Search results

1

Europejski resolution fund

100%

Pawłowicz L.

Zarządzanie i Finanse

|

2013

|

vol. 4

|

issue 4

147-156

PL

Polska prędzej lub później będzie członkiem unii bankowej. Saldo strat i korzyści z tego tytułu zależy m.in. od partycypacji Polski w jej kosztach. Dlatego powinniśmy brać aktywny udział w europejskiej debacie na ten temat proponując zasady, które nie dyskryminowałby relatywnie bezpiecznych banków krajowych. Uzależnienie składek na resolution fund od ryzyka generowanego przez banki oraz wielkości ich aktywów jest ekonomicznie uzasadnione i leży w polskim interesie.

2

Działania stabilizacyjne w obszarze bankowym w Unii Europejskiej

80%

Alińska A., Wasiak K.

Zarządzanie i Finanse

|

2013

|

vol. 2

|

issue 1

7--17

PL

Kryzys, z którym od kilku lat mamy do czynienia na globalnym rynku finan-sowym, wymaga podjęcia coraz to bardziej radykalnych działań, które służyć mają przywróceniu długoterminowej i wieloaspektowej stabilności w sektorze bankowym. Skala obecnego kryzysu w obszarze działalności banków i jego skutki osiągnęły takie rozmiary, że działania stabilizacyjne powinny być reali-zowane zarówno na poziomie globalnym, kontynentalnym, jak i krajowym. W publikacji zaprezentowano przegląd najważniejszych działań stabilizacyjnych, jakie zostały podjęte w sektorze bankowym na terenie Unii Europejskiej w od-powiedzi na wyzwania i zagrożenia wynikające ze skutków obecnego kryzysu. Omówione zostały zagadnienia związane z tworzeniem i organizacją unii ban-kowej, nadzoru makroostrożnosciowego oraz kontrolowanej upadłości banków. Szczególna rola w tworzeniu nowej architektury z zakresu utrzymania stabilności finansowej w Europie przypada instytucjom sieci bezpieczeństwa finansowego w krajach członkowskich UE, jak i władzom unijnym.

3

Wpływ planowanych przez UE działań i regulacji na instytucje finansowe w Polsce

80%

Pelc P.

Cybersecurity and Law

|

2021

|

vol. 5

|

issue 1

31-42

PL

Komisja Europejska przyjęła 24 września 2020 r. pakiet dotyczący finansów cyfrowych, w skład którego wchodzi m.in. strategię oraz szereg projektów aktów normatywnych Unii Europejskiej. W zakresie cyberbezpieczeństwa największe znaczenie ma projekt rozporządzenia w sprawie operacyjnej odporności cyfrowej sektora finansowego (DORA). Ma to być element harmonizacji regulacji unijnych w tym zakresie uwzględniający także obawy związane z potencjalnym wpływem cyberataków na poszczególne instytucje finansowe mogących wpływać na zaufanie i płynność także innych instytucji finansowych w pozostałych krajach Unii Europejskiej. Dyskusji wymaga czy proponowane przez Komisję Europejską rozwiązania są rzeczywiście niezbędne zwłaszcza w odniesieniu do polskich instytucji finansowych, których działalność w dużym stopniu ma charakter lokalny a nie transgraniczny, zatem istnieje ryzyko, że poniosą koszty nowych rozwiązań, nie odnosząc korzyści związanych z ich ujednoliceniem na poziomie unijnym

4

Unia bankowa – sukces czy klęska jednolitego rynku usług finansowych

80%

Pawłowicz L.

Zarządzanie i Finanse

|

2013

|

vol. 2

|

issue 1

457-467

PL

Koncepcja unii bankowej stanowi część programu przyspieszonej integracji ekonomicznej i politycznej UE. Jest to projekt niedokończony, przygotowany w pośpiechu w obawie przed rozpadem strefy euro. Bardziej prawdopodobne jest, że spowoduje dezintegrację UE niż głębszą integrację. Kraje spoza strefy euro maja do wyboru albo pozostać poza głównym nurtem integracji albo uczestniczyć w ułomnym projekcie. Część z nich ze względu na uwarunkowania geopolityczne wybierze uczestnictwo w unii bankowej jako mniejsze zło.

5

Rola unii bankowej w procesie integracji europejskiej

71%

Graczyk A.

Finanse i Prawo Finansowe

|

2021

|

vol. 1

|

issue 29

19-40

EN

The main objective of this article is to assess the impact of the banking union on shaping the integration process on the European continent. This has been done by positioning the banking union as a stage leading to a full union of European countries. The basic research question of this study has been formulated as follows: is the banking union project an important element contributing to the full integration of EU banking systems, the implementation of which is necessary to protect the European Union from the effects of future banking crises? This issue was resolved on the basis of an analysis of the available literature and statistical data. The main conclusion of the research undertaken is that: the banking union is a necessary step towards further European integration and is a key element in the integration of European banking systems. However, even the full implementation of the banking union project will not completely eliminate the possibility of banking crises, but may reduce this risk to some extent and thus reduce the costs of potential crises.

