Search results

1

Między przeszłością a przyszłością, Polską i Japonią

100%

Mazierska E.

Kwartalnik Filmowy

|

2012

|

issue 80

33-46

PL

"Avalon" (2001) należy do gatunku opisywanego jako cyber-punk i jawi się jako koprodukcja idealnie zrównoważona. Film wyreżyserował Japończyk Mamoru Oshii, najlepiej znany jako twórca "Ghost in the Shell" (1995), produkcji uważanej za sztandarowe dokonanie anime – gatunku, który narodził się w Japonii, ale zyskał popularność na całym świecie. Avalon ma w całości polską obsadę, główną rolę odtwarza Małgorzata Foremniak, a aktorzy mówią po polsku. Film został nakręcony w Polsce (za zdjęcia odpowiedzialny był Grzegorz Kędzierski), a następnie poddany obróbce cyfrowej w studiach japońskich. Mazierska zastanawia się, jak spotkanie tych dwóch kultur zostało filmie zaprezentowane i jak je oceniła publiczność polska oraz międzynarodowa.

EN

'Avalon' (2001) belongs to a genre described as cyber-punk. It also appears to be a perfectly balanced co-production. It was directed by Japanese director Mamoru Oshii, best known for 'Ghost in the Shell' (1995), regarded as one of the hallmarks of anime, a genre which originated in Japan, but became popular across the world. It has an entirely Polish cast, including the actress playing the main role, Małgorzata Foremniak, using their original language. It was shot in Poland and photographed by a Polish cinematographer, Grzegorz Kędzierski, but was subsequently digitally retouched in Japanese studios. Mazierska’s main question is how is the meeting of these two cultures reflected in the film’s text and how was it judged by Polish and transnational audiences.

2

...krok przez granicę. Transkulturowe przestrzenie dokumentu muzycznego.

100%

Stasiowski M.

Kwartalnik Filmowy

|

2012

|

issue 80

47-60

PL

Multikulturowość narodziła się w atmosferze emancypacji kultur Trzeciego Świata, jednak oferuje ona redukcjonistyczną ideologię pomijającą istotę wzajemnej wymiany doświadczeń i synkretycznego rezultatu tych spotkań – wartości nowej dla obu systemów estetycznych. Muzyka stanowi idealny przykład do ilustracji tego dialogu. Kinowa reprezentacja „przestrzeni wymiany”, w przypadku takich filmów, jak "Dotknąć dźwięk", "Step Across the Border" czy "Sounds and Silence", wiąże się z ich eseistyczną formą, filozofującą na temat natury dźwięku i niehomogeniczności muzyki, a także ze strukturą, która porzuca schematyzm typowych rockumentaries. Łączy je wspólny bohater (nomada – kompozytor– podróżnik), a chronologia jego doświadczeń odzwierciedla zarazem topografię miejsc i transkulturowych projektów artystycznych. Filmy analizowane w artykule opowiadają o tej „transkulturowej przestrzeni” za pomocą rozmaitych środków wyrazu służących już nie tylko prezentacji biografii wykonawcy, ale oddaniu charakteru zjawiska – natury brzmienia, jakie powstaje na styku dwóch kultur.

EN

Multiculturalism was born in an atmosphere of emancipation of the cultures of the Third World. However multiculturalism offers a reductionist ideology, that neglects the character of mutual exchanges of experiences and the syncretic results of this dialogue, that is an added value of both aesthetic systems. Music is a perfect example to illustrate this kind of dialogue. Cinematic representation of “swapping spaces”, for example in films such as 'Touch the sound', 'Step Across the Border' or 'Sounds and Silence', is connected with their form of documentary essays that reflect on the nature of sound, and the non-homogeneity of music and with their structure that abandons the typical schema of rockumentaries. They share a common character (nomad, composer-traveller), and at the same time the chronology of his experiences reflects the topography of sites and cross-cultural art projects. Films analysed in the article approach the topic of “transcultural space” through a variety of means of expression, that not only present the biography of the artist, but also reflect the nature of the sound, which is formed at the interface of two cultures.

3

The Impact of Cultural Experience of Two Translators on Literary Translation

100%

Altmann C. J.

