Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 6

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  treści cyfrowe
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
„Treści cyfrowe” to jeszcze jedno pojęcie wymagające dokładnej definicji, które nie zostało do końca ustalone. Pierwotnie definicja treści cyfrowych została zawarta we wniosku w sprawie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie niektórych aspektów umów dotyczących internetowej sprzedaży towarów i innej sprzedaży na odległość, zgodnie z którą „treści cyfrowe” oznaczają dane generowane i dostarczane w formie cyfrowej, niezależnie od tego czy jej właściwości zostały zdefiniowane przez konsumenta, a są to gry wizualne, dźwiękowe, fotograficzne lub pisemne, gry cyfrowe, oprogramowanie i treści cyfrowe umożliwiające personalizację istniejących urządzeń lub oprogramowania. Oczywiście pojęcie to może być definiowane na różne sposoby przez ustawodawcę krajowego. Na przykład polska ustawa z 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta określa „treści cyfrowe” jako nową kategorię „produktu – towaru”. Zgodnie z art. 2 ust. 5 ustawy „treści cyfrowe” są rozumiane jako dane wytwarzane i dostarczane w formie cyfrowej. Dotychczas prawo odnosiło się wyłącznie do odpowiedzialności za dostarczenie fizycznych produktów konsumentowi lub za świadczone usługi. Obecnie treści cyfrowe są kluczowym i ważnym elementem codziennych interakcji między użytkownikami sieci. Treści cyfrowe to dane, które przy użyciu odpowiedniego oprogramowania i urządzeń mogą zostać przetworzone na informacje, na przykład informacje przechowywane w plikach elektronicznych, takich jak eBooki, programy komputerowe, aplikacje na telefony komórkowe, pliki audio, filmy i obrazy. Rozpowszechnianie treści cyfrowych za pośrednictwem medialnych usług audiowizualnych ma z definicji charakter transgraniczny, co jest korzystne dla producentów, twórców i beneficjentów, a przede wszystkim konsumentów – odbiorców i użytkowników usługi. Digitalizacja i udostępnianie treści cyfrowych przyczynia się do globalnego wzrostu gospodarczego, dostępu do wiarygodnych źródeł informacji, a także zasobów uprzednio zaniedbywanych, w tym zasobów pozostających w domenie publicznej, a także nowych zasobów wytwarzanych na podstawie archiwaliów. Oczywiście treści cyfrowe wymagają ochrony i zabezpieczenia ich własności także w środowisku online. W dobie rozwoju nowoczesnych technologii szczególnie ważna staje się własność intelektualna – wyjątkowy rodzaj własności. Jej ochrona wiąże się z kluczowym aspektem rozwojowym, który dotyczy nie tylko cech samych chronionych dzieł w wielu różnych dziedzinach ludzkiej działalności, lecz także ściśle określonych lukratywnych i moralnych korzyści, do których właściciel treści cyfrowych jest uprawniony.
EN
The research paper focuses on the analysis of the legal situation of digital goods left in the virtual space by a deceased user of online services. As part of the above research, it was first necessary to try to define the concept of digital goods and make them legally qualified, as well as to consider the material and non-material value of these goods. Therefore, it was also necessary to indicate the most commonly used methods of dealing with the fate of digital goods left after the death of their original user, as well asconsiderations in the field of private international law in the aspect of the law applicable to contract and the law applicable to succession. The author also focuses on the legal solutions currently in force in the selected countries in the world, which then became the basis for the formulation of de lege ferenda postulates.
PL
Artykuł naukowy koncentruje się na odpowiedzi na pytanie, czy następcy prawni pierwotnego użytkownika dóbr cyfrowych mogą wejść po jego śmierci w stosunek prawny łączący go z dostawcami tych dóbr. W pierwszej kolejności należało podjąć próbę zdefiniowania pojęcia dóbr cyfrowych i dokonać ich odpowiedniej kwalifikacji prawnej, a także zastanowić się nad materialną oraz niematerialną wartością tych dóbr. Niezbędne było także wskazanie obecnie najpowszechniej stosowanych sposobów radzenia sobie z losem dóbr cyfrowych, które pozostawił w przestrzeni wirtualnej po swojej śmierci ich pierwotny użytkownik, a także poczynienie rozważań z zakresu jurysdykcji i prawa prywatnego międzynarodowego w aspekcie statutu umownego i prawa spadkowego. Ponadto w opracowaniu zostały wzięte pod uwagę, podnoszone w piśmiennictwie, kwestie dotyczące prywatności post mortem, ochrony danych osobowych i zapewnienia stosownej ochrony pozostawionym dobrom cyfrowym na gruncie prawa własności intelektualnej, które stanowią swego rodzaju przeszkody w dopuszczeniu do prostego następstwa prawnego dóbr cyfrowych post mortem. Jako podsumowanie pochylono się również nad obowiązującymi aktualnie w wybranych państwach na świecie rozwiązaniami prawnymi, które stały się następnie podbudową pod sformułowanie postulatów de lege ferenda.
