Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 6

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  uwielbienie
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Adoracja latria na podstawie pism Elżbiety Catez – św. Elżbiety od Trójcy Świętej

100%
Wilk J.
Studia Gdańskie
|
2020
|
vol. 47
93-109
EN
As performing the study of the latria issue in Elizabeth’s Catez writings – Elizabeth of the Trinity, first the aspect of adoration itself has been specified (latria, dulia, hyperdulia). Next, the adoration topic in Elizabeth’s writings has been introduced– “adoration in the Elizabeth’s Catez perception” and then, there have been pointed out and done the analysis of the following adoration aspects: “adoration latria before the Holy Sacrament”, “adoration latria as spiritual remaining by Jesus that is present in the other person”, “adoration latria as a form of support or thanksgiving”, “adoration latria and silence and calm”, “adoration latria and action”, “Mary as the teacher and model of adoration”.             In Elizabeth’s of the Trinity adorable remaining by God, the naturalness of her outlook was clearly visible. She didn’t have to force herself to it, and the time spent on adoration didn’t hang for her. It was definitely God’s grace who is “the creator of wanting and acting according to [His] will” (Phil 2:13), but also her connection with God that was full of simplicity and love.
PL
Przeprowadzając studium zagadnienia adoracji latria w pismach Elżbiety Catez – św. Elżbiety od Trójcy Świętej, najpierw sprecyzowano kwestię samej adoracji (latria, dulia, hiperdulia). Następnie wprowadzono w temat adoracji w pismach Elżbiety – „adoracja w percepcji Elżbiety Catez” oraz wyszczególniono i przeprowadzono analizę następujących aspektów adoracji: „adoracja latria przed Najświętszym Sakramentem”, „adoracja latria, jako duchowe trwanie przy Jezusie obecnym w drugim człowieku”, „adoracja latria, jako forma wsparcia lub dziękczynienia”, „adoracja latria a milczenie i cisza”, „adoracja latria i actio”, „Maryja, jako wzór i nauczycielka adoracji”.             W adoracyjnym trwaniu przy Bogu przez Elżbietę od Trójcy Świętej, wyraźnie widoczna była naturalność jej postawy. Nie musiała się do niej przymuszać, a czas przeżywany na adoracji nie dłużył się jej. Była to z pewnością łaska Boga, który jest „sprawcą i chcenia, i działania zgodnie z [Jego] wolą” (Flp 2,13), ale i jej pełna prostoty oraz miłości więź z Bogiem.
2
Publication available in full text mode
Content available

The Open Door of Heaven: Reflections on the Book of Revelation, chapters 4 and 5

80%
Kowalski B.
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
|
2016
|
issue 23
55-70
EN
The article deals with the opening vision of the main part of Revelation (Rev 4–5). Together with 21:1–22:7 it frames the visionary narratives. The beginning and the ending visions give insight into heaven: the heavenly throne room in Rev 4–5 and the new heaven in Rev 22:1–22:7. The function, OT and liturgical background of the heavenly throne vision will be presented now.
PL
Celem artykułu jest przedstawienie wstępnej wizji zawartej w głównej części Apokalipsy św. Jana (Ap 4–5), która razem z rozdziałami 22,1–22,7 tworzy profetyczną relację. Początek i koniec apokalipsy daje wyobrażenie nieba: niebiańskiej sali tronowej w Ap 4–5 i nowego nieba w Ap 22,1–22,7. W artykule zostało przedstawione zadanie, OT i liturgiczne tło/kontekst wizji niebiańskiego tronu.
3

Latreutyczny wymiar homilii

80%
Dąbrówka M.
|
2016
|
vol. 63
|
issue 12: Homiletyka
23-35
EN
As an integral part of the liturgy homily possesses all of her dynamic. It is inscribed in descending stream of the liturgy and in her ascending stream, described as latreutical. This article discusses the implications which flow from latreutical dimension of homily for her preparation and delivery, as well as for her language, contents and theology. As a hymn of gratitude for magnolia Dei, homily not only tells those assembled that God's word is fulfilled in their hearing, but also praises God for this fulfillment. Therefore homily's language should be congruous with the prayer's language, and in her contents homily should be more kerygmatic than catechetical, as well as christocentric and mistagogical. Then it will stimulate the faithful to give praise to God through prayer and sacrifice of their lives. It should be remembered that worship is being done „through Christ, with Christ and in Christ” within homily. It is Christ himself who praises Father in the Holy Spirit. Homilist himself and his words become only the instrument of this worship.
PL
Jako integralna część liturgii homilia posiada całą jej dynamikę. Jest wpisana w nurt zstępujący liturgii oraz w jej nurt wstępujący, zwany latreutycznym. Prezentowany artykuł omawia implikacje wypływające z latreutycznego wymiaru homilii dla jej przygotowania i wygłoszenia oraz dla jej języka, treści i teologii. Jako hymn wdzięczności za magnalia Dei, homilia nie tylko poucza zgromadzonych, że oto spełnia się słowo Boże, które usłyszeli, ale także uwielbia Boga za jego wypełnienie. Zatem jej język powinien być zbliżony do języka modlitwy, a w swojej treści homilia powinna być bardziej kerygmatyczna niż katechetyczna, a także chrystocentryczna i mistagogiczna. Wtedy będzie pobudzała słuchaczy do oddania chwały Bogu przez modlitwę oraz ofiarę z własnego życia. Należy jednak pamiętać, że uwielbienie w homilii dokonuje się „przez Chrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie”. To sam Chrystus jest tym, który uwielbia Ojca w Duchu Świętym, a homilista i jego słowa stają się jedynie narzędziami tego uwielbienia.
4
Publication available in full text mode
Content available

Spotkanie św. Pawła z przemienionym Jezusem pod Damaszkiem a przemienienie Jezusa na górze

