Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 2

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  teoria wyboru społecznego
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
Decyzje
|
2013
|
issue 19
5-33
PL
Podejmowanie decyzji w organizacjach międzynarodowych jest wieloetapowym, złożonym procesem. W artykule ograniczę się jednak tylko do jednego, najważniejszego etapu, tj. do głosowania nad określoną propozycją, którą można przyjąć lub odrzucić, bądź też do wyboru jednej z dwóch alternatywnych propozycji. Tę pozornie prostą, dychotomiczną decyzję można jednak podejmować za pomocą bardzo wielu metod głosowania, tj. różnych typów większości: zwykłej, bezwzględnej, kwalifikowanej, głosowania wymagającego quorum, głosowania ważonego, głosowania opuszczającego zgłoszenie weta itp. Metody te różnią się swoimi własnościami: jednakowym lub zróżnicowanym traktowaniem uczestników zgromadzenia decyzyjnego, sposobem respektowania praw mniejszości, jednakowym lub różnym traktowaniem obu możliwych decyzji, wrażliwością na zmiany decyzji poszczególnych uczestników, efektywnością i innymi. Własności te wyrażają postulaty: anonimowości, samodualności, suwerenności obywatelskiej, monotoniczności i mocnej monotoniczności, jednomyślności, nieograniczonej dziedziny itp. Niektóre z tych własności wzajemnie się wykluczają. Wybór określonej metody głosowania oznacza akceptację pewnych postulatówi rezygnację ze spełniania przez zastosowaną metodę innych postulatów.
XX
Decision making in international organizations is a multistage and complex process. This paper is confi ned however only to one but the most�important stage, either the voting on a one proposal, which may be accepted or rejected, or the choice between two alternative proposals. This seemingly simple, dichotomous decision can be made by many different methods of voting, i.e. simple majority; absolute majority; qualifi ed majority; voting with quorum; weighted voting; voting with a possibility of veto etc. These methods differ in their properties: equal vs. unequal treatment of the participants of decision-making assembly; the manner of respecting of minority rights; equal vs. unequal treatment of possible decisions; sensitiveness to changes of decisions of particular participants; effectiveness and other. These properties express postulates: anonymity; semi-duality; citizen sovereignty; monotonicity and strong monotonicity; unanimity, unrestricted domain etc. Some of these properties exclude the other. The choice of the particular method of voting means an acceptation of some postulates and a resignation from the other postulates.
EN
Misreporting of preferences is a common behavior among voters but still considered as moral wrongdoing. I propose the conceptual framework of its dilemmas and argue that tactical voting may NOT be regarded as a moral wrong if implemented in a popular election. I examine the relationship between strategic voting and its moral burden in correspondence to particular moral doubts possible to found in respective literature. Thanks to voting paradoxes revealed by mathematicians and economists gathered around a movement called social choice theory I challenge 1) “the consequentialistic argument” and 2) the “express value argument” which eventually is regarded as non-conclusive whereas it presupposes not commonly accepted view on the role of election in democracy itself. In answer to 3) “sincere argument” which suggests manipulation since the agent does not express one’s profound preference, so to say, does not vote naively, I distinguish sincere and insincere manipulations. Then, I challenge five of Sattherwaite’s “transparency arguments”: 4) inequality of skills, 5) inefficiency, 6) non-transparency of voters’ preferences, 7) non-transparency of representatives’ preferences, and 8) randomness, which I treat by and large as a valid with minor comments added. However, I believe that some of the “transparency arguments” can be adopted as a virtue rather than a vice of democracy, because encourage cooperation and induce to actualize ongoing coalitions. Finally, I distinguish a weak and a strong position against treating strategic voting as moral wrongdoing. Former one argues that strategic voting may be “sincere”, therefore morally acceptable according to argument 3). However, the latter rejects the election’s claim to bear any moral burden and persuades that voting itself should be perceived as an ethics-free decision-making device.
PL
Oddawanie głosu niespójnego z prawdziwymi preferencjami jest powszechnym zachowaniem wśród wyborców, ale nadal postrzeganym jako moralne przewinienie. Proponuję koncepcyjne ramy dylematów, przed którymi stoi wyborca i przekonuję, że głosowanie taktyczne nie jest moralnym przewinieniem, jeśli zostanie zastosowane w wyborach powszechnych. Badam związek między głosowaniem strategicznym a jego moralnym ciężarem w związku z wątpliwościami, które można znaleźć w literaturze fachowej. Dzięki paradoksom głosowania ujawnionym przez matematyków i ekonomistów skupionych wokół ruchu zwanego „teorią wyboru społecznego” kwestionuję 1) „argument konsekwencialistyczny” i 2) „argument ekspresjonistyczny”, które ostatecznie uważam za nieprzekonujące, gdyż maskują presupozycje niepowszechnie akceptowalne wśród filozofów politycznych co do roli wyborów w demokracji. W odpowiedzi na 3) „argument ze szczerości” sugerujący manipulację, ponieważ wyborca nie wyraża swoich szczerych preferencji, by tak rzec, nie głosuje naiwnie, rozróżniam manipulację szczerą i nieszczerą. Następnie podważam pięć „argumentów transparentności” Sattherwaite’a: 4) nierówność umiejętności, 5) nieefektywność, 6) brak przejrzystości preferencji wyborców, 7) brak przejrzystości preferencji przedstawicieli oraz 8) przypadkowość, które w zasadzie traktuję jako poprawne, z dodanymi drobnymi komentarzami. Uważam jednak, że niektóre z „argumentów transparentności” można traktować raczej jako cnotę niż wadę demokracji, ponieważ zachęcają do współpracy i skłaniają do aktualizowania trwających koalicji. Na koniec wyróżniam słabe i mocne stanowisko przeciwko traktowaniu głosowania strategicznego jako moralnego przewinienia. Pierwszy stoi na stanowisku, że głosowanie strategiczne może być „szczere”, a zatem moralnie akceptowalne odwołując się do argumentu nr 3). Z kolei drugi odrzuca przekonanie, że wyborca oddając głos podejmuje aktywność podatną na ocenę moralną, a same wybory powszechne powinny być postrzegane jako narzędzie podejmowania decyzji wolne od etycznych inklinacji.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.