PL

Głównym celem niniejszego artykułu jest ocena wpływu unii bankowej na kształtowanie procesu integracji na kontynencie europejskim. Zostało to dokonane poprzez umiejscowienie unii bankowej jako etapu prowadzącego do pełnej unii państw europejskich. Podstawowe pytanie badawcze niniejszego opracowania zostało sformułowane w następujący sposób: czy projekt unii bankowej jest istotnym elementem przyczyniającym się do pełnej integracji unijnych systemów bankowych, którego realizacja jest niezbędna w celu ochrony Unii Europejskiej przed skutkami przyszłych kryzysów bankowych? Kwestia ta została rozstrzygnięta na podstawie analizy dostępnej literatury oraz danych statystycznych. Podstawowy wniosek wynikający z podjętych badań brzmi następująco: unia bankowa stanowi niezbędny etap w kierunku dalszej integracji europejskiej i jest kluczowym elementem integracji europejskich systemów bankowych. Jednakże nawet pełne wdrożenie projektu unii bankowej całkowicie nie wyeliminuje możliwości wystąpienia kryzysów bankowych, lecz może w pewnym stopniu ograniczyć to ryzyko, a tym samym zredukować koszty potencjalnych kryzysów.

6

Quo Vadis Banking Union? Discussions over the Resolution of Banks

71%

Zielińska K. A.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica

|

2018

|

vol. 1

|

issue 333

PL

Przeniesienie prawa decyzji odnośnie likwidacji banku na poziom międzynarodowy od lat stanowi kość niezgody między państwami członkowskimi Unii Europejskiej. Celem artykułu jest przegląd przebiegu dyskusji na ten temat, przy jednoczesnej próbie oceny, czy osiągnięty konsensus umożliwia realizację celów wyznaczonych dla mechanizmu uporządkowanej likwidacji. Artykuł składa się z pięciu części. Pierwsza przedstawia ideę utworzenia jednolitego nadzoru nad sektorem bankowym oraz kluczowe znaczenie harmonizacji zasad w zakresie uporządkowanej likwidacji banków. Druga część opisuje proces negocjacji na drodze do osiągnięcia konsensusu w sprawie utworzenia Jednolitego Mechanizmu Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji. Następnie opisywany jest ostateczny kształt, jaki nadano temu mechanizmowi w 2014 roku. Czwarta część przedstawia prowadzony obecnie przegląd regulacji odnoszących się do restrukturyzacji i likwidacji banku. Ostatnia część artykułu podsumowuje jego treść, identyfikując równocześnie podstawowe problemy, które muszą zostać rozwiązane, by zapewnić wiarygodność drugiemu filarowi unii bankowej.

EN

Transferring the right to make the decision concerning a bank’s resolution onto the international level has long been the bone of contention between the European Union’s Member States. The aim of this article is to provide a review of the discussions on this topic, while attempting to evaluate whether the consensus reached allows the achievement of goals set for the resolution mechanism. The article is composed of five parts. The first part introduces the concept of single supervision over the banking sector and explains the importance of having harmonised resolution rules. The second part discusses the process of reaching a consensus towards the establishment of the Single Resolution Mechanism. That part is followed by a description of the final structure agreed for the mechanism back in 2014. The fourth part outlines the review procedure of the established regulations currently under way. The final part of the article summarises the contents and attempts to identify the core issues that still need to be resolved in order to guarantee reliability of the second pillar of the banking union.

7

Czy i jakie działania nadzorców są w stanie zagwarantować większą stabilność w sektorze bankowym po ostatnim kryzysie finansowym?

70%

Hryckiewicz-Gontarczyk A., Pawłowska M.

Management and Business Administration. Central Europe

|

2014

|

vol. 22

|

issue 3

85-101

PL

Cel: Celem artykułu jest próba odpowiedzi na pytania (1) jak zreformować sektor bankowy, aby regulacje były skuteczne, oraz (2) jakie mechanizmy dyscyplinują zachowania banków i jak te zachowania zależą od środowiska instytucjonalnego. Metodologia: Aby osiągnąć postawione cele, w artykule wykorzystano analizę probitową na danych panelowych obejmujących lata: 1995–2006 dla całego okresu oraz dla lat: 1999–2004 i 2004–2006, dla ponad 350 banków z krajów OECD. Wnioski: Wyniki badania jednoznacznie opowiadają się za regulacjami bankowymi, nie zaś za pozostawieniem nadzoru sektora bankowego dyscyplinie rynkowej. Wyniki badania dowodzą, że zachowanie banków w dużej mierze zależy od środowiska instytucjonalnego. Dlatego podajemy w wątpliwość, czy obecnie proponowane reformy regulacyjne, które mają jednorodny charakter, będą efektywne w dyscyplinowaniu banków. Praktyczne implikacje: Opracowanie jest nowatorskie i stanowi wkład do dyskusji dotyczącej skutecznych reform sektora bankowego, w celu uniknięcia kolejnego kryzysu w przyszłości. Jedni uważają, że regulacje sektora bankowego nie powinny być daleko idące, inni – iż regulacje są potrzebne, co pokazał kryzys finansowy w latach 2007–2011. Oryginalność: Wyniki badań ilościowych na szerokiej próbie badawczej zastosowane do aspektów regulacyjnych.