71%
Dzik M.
Ruch Biblijny i Liturgiczny
|
2009
|
vol. 62
|
issue 2
EN
The article describes a possible connection between the transfiguration of Jesus and the meeting of St. Paul with the glorified Jesus at Damascus.  The article is divided into two parts. In the first part the author tries to find the main common elements between the two stories. He accounts for them: three versions of each story, the main characters of each story and the similar courses of each story. In the second part the author compares the terminology of each Gospel pericope with the terminology of each Acts pericope. He states that in each pair there are very important identical words such as: VIhsou/j, fwnh,, avkou,w, le,gw. In the pairs: Mat 17, 1–8 and the Act 9, 3–9; Mat 17, 1–8 and Act 22, 6–11; Mat 17, 1–8 Act 26, 12–18 even more identical and important words can be found. It allows the author to come to the conclusion that the story about the transfiguration of Jesus and the meeting of St. Paul with the glorified Jesus at Damascus are harmonized. It is probably done to prove that St. Paul is an apostle because he saw the transfigured (glorified) Jesus as did St. Peter (and the other apostles).
PL
The article describes a possible connection between the transfiguration of Jesus and the meeting of St. Paul with the glorified Jesus at Damascus. The article is divided into two parts. In the first part, the author tries to find the main common elements between the two stories. He accounts for them: three versions of each story, the main characters of each story and the similar courses of each story. In the second part, the author compares the terminology of each Gospel pericope with the terminology of each Acts pericope. He states that in each pair there are very important identical words such as Ἰησοῦς, φωνή, ἀκούώ λέγω. In the pairs: Mat 17, 1–8 and the Act 9, 3–9; Mat 17, 1–8 and Act 22, 6–11; Mat 17, 1–8 Act 26, 12–18 even more identical and important words can be found. It allows the author to come to the conclusion that the story of the transfiguration of Jesus and the meeting of St. Paul with the glorified Jesus at Damascus are harmonized. It is probably done to prove that St. Paul is an apostle because he saw the transfigured (glorified) Jesus as did St. Peter (and the other apostles).
5
Publication available in full text mode
Content available

Moral Calls Resulting from the Gift of the Eucharist in the Teaching of Pope Benedict XVI

71%
Kluz M.
Poznańskie Studia Teologiczne
|
2021
|
issue 38
89-108
PL
Rola Eucharystii w kształtowaniu życia moralnego jest przeogromna i właściwie dzięki Eucharystii można odczytać istotę życia chrześcijańskiego. Nie dziwi zatem to, że papież Benedykt XVI tak często w swoim nauczaniu podejmował temat Eucharystii. Chciał w ten sposób pogłębić i ożywić u ludzi wierzących kult Jezusa Eucharystycznego. W swoim nauczaniu ukazywał Eucharystię jako największy skarb dany człowiekowi w celu kształtowania życia moralnego. Nieustannie przypominał o zobowiązaniach wynikających z uczestnictwa w Eucharystii. Przez swą specyfikę Eucharystia zawiera bowiem w sobie wezwania moralne: do postawy ofiarnej, do karmienia się chlebem życia, do uwielbienia i dziękczynienia oraz do życia wiarą i miłością. Wypełnianie w codzienności wszystkich tych postaw i wezwań moralnych jest drogą do postępu w życiu eucharystycznym.
EN
The role of the Eucharist in shaping the moral life is enormous and in fact, thanks to the Eucharist, the essence of Christian life can be read. Therefore, it is not surprising that Pope Benedict XVI has often addressed the Eucharist in his teachings. In this way, he wanted to deepen and revive the worship of Eucharistic Jesus. In his teachings, he showed the Eucharist as the greatest treasure given to man for shaping the moral life. He constantly reminded us of the obligations arising from the participation in the Eucharist. Because of its specificity, the Eucharist contains moral calls: to sacrifice, to feeding on the bread of life, to praise and giving thanks, and to living in faith and love. Fulfilling all these attitudes and moral calls in everyday life is a way to progress in the Eucharistic life.
6
Publication available in full text mode
Content available

Cechy Maryi jako wzorzec do naśladowania dla współczesnego człowieka

51%
Mazurek P.
Teologiczne Studia Siedleckie
|
2017
|
issue XIV/14
151-167
PL
Chrześcijanin to człowiek, który stara się szukać najlepszych wzorców na własne ży-cie. Dziś żyje on w zapędzeniu i w pogoni za doczesnością. Pragnie wszystko sobie podpo-rządkować. Wielu szuka wygody i realizacji własnych marzeń. Maryja uczy tego, co jest naprawdę ważne. Ona jest wzorem kobiecości. Jej cechy może naśladować każdy. Są nimi bowiem prostota życia i pobożność, postawa pokory oraz wierność i czystość małżeńska, także umiejętność służby drugiemu człowiekowi. Maryja to kobieta, która prawdziwie kocha Boga, dlatego chce pełnić Jego wolę. Jako Matka wcielonego Syna Bożego jest godna uwielbienia. Jest duchową Orędowniczką przed Bogiem wszystkich odkupionych przez Chrystusa.
EN
A Christian is a man who tries to look for the best model of life. Nowadays we live in a hurry chasing temporality, doing our best to subordinate everything to ourselves. Many seek for comfort and dreams come true. That is why we wish to have a closer look at Mary to learn what is truly essential. Undoubtfully, the Mother of Jesus is the symbol of femintity, everybody should and can follow her personal qualities. To name a few, they are simplicity of life, God’s piety, humble attitude towards what life brings, fidelity and the ability to serve another person. Mary is the woman who highly loves God, Her desire is to fulfill His will. So, She is worth worshipping, praising for courage, thanking for taking care of everyone who asks Her for help.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.