Search results

1

Recenzja polskiego wydania książki D. Sperbera i D. Wilson Relevance. Communication and Cognition

100%

Wroński L.

Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris

|

2016

|

vol. 32

|

issue 1

124-128

PL

Recenzja książki: D. Sperber, D. Wilson, Relewancja. Komunikacja i poznanie, przeł. Magdalena Charzyńska-Wójcik, Małgorzata Kata, Iwona Matyjas (rozdz. 1), Ewa Willim (rozdz. 2), Maria Jodłowiec (rozdz. 3), Małgorzata Majewska, Agnieszka Solska (rozdz. 4, posłowie), red. nauk. Maria Jodłowiec, Agnieszka Piskorska, Kraków: Tertium, 2011.

2

Recenzja polskiego wydania książki D. Sperbera i D. Wilson relevance. Communication and Cognition

100%

Wroński L., Jagielloński U.

Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris

|

2016

|

vol. 32 (1)

PL

Recenzja książki: D. Sperber, D. Wilson, Relewancja. Komunikacja i poznanie, przeł. Magdalena Charzyńska-Wójcik, Małgorzata Kata, Iwona Matyjas (rozdz. 1), Ewa Willim (rozdz. 2), Maria Jodłowiec (rozdz. 3), Małgorzata Majewska, Agnieszka Solska (rozdz. 4, posłowie), red. nauk. Maria Jodłowiec, Agnieszka Piskorska, Kraków: Tertium, 2011.

3

Humorous and Non-Humorous Effects in Sitcoms: a Relevance-Theoretic Perspective

51%

Wieczorek M.

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Linguistica

|

2020

|

issue 15

312-323

EN

Humorous utterances can be divided into those which are created for their own sake (that is, to amuse others), dubbed autotelic humour, and those which communicate truthful and/or untruthful meanings germane to the ongoing conversation, dubbed speaker-meaning-telic humour (Dynel 2018). The present paper carries out a qualitative analysis of humorous units in sitcom discourse with a view to delineating a number of propositional meanings, which can be potentially derived by the TV recipients. Special attention is confined to one of the most powerful tools used to explain humour in various humorous manifestations, i.e. weak implicatures (Sperber and Wilson 1986 [1995]; Wilson and Sperber 2004). It is believed here that pragmatic COMPREHENSION mechanisms proposed within Relevance Theory and the notion of weakly communicated assumptions are two sides of the same coin since these account not only for the viewer’s recovery of a humorous interpretation but also of an array of non-humorous propositional meanings. Moreover, the participatory framework has been employed as an additional parameter to show the difference in the reception of a dialogue by fictional characters and the viewers.

4

The Polish complementiser 'jakoby': a relevance-theoretic account

45%

Lilley D.

Językoznawstwo

|

2023

|

vol. 19

|

issue 2

163-183

PL

Niniejszy artykuł analizuje polski spójnik jakoby z perspektywy teorii relewancji. Sugeruje, że konteksty, w których jakoby występuje, a mianowicie pewne konstrukcje typu mowy zależnej oraz zdania osadzone w predykatach inherentnie negatywnych, takich jak zaprzeczyć i nieprawdą jest, łączy to, że można pojmować je w kategoriach metareprezentacyjnych. Ponadto argumentuje, że jakoby niesie z sobą znaczenie proceduralne, które sprawia, że występuje przede wszystkim we wspomnianych dwóch rodzajach kontekstów. W przeciwieństwie do wyrazu że, który zawsze może zastąpić omawiany spójnik, jakoby ogranicza wobec propozycji zdania podrzędnego zakres postaw oceniających implikowanych kontekstowo. Tym samym wyklucza takie interpretacje, że odbiorca rozumie propozycję tę jako prawdziwą, jednocześnie sprzyjając przyjęcie postaw oceniających takich jak sceptycyzm, wątpliwość i odrzucenie. Pokazujemy, że spójnik jakoby może być wybierany z perspektywy głosu relacjonującego, wówczas jest rozumiany w sposób globalny. Ewentualnie może odzwierciedlać punkt widzenia podmiotu mówiącego, co daje interpretację lokalną.

EN

This paper analyses the Polish complementiser jakoby within the framework of relevance theory. It suggests that those environments in which jakoby is licensed, namely certain indirect-speech-type constructions and clauses embedded under inherently negative predicates, such as zaprzeczyć (“to deny”) and nieprawdą jest (“it is untrue”), have in common that they can be conceived of in metarepresentational terms. Furthermore, it argues that jakoby encodes procedural meaning which restricts it principally to these types of environment. Unlike że (“that”), which can always be substituted for it, jakoby constrains the range of attitudes towards the embedded proposition that can be implied contextually, blocking interpretations on which this proposition is understood to be endorsed, while encouraging the recovery of evaluative stances such as scepticism, doubt and rejection. We show that jakoby can be selected from the point of view of the reporting voice, in which case it receives a global interpretation, or that of the matrix subject; this yields a local interpretation.

Refine search results

2 Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris

1 Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Linguistica

1 Językoznawstwo

2 Wroński L.

1 Jagielloński U.

1 Lilley D.

1 Wieczorek M.

1 2023

1 2020

2 2016

Recenzja polskiego wydania książki D. Sperbera i D. Wilson Relevance. Communication and Cognition

Recenzja polskiego wydania książki D. Sperbera i D. Wilson relevance. Communication and Cognition

Humorous and Non-Humorous Effects in Sitcoms: a Relevance-Theoretic Perspective

The Polish complementiser 'jakoby': a relevance-theoretic account