Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 5

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  uraz
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Wstęp: Zajęcia z wychowania fizycznego to całokształt zabiegów mających na celu wszechstronny rozwój fizyczny organizmu człowieka. Jednakże nie ulega wątpliwości, że ćwiczenia na lekcjach wychowania fizycznego wiążą się z ryzykiem kontuzji lub uszkodzeń ciała. Zagrożenie utraty zdrowia w wymiarze szkolnym stało się obecnie bardzo dużym problemem społecznym. W związku z tym należy zwracać szczególną uwagę na bezpieczeństwo młodzieży zarówno w planowaniu zajęć wychowania fizycznego, jak i w doborze metod i form pracy. Cel pracy: Celem pracy jest ocena częstości występowania urazów uczniów szkół podstawowych i gimnazjalnych województwa podkarpackiego na lekcjach wychowania fizycznego oraz ocena zależności występowania urazów sportowych wśród dzieci i młodzieży szkolnej od wybranych czynników. Materiał i metoda: Badaniem objęto grupę 301 uczniów szkół podstawowych i gimnazjalnych na terenie województwa podkarpackiego. W badanej grupie było 151 chłopców i 150 dziewcząt. Wiek badanych mieścił się w przedziale od 9 do 16 lat (średnia wieku 12,58 lat). Do przeprowadzenia badań wykorzystano oryginalną ankietę. Ankieta była standaryzowana, anonimowa, zawierała 29 pytań. Wyniki: W wyniku przeprowadzonych badań wykazano, iż wśród 301 przebadanych uczniów ponad połowa – 158 (52,5%) doznała urazu na lekcjach wychowania fizycznego. Analizując rodzaj doznanego urazu wykazano, że najczęściej dochodziło do stłuczeń (53,16%), które dotyczyły głównie kończyn dolnych (55,06%). Stwierdzono wysoce istotną statystycznie zależność pomiędzy częstotliwością urazów a wiekiem badanych (p<0,001), środowiskiem zamieszkania (p<0,001), a także rodzajem aktywności ruchowej pozalekcyjnej (p<0,05). Wnioski: Urazy na lekcjach wychowania fizycznego są częstym zjawiskiem wśród uczniów województwa podkarpackiego. Występuje istotna zależność pomiędzy wiekiem, środowiskiem zamieszkania, aktywnością ruchową pozalekcyjną, a częstotliwością występowania urazów na zajęciach wychowania fizycznego.
EN
Introduction: The classes of Physical Education include a range of activities aimed at comprehensive physical development of human body. However, there is no doubt that exercises at Physical Education (PE) are associated with the risk of injury or damage to the body. The threat of loss of health in school environment is currently becoming a significant social issue. Therefore, particular attention should be paid to the safety of young people both in course of planning of PE classes and the choice of methods and forms of activity. Aim: The aim of this study was to evaluate the incidence of injuries in primary and secondary schools students during PE classes in the Podkarpackie Province and the assessment of correlation between the incidence of sports injuries among children and adolescents and selected factors. Material and methods: 301 primary and secondary school students from the Podkarpackie Province were included in the study. The study group comprised of 151 boys and 150 girls. Age of the participants ranged from 9 to 16 years of age (mean age 12.58 years). The author’s questionnaire was used to carry out the research. The survey was standardized, anonymous and consisted of 29 questions. Results: The results of the study showed that out of the total of 301 students surveyed, more than a half – 158 (52.5%) suffered occasionally from an injury at PE lessons. The analysis in terms of injury type revealed that contusions were predominant (53.16%), the lower limbs were the most frequently affected (55,06%). There was a highly significant relationship between the frequency of injuries and the age of students (p <0.001), living environment (p <0.001) as well as a kind of after-school physical activity (p <0.05). Conclusions: Injuries at PE classes are common among students in the Podkarpackie Province. There is a significant relationship between the age, living environment, afterschool physical activity and the incidence of injury during physical education classes.
EN
Background. Karate is a combat sport in which, as in all sports, there are risk factors that lead to injuries to its practitioners. Problem and Aim. Little is known about injuries in Portuguese karateka. Thus, the purpose of this study was to investigate the type and incidence of injury in both female and male Portuguese karate practitioners. Material and Methods. The sample was composed of 490 karate practitioners from nine different karate styles, 105 females and 385 males. In this retrospective study a questionnaire of morbidity was applied, in which participants recorded their demographic data and injury episodes occurring in the last three sports seasons. Results. Of the full sample, 51.8% (n=254) reported one or more injuries. No statistical differences were found between the sexes. Most frequent injuries were fractures (16.1%) and trauma (15.6%) in both sexes and occurred in the lower limb (64.3% in females and 52.0% in males). The mechanism responsible for most of injuries in females were falls (12.5%), while in males it was punch actions (10.3%). Injuries were reported as moderate to severe, causing inactivity of practice of between 8 and 21 days and higher, respectively. Most injuries occurred in the preparatory period (63.6% females, males 53.2%), and mainly occurred in training (85.5% in females and 84.5% in males). Conclusions. Coaches should analyse the specificity of the gender training process to prevent the appearance of injuries, and increase the use of preventive processes, such as the use of protection or practice in place, and with safe equipment.
