Search results

1

Stan wiedzy studentów opolskich uczelni wyższych na temat transplantacji narządów

100%

Wojczyk A.

Puls Uczelni

|

2013

|

issue 4

34-38

PL

Wstęp: Transplantacja, przeszczepianie narządów to operacyjnie przemieszczenie tkanki lub całego narządu, w przypadku określonych stanów chorobowych, z jednego miejsca w drugie u tego samego człowieka, lub od dawcy do biorcy, które ma na celu uzupełnienie ubytku lub przywrócenie czynności. Ze względu na pochodzenie organu wyróżnia się: przeszczep od dawcy żywego lub martwego. Najczęściej przeszczepianymi narządy w Polsce w 2012 r. były nerki, wątroba, serce, trzustka oraz płuca. Cel badania: Określenie poziomu wiedzy i stosunku badanej populacji studentów w zakresie transplantacji narządów. Ocena czy kierunek studiów ma wpływ na wiedzę i stosunek ankietowanych do transplantacji narządów. Materiał i metoda: Badanie przeprowadzono za pomocą autorskiej, anonimowej ankiety, która zawierała 27 pytań. Badanie zostało przeprowadzone wśród 100 studentów różnych kierunków i uczelni w Opolu. Wyniki badań opracowano i porównano w zależności od kierunku studiów respondentów, ustalając podział na kierunek medyczny i sportowy. Drugą grupę stanowią studenci kierunków humanistyczno-społecznego i technicznego. Podział taki jest uzależniony od toku i realizacji przedmiotów w ramach studiów. Wyniki: Prawie wszyscy ankietowani znają pojęcie transplantacji, niewiele ponad połowa respondentów obu grup deklaruje pośmiertne oddanie narządów do przeszczepienia innym. Mniej niż 30 % posiada tzw. oświadczenie woli. Wnioski: Studenci posiadają podstawową wiedzę dotyczącą pojęcia transplantacji narządów, choć nie wiedzą jak wygląda kwalifikacja do przeszczepów. Kierunek studiów ma znaczny wpływ na poziom wiedzy i stosunek do transplantacji.

EN

Introduction: Organ transplantation is the surgical moving of an organ or some tissues from one part of the body to another, or from a donor to the patient’s own body, for the purpose of replacing the recipient’s damaged or absent organ. Considering the origin of organ there are 2 types of transplants distinguished: coming from a living or dead donor. The most popularly transplanted organs in Poland in 2012 were kidneys, livers, hearts, pancreases and lungs. Aim of the study: The paper aims at evaluating the level of students’ knowledge about the organ transplantation and their attitude towards this issue as well as examining whether and what influence the studies’ specialization might have on the level of this knowledge and the students’ beliefs on the subject. Materials and methods: The survey was conducted with the use of the author’s questionnaire which included 27 inquiries. The research was conducted with the help of 100 graduates of different studies and colleges in Opole. Investigation’s results were analyzed according to the respondents’ studies of specialization. The first group consists of the students of medical and sports studies, the second one are the students of humanistic and technical fields. The principal criteria of such division is made on the basis of subjects in the course and realization within studies program. Results: Almost all the respondents know the term of transplantation. However, few more than a half of both groups of students declare donating their organs in the event of death. Less than 30% have signed the statement of consent. Conclusions: Students’ knowledge about organ transplantation is basic, and they are not aware of how the transplant’s qualification looks like. A studies’ specialization notably determines a level of the knowledge and the attitude of the respondents towards transplantation.