Research in Language

|

2020

|

vol. 18

|

issue 1

37-52

EN

The main focus of this paper is to examine the translation strategies of the translators of Herta Müller’s novel Atemschaukel, Radka Denemarková (Czech) and Katarzyna Leszczyńska (Polish). The aim is to find out to what extent the cultural experience of these translators, consisting of biographical, artistic and linguistic aspects, has influenced the translations. Important in this context is the transculturalism of the author Herta Müller. She uses idiomatic expressions and uses borrowings and a multitude of neologisms, the translation of which is influenced to varying degrees by the cultural experience of the translators in their search for equivalence at the level of expression.

4

Against Homogeneity. Transcultural and Trans-Lingual Strategies in Cultural Production

100%

Rawski T., Falski M.

Colloquia Humanistica

|

2018

|

issue 7

EN

Against Homogeneity. Transcultural and Trans-Lingual Strategies in Cultural ProductionThe key idea of the present volume of Colloquia Humanistica is the struggle against homogeneity. All the papers deal with the problem of homogenous narratives and homogenous practices, which most often falsify the complex reality of the human world. No matter if we look for examples in literature, cinema, or if we take a closer look at cultural institutions; our authors question the apparent uniformity which seems to lie behind the familiar categories we use to describe our everyday experience. The languages we speak, books we read, exhibitions we visit – they are supposed to use clearly defined categories with sharp boundaries and unified content. This unwritten agreement makes our life easier and helps us move through the labyrinth of social relations and cultural patterns. But what if we suddenly find out that one of those well-known categories does not suit the reality? Przeciwko jednorodności. Transkulturowe i transjęzykowe strategie w produkcji kulturowejGłównym wątkiem nowego numeru "Colloquia Humanistica" jest walka przeciw jednorodności. Wszystkie artykuły zmagają się z problemem jednorodnych narracji i jednorodnych praktyk, które najczęściej fałszują złożoną rzeczywistość ludzkiego świata. Przykłady możemy czerpać z literatury czy kina, możemy też przyjrzeć się bliżej instytucjom kulturalnym; autorzy i autorki w niniejszym numerze kwestionują rzekomą oczywistość, do której, jak się wydaje, odsyłają codziennie używane kategorie, służące nam do opisu codziennego doświadczenia. Nieważne, czy mówimy o językach, którymi się posługujemy, o książkach, które czytamy, czy o wystawach, jakie zwiedzamy; wszędzie tam zakładamy posługiwanie się jasno zdefiniowanymi kategoriami o ostrych granicach i jednorodnej treści. Ta niepisana umowa ułatwia nam życie i pomaga poruszać się w labiryncie relacji społecznych. A jednak co się dzieje, jeśli nagle odkrywamy, że jedna z tych dobrze znanych kategorii nie pasuje do rzeczywistości?

5

Polska literatura w świetle współczesnej komparatystyki europejskiej

88%

Delaperrière M.

Postscriptum Polonistyczne

|

2013

|

issue 1(11)

29-39

EN

Developments that have been observed in the last decades (globalisation, postmodernism, postcolonialism) have influenced changes in European critical discourse and brought cultural phenomena to the fore. One of the consequences of this new postcolonial consciousness is the challenging of the 19th century concept of Weltliteratur, which is based on Western European tradition. The author of the article refers to the postcolonial writings of E. Said, G.Ch. Spivak and H.K. Bhabhy as well as the concept of cultural dialogue by H. Gadamer, E. Levinas, P. Ricoeur and regards Polish contemporary literature from the perspective of Western research where the traditional, Platonian model of European culture as being a universal culture, is replaced by a dynamic, intercultural interaction. Confronting “homeliness” with “foreigness” produces less narrow assessments. Hierarchies and conditions disappear here and common cultural experience seems to be most important.

6

Kino wielojęzyczne jako pole komunikacji międzykulturowej

88%

Rutkowska T.