PL
Tło. Karate jest sportem walki, w którym, jak we wszystkich dyscyplinach sportowych, istnieją czynniki ryzyka, które prowadzą do urazów u ćwiczących. Problem i cel. Niewiele wiadomo o urazach występujących u portugalskich karateków. Stąd celem niniejszego badania było zbadanie rodzaju i częstości występowania urazów zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn trenujących karate. Materiał i metody. Próba reprezentatywna składała się z 490 karateków, w tym 105 kobiet i 385 mężczyzn, trenujących dziewięć różnych stylów karate. W tym retrospektywnym badaniu zastosowano kwestionariusz dotyczący zachorowalności, w którym uczestnicy zapisywali dane demograficzne i dotyczące urazów, które miały miejsce w ostatnich trzech sezonach sportowych. Wyniki. Z pośród wszystkich uczestników badania 51,8% (n=254) zgłosiło jeden lub więcej urazów. Nie stwierdzono różnic statystycznych pomiędzy płciami. U obu płci najczęściej występowały złamania (16,1%) i urazy (15,6%) kończyn dolnych (64,3% u kobiet i 52,0% u mężczyzn). Mechanizmem odpowiedzialnym za większość urazów u kobiet były upadki (12,5%), natomiast u mężczyzn kontuzje były wynikiem uderzenia (10,3%). Urazy zgłaszano jako umiarkowane do ciężkich, powodując brak aktywności zawodowej o długości od 8 do 21 dni i więcej. Większość urazów miała miejsce w okresie przygotowawczym (63,6% kobiet, 53,2% mężczyzn), głównie w czasie treningu (85,5% u kobiet i 84,5% u mężczyzn). Wnioski. Trenerzy powinni przeanalizować specyfikę procesu treningu biorąc pod uwagę płeć zawodników, aby zapobiec pojawieniu się urazów i zwiększyć wykorzystanie procesów prewencyjnych, takich jak stosowanie ochrony lub trenowanie w odpowiednim miejscu i przy użyciu bezpiecznego sprzętu.
EN
Introduction. Military operations are associated with high health risks, and loss of life. The aim of this study was to analyze the influence of military missions on quality of life, health, family and social situation of Polish veterans. An additional aim was to examine how often they suffered from injuries, as well as their subjective evaluation of physiotherapy after returning to the country. Material and methods. The study involved 60 people: in the study group there were 30 soldiers - veterans (28 men and 2 women) and in control group there were 30 soldiers, who had not participated in missions (28 men and 2 women). The age of the group of veterans was 22 to 58 years, mean age 33.45 ± 11.04 years. The age of the control group was 43 to 21 years, mean 25.10 ± 4.41 years. The test was performed with the use of authors’ own surveys and with two questionnaires: Rolland-Morris and WHOQOL Bref. Results. The reasons that motivated the soldiers to go on a mission was mainly their desire to improve their financial situation and to take the opportunity to gain experience. Injuries were experienced by 10 soldiers (33%) soldiers. Soldiers’ physical activity, fitness, quality of life and health deteriorated after mission. Return to the home country was related to changes in the psychosocial environment. Conclusions. 1. Participation in military missions contributed to negative changes in behavior of soldiers and in relationships with relatives and strangers. 2. Despite these, the veterans evaluated their the quality of life and health as well.
PL
Wstęp: Wyjazdy na misje wojskowe wiążą się z dużym ryzykiem utraty zdrowia, a nawet życia. Celem pracy było przedstawienie wpływu misji wojskowych na jakość życia polskich weteranów oraz ocena przyczyn wyjazdów, poziomu aktywności fizycznej, częstotliwości urazów i bólów kręgosłupa po powrocie do kraju. Materiał i metody: W badaniach wzięło udział 60 osób: w grupie badanej 30 żołnierzy - weteranów (28 mężczyzn i 2 kobiety) i 30 żołnierzy nieuczestniczących w misjach, stanowiących grupę kontrolną (28 mężczyzn i 2 kobiety). Średnia wieku w grupie weteranów to od 22 do 58 lat, średnio w wieku 33,45±11,04 lat. Średnia wieku w grupie kontrolnej to od 21 lat do 43, średnio 25,10±4,41 lata. Badanie wykonano z wykorzystaniem autorskiej ankiety i kwestionariuszy Rolland- Morris oraz WHOQOL Bref. Wyniki: Przyczynami wyjazdu na misję była głównie chęć poprawy sytuacji finansowej i możliwość zdobycia doświadczenia. Urazom uległo 10 (33%) żołnierzy. Stwierdzono niekorzystne zmiany dotyczące aktywności fizycznej, jakości życia i zdrowia po powrocie z misji. Sprawność i aktywność fizyczna żołnierzy po powrocie z misji zmniejszyła się. Powrót do kraju wiązał się ze zmianami w środowisku psychospołecznym. Wnioski: 1. Wyjazd na misję wpływa na aktywność fizyczną, relacje z bliskimi i w wielu przypadkach stan zdrowia fizycznego żołnierzy. 2. Wyjazd na misję wojskową nie wpływa na obniżenie jakości życia żołnierzy.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.