Search results

1

Nauczycielskie transgresje w edukacji elementarnej

100%

Bednarkowa W., Miłoń M.

Lubelski Rocznik Pedagogiczny

|

2017

|

vol. 36

|

issue 1

EN

Schools nowadays should pay particular attention to the child as a learner. Neverthe¬less teachers still follow traditional methods, thus making a child exercise their memory and fill it up with the content and values approved by adults. This kind of education is clearly outdated according to recent research. Certain methods of contemporary teaching such as lecturing or transcribing from the board are separated from cognitive and practical skills. Those elements determine learning with limited teaching and increase chances of success.The results of the study presented here shall be used as a starting point for a new way of teaching, which is conducive in achieving emancipation and transgression. These methods serve personal human development as an individual person consciously socializes with others. The conclusions from the study indicate that the need for teaching should be based on the child’s activity in the three following areas: firstly – in the constructive dimension, when the children can talk openly about their experiences; secondly – in the socio-constructive dimension, when the children get to know about other human beings; and the last one – in the connective dimen¬sions, when they open up to cooperation with other people (specific for digital civilization).

PL

W dzisiejszej szkole na ucznia/uczennicę powinno się patrzeć przede wszystkim jako na dziecko uczące się. Jednak nauczyciele w dalszym ciągu stosują tradycyjne metody, przez co dzieci jedynie zapamiętują i wypełniają zadania treściami i wartościami wyznaczonymi przez nauczyciela. Taki rodzaj edukacji jest wyraźnie przestarzały wobec uznanych współczesnych odkryć. Niektóre metody dzisiejszej nauki, takie jak wykłady czy transkrybowanie z tablicy, nie rozwijają umiejętności kognitywnych ani praktycznych.Przedstawione tu propozycje mogą być stosowane jako punkt wyjścia do nowego sposobu nauczania – należałoby raczej mówić o organizacji/wspieraniu uczenia się dzieci – który sprzyja emancypacji i transgresji. Metody te służą osobistemu rozwojowi człowieka jako indywidualnej osoby świadomej tworzenia relacji i interakcji społecznych z innymi. Wskazując na potrzebę nauczania opierającego się na aktywności dziecka, zwracamy uwagę na trzy obszary tych aktywności: po pierwsze, w konstruktywnym wymiarze, kiedy dzieci mogą otwarcie mówić o swoich doświadczeniach; po drugie, w wymiarze społecznego konstruktywizmu, kiedy dzieci poznają drugiego człowieka; po trzecie – w wymiarze konektywnym, podczas gdy dzieci otwierają się na współpracę z innymi ludźmi (charakterystycznie dla cywilizacji cyfrowej).

2

Gatunek dramatu „rewolucyjnego”: transgresje i narodowe matryce genologiczne w kontekście ukraińskich rewolucji XXI wieku

84%

Bondarewa O.

Tematy i Konteksty

|

2022

|

vol. 17

|

issue 12

182-193

EN

Considering drama as an operational and mobile genre of literature, it is worth starting a separate conversation about its reactivity in the context of Ukrainian revolutions and liberation struggles of the XXI century. After all, modern Ukrainian “revolutionary” drama has nothing to do with the destructive genre clichés of the traditional “revolutionary drama” of the twentieth century. Signs of the latter were the destructive myth of: the new creation of the world; life from zero cycle; basic benefits for infirm people, given by the revolution; static linear plots; pseudo-documentary; ideological involvement of protagonists / antagonists. Ukrainian “revolutionary” drama of the XXI century has 2 streams dedicated, respectively, to the Orange Revolution (vitalistic-romantic visions of the revolution as “love on the barricades” and “birth of the spirit”, “The Nutcracker 2004” by Alexander Irvantеs and “Revolution, love, death and dreams” by Pavlо Arie) and the Revolution of Dignity, which was mastered: in prophetic works (“Barricades on the Cross” by Yurko Gudz, “Detailing” by Dmitry Ternov); in the latest documentary strategies that do not require additional theatrical reinforcement (“We, the Maidan” by Nadiya Simchych, “Diaries of the Maidan” by Natalia Vorozhbyt); in hagiographic “To the sharpness of the sixth octave” by Igor Yuzyuk, “OTVETKA@UA” by Neda Nezhdana) and in symbolic and allegorical genres (Neda Nezhdana's “Maidan inferno, or the other side of hell”, Oleksandr Viter's “Labyrinth”, Oleg-Mykolaychuk-Nizovets' “Chestnut and Lily of the Valley”, Oksana Tanyuk's “Woe (not) my wolf, or Schrödinger's Cat”, Vladimir Kupyansky's “Under the Sign of Puy”, “Bogdan 2014” by Ksenia Skoryk, “Knight of the Temple” by Tetyana Ivashchenko, “Women and Snapper” by Tetyana Kitsenko, “Christmas on the Maidan” by Vira Makoviy, “Extreme Modern People” by Mykola Istin and many other dramatic works). This gives grounds to consider the irreversible artistic transgressions of the genre, which due to its efficiency and mobility gets a new quality and new life, which is very relevant in the context of the Maidan topos throughout Ukraine in the Russian aggression in 2022.