8

Stanowisko Niemiec w procesie dalszego przewodzenia w Unii Europejskiej

70%

Sporek T.

Horyzonty Polityki

|

2017

|

vol. 8

|

issue 23

183-204

PL

Niemcy są zaliczane do najważniejszych i bardzo ciekawych gospodarek współczesnego świata. Głównym “motorem” niemieckiej gospodarki był i pozostanie eksport wspólnie z wydatkami konsumpcyjnymi. W tym zakresie bezsprzecznym atutem pozostają działania na rzecz ciągłego wzrostu innowacyjności i wdrażania coraz to nowych rozwiązań technologicznych, z czego od lat słyną niemieckie przedsiębiorstwa i oferowane przez nie produkty. Ze względu na coraz częściej poruszane na arenie międzynarodowej tematy ekologii i dbania o środowisko naturalne, w przyszłości znaczenia dla zagranicznych importerów przy wyborze towaru nabierać będą kwestie prowadzenia produkcji w sposób zrównoważony i w zgodzie z przyrodą, na co, zdaniem badaczy, niemieccy przedsiębiorcy również powinni zwrócić szczególna uwagę. Jeżeli natomiast chodzi o rolę, jaka Niemcy miałyby odegrać w dalszym procesie integracyjnym to opinie na ten temat są podzielone. Chociaż panuje przekonanie, że kraj ten jest bezsprzecznym i jedynym odpowiednim kandydatem do objęcia ewentualnego formalnego przewodnictwa w Unii Europejskiej, to równocześnie można spotkać się z zarzutami pod adresem władz niemieckich i prowadzonej przez nie polityki, jako niekorzystnej w odniesieniu do szeroko rozumianego dobra wspólnoty.

9

Czy polska droga do euro może prowadzić przez unię bankową?

61%

Zombirt J.

Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula

|

2018

|

issue 62(5) Ekonomia XVI

202-215

PL

Przedmiotem artykułu jest wskazanie na to, że chociaż jesteśmy państwem członkowskim Unii Europejskiej, nie do końca włączamy się w nurt postępu integracji gospodarczej. Chociaż nadal otwarte jest pytanie o wejście Polski do strefy euro, pomijane lub lekceważone są inicjatywy integracyjne obejmujące całą UE. Hipotezą badawczą jest więc: Polska, przez swoje w wielu kwestiach obojętne stanowisko w różnych obszarach integracji, traci szanse na korzyści z integracji, a wraz z tym tracą polskie gospodarstwa domowe i przedsiębiorstwa i to mimo wielu oddolnych inicjatyw na szczeblu samorządowym czy działań lobbystycznych. Widoczne jest to np. w polskim sektorze bankowym, który mimo wielkiego skoku jakościowego, jaki się w nim dokonał, ma problemy z wyjściem do Europy.

EN

The subject matter of the article is to show that though Poland is a member state of the European Union, it does not fully join the stream of progress of economic integration. Albeit there still remain open the question of Poland’s accession to the euro area, there are omitted or neglected the integration initiatives comprising the whole EU. Therefore, the research hypothesis is as follows: Poland, due to its, on many issues, indifferent stance in various areas of integration, wastes the opportunities for benefits of integration; together with it, at waste are Polish households and enterprises, and it is so despite many grassroots initiatives at the self-governmental level or lobbying actions. This can be seen, for example, in the Polish banking sector which, despite the great qualitative jump made in it, has problems with entering Europe.

10

Droga do unii bankowej – reformy systemu regulacji sektora bankowego

61%

Zieińska K., Uniwersytet Łódzki K. M. S. G.

Ekonomia Międzynarodowa

|

2013

|

vol. 004

EN

The reform of financial supervision is seen as the key step to make the Eurozone and – in the broader sense – European Union less vulnerable to financial and economic crises. Many economists point, that the ultimate objective of such endeavours should be the establishment of the banking union. The article presents an analysis of that concept. In particular reforms aiming at stabilization of the liquidity of the banking sector have been scrutinized.

11

Reforma nadzoru sektora bankowego Unii Europejskiej – unia bankowa

57%

Zielińska K.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica

|

2015

|

vol. 5

|

issue 316

EN

The article describes the concept of creating a banking union. It analyses the structure of each of its pillars as well as their evolution during the negotiations amongst Member States. The author also describes the attitude of Poland towards the project of a banking union.

PL

Celem artykułu jest analiza ewolucji koncepcji unii bankowej od momentu jej powstania do czasu przedstawienia ostatecznej formy jej wprowadzenia w życie, tj. do sierpnia 2014 r. W poszczególnych punktach omówione zostały trzy filary unii bankowej, a także poruszono kwestię Polski i jej stanowiska wobec nowego systemu nadzoru.

12

Unia bankowa – szanse czy ograniczenia dla sektora finansowego

51%

Binda J.

Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Finansów i Prawa w Bielsku-Białej

|

2014

|

issue 4

7-21

PL

Publiczna debata na temat efektowności funkcjonowania modeli nadzoru nad rynkiem finansowym w okresie ogólnoświatowego kryzysu 2007-2011 znalazła swój finał w reformach prowadzących do utworzenia unii bankowej. Wśród powtarzających się zarzutów adresowanych do instytucji nadzoru finansowego były m.in. ich spóźnione reakcje na pojawiające się symptomy zagrożenia oraz mało stanowcze i skuteczne działania przeciwdziałające rozprzestrzenianiu się skutków kryzysu. Celem artykułu jest próba przedstawienia stanu prac UE w zakresie ochrony systemu bankowego oraz korzyści płynących z tych zmian zarówno dla państw strefy euro, jak i pozostałych członków UE, jak np. Polska. Opracowanie powstało w oparciu o przegląd dostępnej literatury oraz badania własne w ww. zakresie. Wnioski z artykułu wskazują m.in. na konieczność dokonania reform modelu nadzoru finansowego oraz na poprawę atrakcyjności promowanego rozwiązania, szczególnie dla państw nie będących członkiem strefy euro.

EN

Public debate on the effectiveness of the models of financial market supervision during the 2007-2011 global crisis found its final reforms leading to the creation of a banking union. Among the recurring accusations addressed to the financial supervisory institutions were, for example, their delayed reaction to the first signs of danger and not firm and ineffective measures undertaken to combat the crisis. The purpose of this paper is an attempt to present the actions taken by the EU to protect the banking system and the benefits of these changes for both the Euro area countries and other EU members, such as Poland. This paper is based on a review of available literature and own research. The conclusions of the paper indicate, inter alia, the need to reform the system of financial supervision, the need to improve attractiveness of the proposed solution - especially for countries that are not members of the Eurozone.

13

Unia bankowa oraz jej wpływ na nadzór finansowy w Polsce

51%

Kursa K.

Pieniądze i Więź

|

2016

|

vol. 19

|

issue 2(71)

79-86

PL

W Unii Europejskiej w szybkim tempie następuje rozwój nadzoru pod postacią wspólnej unii bankowej dla strefy euro. Jest to innowacyjny, skomplikowany i daleko idący projekt reformy mającej na celu zmiany instytucjonalne i regulacyjne. Koncepcja unii bankowej była odpowiedzią na zachowanie banków w okresie globalnego kryzysu finansowego i wedle jej docelowych założeń ma zwiększyć poziom stabilności finansowej w Unii Europejskiej. Celem badań jest określenie pozytywnych i negatywnych wpływów na nadzór finansowy w Polsce przy funkcjonowaniu unii bankowej. Rozważając sens tworzenia unii bankowej, należy także przywołać hipotezę, iż według ekonomistów i politologów jest ona koniecznym uzupełnieniem Unii Gospodarczej i Walutowej. Dodatkowo, istnieje także eskalująca opinia, iż nadzór w postaci unii bankowej wpłynie znacząco na przezwyciężenie kryzysu zadłużenia Unii Europejskiej, o czym świadczy ujednolicenie mechanizmów zapobiegawczych, jak i sankcyjnych wobec instytucji wysokiego ryzyka. Projekt unii bankowej jest bardzo intensywnie dyskutowany, zarówno w krajach strefy euro jak i poza nią. Należy zaznaczyć, iż pomimo, że unia bankowa jest obligatoryjna tylko dla krajów strefy euro, to także w Polsce prowadzona jest dyskusja pomiędzy zwolennikami i przeciwnikami scentralizowanego nadzoru europejskiego. Nie należy również zapominać, iż w porównaniu z krajami strefy euro, polski system finansowy bardzo dobrze przetrwał okres globalnego kryzysu. Artykuł poświęcony przedmiotowej dyskusji jest w pełni uzasadniony, ponieważ powstanie unii bankowej nie jest obojętne dla polskich banków, których znaczący udział faktycznie znajduje się w krajach strefy euro.

EN

In the European Union there is a rapid development of supervision in the form of a common Banking Union for the euro area. It is an innovative, complex and far-reaching reform project aimed at institutional and regulatory changes. The concept of a Banking Union was a response to the behavior of banks during the global financial crisis, and according to its target objectives, it is to increase the level of financial stability in the European Union. The aim of the study is to determine the positive and negative impacts on financial supervision in Poland with the functioning of the Banking Union. Considering the point of creating Banking Union, one should also recall the hypothesis that, according to economists and political scientists, it is a necessary complement to Economic and Monetary Union. In addition, there is also escalating opinion that supervision in the form of Banking Union will significantly overcome the debt crisis in the European Union as evidenced by standardizing prevention mechanisms, as well as sanction mechanisms against high-risk institutions. The project Banking Union is very intensely discussed both in the euro zone and beyond. It should be noticed, that although Banking Union is obligatory only for the euro area countries, also in Poland, there is a discussion between supporters and opponents of a centralized European supervision. It should also be mentioned that, in comparison with the countries of the euro zone, Polish financial system survived the period of global crisis very well. Article devoted to the subject of discussion is fully justified, because the creation of a Banking Union is not indifferent to Polish banks, whose considerable share is located in the euro area countries.

