Search results

1

Alegata - źródło do badań genealogicznych. Aneksy z łowickich urzędów stanu cywilnego z lat 1808-1815

100%

Trafalski G.

Rocznik Lubelskiego Towarzystwa Genealogicznego

|

2014 (2015)

|

vol. 6

105 - 124

EN

Alegata, also known as appendices of marital contracts, are rarely used in genealogical studies. This article discusses this kind of sources exemplified by contracts made in the civil registry in Łowicz. In 1808-1815 three such registries operated in the town: two of them connected with the local parishes and one connected with town council. The Napoleonic Code introduced the obligation to prove that marriage could be legally sanctioned. Therefore, the interested parties had to be in possession of: I. Birth certificate II. Verification of birth certificate III. Other certificates that verify the fulfillment of legal obligations connected with marriage. The last part of the article is devoted to methods of data archiving in relation with marriage certificates made in hunting civil registries in Łowicz. An analysis of archiving of such documents fosters a better understanding of these phenomena and helps to make use of the sources in genealogical queries

DE

Alegata , auch als Anhänge zu Heiratsurkunden bezeichnet, werden selten für Zwecke der genealogischen Forschung genutzt. In meinem Beitrag habe ich diese Quellenart am Beispiel von den Akten beschrieben, die bei den Geschäftsstellen der Standesämter in Lowitsch eingegangen sind. In den Jahren 1808-1815 waren in der Stadt drei Standesämter tätig: zwei bei den Lowitscher Pfarreien und ein bei dem örtlichen Stadtamt. Die Pflicht dazu, das Fehlen von Ehehindernissen vor den Standesbeamten zu beweisen, wurde durch den Code civil eingeführt. Zu diesem Zweck mussten die Nupturienten die Dokumente vorlegen, die zu einem der drei Typen gehörten: I. Akte, die die Umstände der Geburt belegten. II. Aufzeichnung nach Kenntnis. III. Andere Akte, die den Standesbeamten vorgelegt wurden und die Erfüllung der Verpflichtungen im Rahmen der Eheschließung bestätigten. Den letzten Teil des Beitrags habe ich den von den Lowitscher Standesbeamten angewendeten Archivierungsarten der Beweise zu Heiratsurkunden gewidmet. Die Archivanalyse der Alegata ermöglicht ein besseres Verständnis dieses Phänomens und erleichtert die Verwendung dieser Quellen in den genealogischen Anfragen

FR

Les addendas, autrement dit les annexes des actes de mariage, ne sont pas fréquemment utilisés dans la recherche généalogique. Dans l‘article j’ai discuté ce type de source sur l’exemple des actes que l’État Civil à Łowicz reçoit. Dans les années 1808-1815 dans la ville il se trouvait trois états civils : deux fonctionnaient près les paroisses de Łowicz et un près le conseil municipal. L’obligation de prouver le manque des contre-indications pour conclure le mariage devant les fonctionnaires d’état civil était introduite par le Code de Napoléon. Pour ce but, les fiancés devraient présenter un de ces types des documents: I. Les actes prouvant les circonstances de la naissance II. Les actes du savoir III. Les autres actes présentés aux fonctionnaires d’état civil prouvant le remplissage des obligations liées avec la conclusion de mariage. J’ai consacré la dernière partie de cet article aux méthodes d’archiver les preuves jointes aux actes de mariage appliquées par les fonctionnaires d’état civil à Łowicz. L’analyse archivistique des biens permet de mieux comprendre ce phénomène et facilite leur exploitation dans les requêtes généalogiques

RU

Приложения к свидетельству о браке редко используются для генеалогических исследований. В статье я уже описал этот тип источников на примере актов, поступающих в канцелярию управления гражданского состояния в Ловиче. С 1808-1815 в городе работали три управления гражданского состояния: два действовали при приходах и один - при администрации города. Согласно введённому Кодексу Наполеона, молодожёны были обязаны предъявить работникам ЗАГСа доказательства того, что никаких препятствий для вступления их в брак нет. С этой целью они должны были предоставить документы, принадлежащие к одному из трех типов: I. Документы, подтверждающие обстоятельтва рождения II. Документы, подтверждающие факт рождения. III. Другие документы, представляемые должностным лицам управления гражданского состояния в качестве дополнения к обязанностям, связанных со вступлением в брак. Последнюю часть статьи я посвятил на архивацию свидетельств о браке, применяемую должностными лицами управления гражданского состояния. Такой анализ приложений позволяет лучше понять это явление и облегчает использование этих источников в генеалогических поисках

2

Procedura zawarcia małżeństwa „konkordatowego” – administracyjna czy cywilna?