Kwartalnik Filmowy

|

2012

|

issue 80

6-18

PL

We współczesnej refleksji filmoznawczej skierowanej na kwestie globalizacji, transkulturowości i transnarodowości kina przewija się problem kina wielojęzycznego. Język, jakim posługują się bohaterowie filmu, ma swą funkcję nie tylko jako znacznik narodowej prznależności dzieła i nośnik znaczeń popychających fabułę do przodu. Jest też elementem tożsamości postaci, ich przynależności społecznej i kulturowej, z całym bagażem znaczeń symbolicznych. Chris Wahl postrzega kino wielojęzyczne ("polyglot cinema") jako szczególny gatunek filmowy wraz z takimi podgatunkami, jak: the "episode film", "globalisation film", "immigrant film", "colonial film" i "existential film". Przypisuje temu gatunkowi szczególne znaczenie, ponieważ odnosi się on do dosłownego i metaforycznego znaczenia granic w obecnym świecie i komunikacji międzyludzkiej. Odwołując się do tych rozważań, autorka dokonuje analizy między innymi takich filmów, jak "Pogarda" ("Le Mépris", 1963) Jean-Luca Godarda, "Między słowami" ("Lost in Translation", 2003) Sofii Coppoli, "Babel" (2006) Alejandro Gonzáleza Iñárritu czy "Kukułka" ("The Cuckoo", 2002) Aleksandra Rogożkina, próbując wskazać istotne funkcje artystyczne tego rodzaju „pomieszania języków”.

EN

In contemporary reflection on film directed towards the question of globalization, transculturalism and transnationalism of cinema, there exists the theme of polyglot cinema. The language used by film characters is important not only as a marker of ethnic identity and the carrier of meaning that pushes the story along. It is also an element of the character’s identity, social and cultural belonging, with the entire baggage of symbolic meaning. Chris Wahl considers polyglot cinema to be a very specific film genre that belongs together with subgenres such as the episode film, globalization film, immigrant film, colonial film and existential film. He attaches a special meaning to this genre because it refers to both literary and metaphoric meanings of borders and limits in the contemporary world and human communication. Rutkowska refers to these concepts in her analysis of films such as 'Contempt' ('Le Mépris', 1963) by Jean-Luc Godard, Sofia Coppola’s 'Lost in Translation' (2003), Alejandro González Iñárritu’s 'Babel' (2006) or 'The Cuckoo' (2002) by Alek sandr Rogozhkin. In her analysis Rutkowska aims to identify important artistic functions of this kind of 'confusion of tongues'.

7

Problemy tożsamościowe obywateli państw powstałych po upadku ZSRR

88%

Nikitorowicz J.

Pogranicze. Studia Społeczne

|

2016

|

vol. 27 cz. 1

EN

The author, referring to his own research on the Polish-Lithuanian, Polish-Belarusian and Polish-Ukrainian borderland, formulates the thesis that after the collapse of the USSR individual nations began to develop their own national identity in opposition to other nations. The author poses the question of the civic loyalty with simultaneous loyalty to the culture of origin, national culture. He gives examples and attempts to answer in the context of the arising problems of identity in the emerging multicultural societies. Particular attention is paid to the problems of identity of Poles, as citizens of other countries created after the collapse of the Soviet Union, that is of Poles in Lithuania, Belarus, Kazakhstan, Buryatia.

8

Transcultural and Transcorporal Neighbors: Japanese Performance Utopias in Jerzy Grotowski, Eugenio Barba and Phillip B. Zarrilli

88%

Rafolt L.

