Search results

1

Territory, glocalisation and territorialisation as development determinants

100%

Łuczyszyn A.

Biblioteka Regionalisty

|

2021

|

issue 21

78-91

PL

W dobie dynamicznych zmian w światowej gospodarce rośnie znaczenie nowego paradygmatu rozwoju zwanego rozwojem ukierunkowanym terytorialnie. Ta zmiana ogólnej koncepcji rozwoju determinowana jest wieloma czynnikami, a przede wszystkim tym, że jest ona wytworem historycznym, a więc ma wymiar czasowy. Zarówno rozwój regionalny, jak i lokalny są modelami dynamicznymi, w których istnieją ciągłe interakcje między elementami lokalnymi i globalnymi. Interakcje te tworzą system przestrzennie skoncentrowanych i historycznie ukształtowanych działalności technicznych, produkcyjnych i instytucjonalnych, wykonywanych i skoordynowanych w różny sposób przez wszelkiego rodzaju organizacje, czyli terytorium. Można stwierdzić, że terytoria kształtują się w sposób ewolucyjny, a ich historię tworzą kolejne, następujące po sobie fazy rozwoju oraz nowe sytuacje zewnętrzne, zmuszające je do ciągłego dostosowywania się. W ich granicach występuje nieustająca kombinacja czynników rozwoju, a cechy je odróżniające są niepowtarzalne i z trudem można je odtwarzać na innych obszarach. Terytoria zatem są specyficznymi konstrukcjami społecznymi. Współczesne realia społeczne wymagają łączenia wymiaru lokalnego i regionalnego z wymiarem światowym – globalnym. To sprawia, że terytoria są areną gry aktorów ekonomicznych.

EN

At a time when the world economy is experiencing rapid changes, a new paradigm of development referred to as a territory-oriented approach is growing in importance. This shift in the general concept of development is driven by a multitude of factors, including in particular the fact that development is a historical product and as such it has its own temporal dimension. Both regional and local developments are dynamic models where constant interactions occur between local and global elements. These interactions create a system in which spatially concentrated and historically formed technical, productive and institutional activities are performed and coordinated in a variety of ways by all kinds of organizations, in other words a territory. One may argue that territories evolve and their history is made up of subsequent development stages and of new external situations which compel them to make continuous adjustments. Within their borders, there is an ongoing combination of development factors, with the territory's differentiating features being unique and not easily replicable. As such, territories are specific social structures. Contemporary social realities require that local and regional dimensions be brought up together with the world - a global dimension. This makes territories a stage for economic actors.

2

Romové jako místní obyvatelé? Přináležení, cikánství a politika prostoru ve vesnici na východním Slovensku

100%

Ort J.

Sociologický časopis. Czech Sociological Review

|

2021

|

vol. 57

|

issue 5

581-608

EN

Based on long-term ethnographic research in one eastern Slovak village, this paper explores the complex issue of the role of place in the (self-)identification of Roma. Applying both a diachronic and a synchronic perspective, the author focuses on the mechanisms of the territorialisation of the Roma that led to the preservation of the historical continuity of the Romani settlement and to its territorial stigmatisation. He shows how local identification and position in the residential structure of the village studied here translated into a more enduring differentiation among Roma themselves. The author argues that crucial to understanding this process is the racialised category of 'Gypsyness', through which the Roma were singled out as 'less local'. 'Gypsyness' was also strongly associated with the space of the settlement and at the same time served as a generally accepted reason for its very existence. By setting up their own strategy of social mobility and striving to achieve full-fledged local belonging, the Roma, to a large extent, subscribed to the dominant logic of 'Gypsyness' and thus reproduced it, but they also transformed some of its characteristics, integrating it into their own understanding of their sociability in an environment of historically rooted non-Romani dominance.

3

Terytorialny wymiar kapitału ludzkiego

84%

Przygodzki Z.

Gospodarka Narodowa. The Polish Journal of Economics

|

2019

|

vol. 300

|

issue 4

105-130

EN

The purpose of the work is to identify the ways and scope of territorialization processes of human capital as well as to analyze its perception and values in economic processes. Theoretical research begins with the identification of human resources as a production factor that is reevaluated and reinterpreted towards the concept of human capital. Human capital is not initially associated with the place and space, especially in the initial period of globalization of the late twentieth century. However, also under the global trends it is getting territorialised, which is raising the role of territory in economic processes both in the local, as well as in global scale. At the same time, the nature of innovative processes also changes, from a linear model to open innovation systems. These systems are also determined by the properties of the territory. Thus, two important features of human capital are revealed through evolution, subject to embeddedness and concentration processes. Human capital is an important element of territorial capital that determines the existence and attractiveness of innovative entrepreneurial milieu. The role of the spatial proximity of the institutional environment is invaluable in his investment process.

PL

Celem pracy jest identyfikacja sposobów i zakresu procesów terytorializacji kapitału ludzkiego a także analiza jego percepcji oraz wartości w procesach ekonomicznych. Badania teoretyczne zaczynają się od identyfikacji zasobów ludzkich jako czynnika produkcji, który ulega przewartościowaniu i reinterpretacji w kierunku pojęcia kapitał ludzki. Kapitał ten początkowo ma charakter aprzestrzenny, zwłaszcza w początkowym okresie procesów globalizacji końca XX wieku. Jednak, również pod wpływem globalnych trendów ulega on procesom terytorializacji, co podnosi rolę terytorium w procesach ekonomicznych zarówno w skali lokalnej, jak i globalnej. Zjawiskom tym towarzyszą zmiany charakteru procesów innowacyjnych, od modelu linearnego do systemów otwartej innowacji. Systemy te także zdeterminowane są właściwościami terytorium. W drodze ewolucji ujawniają się zatem dwie ważne cechy kapitału ludzkiego, podlega procesom zakorzeniania i koncentracji. Jest ważnym elementem kapitału terytorialnego decydującym o istnieniu i atrakcyjności innowacyjnych środowisk przedsiębiorczości. W jego procesie inwestycyjnym nie do przecenienia pozostaje zatem rola bliskości przestrzennej otoczenia instytucjonalnego.