62%

Tunia A.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica

|

2017

|

vol. 81

83-97

EN

The procedure of concluding ‘concordat’ marriage covers a complex of specific actions whose fulfilment is necessary for an effective occurrence of marriage in the area of the Polish law and the Catholic Church law. In its course one can distinguish a few comprising stages, i.e. actions preceding conclusion of marriage, actions associated with concluding marriage and actions connected with registration of marriage. The subject at issue contains both administrative law and civil law elements. The goal of the article is to determine which elements from the procedure of concluding ‘concordat’ marriage have the administrative character and which of them fall within the scope of the civil law interest. Moreover, attention has been paid to a mode of regulating rules which standardize the procedure of concluding ‘concordat’ marriage in the context of reception of legal and canonical norms in the area of the mentioned fields of the Polish law.

PL

Procedura zawarcia małżeństwa „konkordatowego” obejmuje zespół określonych czynności, których spełnienie jest konieczne dla skutecznego zaistnienia małżeństwa na płaszczyźnie prawa polskiego oraz prawa własnego Kościoła katolickiego. W jej toku można wyróżnić kilka etapów, tj. czynności poprzedzające zawarcie małżeństwa, czynności związane z zawarciem małżeństwa i czynności związane z rejestracją małżeństwa. Przedmiotowa problematyka zawiera w sobie zarówno elementy administracyjnoprawne, jak i cywilnoprawne. Celem artykułu jest ustalenie, które z elementów procedury zawarcia małżeństwa „konkordatowego” mają charakter administracyjny, a które z nich wchodzą w zakres zainteresowania prawa cywilnego. Ponadto zwrócono uwagę na tryb uregulowania przepisów normujących procedurę zawarcia małżeństwa „konkordatowego” w kontekście recepcji norm prawnokanonicznych na płaszczyźnie wymienionych dziedzin prawa polskiego.

3

Koloseum, stadion olimpijski czy kościół – miejsce zawarcia małżeństwa w Rzymie

51%

Story M.

Annales Canonici

|

2022

|

vol. 18

|

issue 1

85-99

EN

The aim of the article is to show places in Rome in which marriage can be contracted in a legally binding way in the light of the current Italian civil law and the canon law, especially the particular law. In the capital of Italy as well as across the country, marriage ceremonies are no longer exclusively celebrated in churches: for the first time in 2018 the percentage of civil marriages without any religious elements was higher than of those which were celebrated in a religious form. Apart from those changes, there is a worldwide trend which tends to be promoted and can be observed also in Italy where marriages are contracted outside of the registry office and church, for example outdoors, in a palace or a castle which are in the vicinity of restaurants or in restaurants. However, looking both at the civil and canon law regulations, Rome precisely defines where marriage can be contracted and it is currently not possible to contract a marriage at an Olympic stadium or in the Colosseum – not only from the point of view of the canon law but also the civil regulations.

PL

Celem artykułu jest udzielenie odpowiedzi na pytanie, gdzie w Rzymie w sposób ważny z punktu widzenia prawa cywilnego, jak i prawa kanonicznego można zawrzeć małżeństwo. Zauważa się bowiem ogólnoświatową tendencję do wybierania na miejsca zawierania małżeństw pleneru lub takich obiektów jak zamek, pałac czy innych szczególnych dla nupturientów miejsc, charakteryzujących się np. bliskością restauracji. Ponadto zmienia się także prawny sposób zawierania małżeństw. Po raz pierwszy w 2018 roku we Włoszech w ujęciu procentowym zawarto więcej małżeństw cywilnych aniżeli kościelnych. Patrząc jednak na obowiązujące przepisy, które w sposób precyzyjny określają miejsce celebracji ślubu w Rzymie, widzimy, że obecnie nie jest możliwe zawarcie małżeństwa na stadionie olimpijskim czy w Koloseum nie tylko z punktu widzenia prawa kanonicznego, ale i od strony przepisów prawa cywilnego.

Refine search results

1 Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica

1 Annales Canonici

1 Rocznik Lubelskiego Towarzystwa Genealogicznego

1 Story M.

1 Trafalski G.

1 Tunia A.

1 2022

1 2017

Alegata - źródło do badań genealogicznych. Aneksy z łowickich urzędów stanu cywilnego z lat 1808-1815

Procedura zawarcia małżeństwa „konkordatowego” – administracyjna czy cywilna?

Koloseum, stadion olimpijski czy kościół – miejsce zawarcia małżeństwa w Rzymie