Colloquia Humanistica

|

2015

|

issue 4

EN

Transcultural and Transcorporal Neighbors: Japanese Performance Utopias in Jerzy Grotowski, Eugenio Barba and Phillip B. ZarrilliThis paper is mainly focused on the concept of transcultural bodily knowledge elaborated by Eugenio Barba and Nicola Savarese in their concept of theatre anthropology. Their research on pre-existent and pre-expressive values of the human movement, especially considering Asian theatre and performative practices, will be reexamined in the context of over-imposed interculturalism in Humanities and Social Studies. The focus will be thus put on the modifications of the bodily knowledge in this sense (Yuasa), as well as on the (re)appropriations of the Asian philosophical/theoretical embodiment schemes in the Western thought, not only from the standpoint of performative research made by Eugenio Barba and Phillip B. Zarrilli, but also from the standpoint of Shusterman’s pragmatic reinterpretations of Merleau-Ponty’s legacy, Schechner/Turner’s anthropology of human performativity, etc. In this context, the key idea of unique transcultural background of the human kinesis, employed mainly by Barba, will be put in an overall context of contemporary (trans)cultural utopism. The key element for interpretation will thus be an overall context of Asian martial arts practice, especially the significance of ‘iemoto principle’ (hereditary bodily technique) for the establishment of Grotowski’s, Barba’s and Zarrilli’s psychology and physiology of performance tactics. Transkulturowi i transcieleśni sąsiedzi: japońskie utopie performatywne u Jerzego Grotowskiego, Eugenia Barby i Philipa B. ZarrilliegoArtykuł skupia się głównie na pojęciu transkulturowej wiedzy cielesności, wypracowanym przez Eugenia Barbę i Nicolę Savaresego w ich ujęciu antropologii widowiska. Ich badania nad uprzednimi i przedekspresywnymi wartościami ruchu ludzkiego, zwłaszcza w kontekście teatru azjatyckiego i praktyk performatywnych, zostają wpisane w kontekst nadreprezentowanego w humanistyce i naukach społecznych interkulturalizmu. Uwaga autora skupia się na zmianach w wiedzy cielesnej w tym kierunku (Yuasa), jak też recepcji azjatyckich filozoficznych/teoretycznych schematów wcielania w myśli Zachodu, nie tylko z punktu widzenia badań performatywnych Barby i Zarrilliego, lecz również w Shustermanowych pragmatycznych reinterpretacjach myśli antropologii performatywności Merleau-Pontiego, Schechnera i Turnera itd. W tym kontekście kluczowa idea jednego transkulturowego podłoża ludzkiej kinesis, wykorzystywana głównie przez Barbę, jest wpisana w nowy kontekst współczesnego (trans)kulturowego utopizmu. Zasadniczym elementem interpretacji stają się azjatyckie sztuki walki, zwłaszcza znaczenie zadasy iemoto (dziedzicznej techniki cielesności) w ustanowieniu psychologii i fizjologii taktyk performatywnych u Grotowskiego, Barby i Zarrilliego.

9

Transcultural Mobility and Contemporary Self-Narratives in Francophone Canada

88%

Balint A.

Lublin Studies in Modern Languages and Literature

|

2016

|

vol. 40

|

issue 2

DE

Der Band enthält die Abstracts ausschließlich in englischer Sprache.

EN

How can we measure the evolution of contemporary francophone selfnarratives in Canada? Through the analysis of transcultural fictions and bio-fictions, we show how literature leads us to better understand multiple identities and our pluralistic world.

FR

Le numéro contient uniquement les résumés en anglais.

RU

Том не содержит аннотаций на английском языке.

10

The Declarative Trans-cultural Identity of European Adolescents – an Analysis of Texts Published in Trait d’Union

88%

Gajda K.

Politeja : Pismo Wydziału Studiów Miedzynarodowych i Politycznych Uniwersytetu Jagiellońskiego

|

2015

|

issue 6(37)

95-106

EN

Transcultural identity elaborated upon by Wolfang Welsch is, in my opinion, the answer to the following question: how identity of youth is transformed with regards to globalization, particularism and cosmopolitism. Cultural identity is comprised of a cosmopolitan component but it also includes local affiliation. It focuses on the individual right to create memberships not only based upon one’s national, ethnical or cultural affiliation but rather, it is a coalescence of all aforementioned elements defined from an individual perspective. The membership is subordinate only to individual assessment. Transcultural identity is the awareness of adventure, irregularity and continuity. And it is in this way that European youth perceive and define their identity. They describe their identity as active, nomadic, cyber and performative. This kind of identity is a declarative identity which is also the subject of their writing. The following article aims to describe and define the identity of contemporary European youth and the subject of identity in articles published in The trait d’union – an on‑line journal created in 2004 with support of European Commission. The trait d’union is a platform of European youth communicating and exchanging opinions. It is also a tool used for intercultural teaching. Articles written by youth are an attempt to illustrate their daily experiences connected with globalization, European mobility and trans‑culturalism. These articles are also an interesting source used to analyze contemporary means of communication.

