Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: vibrant matter

Sort By:

Limit search:

The Mind Is the World: Virginia Woolf on the Embodied Self

100%

Serrano L. M. M.

Ars inter Culturas

2020

issue 9

295-315

Drawing on Jean-Luc Nancy’s insights into bodies as the place of existence, David Abram’s thinking on the more-than-human world, Jane Bennett’s conceptualisation of vibrant matter and Stacy Alaimo’s notion of “transcorporeality,” this article explores how Virginia Woolf transforms fiction into a powerful epistemological tool in her examination of the self amidst a vibrant world. In novels like Mrs. Dalloway (1925), To the Lighthouse (1927) and The Waves(1931), Woolf found not only that human beings are finite, singular and exposed, but also porous, embodied selves that are sensuously immersed in the vitality intrinsic to matter. Fasci-nated by the flow of consciousness and the workings of the human mind when confronted with reality, the novelist seeks to capture the evanescent moment in time as refracted through the consciousness of her own characters. Her compulsion to write down impressions, thoughts, and half-ideas is expressive of her concern with imposing order upon the phenomena of a world populated by agentive entities through the medium of language. If the flux of life was simply unstoppable, language gave her at least the opportunity to freeze moments of being and look at them as if from simultaneous perspectives, as well as to shed light on how humans are in and of the earth – i.e., part of, not apart from, a more-than-human world.

Contamination as Collaboration: Creating a Collaborative Archive in "Frames of the Anthropocene"

84%

Kamińska A.

Pamiętnik Teatralny

2025

vol. 74

issue 1

71-87

Kadry Antropocenu to wieloautorska wystawa cyfrowa zapoczątkowana w 2021 roku przez Wirtualne Muzeum Antropocenu. Zaplanowana jako projekt cykliczny o otwartej formule wystawa jednocześnie dokumentuje zmiany zachodzące w szeroko pojętym środowisku oraz performatywnie konstruuje pamięć o nich. Choć większość fotografii pozornie koncentruje się na różnych rodzajach produkowanych przez ludzkość odpadków, można zauważyć, że w rzeczywistości wystawa ukazuje rozmaite konstelacje i kolaboracje, w których wyniku odpadki stają się integralną częścią naturalnych przestrzeni. Autorka skupia się na żywotności (Bennett, 2010) i procesualnym charakterze tych zestawień, postrzegając je jako część ciągłego procesu negocjacji rozgrywających się w czasie i przestrzeni, angażujących wiele podmiotów. Wysuwając na pierwszy plan „istoty nieludzkie i nieznane skale czasu” (Morton, 2017), postrzega Kadry Antropocenu jako próbę zainspirowania widzów i potencjalnych przyszłych twórców do refleksji nad różnymi odsłonami współpracy odkrywanymi w ramach powstającego na bieżąco archiwum. Artykuł przygląda się sposobom, w jakie wystawa Kadry Antropocenu eksploruje dynamikę „kontaminacji jako współpracy” (Tsing, 2015) – zarówno poprzez swoją treść, jak i procesualną, opartą na współpracy formułę, dzięki którym wykracza ona poza perspektywę antropocentryczną w rozumieniu trwającej epoki.

Frames of the Anthropocene is a collaborative digital exhibition launched by the Virtual Museum of the Anthropocene in 2021. Envisioned as a work-in-progress, the exhibition simultaneously archives and performs the memory of the ongoing anthropogenic changes in different environments. It is argued that many of the photographs, while seemingly focusing on various kinds of human-produced waste, in fact represent multifarious constellations and collaborations, as the waste is gradually integrated into divergent green spaces. The article foregrounds the vibrancy (Bennett, 2010) and processual character of these groupings, viewing them as depictions of temporal and spatial negotiations involving multiple actants that orient the viewers’ gaze towards both human and other-than-human modalities and agencies. By bringing into Focus “nonhuman beings and unfamiliar timescales” (Morton, 2017), the author interprets the exhibition as a way of engaging the viewers and potential contributors alike in a reflection on various modes of collaboration discovered through the archive-in- -progress. Finally, the article analyses the ways in which Frames of the Anthropocene explores the dynamics of “contamination as collaboration” (Tsing, 2015) both in its content and its processual, collaborative formula, thus attempting to transgress anthropocentrism in our understanding of the current epoch.

Refine search results

1 Ars inter Culturas

1 Pamiętnik Teatralny

1 Kamińska A.

1 Serrano L. M. M.

1 2025

1 2020

Search results

The Mind Is the World: Virginia Woolf on the Embodied Self

Contamination as Collaboration: Creating a Collaborative Archive in "Frames of the Anthropocene"