14

A Resolution in the Spanish Banking Sector: The Case of Banco Popular Español

51%

Kozińska M.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie

|

2018

|

issue 6(978)

61-80

EN

The restructuring of Banco Popular Español (BPE) through its takeover by Banco Santander provided a valuable example of the first resolution framework application, which allowed for the assessment of its effectiveness. However, similar crisis tools were also utilised in the Spanish banking sector in 2008–2013. Their analysis may provide a valuable contribution to the issue of selecting the most appropriate resolution tools for banks, which can be utilised by Spain and other EU countries when further restructuring their respective banking sectors or managing crises. The aim of this article is to evaluate the effectiveness of the BPE resolution. Additionally, other examples of the application of the “sale of business” tool from the Spanish banking crisis of 2008–2013 were assessed. The conclusions were then used to assess the possible application of similar tools at other banks in Spain and other European countries.

PL

Restrukturyzacja Banco Popular Español (BPE) poprzez jego przejęcie przez Banco Santander stanowiła przykład pierwszego zastosowania systemu resolution, pozwalający na ocenę jego efektywności. Należy jednak zaznaczyć, że podobne narzędzia kryzysowe były stosowane w hiszpańskim sektorze bankowym także w latach 2008–2013. Ich analiza może być pomocna przy dokonywaniu wyboru najbardziej odpowiednich narzędzi restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji banków, które Hiszpania oraz inne kraje Unii Europejskiej mogą wykorzystać w przypadku dalszej restrukturyzacji sektora bankowego lub w przypadku kryzysu bankowego. Celem artykułu jest ocena skuteczności resolution BPE. Dokonano także oceny innych przykładów zastosowania narzędzi zbycia działalności bankowej podczas kryzysu bankowego w Hiszpanii w latach 2008–2013. Wnioski zostały wykorzystane do oceny możliwości zastosowania podobnych narzędzi w odniesieniu do innych banków w Hiszpanii i pozostałych krajach Unii Europejskiej.

15

Europejski System Gwarantowania Depozytów: trzeci brakujący filar do dokończenia Unii Bankowej

51%

Jurkowska-Zeidler A.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio H – Oeconomia

|

2016

|

vol. 50

|

issue 4

EN

The recent global financial crisis revealed the weaknesses in the overall architecture of the single currency and Economic and Monetary Union. The creation of the European Banking Union is clearly the most significant step towards financial integration in Europe since the creation of the Monetary Union. Eurozone Member States have agreed to transfer responsibilities and powers to the supranational level at an unprecedented scale. At the European Union level has been established a Single Supervisory Mechanism with a Single Supervisor and a Single Resolution Mechanism with Single Resolution Fund for resolving failing financial institutions in the eurozone. As a final step to a fully-fledged Banking Union, in November 2015, the European Commission has proposed a European Deposit Insurance Scheme (EDIS) – the missing pillar of the Banking Union – which would provide a stronger and more uniform degree of insurance cover for all retail depositors in the Banking Union to boost citizens’ confidence in the banking sector. It is widely agreed that for a true Banking Union to be realised, the eurozone needs a single deposit guarantee scheme, in addition to the existing single supervisor mechanism and the single resolution fund. After having transferred supervision and resolution to the European level, this is the next logical step. In this article the author presents the changes in deposit guarantee schemes after the financial crisis and legal framework of EDIS as an essential complement to the European Banking Union construction.

PL

Niedawny globalny kryzys finansowy ujawnił słabości w istniejącej architekturze instytucjonalnej wspólnej waluty oraz w Unii Gospodarczej i Walutowej. Utworzenie Europejskiej Unii Bankowej jest najbardziej znaczącym krokiem w kierunku integracji finansowej w Europie od czasu utworzenia Unii Walutowej. Państwa członkowskie strefy euro zgodziły się na przeniesienie odpowiedzialności i kompetencji na szczebel ponadnarodowy na niespotykaną dotąd skalę. Na poziomie Unii Europejskiej ustanowiono jednolity mechanizm nadzorczy oraz jednolity mechanizm restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji banków z jednolitym funduszem dla rozwiązywania problemów upadających instytucji finansowych w strefie euro. Jako ostatni krok do zakończenia budowy unii bankowej w listopadzie 2015 r. Komisja Europejska zaproponowała utworzenie Europejskiego Systemu Gwarantowania Depozytów (EDIS) – brakującego filara unii bankowej – który ma zapewnić bardziej jednolity poziom ochrony dla wszystkich deponentów w unii bankowej, aby wzmocnić zaufanie do sektora bankowego. Powszechnie uważa się, że dla pełnej realizacji unii bankowej niezbędne jest ustanowienie jednolitego systemu gwarantowania depozytów, w uzupełnieniu do istniejącego jednolitego mechanizmu nadzorczego i jednolitego funduszu restrukturyzacji oraz uporządkowanej likwidacji banków. Po przeniesieniu nadzoru i resolution na poziom europejski, jest to kolejny logiczny krok. W publikacji autorka przedstawia zmiany w systemach gwarantowania depozytów na skutek kryzysu finansowego oraz ramy prawne EDIS jako niezbędne dopełnienie konstrukcji Europejskiej Unii Bankowej.