PL
Dyrektywa 2019/770 w sprawie niektórych aspektów umów o dostarczanie treści cyfrowych i usług cyfrowych nie wpływa na prawo unijne i krajowe dotyczące praw autorskich i praw pokrewnych. Zakres zastosowania dyrektywy obejmuje jednak treści cyfrowe, które niemal zawsze podlegają ochronie prawno-autorskiej. W konsekwencji przewidziane w dyrektywie obowiązki przedsiębiorcy dostarczającego treści cyfrowe mają – w zależności od podmiotów uczestniczących w udostępnianiu treści cyfrowych – bezpośredni lub pośredni wpływ na sytuację prawną stron umów autorskich zawieranych w obrocie konsumenckim. W artykule podjęto próbę ustalenia czy i w jakich okolicznościach dyrektywa 2019/770 może znaleźć zastosowanie do umów licencyjnych, kto ponosi odpowiedzialność za zakres licencji oraz jakie zasadne oczekiwania konsumenta mogą wpływać na zakres zezwolenia licencyjnego w licencjach na oprogramowanie.
PL
Przedmiot przyjętej w dniu 20 maja 2019 r. dyrektywy 2019/770 stanowią prawa i obowiązki stron umów o dostarczanie treści lub usług cyfrowych. Ustawodawcy krajowi zobowiązani są do implementacji unijnego aktu do wewnętrznych porządków prawnych do 1 lipca 2021 r. Do dnia przedstawienia projektu dyrektywy, państwa członkowskie Unii Europejskiej nie osiągnęły jedno-litego rozwoju krajowego prawa zobowiązań w zakresie dostarczania treści lub usług cyfrowych. Zapewnienie realnej ochrony prawnej nabywców treści lub usług cyfrowych jest uzależnione od prawidłowej interpretacji przepisów dyrektywy 2019/770. Z tego względu niniejszy artykuł skupia się na analizie kluczowych zagadnień dyrektywy, tj. wymogów zgodności treści lub usług cyfrowych z umową oraz środków ochrony prawnej przysługujących konsumentom w przypadku wystąpienia wad w dostarczonych treściach lub usługach.
PL
Kwestia pozyskiwania dużych ilości danych i tworzenia dużych zbiorów danych cyfrowych, a następnie ich przetwarzania i analizowania (Big Data) na potrzeby generowania rozwiązań sztucznej inteligencji (AI) jest jednym z kluczowych wyzwań dla rozwoju gospodarczego, ale także dla zapewnienia bezpieczeństwa narodowego. Dane stały się zasobem, który będzie decydował o miejscu oraz pozycji geopolitycznej i geoekonomicznej państw XXI wieku.Zasady przechowywania i przetwarzania danych w ich rozproszonych bazach zmieniły się w ostatnich latach, a od czasu pojawienia się usług hostingowych w zakresie usług teleinformatycznych mówimy o nowym typie usług ASP (Applications Service Providers), które obejmują udostępnianie sieci teleinformatycznych w ramach aplikacji. Cloud Computing stanowi jedną z wersji usług ASP, która gwarantuje klientowi dostęp do dedykowanej aplikacji działającej na serwerze. Cloud Computing z kolei daje możliwość korzystaniaz zasobów wspólnej infrastruktury wielu użytkownikom jednocześnie. Zastosowanie modelu CC staje się coraz bardziej efektywne pod wieloma względami. Cloud Computing umożliwia korzystanie z trzech podstawowych usług: przechowywania danych w chmurze, tworzenia aplikacji w chmurze oraz przetwarzania w chmurze (chmura obliczeniowa). Hosting stron internetowych i poczta elektroniczna to nadal najczęściej wybierane usługi w ramach Cloud Computing. W artykule podjęto próbę wyjaśnienia reguł odpowiedzialności za treści przechowywane w chmurze obliczeniowej, przyjmując za kluczowe ustalenie zarówno cech podmiotów świadczących usługę, jak i charakter gromadzonych w niej treści.
EN
The issue of acquiring large amounts of data and creating large sets of digital data, and then processing and analyzing them (Big Data) for the needs of generating artificial intelligence (AI) solutions is one of the key challenges to the development of economy and national security. Data have become a resource that will determine the power and geopolitical and geoeconomic position of countries and regions in the 21st century.The layout of data storage and processing in distributed databases has changed in recent years. Since the appearance of hosting services in the range of ICT services, we are talking about a new type of ASP (Applications Service Providers) – provision of the ICT networks as part of an application). Cloud Computing is therefore one of the versions of the ASP services. The ASP guarantees the customer access to a dedicated application running on a server. Cloud Computing, on the other hand, gives the opportunity to use theresources of a shared infrastructure for many users simultaneously (Murphy n.d.). The use of the CC model is more effective in many aspects. Cloud Computing offers the opportunity to use three basic services: data storage in the cloud (cloud storage), applications in the cloud (cloud applications) and computing in the cloud (compute cloud). Website hosting and electronic mail are still the most frequently chosen services in Cloud Computing. The article attempts to explain the responsibility for content stored in the Cloud Computing.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.