Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: transcendental aesthetic

Sort By:

Limit search:

Spór o formalną naturę czasu. Stattler-Weishaupt-Kant

100%

Skowron A.

Kwartalnik Filozoficzny

2019

vol. 47

issue 3-4

97-111

The article describes the critiques of Kant’s concept of time published by two eighteenth-century German philosophers: Benedict Stattler and Adam Weishaupt. In the two-volume work Anti-Kant, Stattler opposes the a priori nature of time, believing that the concept of time comes from experience. Weishaupt, on the other hand, in his Doubts about Kant's Concepts of Time and Space argues that time is not a form of intuition, but exists objectively – outside the subject.

Timelessness and Temporalisation of the Unconscious. Tracing Freud’s Theory of Time

58%

Dojan T.

wunderBlock. Psychoanaliza i Filozofia

2023

issue 3

128-147

The discovery of the timelessness of the unconscious is one of the few fragments of psychoanalytic theory that never underwent a systematic elaboration by Freud himself even though he repeatedly stated it as a desideratum of psychoanalytic research. Freud’s outlines concerning timelessness point towards the following problems: (1) the relation between psychology and philosophy of time, especially Kant’s transcendental aesthetics; (2) the psychogenesis of time consciousness as anticipated repetition of past wish fulfilments in unconscious phantasy; (3) the temporal unchangeability and disorder of unconscious mental processes as conceptualised in both preservation and retroaction; and (4) the implications of the timelessness of the unconscious for psychoanalytic practice concerning the facilitation of hope. Drawing upon Freud’s brief comments concerning timelessness and his more thorough discussions of phenomena that have explicit and implicit relevance to a theorisation of time, I clarify and reconstruct the general lines of Freud’s thoughts about time in reference to the four identified problems. I thereby show that the study of the timelessness of the unconscious and the ways and means of the temporalisation of consciousness are of central interest to psychoanalytic theory and practice.

Odkrycie bezczasowości nieświadomego jest jednym z niewielu fragmentów teorii psychoanalitycznej, które nigdy nie zostały systematycznie opracowane przez samego Freuda, mimo że wielokrotnie przedstawiał je on jako dezyderat badań psychoanalitycznych. Uwagi Freuda dotyczące bezczasowości wskazują na następujące problemy: (1) związek między psychologią a filozofią czasu, zwłaszcza estetyką transcendentalną Kanta; (2) psychogeneza świadomości czasu jako antycypowanego powtórzenia minionych spełnień życzenia w nieświadomej fantazji; (3) czasowa niezmienność i nieład nieświadomych procesów umysłowych konceptualizowanych zarówno w zachowaniu, jak i retroakcji; oraz (4) implikacje bezczasowości nieświadomego dla praktyki psychoanalitycznej torującej drogę nadziei. Opierając się na krótkich komentarzach Freuda dotyczących bezczasowości i jego bardziej szczegółowych rozważaniach na temat zjawisk, które mają jawne i ukryte znaczenie dla teoretyzacji czasu, wyjaśniam i rekonstruuję zasadnicze idee Freuda na temat czasie w odniesieniu do tych czterech problemów. W ten sposób pokazuję, że badanie bezczasowości nieświadomego oraz sposobów i środków temporalizacji świadomości ma kluczowe znaczenie dla teorii i praktyki psychoanalitycznej.

Refine search results

1 Kwartalnik Filozoficzny

1 wunderBlock. Psychoanaliza i Filozofia

1 Dojan T.

1 Skowron A.

1 2023

1 2019

Search results

Spór o formalną naturę czasu. Stattler-Weishaupt-Kant

Timelessness and Temporalisation of the Unconscious. Tracing Freud’s Theory of Time