2

Issues of the Public Operation of Law on the Example of Organ Transplantation

84%

Żaba A.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2017

|

vol. 26

|

issue 2

EN

The idea of the public operation of law, generally including the thing, is coming to the need of the exit of the lawyer beyond the closed range of right norms and for noticing the law in the real life. These issues contain a lot of matters, including the wide circle of social and psychological phenomena. It results in the fact that the realization of the right is showing close ties with the axiology of the system of law and the process of internalizations, that is the widely understood problem of the approval of legal norms in the context of following them. Axiological approval, and consequently also and the attitude towards the specific legal answer is most often reflecting it whether contents of the legal norm are coinciding in the model of keeping with norms professed by the addressee, e.g. moral or religious. That reflection most often results in regarding the binding legal norm as the own standard of proceedings (the legal norm is becoming an internal imperative of the conduct of the specific individual). In view of above remarks it is possible to reach a conclusion that a public operation of law isn’t only a fact of the real influence of the law on citizens’ life (warning and applying the law), but also influences their emotions. The law then can be perceived as the entirety of the process of adapting individuals, as a result of which emotions always free themselves.The public operation of law is showing umbilical ties with arguable issues under the ethical and moral consideration. Issues of defining death seem to be such an example and of organ transplantation. It is worthwhile emphasizing that at least the generality of people is backing the idea of the transplant up, that support is not finding expression in acts. So it seems that legal solutions accepted in fact not always contribute to the change of professed moral norms. With effect above there are questions about the role of the public opinion in the process making law, that is for issues of the actual influence of the society on law – making activity of the legislator.

PL

Idea społecznego działania prawa, ogólnie rzecz ujmując, sięga do potrzeby wyjścia prawnika poza zamknięty krąg norm prawnych i dostrzeżenia prawa w życiu realnym. Problematyka ta obejmuje wiele zagadnień dotyczących szerokiego kręgu zjawisk społecznych i psychicznych. Skutkuje to faktem, iż realizacja prawa (zarówno jego przestrzeganie, jak i stosowanie) wykazuje silne związki z aksjologią systemu prawa oraz procesem internalizacji, a więc szeroko rozumianym problemem aprobaty norm prawnych w kontekście ich przestrzegania. Aprobata aksjologiczna, a co za tym idzie postawa wobec konkretnego rozwiązania prawnego, jest najczęściej odzwierciedleniem tego, czy treść normy prawnej pokrywa się w zakresie wzoru zachowania z wyznawanymi przez adresata normami, np. moralnymi czy religijnymi. Owo odzwierciedlenie najczęściej skutkuje uznaniem obowiązującej normy prawnej za „własny standard postępowania” (norma prawna staje się wówczas swego rodzaju wewnętrznym imperatywem postępowania konkretnej jednostki). Wobec powyższych uwag można dojść do wniosku, iż społeczne działanie prawa to nie tylko fakt realnego oddziaływania prawa na życie obywateli (przestrzeganie i stosowanie prawa), ale także oddziaływania na ich emocje. Prawo wówczas może być postrzegane jako całokształt procesu przystosowania jednostek, w wyniku którego zawsze wyzwalają się emocje.Społeczne działanie prawa wykazuje silne związki z zagadnieniami dyskusyjnymi pod względem etycznym i moralnym. Takim przykładem wydaje się być problematyka transplantacji narządów oraz definiowania śmierci. Warto zaznaczyć, że choć większość ludzi popiera ideę transplantacji, owo poparcie nie znajduje odzwierciedlenia w czynach. Wydaje się, że przyjęte w rzeczywistości rozwiązania prawne nie zawsze przyczyniają się do zmiany wyznawanych norm moralnych. Skutkiem tego są pytania o rolę opinii publicznej w procesie tworzenie prawa, czyli o kwestie faktycznego wpływu społeczeństwa na działalność prawotwórczą ustawodawcy.

3

Zgoda czy brak sprzeciwu. Wiedza na temat oświadczenia woli i obowiązujących przepisów prawnych w zakresie przeszczepiania narządów w Polsce

84%

Michalska W., Jandy W., Sadaj-Owczarek K.