11

Northeast China as a Contact Zone in Polish and Serbian Travelogues, 1900-1939

75%

Ewertowski T.

Colloquia Humanistica

|

2017

|

issue 6

EN

Northeast China as a Contact Zone in Polish and Serbian Travelogues, 1900-1939Historically, Northeast China (Manchuria) was a border zone between China and nomadic peoples, as well as between Russian and Qing empires since the 17th century. In the second half of the 19th century and in the first half of the 20th century, a number of factors (penetration by foreign powers, collapse of the Qing Empire, revolution in Russia, Japanese expansion and demographic changes) transformed this area into “a contact zone” in the sense given by Mary Louise Pratt. The main focus of the article is the way in which this contact zone was described by Polish and Serbian travellers. Their can provide a special outlook, because Poland and Serbia did not participate extensively in the colonial penetration into China, however, Serbs and Poles travelled there, often representing Russian institutions. Therefore they were observing China as agents of imperial force, but they did not identify themselves fully with it. Our analysis of the image of Northeast China as a contact zone will be divided into three broad sections: 1) political and military expansion, 2) economic and demographic relations, 3) transcultural phenomena of everyday life. Chiny Północno-Wschodnie jako strefa kontaktu w polskich i serbskich relacjach podróżniczych w latach 1900-1939Północno-wschodnie Chiny (Mandżuria) są historyczną granicą między Chinami a ludami wędrownymi, od siedemnastego wieku również między Rosją a imperium dynastii Qing. W drugiej połowie dziewiętnastego wieku, a zwłaszcza w pierwszej połowie dwudziestego szereg czynników (penetracja przez obce mocarstwa, upadek dynastii Qing, rewolucja w Rosji, ekspansja japońska i zmiany demograficzne) uczyniły z tego obszaru „strefę kontaktu” w rozumieniu Mary Louise Pratt. Głównym tematem artykułu jest sposób opisu strefy kontaktu przez polskich i serbskich podróżników. Ich dzieła dają bowiem szczególną perspektywę, gdyż Polska i Serbia nie uczestniczyły w kolonialnej penetracji Chin, jednakże Serbowie i Polacy podróżowali do Państwa Środka, często reprezentując rosyjskie instytucje. Z tego względu obserwowali Chiny jako reprezentanci imperium, jednak nie identyfikowali się z nim w pełni. Analiza obrazu północno-wschodnich Chin jako strefy kontaktu dzieli się na trzy sekcje: 1) ekspansja polityczna i militarna, 2) relacje ekonomiczne i demograficzne, 3) zjawiska transkulturowe w życiu codziennym.

12

Przemieszczenia Eleonory Kalkowskiej

75%

Czerska T.

Pamiętnik Teatralny

|

2021

|

issue 2(278)

143-153

EN

This article offers a critical discussion of Anna Dżabagina’s monograph book Kalkowska: Biogeographia [Kalkowska: A Biogeography] (Warsaw 2020) in the context of the newest research on the work and life of the Polish-German author Eleonora Kalkowska. The reviewer discusses the influence of Dżabagina’s methodological inspirations – especially Exile Studies, geopoetics and feminist criticism – on the way the material is approached. She emphasizes Dżabagina’s extensive archive research, comments on her presentation and problematization of the sources, as well as her choice of historical and cultural contexts. According to the reviewer, the greatest merit of the book is that it broadens and verifies what has been known about Kalkowska to date, and places of her work and biography in the context of exile modernism.

13

Binarny i spektralny model tożsamości

75%

Majcherek J. A.

Przegląd Socjologii Jakościowej

|

2023

|

vol. 19

|

issue 1

6-21

EN

The recognition of two-valued logic as a model of correct reasoning has contributed to the popularization of the binary model in ordering and data analysis in various fields of science. In social sciences, this tendency was especially perpetuated by Claude Lévi-Strauss. The recognition of binary schema also included identity, analogous to its definition in two-valued logic, leading to the conclusion that identity is based on difference, i.e. opposition. Data analysis shows the unreliability of such an approach. Identity is formed and consolidated not through a binary opposition, but through deriving from a wide spectrum of possibilities and variants. Therefore, the spectral model seems to be much more useful and accurate in characterizing identity, be it individual or collective.

