглядаецца ў артыкуле ў кантэксце найноўшых сцэнічных практык, якія адзначаны высокім перформатыўна-рэцэптыўным патэнцыялам, што набліжае іх да прыёмамі масмедыя, акцый палітычнага пратэсту. Гэта абумовіла метадалагічны базіс нашага даследавання, звернутага да эстэтычных аспектаў тэорыі камунікацыі, феномену ,,тэатралізацыі” (то бок скіраванасці да візуальнай экшн-прэзентацыі) усіх сфер жыцця, а таксама да іманентных уласцівасцях драмы, раскрытых з улікам перфарматыўнага павароту ў сучаснай драматургіі і тэатры, якія сталі адэкватнымі мастацкімі выказваннямі аб складаных узаемаадносінах у межах дыяды ,,чалавек – соцыум”. Падчас даследавання высветлілася, што рэцэпцыя рамана А. Бахарэвіча ажыццяўлялася на сцэне Беларускага свабоднага тэатра ў рэчышчы ідэйна-эстэтычных установак калектыву, які сцвярджае з моманту свайго заснавання ў 2005 годзе канцэпцыю ,,тэатра-барыкады”, тыпалагічна блізкую шэрагу тэатральных і драматургічных праектаў, прысвечаных ,,болевым кропкам” сучаснасці: размежаванню сусветнага кантынууму па палітычных і светапоглядных прынцыпах, пагрозе ваеннага канфлікту сусветнага маштабу і іх найноўшым лакальным прыкладам: падаўленню мірных акцый пратэсту ў Беларусі ў 2020 годзе, уводу расійскіх войскаў на тэрыторыю Украіны у 2022 годзе.
PL
Tematem artykułu jest spektakl Białoruskiego Wolnego Teatru na podstawie powieści Аlhierda Bacharewicza Рsy Europy, którego premiera odbyła się w Mińsku 7 III 2019 r., a następna inscenizacja została zaprezentowana podczas występόw gościnnych w Londynie w marcu 2022 roku. Ten projekt , przygotowany w warunkach motywowanej politycznie relokacji trupy w Kijowie, zamierzamy badać w artykule w kontekście najnowszych praktyk scenicznych o wysokim potencjale performatywnym i receptywnym, co przybliża je do technik medialnych, protestów politycznych. To zaś motywuje wybór metodologii naszych badań. Wykorzystujemy metody teorii komunikacji, badamy zjawisko ,,teatralizacji” życia, a także właściwości dramatu, które można badać w kontekście zwrotu performatywno-receptywnego we współczesnej dramaturgii i teatrze. Naszym zdaniem, wersja teatralna powieści Аlhierda Bacharewicza Рsy Europy na scenie Białoruskiego Wolnego Teatru odpowiada zasadom estetycznym i postawie politycznej teatru. Od momentu powstania w 2005 r. teatr pozycjonował się jako ,,teatr barykady”. Białoruski Wolny Teatr często zwracał się ku bolesnym tematom współczesności, takim jak podziały polityczne i światopoglądowe w społeczeństwie, zagrożenia wojną światową, stłumienie wolności i demokracji na Białorusi w 2020 r., czy inwazja wojsk rosyjskich na terytorium Ukrainy w 2022 roku.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.