Zeszyty Naukowe Collegium Witelona

|

2023

|

vol. 1

|

issue 46

11-25

EN

Organ transplantation is the only recognized treatment for end-stage organ failure. According to Poltransplant's data, an average of 15 patients die every day, waiting for a transplant. The concept of transplantation (from Latin transplantare – which means “to vaccinate”, “to transplant”) is understood as the procedure of transferring tissue cells or organs within one organism or between several living organisms. An organ donor can be a living person, then it is called ex vivo, or a deceased person, then it is called ex mortuo. Depending on the type of organ donor, the following types of transplants can be distinguished: transplant from a deceased donor and transplantation of the so-called family, i.e. from a living donor. In the case of a living donor, only one kidney or a fragment of the liver can be transplanted exclusively to a paediatric recipient. Pursuant to the Act of 1 July 2005 on the collection, storage and transplantation of cells, tissues and organs (chapter 3 entitled “Collecting cells, tissues or organs from living donors”), the collection of an organ from a living donor must be preceded by the necessary medical examinations to establish, whether the risk of the procedure does not exceed the expected limits acceptable for this type of procedure and will not significantly affect the health of the donor. In the case of retrieving organs from a deceased donor – upon the recognition of the patient as dead and upon the commission's confirmation of brain death – the main purpose of further care for the potential donor of organs is to ensure the proper functioning of the organs that may be the subject of transplantation, provided that the organs have been verified (authorized), that is, the deceased did not object to organ donation while alive. It is worth emphasizing that the process of adjudicating brain death is carried out in accordance with clear and transparent legal provisions, and the deceased person can be considered as a potential organ donor only after their death. Therefore, the procedure of ascertaining brain death cannot be associated with the removal of organs. Whether or not organs will be harvested after death depends on many factors, the first being the so-called authorization of the removal of organs, i.e. determining whether the deceased did not object to the removal of organs during their lifetime. Another factor that makes it impossible to harvest organs from the deceased are medical factors. Two kidneys, a heart, a pancreas, a liver, two lungs, an intestine, face and neck organs, tissues: corneas, fascia, valves, bones and vessels can be taken from one deceased organ donor.

PL

Transplantacja narządów jest jedyną uznaną metodą leczenia schyłkowej niewydolności narządów. Z danych Poltransplantu wynika, że codziennie średnio 15 chorych umiera, nie doczekawszy przeszczepu. Przez pojęcia transplantacja (od łac. transplantare – co oznacza „szczepić”, „przesadzać”) rozumie się zabieg przeniesienia komórek tkanek lub narządów w obrębie jednego organizmu lub między kilkoma organizmami żywymi. Dawcą narządu może zostać żywy człowiek, wówczas pobranie takie nazywamy – ex vivo, bądź osoba zmarła, wtedy nazywane jest pobraniem – ex mortuo. Ze względu na typ dawcy narządów wyróżnia się następujące rodzaje przeszczepów: przeszczep od dawcy zmarłego oraz przeszczep tzw. rodzinny, czyli od dawcy żywego. W przypadku dawcy żywego przeszczepić można wyłącznie jedną nerkę lub fragment wątroby, wtedy biorcą może być wyłącznie biorca pediatryczny. Zgodnie z Ustawą z dnia 1 lipca 2005 r. o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów (rozdział 3 zatytułowany „Pobieranie komórek, tkanek lub narządów od żywych dawców”) pobranie narządu od żywego dawcy musi zostać poprzedzone niezbędnymi badaniami lekarskimi ustalającymi, czy ryzyko zabiegu nie wykracza poza przewidywane granice dopuszczalne dla tego rodzaju zabiegów i nie wpłynie w istotny sposób stanu zdrowia dawcy. W przypadku pobrania narządów od dawcy zmarłego – z chwilą uznania chorego za zmarłego i z chwilą komisyjnego stwierdzenia śmierci mózgu – zasadniczym celem dalszej opieki nad potencjalnym dawcą narządów jest zapewnienie właściwej funkcji narządów mogących być przedmiotem transplantacji, pod warunkiem że zweryfikowano (dokonano autoryzacji pobrania narządów), czyli zmarły nie zgłosił sprzeciwu na pobranie narządów za życia. Warto podkreślić, że proces orzekania śmierci mózgu następuje wedle jasnych i transparentnych przepisów prawa, zaś zmarłego – jako potencjalnego dawcę narządów można rozpatrywać wyłącznie po jego śmierci. Procedura stwierdzenia śmierci mózgu nie może być kojarzona zatem z pobraniem narządów. To, czy do pobrania narządów dojdzie po śmierci, decyduje wiele czynników, a pierwszym jest doprowadzenie do tzw. autoryzacji pobrania narządów, czyli określenia, czy zmarły nie zastrzegł sobie za życia sprzeciwu na pobranie narządów. Kolejnym czynnikiem, który uniemożliwia pobranie narządów od zmarłego, są czynniki medyczne. Od jednego zmarłego dawcy narządów pobrać można dwie nerki, serce, trzustkę, wątrobę, dwa płuca, jelito, narządy twarzy i szyi, tkanki: rogówki, powięzie, zastawki, kości oraz naczynia.

4

Pobieranie narządów po zatrzymaniu krążenia. O nadrzędności neurologicznego kryterium śmierci nad krążeniowym – kwestie filozoficzne

67%

Nowak P.