16

Pokryzysowy system rządzenia w Unii Europejskiej

51%

Kabat-Rudnicka D.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie

|

2017

|

issue 1(961)

103-116

PL

Celem artykułu jest analiza pokryzysowego systemu rządzenia w Unii Europejskiej, która pozwoli udzielić odpowiedzi na pytania, jak kształtuje się pokryzysowy system rządzenia oraz jaki jest kierunek prowadzonych działań; innymi słowy, czy mamy do czynienia z budowaniem unii gospodarczej, unii finansowej, unii fiskalnej, czy może również zrębów unii politycznej. W opracowaniu zastosowano analityczno-deskryptywną i systemową metodą badawczą. Z przeprowadzonej analizy wynika, że istotnie mamy do czynienia z kształtowaniem się nowego modelu rządzenia, co więcej, wzmocniony został wymiar gospodarczy Unii, natomiast wymiar polityczny pozostaje zasadniczo bez zmian.

EN

The article provides an analysis of the European Union’s post-crisis governance in order to answer the following questions: how is that governance shaped and what is the direction of the measures taken. In other words, are we dealing with the creation of an economic union, a financial union, a fiscal union, or perhaps establishing the foundations for a political union? Analytical, descriptive and systemic research methods were applied in this study, and allow the conclusion to be drawn that we are indeed witnessing a new model of governance taking form. However, while the Union’s economic dimension has been strengthened, its political dimension remains substantially unchanged.

17

Proces konstytuowania Unii Bankowej. Geneza, podstawy prawne, cele i zasady działania

51%

Węc J. J.

Rocznik Integracji Europejskiej

|

2014

|

issue 8

33-47

EN

The paper presents the origins, legislative process, legal foundations, objectives and operating principles of the Banking Union as a new organisational structure of Economic and Monetary Union. The paper also discusses new powers vested by virtue of the political reform to supranational and intergovernmental institutions of the European Union (the European Central Bank, the European Parliament, the European Commission, the Court of Auditors and the Council of the European Union) as well as to the national parliaments of euro zone countries. The establishment of Banking Union, which will become fully operational on 1 January, 2016, raises numerous justifiable concerns. The main one is that the resources at its disposal will be too limited when a new financial crunch breaks out in the euro zone. This concern is somewhat weakened by the fact that the outlay on the restructurisation of banks will mainly be borne by their shareholders and creditors, followed by the holders of deposits in excess of EUR 100,000 and only eventually by the single resolution mechanism (SRM). Another concern is raised by the solutions adopted for Banking Union, which give significant influence on its operation primarily to Germany, and also to France. Germany succeeded in conditioning the process of restructuring euro area banks on numerous safeguards that strengthen Germany’s position in the decision-making process (e.g. in the Single Resolution Board) but also make the operation of Banking Union more complicated. Since Germany is going to have the greatest share in the SRM, it will also have a decisive say in all the most important bankruptcy processes, thereby influencing the direction of reforms in countries suffering from a financial crisis. One can venture to say that Germany has benefited economically and politically from the debt crisis of the euro zone and its reform. Germany has emerged from the crisis practically unscathed, and to a large extent imposed its own approach to the reform in the euro zone. Germany has emerged as the only European Union leader, at least for now.

PL

W artykule zaprezentowane zostały geneza, proces legislacyjny, podstawy prawne, cele i zasady działania Unii Bankowej jako nowej struktury organizacyjnej Unii Gospodarczej i Walutowej. Omówione zostały również wynikające z reformy ustrojowej nowe uprawnienia instytucji ponadnarodowych i międzyrządowych Unii Europejskiej (Europejskiego Banku Centralnego, Parlamentu Europejskiego, Komisji Europejskiej, Trybunału Obrachunkowego i Rady Unii Europejskiej), a także parlamentów narodowych w strefie euro. Ustanowienie Unii Bankowej, która uzyska pełną zdolność do działania od 1 stycznia 2016 r., rodzi już dzisiaj wiele uzasadnionych wątpliwości. Najważniejszą z nich jest obawa, że pula środków finansowych, jakimi będzie ona dysponować, będzie zbyt mała w razie wybuchu nowego kryzysu finansowego w strefie euro. Argumenty te w pewnym stopniu osłabia fakt, że wydatki na restrukturyzację banków będą pochodziły głównie od ich akcjonariuszy i wierzycieli, następnie od posiadaczy depozytów powyżej 100 tys. euro, a dopiero w ostatniej kolejności od Jednolitego Funduszu Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji. Kolejną wątpliwość budzą ustrojowe rozwiązania przyjęte dla Unii Bankowej, ponieważ zapewniają one zwłaszcza Niemcom, ale także Francji, znaczący wpływ na jej funkcjonowanie. Niemcom udało się obwarować proces restrukturyzacji banków państw strefy euro licznymi zabezpieczeniami, które wzmacniają ich pozycję w procesie podejmowania decyzji (np. w Jednolitej Radzie ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji), ale także komplikują funkcjonowanie Unii Bankowej. Ponieważ Niemcy będą miały największy udział w Funduszu Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji, będą też mieć decydujący głos we wszystkich najważniejszych procesach upadłościowych, a w ślad za tym będą mogły wpływać na kierunek reform w państwach ogarniętych kryzysem finansowym. Można wręcz zaryzykować tezę, że Niemcy zyskały ekonomicznie i politycznie na przebiegu kryzysu zadłużeniowego strefy euro oraz na reformie ustrojowej strefy euro. Z kryzysu wyszły w zasadzie bez szwanku, a następnie w dużej mierze narzuciły sposób przeprowadzenia reformy ustrojowej strefy euro. Co najmniej doraźnie Niemcy wyrosły na jedynego obecnie lidera Unii Europejskiej.

