Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: tu quoque

Sort By:

Limit search:

Logicznie poprawny argument tu quoque

100%

Sękowski P. M.

Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris

2019

vol. 44

issue 1

32-50

The argument tu quoque is widely called a logical fallacy. The aim of this study is to show, that this theorem is ill-considered. The text is focused on the analysis of various examples of tu quoque. This analysis leads to the conclusion that there are logically correct tu quoque. There are given some examples of such tu quoque. Main theorem of the article is that tu quoque is correct if it’s used as some kind of mental shortcut referring to other arguments.

Artykuł prezentuje wybrane wyniki opisane przeze mnie w rozprawie doktorskiej pt.: „Logiczna analiza struktury i prawomocności argumentu tu quoque”, napisanej pod kierunkiem prof. dr. hab. Andrzeja Indrzejczaka w Katedrze Logiki i Metodologii Nauk Uniwersytetu Łódzkiego i obronionej 20 lipca 2017 roku na Wydziale Filozoficzno-Historycznym UŁ. Przykłady i twierdzenia zawarte w tekście wybrałem spośród zebranych w pracy doktorskiej. Niektóre przeredagowałem, żeby uwypuklić najważniejsze w kontekście artykułu zjawiska.

Argument ad hominem, argument ad personam i atak osobisty – analiza porównawcza

81%

Pruś J.

Res Rhetorica

2023

vol. 10

issue 2

47-73

Many contemporary sources, from online critical thinking courses to logic textbooks by influential authors, seem to miss the important difference between three different concepts: ad hominem arguments, ad personam arguments, and ad personam (personal) attacks. The first of them, for many centuries called ad hominem or ex concessis, refers to what the interlocutor considers to be true or what he admitted in an earlier conversation. The second type appeals to some personal properties of a given person in order to undermine their position. The third, personal attacks, are eristic maneuvers aimed at discrediting or embarrassing the interlocutor. These three concepts warrant precise formulation, and their consistent use seems necessary both in the theory of argumentation and in public discourse. The paper presents argumentation schemes and evaluation criteria for both types of arguments, in accordance with the standards adopted in informal logic. The characteristics of personal attacks, their subtypes and defensive strategies have also been developed. The study is supported by examples from political debate.

Wiele współczesnych źródeł, od internetowych kursów krytycznego myślenia do podręczników do logiki uznanych autorów, zdaje się pomijać istotną różnicę między trzema różnymi pojęciami: argumentami ad hominem, argumentami ad personam i atakami ad personam (osobistymi). Pierwsze z nich, nazywane na przestrzeni wieków ad hominem lub ex concessis, odwołują się do tego, co rozmówca uznaje za prawdziwe lub co przyznał we wcześniejszej rozmowie. Drugie z nich odwołują się do jakichś osobistych własności danej osoby celem podważenia jej stanowiska. Z kolei trzecie, tj. ataki lub przytyki osobiste, to po prostu chwyty erystyczne polegające na zdezawuowaniu lub skompromitowaniu rozmówcy. Te trzy pojęcia zasługują na precyzyjne określenie i używanie zarówno w teorii argumentacji, jak i w dyskursie publicznym. W poniższej pracy dla obu rodzajów argumentów sformułowane zostały schematy argumentacyjne oraz kryteria oceny, zgodnie ze standardami przyjętymi w logice nieformalnej. Opracowana została także charakterystyka ataków osobistych, ich typy oraz strategie defensywne. Studium podparte jest przykładami z debaty politycznej.

Refine search results

1 Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris

1 Res Rhetorica

1 Pruś J.

1 Sękowski P. M.

1 2023

1 2019

Search results

Logicznie poprawny argument tu quoque

Argument ad hominem, argument ad personam i atak osobisty – analiza porównawcza