Analiza i Egzystencja. Czasopismo Filozoficzne

|

2018

|

vol. 42

55-71

EN

This two-part article concerns with bioethical issues associated with organ donation after circulatory determination of death (DCDD). Part 2 is devoted to philosophical problems. I analyze three concepts of death, that identify the end of life with a) somatic disintegration of the organism, b) irreversible cessation of vital work of self-preservation and c) irreversible loss of patient’s moral status. By referring to these positions I argue that circulatory criterion of death is reliable only if cessation of circulation lasts long enough for brain death to occur. Taking this into account, it might be supposed that the 5 minutes period of observation of cessation of circulation is not enough for patient’s death to take place.

PL

Przedmiotem tego dwuczęściowego artykułu są zagadnienia bioetyczne związane z pobieraniem narządów po zatrzymaniu krążenia. Cześć druga poświęcona jest problemom filozoficznym. Analizuję tutaj trzy koncepcje śmierci, które utożsamiają koniec życia z (a) somatyczną dezintegracją organizmu, (b) nieodwracalną utratą zdolności do samozachowania oraz (c) nieodwracalną utratą statusu moralnego pacjenta. Odwołując się do tych trzech stanowisk, argumentuję, że krążeniowe kryterium śmierci jest wiarygodne tylko wtedy, jeśli zatrzymanie krążenia trwa na tyle długo, że prowadzi do śmierci mózgu. Wziąwszy to pod uwagę, można przypuszczać, że przyjęty obecnie 5 minutowy okres obserwacji zatrzymania krążenia nie wystarcza do tego, aby nastąpiła śmierć pacjenta.

5

Pobieranie narządów po zatrzymaniu krążenia. O nadrzędności neurologicznego kryterium śmierci nad krążeniowym – kwestie regulacyjne

67%

Nowak P.

Analiza i Egzystencja. Czasopismo Filozoficzne

|

2018

|

vol. 42

35-53

EN

This two-part article concerns with bioethical issues associated with organ donation after circulatory determination of death (DCDD). Part 1 is devoted to legal and regulatory matters. Here I prove that in Poland organ retrieval from donors of all categories, specified in the modified Maastricht classification, is permissible. Particularly I argue that in our country there already is a legal basis for development of program of organ retrieval from donors in whom circulatory arrest have occurred after foregoing of life sustaining treatment. I also examine whether from the point of view of the law such donors might be considered dead when organ retrieval takes place.

PL

Przedmiotem tego dwuczęściowego artykułu są zagadnienia bioetyczne związane z pobieraniem narządów po zatrzymaniu krążenia. Część pierwsza jest poświęcona problematyce prawno-regulacyjnej. Dowodzę tutaj, że w Polsce dopuszczalne jest pobieranie narządów od dawców wszystkich kategorii wyszczególnionych w tzw. zmodyfikowanej klasyfikacji z Maastricht. W szczególności argumentuję, że w naszym kraju już obecnie istnieją podstawy prawne do rozwijania programu pobierania narządów od osób, u których doszło do zatrzymania krążenia po rezygnacji z terapii podtrzymującej życie. Z perspektywy prawa rozważam także, czy tego rodzaju dawcy mogą być uznani za zmarłych w momencie dokonywania eksplantacji.

Refine search results

2 Analiza i Egzystencja. Czasopismo Filozoficzne

1 Puls Uczelni

1 Studia Iuridica Lublinensia

1 Zeszyty Naukowe Collegium Witelona

2 Nowak P.

1 Jandy W.

1 Michalska W.

1 Sadaj-Owczarek K.

1 Wojczyk A.

1 Żaba A.

1 2023

2 2018

1 2017

1 2013

Stan wiedzy studentów opolskich uczelni wyższych na temat transplantacji narządów

Issues of the Public Operation of Law on the Example of Organ Transplantation

Zgoda czy brak sprzeciwu. Wiedza na temat oświadczenia woli i obowiązujących przepisów prawnych w zakresie przeszczepiania narządów w Polsce

Pobieranie narządów po zatrzymaniu krążenia. O nadrzędności neurologicznego kryterium śmierci nad krążeniowym – kwestie filozoficzne

Pobieranie narządów po zatrzymaniu krążenia. O nadrzędności neurologicznego kryterium śmierci nad krążeniowym – kwestie regulacyjne