18

Antykryzysowe reformy w Europejskiej Unii Gospodarczej i Walutowej

51%

Rymarczyk J.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

|

2017

|

issue 498

297-305

XX

Autor analizuje i ocenia wprowadzone zmiany systemu instytucjonalnego Europejskiej Unii Gospodarczej i Walutowej pod kątem ich skuteczności w przeciwdziałaniu kryzysom. Analizowane są takie zagadnienia, jak: zaostrzenie reguł dotyczących deficytów budżetowych, co znalazło odzwierciedlenie w przyjęciu tzw. sześciopaku i dwupaku oraz paktu fiskalnego, utworzenie funduszy pomocowych w formie Europejskiego Mechanizmu Stabilizacji Finansowej; Europejskiego Instrumentu Stabilności Finansowej i Europejskiego Mechanizmu Stabilności (ESM), co było wyrazem zrelatywizowania interpretacji zasady no bailout (art. 125 TFUE), wprowadzenie instrumentu Bezpośrednie transakcje monetarne, który zakłada skup przez EBC obligacji zadłużonych krajów członkowskich, utworzenie unii bankowej, inicjatywę utworzenia unii rynku kapitałowego i postulat wspólnego gwarantowania kredytów. W końcowej części artykułu autor wskazuje na konieczność kontynuowania przedsięwzięć reformatorskich w strefie euro.

19

Mechanizmy przeciwdziałania kryzysowi zadłużenia w strefie euro

51%

Gasz M.

Nierówności społeczne a wzrost gospodarczy

|

2013

|

issue 30

62-70

PL

Podejmowane przez rządy państw dotkniętych kryzysem finansowym i gospodarczym działa-nia nie przyniosły oczekiwanych efektów. Polityka oszczędności i cięcia wydatków towarzyszące programom oddłużeniowym stały w sprzeczności z celem, jakim była znacząca poprawa koniunk-tury na rynkach krajowych i opóźniają moment wyjścia z kryzysu. W związku z niezadowalającymi efektami dotychczasowych działań naprawczych i perspektywą rozpadu strefy euro coraz większego znaczenia nabiera potrzeba wypracowania nowych ram prawnych i instytucjonalnych, które zagwa-rantowałyby trwałość struktury, jaką jest wspólny obszar walutowy. W warunkach rosnącego znacze-nia gospodarek wschodzących, malejącej liczebności obywateli UE oraz jej słabnącej siły ekonomicz-nej istnienie unii walutowej ma fundamentalne znaczenie dla utrzymania międzynarodowej pozycji oraz politycznych wpływów UE. Do istotnych celów polityki gospodarczej państw strefy euro należeć powinno podjęcie działań wspierających wzrost gospodarczy, podjęcie niezbędnych reform struktu-ralnych, przywrócenie równowagi fiskalnej oraz uniezależnienie się od kapitału pożyczkowego.

EN

Taken by the governments of the countries affected by the financial and economic crisis have not brought the expected results. Savings policy and accompanying spending cuts to programs oddłużeniowym stood in contradiction to the purpose, which was a significant improvement in the situation on the domestic market and delay the moment of crisis. In view of the unsatisfactory effects of previous corrective actions, and the prospect of disintegration of the euro zone is becom-ing increasingly important need to develop a new legal and institutional framework to guarantee the stability of the structure, which is the common currency area. Under the conditions of the growing importance of emerging economies, decreasing the number of EU citizens and the exist-ence of declining economic power of the monetary union is fundamental for the maintenance of international standing and influence EU policy. An important objective of the economic policy of the euro area should include taking measures to promote economic growth, to take the necessary structural reforms to restore fiscal balance and independence from loan capital.

20

European Deposit Insurance Scheme(s) – Consequences for the EU’s Financial Stability

51%

Zielińska-Lont K.

