Search results

1

On freedom of science

100%

Ajdukiewicz K.

Nauka

|

2020

|

issue 2

EN

In pursuing any kind of scientific activity, we pose a certain problems, and seek solution of them by various methods; as a result, we form our own judgements on the matter to which the given problem pertained, and finally make public this judgement, which is a solution of the problem posed, in conjunction with the relevant evidence. Freedom to pursue science thus requires freedom in each of the four fields mentioned above; that is the individual pursuing scientific activity must enjoy freedom to choose problems, freedom to choose a method, i.e., the means whereby he/she solves his/her problems, freedom of thought, and freedom of speech. Kazimierz Ajdukiewicz (1890–1963), a philosopher of science analyses here all these four “freedoms”, as well as considers both the extent to which each of them is indispensable to the successful advance of science and the extent to which a limitation on them can be justified on other grounds.

2

Participation of the Public in Science: Towards a New Kind of Scientific Practice

100%

Peschard I.

Human Affairs

|

2007

|

vol. 17

|

issue 2

138-153

EN

Participation of the public in science has been the object of an increasing number of social and political philosophical studies, but there is still hardly any epistemological study of the topic. While it has been objected that involvement of the public is a threat to the integrity of science, the apparent indifference of philosophers of science seems to testify to its lack of relevance to conceptions of scientific activity. I argue both that it is not a threat to science and that it is relevant to philosophy of science by showing that it constitutes a new kind of epistemic practice. Two main objections to the idea that the involvement of non-scientists, with their situated perspective and contextual values, can form an epistemic practice will be addressed: the first bears on the epistemic potentialities of the cooperation between scientist and non-scientists; the second on the possibility that this cooperation takes the form of a practice.

3

Kariera naukowa w Polsce. Czy obecny model sprzyja wyłanianiu i awansowaniu ‘najlepszych’ naukowców?

75%

Wagner I.

Przegląd Socjologiczny

|

2014

|

vol. 63 (LXIII)

|

issue 3

39-65

PL

Artykuł poddaje analizie przemiany modeli karier wykształcane w efekcie dynamicznych zmian, jakim jest poddane polskie środowisko naukowe. Ramą tych mechanizmów są tendencje obserwowane w krajach rozwiniętych (USA i Francja), w których nauka funkcjonuje według specyficznego dla każdego z tych państw systemu. Analiza przypadku polskiego wskazuje na konkretne zapożyczenia z obu tych systemów i stworzenie modelu hybrydowego. Kontekst funkcjonowania tego modelu powoduje, iż selekcje, którym są poddani młodzi naukowcy, wspierają osoby o odmiennym profilu, niż jest to pożądane w klasycznym modelu pracy naukowej. Główna analiza skupia się na przypadku większości naukowców działających w naukach przyrodniczych i parających się badaniami podstawowymi, jednak rezultaty tejże analizy mogą być aplikowane w przypadkach karier realizowanych w innych dziedzinach nauki. W artykule wykorzystane zostały narzędzia socjologii pracy, a perspektywa z zakresu socjologii wiedzy postrzegająca Naukę jako działalność ludzką o cechach specyficznych zapożyczona jest od Ludwika Flecka. Konkluzja wykazuje sprzeczności pomiędzy promowanym przez władze modelem zbudowanym na konkurencji i indywidualnym postrzeganiu dorobku, w którym uwaga konkurujących skupiona jest na zebraniu jak największej ilości punktów i przetrwaniu w systemie typowym dla świata freelancerów, a więc polegającym na samofinansowaniu własnej posady i indywidualnym (lub w ramach grupy partnerskiej) zdobywaniu środków na wykonywanie swej profesji. Analiza socjologiczna wykazuje, iż tego typu warunki pracy są nieadekwatne do wymagań pracy naukowej, która powstaje jako wynik działalności zespołowej, w grupie osób darzących się bezgranicznym zaufaniem, szacunkiem i nie będących w relacji konkurencji. Ponadto stabilność dobrych zespołów gwarantuje wysokie efekty pracy, ale w obecnym systemie stałe kontrakty pracy są postrzegane jako przeżytek nieefektywnej przeszłości. Jest to wyraz braku wiedzy i niezrozumienia specyfiki pracy naukowej przez decydentów.