PL

Uznanie dwuwartościowej logiki za wzór poprawnego rozumowania przyczyniło się do upowszechnienia binarnego modelu w porządkowaniu i analizie danych w różnych dziedzinach nauki. W naukach społecznych utrwalił tę tendencję zwłaszcza Claude Lévi-Strauss. Ujmowanie w schemacie binarnym objęło także tożsamość, analogicznie do jej definicji stosowanej w dwuwartościowej logice, prowadząc do konstatacji, że tożsamość opiera się na różnicy, czyli opozycji. Analiza wielu danych wskazuje na zawodność takiego podejścia. Tożsamość kształtuje się i jest konstruowana nie w binarnym przeciwstawieniu, lecz w czerpaniu z szerokiego spektrum możliwości i wariantów. Znacznie użyteczniejszy i trafniejszy w charakterystyce tożsamości, zarówno indywidualnej, jak i zbiorowej, jest więc jej spektralny model.

14

Education in Europe - a Transcultural Challenge

63%

Wulf C.

Journal of Pedagogy

|

2011

|

vol. 2

|

issue 1

29-43

15

Hybrydowość i transkulturowy pejzaż muzyczny w kinie diasporycznym

63%

Krzysztof L.

Kwartalnik Filmowy

|

2015

|

issue 91 Film między muzyką pop a popkulturą

142-153

PL

Punktem wyjścia artykułu jest hipoteza, że muzyka w filmach diasporycznych jest narzędziem komunikowania się i negocjowania tożsamości kulturowej. To dzięki muzyce udaje się wyjść poza myślenie w kategoriach binarnych, stworzyć szansę na wewnętrzną różnorodność i rzeczywisty pluralizm, prowadzący nie do ujednolicenia, lecz do pogodzenia się z przygodnością. Analizując filmy twórców niemieckich i francuskich (m.in. Fatiha Akina, Tony’ego Gatlifa, Jeana-François Richeta), Loska dowodzi, że muzyka zawiera w sobie transkulturowy potencjał, który zachęca do przezwyciężenia ograniczeń wynikających z definiowania kultur jako zamkniętych całości oraz umożliwia tworzenie powiązań między pozornie odległymi obszarami, a przy tym wskazuje na korzyści płynące z przenikania się wpływów i pozwala reżyserom uchwycić hybrydyczny charakter dzisiejszej rzeczywistości społecznej.

EN

The starting point for the article is the hypothesis that music in diasporic cinema is a tool for communicating and negotiating cultural identity. It is thanks to music that one can transcend binary categories and create a greater probability for internal diversity and real pluralism, leading not to homogeneity, but an acceptance of the random. In his analysis of the work of German and French directors (including Fatih Akin, Tony Gatlif, Jean-François Richet), Loska argues that music contains in itself a transcultural potential, which encourages one to overcome limitations resulting from understanding cultures as complete wholes, and permits creating connections between apparently distant areas, and at the same time shows the benefits of intermingling of influences and allows the directors to capture the hybrid nature of today’s social reality.

16

Transkulturowy potencjał współczesnego kina europejskiego. O roli filmu w edukacji międzykulturowej dorosłych

63%

Konieczna E.

Dyskursy Młodych Andragogów / Adult Education Discourses

|

2020

|

vol. 21

77-90

PL

Celem rozważań zawartych w artykule jest przedstawienie znaczenia filmu w edukacji międzykulturowej osób dorosłych oraz próba znalezienia odpowiedzi na pytanie, czy i jak filmy opowiadające o wielokulturowości mogą służyć komunikacji i edukacji międzykulturowej. We współczesnym kinie europejskim często poruszana jest problematyka wielokulturowości, która skłania do namysłu nad wzajemną akceptacją i tolerancją kulturowego zróżnicowania. Ukazywanie mniejszości etnicznych i rasowych w filmach łączy się z refleksją nad ruchami migracyjnymi oraz problemami wielokulturowych i transkulturowych społeczeństw. Transkulturowość rozumiana jest jako zjawisko przenikania się kultur, które prowadzi do powstawania sieci kulturowych, a także jako siła jednocząca różnorodność kulturową, która nie tylko łączy różne kultury, ale także tworzy nową wspólną kulturę.