PL

Traktując dramat jako operacyjny i mobilny gatunek literatury, warto rozpocząć osobną dyskusję o jego reaktywności w kontekście ukraińskich rewolucji i walk wyzwoleńczych XXI wieku. W końcu współczesny ukraiński dramat „rewolucyjny” nie ma nic wspólnego z destrukcyjnymi kliszami gatunkowymi tradycyjnego „dramatu rewolucyjnego” XX wieku. Oznakami tych ostatnich był destrukcyjny mit: nowego stworzenia świata; życie od zerowego cyklu; podstawowe dobra dla osób nieporadnych, jakie dała rewolucja; statyczne wykresy liniowe; pseudodokument; ideologiczne zaangażowanie bohaterów/antagonistów. Ukraiński „rewolucyjny” dramat XXI wieku ma 2 nurty poświęcone odpowiednio Pomarańczowej Rewolucji (witalistyczno-romantyczne wizje rewolucji jak „miłość na barykadach” i „narodziny ducha”, Лускунчик-2004 Ołeksandra Irwancia i Революція, кохання, смерть та сновидіння Paula Arie) oraz Rewolucja Godności, która została opanowana: w dziełach proroczych (Барикади на Хресті Jurka Gudzia, Деталізація Dmytra Ternowego); w najnowszych strategiach dokumentalnych, które nie wymagają dodatkowego teatralnego wzmocnienia (Ми, Майдан Nadiji Simczycz, Щоденники Майдану Natalii Worożbyt); w gatunkach hagiograficznych До-дієз шостої октави Ihora Juziuka (OTVETKA@UA Nedy Neżdany) oraz symbolicznych i alegorycznych Maidan inferno, або потойбіч пекла Nedy Neżdany, Лабіринт Ołeksandra Witra, Каштан і Конвалія Ołeha Mykołajczuka-Nizowca, Вой (не)мой волчицы, або Кіт Шрьодингера Oksany Taniuk, Під знаком Пуй Wołodymyra Kupjanskiego, Богдан 2014 Kseni Skoryk, Лицар Храму Tatiany Iwaszczenko, Жінки та снайпер Tatiany Kicenko, Різдво на Майдані Wiry Makowy, Некстмодерний народ Mykoły Istiny i wiele innych dzieł dramatycznych). Daje to podstawy do rozważenia nieodwracalnych artystycznych transgresji gatunku, który dzięki swojej sprawności i mobilności zyskuje nową jakość i nowe życie, co jest bardzo istotne w kontekście toposu Majdanu na terenie całej Ukrainy w świetle rosyjskiej agresji 2022 roku.

3

Wychowanie we wspomaganiu rozwoju człowieka sprawczego. Przesłanki teoretyczne

84%

Bednarczuk B.

Lubelski Rocznik Pedagogiczny

|

2015

|

vol. 34

|

issue 2

EN

In the light of recent studies by psychologists, a human is not only a product of genetic and cultural transmission. S/he becomes an active person, an author, who is a subject of the influence of the world, but who also creates this world (Kozielecki 1999). This means that a human has the right to form his/her own personality, as well as the right to develop freely. A common practice in contemporary global reality has become to center upon individuality and upon characteristics of the inner self of man. Consequently, the approach to thinking and describing human life by categories: becoming a subject of one’s own life, self-realization, individualization has spread recently. Thus, the educational process should be focused on a human being, understood as an autonomous entity, which gradually discovers itself (Błachnio 2011, s. 75). In the search for the optimal model of education, the model of Civic Cooperation developed by A. Brzezińska (2000, 2004), appears to be significant. An important element of the abovementioned model is training of subjectivity, which makes possible both: the formation of readiness for the personal and environmental development, and self-realization.