4

Terytorium i terytorializacja w europejskiej polityce rozwoju regionalnego

84%

Jewtuchowicz A.

Studia Prawno-Ekonomiczne

|

2016

|

vol. XCVIII

221-235

PL

W artykule, w pierwszej części, autor analizuje proces przechodzenia od pojęcia przestrzeni i regionu do pojęcia terytorium jako nowego paradygmatu rozwoju. Rewolucja technologiczna i związana z tym globalizacja wywołały głębokie zmiany w gospodarce światowej. Zjawiska te spowodowały zakwestionowanie dominujących do lat 70. XX wieku w naukach ekonomicznych koncepcji teoretycznych. W ekonomii regionalnej konieczność przeformułowania dotychczasowych poglądów wymuszona została przez niemożność wyjaśnienia, na podstawie wcześniejszych koncepcji i doktryn, nowych tendencji w rozwoju przestrzennym. W drugiej części artykułu pokazano, jak w debatach na temat europejskiej polityki regionalnej i w oficjalnych dokumentach Unii Europejskiej terminy: „terytorium”, „terytorializacja”, „terytorialność” zastępują takie pojęcia jak „region” czy „przestrzeń”.

EN

In the first part of the paper the author analyses the process of moving from the concepts of space and region to the notion of territory as a new development paradigm. The technological revolution and resulting globalisation processes have brought about deep changes in the world economy. These phenomena have called into question the theoretical concepts dominating in economic sciences since the 1970s. In regional economics the necessity to reformulate previous concepts has been triggered by the inadequacy of existing conceptions and doctrines to explain new tendencies in spatial development. The second part of the paper demonstrates how concepts such as territory, territorialisation and territoriality gradually replace the notion of region or space in debates on European regional policy and in official EU documents.

5

Territorial capital as a determinant of development processes in functional areas

67%

Danielewicz J., Turała M.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica

|

2016

|

vol. 2

|

issue 319

PL

W podejściu do kształtowania procesów rozwojowych zaczęto odchodzić od podejścia sektorowego na rzecz podejścia terytorialnego. Jest ono głównym paradygmatem w tworzeniu polityki rozwoju zarówno na szczeblu Unii Europejskiej, jak też na szczeblu krajowym czy regionalnym. Przyczynił się do tego obserwowany wzrost roli kapitału terytorialnego w globalizującym się świecie, który wymaga takiego ukierunkowania polityki rozwoju, które pozwoli na wykorzystanie specyficznych uwarunkowań występujących na poszczególnych obszarach. Ze względu na fakt, iż walory endogeniczne składające się na całość kapitału terytorialnego zazwyczaj zlokalizowane są w obrębie kilku jednostek samorządu terytorialnego, które wykazują ze sobą silne powiązania funkcjonalne, przedmiotem polityk rozwojowych nie powinny być pojedyncze gminy lecz obszary funkcjonalne. Celem artykułu jest przedstawienie różnych podejść do koncepcji kapitału terytorialnego oraz wskazanie roli, jaką odgrywa ten kapitał w procesach rozwojowych. Autorzy pragną też podkreślić potrzebę integracji planowania i interwencji realizowanych w obszarach funkcjonalnych.

EN

The sectoral approach to shaping processes of development has recently started to lose ground to a territorial-based approach. The territorial approach has already become the leading paradigm for creating development policies on the EU level as well as on national and/or regional levels. This results from the growing role of territorial capital in the globalizing world – even though globalization is an undisputed fact, the development policies are increasingly emphasizing the need to adapt development plans to the existing, specific conditions characterizing each territory. Endogenic resources which in their entirety create territorial capital are typically located within the administrative borders of several, functionally inter-dependent territorial units. That is why individual communes (or other territorial units, i.e. districts or even regions) should not become the leading subjects of development policies as this role is best performed by entire functional areas. A functional area may cover the territory of anywhere from several to over a dozen communes and/ or districts located in not just one administrative region and as such requires that an integrative approach to steering development processes is applied. The article aims at analyzing the changes in perception of the ‘territorial capital’ concept as well as at highlighting its growing importance with regards to development processes. The authors will also indicate the possible dimensions in which integration of the approach to steering development processes is possible.

Refine search results

1 Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica

1 Biblioteka Regionalisty

1 Gospodarka Narodowa. The Polish Journal of Economics

1 Sociologický časopis. Czech Sociological Review

1 Studia Prawno-Ekonomiczne

1 Danielewicz J.

1 Jewtuchowicz A.

1 Ort J.

1 Przygodzki Z.

1 Turała M.

1 Łuczyszyn A.

2 2021

1 2019

2 2016

Territory, glocalisation and territorialisation as development determinants

Romové jako místní obyvatelé? Přináležení, cikánství a politika prostoru ve vesnici na východním Slovensku

Terytorialny wymiar kapitału ludzkiego

Terytorium i terytorializacja w europejskiej polityce rozwoju regionalnego

Territorial capital as a determinant of development processes in functional areas