EN

Article examines transformations of career models that emerged as result of dynamic changes This article examines transformations of career models that have emerged as result of the dynamic changes taking place inside the Polish scientific community. The mechanisms in question have evolved in relation to particular trends observed in developed countries, where scientific activities are framed by locally-specific systems. Two such cases are analyzed: the United States and France, and compared with the Polish case. The Polish case study demonstrates concrete borrowings from both the US and French systems. As a result, Poland constitutes a hybrid model. As a consequence, in the context in which this model operates it promotes the selection of young scientists having a different personality profile than the one sought after in the classical model of scientific activity. The main analysis focuses on the majority of contemporary scientists who are working in the natural sciences and engaged in basic research projects - but results of the analysis can be applied to career development in any scientific discipline. The article employs the tools of sociology of work and the approach to science as a human activity borrowed from Ludwik Fleck’s works. The conclusion shows the contradictions in the model promoted by the authorities, based on competition even among members of the same team and an individual perception of achievement, where the focus is on collecting points and survival strategy is the main goal of each researcher. This strategy is typical for the world of freelancers, where people self-finance their own employment and search individually for the financial support necessary to perform their profession. Sociological analysis shows that such working conditions are inadequate for scientific work, which typically develops as a result of a teamwork among groups of people who deeply trust each other, have profound mutual professional respect and are not competition-focused relationships. In addition, the stability of good research teams ensures the high quality effects of their work. However, in the current system long-term contracts are perceived as an inefficient relic of the past (mainly reserved for almost-retired professionals). This is a sign of a lack of knowledge and a deep misunderstanding on the part of decision makers of the specificity of scientific work.

4

Longino’s concept of values in science

63%

Vacura M.

Teorie vědy (Theory of Science)

|

2021

|

vol. 43

|

issue 1

3-31

EN

While classical neo-positivists reject any role for traditionally understood values in science, Kuhn identifies five specific values as criteria for assessing a scientific theory; this approach has been further developed by several other authors. This paper focuses on Helen Longino, who presents a significant contemporary critique of Kuhn’s concept. The most controversial aspect of Longino’s position is arguably her claim that the criterion of empirical adequacy is the least defensible basis for assessing theories. The de- -emphasizing of the importance of external consistency as a value and the introduction of socio-political considerations into the processes of an assessment of scientific theories are also considered problematic issues. I provide arguments against Longino’s conception, identify some of its problems, and argue for refusal of her approach.

CS

Zatímco klasičtí novopozitivisté odmítají jakoukoli roli tradičně chápaných hodnot ve vědě, Kuhn identifikuje pět konkrétních hodnot jako kritéria pro hodnocení vědeckých teorií a jeho přístup byl dále rozvinut několika dalšími autory. Tento příspěvek se zaměřuje na Helen Longino, která představila jednu z nejvýznamnějších současných kritik Kuhnova pojetí. Nejkontroverznějším aspektem její koncepce je pravděpodobně tvrzení, že kritérium empirické adekvátnosti je nejméně obhájitelným základem pro hodnocení teorií. Za problematické je považováno také snížení významu externí konzistence jako hodnoty a zavedení sociálně-politických úvah do procesu hodnocení vědeckých teorií. V příspěvku přináším argumenty proti koncepci Helen Longino, identifikuji některé slabiny jejího přístupu a argumentuji pro jeho odmítnutí.

Refine search results

1 Human Affairs

1 Nauka

1 Przegląd Socjologiczny

1 Teorie vědy (Theory of Science)

1 Ajdukiewicz K.

1 Peschard I.

1 Vacura M.

1 Wagner I.

1 2021

1 2020

1 2014

1 2007

On freedom of science

Participation of the Public in Science: Towards a New Kind of Scientific Practice

Kariera naukowa w Polsce. Czy obecny model sprzyja wyłanianiu i awansowaniu ‘najlepszych’ naukowców?

Longino’s concept of values in science