Search results

1

Czy istnieje przestępczość kryminalna?

100%

Uhl A.

Biuletyn Kryminologiczny

|

2020

|

issue 27

21-42

EN

Existing literature has often hinted at a tautology in the classifcation of crime by the Polish police identifer przestępstwa kryminalne, which could be most accurately translated as ’criminal crimes‘ or ’criminal delinquency‘. Yet, the authors have so far been content with indicating its semantic redundancy and questions about the pleonasm’s function have never been asked. Meanwhile, the term has become widespread outside police sources, with many colleges even oﬀering courses on ’criminal crime‘. Attempts to defne “criminal crime” remain inconclusive - an unsettling fnding, for the term has already forced its way into legal acts, scholarly works, and court sentences. Semantic analysis of it could be considered as a starting point for the disclosure of various far-reaching connotations: ’Criminal crime‘ labels stereotypical oﬀenders and distinguishes them from white-collar and road crime perpetrators. It implies that those guilty of an act not constituting a “criminal crime” are not criminals anyhow. The term is also frequently found in hate speech and popular discourse on crime. Finally, alternatives such as ’blue-collar’, ’street‘ and ’traditional crime‘ are discussed.

PL

Bezsens określenia przestępczość kryminalna, stosowanego od dłuższego czasu w policyjnej statystyce przestępczości, został już dostrzeżony przez wielu autorów. Dotychczasowa krytyka ograniczała się do płaszczyzny logicznej. Wskazywano na tautologiczny charakter pojęcia. W odniesieniu do terminu przestępczości kryminalnej nie poruszono dotychczas zagadnień związanych z funkcjami pleonazmu. „Kryminalne” nazewnictwo zdążyło trafć do opracowań naukowych i aktów normatywnych, a kilka uczelni wprowadziło do swojej oferty przedmiot „Przestępczość kryminalna”. Dotychczasowe próby defnicji nie dają żadnego jednoznacznego rezultatu, co szczególnie niepokoi w przypadku tekstów prawnych. Analiza semantyczna omawianego pojęcia ujawnia niepokojące implikacje. Cementuje ono stygmatyzacjestereotypowych przestępców i daje do zrozumienia, że sprawcy równie groźnych przestępstw gospodarczych i drogowych są „mniej kryminalni”. Określenie przestępczość kryminalna cieszy się też popularnością w mowie nienawiści oraz popularnym dyskursie o przestępczości. W ostatniej części omówiono alternatywne określenia takie jak „przestępczość pospolita”, „tradycyjna” czy „przestępczość białych kołnierzyków” Existing literature has often hinted at a tautology in the classifcation of crime by the Polish police identifer przestępstwa kryminalne, which could be most accurately translated as ’criminal crimes‘ or ’criminal delinquency‘. Yet, the authors have so far been content with indicating its semantic redundancy and questions about the pleonasm’s function have never been asked. Meanwhile, the term has become widespread outside police sources, with many colleges even oﬀering courses on ’criminal crime‘. Attempts to defne “criminal crime” remain inconclusive - an unsettling fnding, for the term has already forced its way into legal acts, scholarly works, and court sentences. Semantic analysis of it could be considered as a starting point for the disclosure of various far-reaching connotations: ’Criminal crime‘ labels stereotypical oﬀenders and distinguishes them from white-collar and road crime perpetrators. It implies that those guilty of an act not constituting a “criminal crime” are not criminals anyhow. The term is also frequently found in hate speech and popular discourse on crime. Finally, alternatives such as ’blue-collar’, ’street‘ and ’traditional crime‘ are discussed.

2

Prawnicy w natarciu? Strategie negocjacji statusu przestępcy w toku procesu karnego

94%

Wzorek D.

Archiwum Kryminologii

|

2021

|

issue XLIII/2

315-345

EN

The aim of the research was to investigate which elements of actions of criminal trial participants lead to criminalizing offenses and labeling offenders as “criminals.” The research was based on labeling theory in criminology and Goffman’s dramaturgical analysis and his perspective of social role. In-depth interviews with professional lawyers and analysis of recordings of court hearings available on YouTube were conducted. The findings of the research project allow answering the question: how lawyers define the strategies for negotiating the status of a criminal during the criminal trial. There were distinguished five strategies: objectivization of opinions, the weight of arguments, “doubts creating,” referring to the authority, and highlighting professionalism.

PL

Celem badań polegających na przeprowadzeniu indywidualnych wywiadów pogłębionych z profesjonalnymi prawnikami oraz analizie treści nagrań wideo rozpraw sądowych w sprawach karnych zamieszczonych w serwisie YouTube było ustalenie, które elementy zachowania uczestników postępowania karnego (aktorów) służą potwierdzaniu przestępnego charakteru zarzucanego czynu oraz nadaniu sprawcy etykiety „przestępcy”? Badania zostały osadzone w nurcie naznaczania społecznego, a do interpretacji ich wyników wykorzystano metaforę teatralną Ervinga Goffmana i jego rozważania poświęcone wykonywaniu roli. Zrealizowane badania pozwoliły zidentyfikować i opisać strategie negocjacji statusu przestępcy. Wyróżnione zostały: obiektywizacja opinii, waga argumentacji, „sianie wątpliwości”, odwoływanie się do władzy i podkreślanie profesjonalizmu.

3

Zachowania patologiczne z perspektywy przeżyć i doświadczeń sprawcy

71%

Kudlak G.

Seminare. Poszukiwania naukowe

|

2016

|

vol. 37

|

issue 2

73-85

EN

The effects and social determinants of pathological behaviors seem to have been widely described and constitute the primary motivation for penal and social rehabilitation interventions aimed mainly at protecting the social interest and welfare from threatening individuals or groups. The question of harm and suffering experienced by the perpetrator (perpetrators) seems rather controversial. This paper is an attempt at analyzing selected aspects of social pathology from the perspective of an individual, who is its subject - the perpetrator but also, to some extent, the main victim of his/her own actions. These dimensions comprise a psychosociological, ethical and transcendental perspective of the discussed phenomenon, respectively corresponding to the role of mental and social mechanisms, values, and spirituality of the offender.

PL

Skutki i uwarunkowania społeczne zachowań dewiacyjnych wydają się dość szeroko opisane i są podstawową motywacją do interwencji karnych i resocjalizacyjnych, mających na celu głównie ochronę interesów i dóbr społecznych przed zagrażającą im jednostką lub grupą. Zagadnieniem kontrowersyjnym wydaje się kwestia cierpienia i szkód dotyczących samego sprawcy (sprawców) tych działań. W niniejszym opracowaniu podjęto próbę analizy wybranych aspektów patologii społecznej z perspektywy jednostki, która jest jej podmiotem, sprawcą lecz jednocześnie w pewnym stopniu główną ofiarą własnych zachowań. Omawiane wymiary to perspektywa psychospołeczna, etyczna i transcendentalna omawianego zjawiska, odpowiadająca odpowiednio roli mechanizmów psychologicznych i społecznych oraz przestrzeni wartości i duchowości sprawcy.

Refine search results

1 Archiwum Kryminologii

1 Biuletyn Kryminologiczny

1 Seminare. Poszukiwania naukowe

1 Kudlak G.

1 Uhl A.

1 Wzorek D.

1 2021

1 2020

1 2016

Czy istnieje przestępczość kryminalna?

Prawnicy w natarciu? Strategie negocjacji statusu przestępcy w toku procesu karnego

Zachowania patologiczne z perspektywy przeżyć i doświadczeń sprawcy