EN

The purpose of the reflections in the article is an attempt to find an answer to the question of whether and how films speaking about the topic of multiculturalism could serve intercultural adult communication and education. The modern European cinema audience experiences multiculturalism and is encouraged to reflect on mutual acceptance and tolerance of cultural diversity. The representation in films of ethnical and racial minorities is connected with reflection on migratory movements and the issues of multicultural and transcultural societies. Transculturalism is characterised by cross cultural associations, fusions and convolution leading to the formulation of a novel cosmopolitan culture. Transculturalism acts as a unifying force of cultural diversity that not only brings together different cultures but also creates a new common culture.

17

Odpowiedzialność edukacji za kreowanie dialogu międzykulturowego

51%

Nikitorowicz J.

Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne

|

2018

|

vol. 6

|

issue 1

76-88

EN

The author points out that the idea of multiculturalism could not produce the expected effects, since the educational mechanisms of intercultural dialogue were not developed. In this context, the responsibility of education for shaping the process of dialogue is introduced. It starts with the abolition of the myth about the fall of the idea of multiculturalism and ends with the need to revitalize heterology, cosmopolitanism and transnationality. The first part of the text emphasizes the problem of marginalization of important problems related to the formation of multicultural societies and, in this context, also the responsibility of education for the creation of a culture of peace. Next, attention is paid to the need to give meaning to the philosophy of dialogue and to engage in internal dialogue in order to “liberate” oneself from military thoughts. It is pointed out that there is a need for active participation in three types of the dialogue (concerning information, negotiation and creation of humanity and peace). In the final part of the text, the Author emphasizes the responsibility of education for shaping and supporting the development of transnational and transcultural human beings in the ongoing dialogue of cultures.

PL

Autor zwraca uwagę, że idee wielokulturowości nie mogły przynieść oczekiwanych efektów, gdyż nie ukształtowano edukacyjnych mechanizmów dialogu międzykulturowego. W tym kontekście przedstawia odpowiedzialność edukacji za kształtowanie procesu dialogu, poczynając od niwelowania mitu o upadku idei multikulturalizmu, a kończąc na potrzebie rewitalizacji heterologii, kosmopolityzmu, transnarodowości. W pierwszej części tekstu podkreślono problem marginalizacji istotnych problemów, związanych z kształtowaniem się społeczeństw wielokulturowych i w tym kontekście z odpowiedzialnością edukacji za kreowanie kultury pokoju. Następnie zwrócono uwagę na potrzebę nadania znaczenia filozofii dialogu, prowadzenia dialogu wewnętrznego z samym sobą, aby „wyzwolić” się z myślenia militarnego. Wskazano na potrzebę aktywnego uczestnictwa w trzech rodzajach dialogu (informacyjnym, negocjacyjnym o kreującym rozwój ludzkości i zachowanie pokoju). W końcowej części podkreślono odpowiedzialność edukacji za kształtowanie i wspieranie w rozwoju człowieka będącego w ustawicznym dialogu kultur, człowieka transnarodowego i transkulturowego.

18

Wielokulturowość - międzykulturowość - transkulturowość w kontekście pedagogicznym

51%

Nikitorowicz J., Guziuk-Tkacz M.

Edukacja Międzykulturowa

|

2021

|

vol. 15

|

issue 2

23-36

EN

The article presents the essence, meaning and the appropriate context of using the terms: multiculturalism, interculturalism and transculturalism. More attention has been paid to the term transculturalism as a category, which is less presented, less analyzed and researched. The value of developing subdisciplines - intercultural and transcultural pedagogy - has been indicated by the authors. The presented analysis and formulated questions have a thought-provoking dimension for the future discussion on the scope and essence of the above-mentioned concepts, the exchange of views on the perception and interpretation of subdisciplines, determining what is common and separate in them, whether and how to shape and develop them in the context of the complex and dynamic present time and the numerous problems of the future.