PL

W świetle analiz psychologów człowiek nie jest jedynie produktem przekazu genetycznego i kulturowego. Staje się aktywnym sprawcą, który podlega wprawdzie oddziaływaniu świata, ale również ów świat tworzy (Kozielecki 1999). Oznacza to, że człowiekowi przysługuje prawo do samodzielnego kształtowania własnej osobowości, do swobodnego rozwoju. We współczesnej globalnej rzeczywistości następuje koncentracja na indywidualności człowieka. W związku z tym powszechną praktyką stało się ześrodkowanie na indywidualizmie i psychologizmie jednostki, rozpowszechniła się „moda na myślenie i opisywanie rzeczywistości ludzkiej za pomocą kategorii «upodmiotawiania się», samorealizacji, indywidualizacji i autosterowności” (Błachnio 2011, s. 75). W poszukiwaniach optymalnego modelu wychowania, rozwijającego wspomniane właściwości, ważny wydaje się Model Obywatelskiej Współpracy, opracowany przez A. Brzezińską (2000, 2004). Jego charakterystyką jest trening upodmiotowienia, pozwalający zarówno na kształtowanie gotowości do rozwoju jednostki i jej otoczenia, jak też na samorealizację.

4

Transgresje w biograficznych doświadczeniach wybitnych pedagogów – Marii Montessori i Janusza Korczaka

84%

Wróblewska H. M.

Podstawy Edukacji

|

2017

|

vol. 10

13-32

EN

Transgressions are innovative and creative activities. They allow people to go beyond the limits of their current functioning, thus gaining new areas of activity or creating new values. Motivation specific to transgression is hubristic motivation. The article analyzes the biographical experiences of outstanding pedagogues. – Maria Montessori and Janusz Korczak. Maria Montessori – Italian physician, education system creator and Montessori pedagogy based on the needs of the child. Transcendental biography of Janusz Korczak – doctor, pedagogue, writer, journalist, visionary. Biographies contain different spaces of transgressive activities: personal, professional, social, creative, literary. They concern the concept of education, methods of pedagogical work with the child. The accomplishments of outstanding pedagogues include immutable values.

PL

Transgresje to czynności innowacyjne i twórcze. Pozwalają człowiekowi wychodzić poza granice dotychczasowego funkcjonowania, a więc zdobywać nowe obszary działania lub tworzyć nowe wartości. Motywacją specyficzną dla transgresji jest motywacja hubrystyczna. Artykuł analizuje doświadczenia biograficzne wybitnych pedagogów – Marii Montessori i Janusza Korczaka. Maria Montessori to włoska lekarka, twórczyni systemu wychowania i pedagogiki Montessori, opartej na potrzebach dziecka. Transgresyjna biografia Janusza Korczaka dotyczy lekarza, pedagoga, pisarza, publicysty, wizjonera. Biografie zawierają różne przestrzenie działań transgresyjnych: osobistych, zawodowych, społecznych, twórczych, literackich. Odnoszą się one koncepcji wychowania, metod pracy pedagogicznej z dzieckiem. Biografie ukazują dokonania wybitnych pedagogów zawierające nieprzemijające wartości.

5

Kształtowanie twórczej codzienności. Warsztat autobiograficzny jako metoda wspomagania kreatywności dorosłych

84%

Lasocińska K.

Civitas Hominibus. Rocznik filozoficzno-społeczny

|

2018

|

vol. 13

141-158

EN

In this article I present ways of supporting the creativity of adults through autobiographical workshops and biographical tasks. I describe both theoretical assumptions and proposals for practical activities. I note forms of biographical and educational activities that support the possibility of self-creation, transgression and the creativity of an individual at various stages of adult life. The aim is to reflect on how we can stimulate adult personal development through conscious and creative reference to life experiences in the context of the past, present and future.

