Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: tren

Sort By:

Limit search:

Mała oliwka. Psalmiczny kontekst „Trenu V” Jana Kochanowskiego

100%

Ryczek W.

Pamiętnik Literacki

2024

vol. 115

issue 1

123-132

Przedmiotem artykułu jest interpretacja pierwszej części „Trenu V” Jana Kochanowskiego w kontekście Psalmu 128 („Beati omnes, qui timent Dominum”). Jak wiadomo, główne źródło początkowej części tego utworu stanowi porównanie epickie z Iliady (XVII, 53–58), w którym młody wojownik Euforbos został porównany do pięknie kwitnącego „pędu drzewa oliwnego”. Również „Psalm 128” podsuwa obraz synów rosnących jak „sadzonki oliwne wokół stołu” pobożnego męża. W interpretacji tego porównania homeryckiego Kochanowski zawsze podkreśla zaprzeczenie takich znaczeń związanych z drzewem oliwnym jak pokój, mądrość, sprawiedliwość, płodność, bogactwo czy młodość. Poeta uwydatnia znaczący brak błogosławieństwa zapowiedzianego bogobojnemu mężowi.

The subject of the paper is a detailed interpretation of the first part of Jan Kochanowski’s “Tren V” (“Lament V”) in the context of “Psalm 128” (“Beati omnes, qui timent Dominum”). As we know, the main source of the opening part of this poem is an epic simile from “Iliad” (XVII, 53–58), where a young warrior Euphorbos is compared to a “slip of an olive tree” as “it blossoms into beauty.” Similarly, “Psalm 128” proposes the picture of sons growing up like “the olive plants around the table” of a pious man. In Kochanowski’s rewriting of the Homeric simile the emphasis is always put on negation of the meanings attributed to the symbol of olive tree, such as peace, wisdom, justice, fertility, abundance, youth. The poet explores the significant absence of the promised blessing for a God-fearing man.

Łzami pisane. Strzęp całunu Andrzeja Mandaliana wobec czarnoleskiej poezji funeralnej.

85%

Pliszka M.

Transfer. Reception studies

2020

vol. 5

79-96

In the article are juxtaposing and interpreting two temporally distant poetry volumes: the Renaissance Treny by Jan Kochanowski and the Strzęp całunu of the con-temporary poet Andrzej Mandalian. Both collections are a poetic account of the traumatic inner experience, which is the loss of a loved one. In the comparative perspective, I consider first of all the topic of mourning, the motifs used by the two poets, the method of articulation of the topic, as well as genealogical issues. Both Kochanowski and Mandalian show the very essence of suffering and define reality through suffering in the poetic phrase. I am interested in the identity of both discourses, their common enunciation and the resulting universality and timeless expression of the experience of the “metaphysics of loss”.

In diesem Artikel stelle ich zwei zeitlich weit auseinanderliegende Gedichtbände nebeneinander und interpretiere sie: Jan Kochanowskis Treny (Threnodien) aus der Renais-sancezeit und Strzęp całunu (Ein Fetzen vom Leichentuch) des zeitgenössischen Dichters Andrzej Mandalian. Beide Sammlungen sind ein poetischer Bericht über die traumatische in-nere Erfahrung, die der Verlust eines geliebten Menschen darstellt. In einer vergleichenden Perspektive betrachte ich vor allem die Trauertopik, die verwendeten Motive, die Art und Weise, in der das Thema dargelegt wird, sowie genealogische Fragen. In ihrer poetischen Phrase zeigen sowohl Kochanowski als auch Mandalian das Wesen des Leidens auf und defi-nieren die Wirklichkeit durch Leiden. Ich interessiere mich für die Identität beider Diskurse, ihre gemeinsame Aussage und die daraus resultierende Universalität und Zeitlosigkeit des Erfahrungsausdrucks der „Metaphysik des Verlustes“.

W artykule zestawiono i zinterpretowano dwa odległe czasowo tomy poetyckie: renesansowe Treny Jana Kochanowskiego i tomik Strzęp całunu współczesnego poety An-drzeja Mandaliana. Oba zbiory są poetycką relacją z traumatycznego doświadczenia we-wnętrznego, którym jest strata bliskiej osoby. W perspektywie porównawczej rozważono przede wszystkim topikę żałoby, wykorzystane motywy, sposób artykulacji tematu, jak rów-nież zagadnienia genologiczne. I Kochanowski, i Mandalian w poetyckiej frazie pokazują samą istotę cierpienia, a także definiują rzeczywistość poprzez cierpienie. W centrum rozważań znajduje się również tożsamość obu dyskursów, ich wspólna dykcja oraz wynikająca z tego uniwersalność i ponadczasowość ekspresji przeżycia „metafizyki straty”.

Refine search results

1 Pamiętnik Literacki

1 Transfer. Reception studies

1 Pliszka M.

1 Ryczek W.

1 2024

1 2020

Search results

Mała oliwka. Psalmiczny kontekst „Trenu V” Jana Kochanowskiego

Łzami pisane. Strzęp całunu Andrzeja Mandaliana wobec czarnoleskiej poezji funeralnej.