PL

Artykuł jest próbą ukazania zakresu znaczeniowego pojęć: wielokulturowość, międzykulturowość, transkulturowość. Więcej uwagi i miejsca poświęcono transkulturowości jako kategorii mniej prezentowanej w analizach i prowadzonych badaniach. Wskazano na wartość kształtujących się subdyscyplin - pedagogiki międzykulturowej i transkulturowej. Przedstawione analizy i formułowane pytania mają na celu spowodowanie dyskusji dotyczącej zakresu i istoty wymienionych pojęć, wymianę poglądów w postrzeganiu i interpretowaniu subdyscyplin, określaniu, co jest w nich wspólne, a co odrębne, czy i jak je kształtować i rozwijać w kontekście złożonej i dynamicznej teraźniejszości oraz zauważanych licznych problemów przyszłości.

19

Edukacja wielokulturowa wczoraj, międzykulturowa dziś, transkulturowa jutro

45%

Niewiński J.

Rocznik Lubuski

|

2022

|

vol. 48

|

issue 2

67-77

PL

Artykuł jest próbą ukazania zakresu znaczeniowego następujących pojęć: wielokulturowość, międzykulturowość, transkulturowość w kontekście rozwijania przez młodych ludzi kompetencji aksjologicznych. Autor tekstu dzieli się bogatym doświadczeniem w realizacji projektów edukacyjnych o charakterze lokalnym oraz międzynarodowym w ramach Szkoły Dialogu – programu, dzięki któremu uczniowie z Murowanej Gośliny odkrywali żydowską przeszłość swojego miasta oraz rozwijali własną tolerancję. Artykuł przywołuje koncepcję dziesięciu zasad dialogu, których wcielanie w życie jest szansą wzmacniania wśród uczniów polskiej szkoły postaw opartych na szacunku wobec inności oraz akceptacji różnorodności.

EN

The article is an attempt to explain the meaning of the following terms: multiculturalism, interculturalism, transculturality in the context of the development of axiological competences by young people. The author shares his extensive experience in the implementation of local and international educational projects as part of the School of Dialogue – a program, thanks to which students from Murowana Goślina discovered the Jewish past of their town and developed their own tolerance. The article refers to the concept of ten principles of dialogue, the implementation of which is an opportunity to strengthen attitudes among students of the Polish school based on respect for otherness and acceptance of diversity

Refine search results

Między przeszłością a przyszłością, Polską i Japonią

...krok przez granicę. Transkulturowe przestrzenie dokumentu muzycznego.

The Impact of Cultural Experience of Two Translators on Literary Translation

Against Homogeneity. Transcultural and Trans-Lingual Strategies in Cultural Production

Polska literatura w świetle współczesnej komparatystyki europejskiej

Kino wielojęzyczne jako pole komunikacji międzykulturowej

Problemy tożsamościowe obywateli państw powstałych po upadku ZSRR

Transcultural and Transcorporal Neighbors: Japanese Performance Utopias in Jerzy Grotowski, Eugenio Barba and Phillip B. Zarrilli

Transcultural Mobility and Contemporary Self-Narratives in Francophone Canada

The Declarative Trans-cultural Identity of European Adolescents – an Analysis of Texts Published in Trait d’Union

Northeast China as a Contact Zone in Polish and Serbian Travelogues, 1900-1939

Przemieszczenia Eleonory Kalkowskiej

Binarny i spektralny model tożsamości

Education in Europe - a Transcultural Challenge

Hybrydowość i transkulturowy pejzaż muzyczny w kinie diasporycznym

Transkulturowy potencjał współczesnego kina europejskiego. O roli filmu w edukacji międzykulturowej dorosłych

Odpowiedzialność edukacji za kreowanie dialogu międzykulturowego

Wielokulturowość - międzykulturowość - transkulturowość w kontekście pedagogicznym

Edukacja wielokulturowa wczoraj, międzykulturowa dziś, transkulturowa jutro