PL

W artykule przedstawiam możliwości wspomagania kreatywności osób dorosłych poprzez warsztat autobiograficzny i zadania biograficzne. Opisuję zarówno założenia teoretyczne jak i propozycję działań praktycznych, odwołując czytelnika do takich form aktywności biograficznych i edukacyjnych, które wspomagają możliwości autokreacji, transgresji i kreatywności osoby na różnych etapach jej życia dorosłego. Celem jest refleksja nad tym, jak możemy stymulować rozwój osobisty dorosłych poprzez świadome i twórcze odnoszenie się do doświadczeń życia zarówno w kontekście przeszłości, teraźniejszości i przyszłości.

6

Transgresje i transpozycje myśli Brechta w sztukach Rolanda Schimmelpfenniga

67%

Feliszewski Z. M.

ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura

|

2019

|

issue 39

87-98

EN

The author of this article attempts to assess the influences of Brecht’s theory on the literary production by contemporary German playwright Roland Schimmelpfennig. The author follows their transgressions and transpositions based on selected examples of his plays. Referring to the definition of transgression given by Grzegorz Petrek, he attempts to analyse such issues as acting, alienation, the meaning of text and image in Brecht’s drama, as well as its didactic and political potential. With regard to drama and theatre in German, Schimmelpfennig has been under an immense influence of Brecht’s ideas and practices.

PL

Autor niniejszej pracy bada wpływy myśli Bertolta Brechta na twórczość dramatyczną współcześnie tworzącego Rolanda Schimmelpfenniga, śledząc ich przesunięcia, transgresje i transpozycje na wybranych przykładach oraz odwołując się do wywiadów i wykładów autora. W oparciu o definicję transgresji zaproponowaną przez Grzegorza Petrka podejmuje próbę usytuowania zagadnień gry aktorskiej, wyobcowania, roli tekstu i obrazu w dramacie, jego dydaktycznego i politycznego potencjału. Wobec tradycji niemieckojęzycznego dramatu i teatru, Schimmelpfennig po dziś dzień znajduje się pod niemałym wpływem idei i praktyki stworzonej przez Brechta.

7

Na naszych oczach

59%

Hańderek J.

inAW Journal – Multidisciplinary Academic magazine

|

2020

|

vol. 1

|

issue 1

EN

This article is an attempt to show how art responds to contemporary problems, to what extent it is able to make the viewer aware of the conditions in which we live and the still developing state of climate crisis. In the article I focus on bioart, presenting selected artists who show the degradation of ecosystems in their works and try to show the relationship between man and nature. Invoking the metaphor of Mother Gaia, I follow the analyses of ecoethics to point out human duties and responsibilities for the current state of affairs. In my analyses, I primarily try to show the artistic rift between art itself and activism, and the role of art in today's crisis-torn world.

PL

Niniejszy artykuł jest próbą pokazania, w jaki sposób sztuka odpowiada na problemy współczesności, na ile jest w stanie uświadomić odbiorcy warunki, w jakich żyjemy, oraz wciąż rozwijający się stan kryzysu klimatycznego. W artykule koncentruję się na bioarcie, prezentując wybranych artystów, którzy w swoich pracach pokazują degradację ekosystemów, a także starają się pokazać relację człowiek–natura. Przywołując metaforę Matki Gai, podążam za analizami ekoetyki, by wskazać ludzkie powinności i odpowiedzialność za obecny stan rzeczy. W swoich analizach przede wszystkim staram się pokazać artystyczne rozdarcie pomiędzy samą sztuką a aktywizmem oraz rolę sztuki w dzisiejszym świecie targanym kryzysami.

Refine search results

2 Lubelski Rocznik Pedagogiczny

1 Civitas Hominibus. Rocznik filozoficzno-społeczny

1 ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura

1 Podstawy Edukacji

1 Tematy i Konteksty

1 inAW Journal – Multidisciplinary Academic magazine

1 Bednarczuk B.

1 Bednarkowa W.

1 Bondarewa O.

1 Feliszewski Z. M.

1 Hańderek J.

1 Lasocińska K.

1 Miłoń M.

1 Wróblewska H. M.

1 2022

1 2020

2 2019

2 2017