Comparative Economic Research. Central and Eastern Europe

|

2021

|

vol. 24

|

issue 4

123-136

PL

Celem artykułu jest ocena potencjalnego wpływu braku harmonizacji krajowych systemów gwarantowania depozytów na stabilność finansową Unii Europejskiej. Zaprezentowany został przebieg dyskusji na temat ustanowienia Jednolitego Mechanizmu Gwarantowania Depozytów, przyczyny porażki tego projektu oraz rozwiązania zastępczego jakim była harmonizacja krajowych depozytów w ramach Dyrektywy w sprawie systemów gwarantowania depozytów. Ograniczony stopień harmonizacji osiągalny w ramach Dyrektywy w sprawie systemów gwarantowania depozytów jest dyskutowany w kontekście opinii przedstawionych przez Europejski Urząd Nadzoru Bankowego, które wskazują na potencjalne obszary wymagające usprawnień. Różnice w krajowej transpozycji dyrektywy zostały przeanalizowane pod kątem potencjalnych konsekwencji dla stabilności finansowej zwłaszcza sektora bankowego. Poza szczegółowym przeglądem literatury traktującej o stabilności finansowej i systemach gwarantowania depozytów, prześledzone zostały również dane finansowe charakteryzujące największe krajowe systemy gwarantowania depozytów w strefie euro, zwłaszcza w kontekście osiągania docelowego poziomu dostępnych środków finansowych. Wyniki analizy wskazują, iż większość krajowych systemów jest wciąż daleko od celu zgromadzenia 0,8% gwarantowanych środków w postaci dostępnych środków finansowych. Wskazują również, że niektóre z potencjalnie pożądanych z perspektywy stabilności finansowej zmian w zapisach dyrektywy mogą jeszcze bardziej oddalić krajowe systemy od osiągnięcia tego celu w 2024 roku. Autorka wskazuje, że z perspektywy stabilności finansowej Unia Europejska powinna skupić się na ustanowieniu Jednolitego Systemu Gwarantowania Depozytów, który stanowiłby uzupełnienie projektu ustanawiania unii bankowej. Wyniki dostarczają cennych informacji dla toczącej się obecnie dyskusji na temat konieczności dalszej integracji krajowych systemów gwarantowania depozytów w Unii Europejskiej.

EN

The aim of this paper is to evaluate the potential consequences that the shortcomings in harmonising the national deposit guarantee schemes may have on the financial stability of the European Union. The relevance of this subject is underlined both by the European Commission’s intention to revive the European Deposit Insurance Scheme project in 2021 and the recent signals from Germany that they are willing to support the initiative. The paper presents a review of the discussions on establishing a European Deposit Insurance Scheme, the reasons for the project’s failure and the consensus solution that took the form of the Deposit Guarantee Scheme Directive (DGSD). The limited scope of deposit guarantee scheme harmonisation under this directive is discussed in the context of the related EBA opinions pointing to different areas of potential improvements. Differences in national implementation are also reviewed in terms of their potential impact on financial stability. Apart from a careful literature review, statistical analysis of the available financial information characterizing the largest national deposit schemes of the euro is performed to quantify their progress towards the target level of the available financial means. The results prove that most national schemes are still far from reaching the 0.8% target level of readily available funds and that potentially desirable amendments to the DGSD may drag them even further away from reaching that target by 2024. The author concludes that from the perspective of financial stability, the EU should focus on establishing a single scheme at an international level that would complete the project of establishing a banking union. The results contribute to the ongoing discussion on the need to further integrate the national deposit guarantee schemes inside the EU.

Refine search results

Europejski resolution fund

Działania stabilizacyjne w obszarze bankowym w Unii Europejskiej

Wpływ planowanych przez UE działań i regulacji na instytucje finansowe w Polsce

Unia bankowa – sukces czy klęska jednolitego rynku usług finansowych

Rola unii bankowej w procesie integracji europejskiej

Quo Vadis Banking Union? Discussions over the Resolution of Banks

Czy i jakie działania nadzorców są w stanie zagwarantować większą stabilność w sektorze bankowym po ostatnim kryzysie finansowym?

Stanowisko Niemiec w procesie dalszego przewodzenia w Unii Europejskiej

Czy polska droga do euro może prowadzić przez unię bankową?

Droga do unii bankowej – reformy systemu regulacji sektora bankowego

Reforma nadzoru sektora bankowego Unii Europejskiej – unia bankowa

Unia bankowa – szanse czy ograniczenia dla sektora finansowego

Unia bankowa oraz jej wpływ na nadzór finansowy w Polsce

A Resolution in the Spanish Banking Sector: The Case of Banco Popular Español

Europejski System Gwarantowania Depozytów: trzeci brakujący filar do dokończenia Unii Bankowej

Pokryzysowy system rządzenia w Unii Europejskiej

Proces konstytuowania Unii Bankowej. Geneza, podstawy prawne, cele i zasady działania

Antykryzysowe reformy w Europejskiej Unii Gospodarczej i Walutowej

Mechanizmy przeciwdziałania kryzysowi zadłużenia w strefie euro

European Deposit Insurance Scheme(s) – Consequences for the EU’s Financial Stability