Search results

1

Ograniczenia wolności prasy w PRL

100%

Dombska A.

Studia Prawno-Ekonomiczne

|

2011

|

vol. LXXXIV (84)

79-100

EN

During the PRL, the press was treated as a political superstructure, which was an instrument of the ruling party's policy. The achievement was associated with the limitation of freedom of the press and subjecting it to the authority control, which had a wide range of measures to subjugate the press. Measures of the impact on the press can be divided into legal and extralegal. Preventive censorship, which, despite the legal base for action, also benefited from the means unregulated by law, escaped the division of this period. Legal ways of limiting the press had an influence on the content of publications – such as constraints related to the protection of personal rights and repressive censorship or relating to the registration of the press. Extralegal measures of influencing the press focused on the rationing of paper, the editorial policy of human resources and direct control of the content of press releases. The objective of this work is to present different ways of limiting the freedom of the press and answer the question of their usefulness and the role played by each of them throughout the process of controlling the press.

2

Konstytucja RP wyznacznikiem wolności prasy

88%

Płonka-Bielenin K.

Roczniki Administracji i Prawa

|

2014

|

vol. 14/2

33-45

PL

Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. stanowi wyznacznik wolności prasy i wypowiedzi, które są zagwarantowane przede wszystkim przez art. 14 i 54 Konstytucji. Wolność prasy jest gwarantem realizacji wolności wypowiedzi, czyli wyrażania swoich poglądów, a także pozyskiwania i rozpowszechniania informacji. Ponadto dodatkową gwarancję wskazanych wartości zapewnia treść art. 8 Konstytucji RP, który stanowi, iż przepisy ustawy zasadniczej są stosowane bezpośrednio, co daje możliwość zainteresowanym poszukiwania ewentualnej ochrony bez pośrednictwa norm ustawowych. Ochronie prawnej zgodnie z przepisami Konstytucji RP podlegają tylko te zachowania jednostki, które nie naruszają wolności i praw innych osób. Oczywiście regulacja ta nie ma charakteru bezwzględnego, ponieważ prawodawca dopuszcza możliwość wprowadzenia ograniczeń praw i wolności gwarantowanych konstytucyjnie, jednak nie mogą one naruszać ich istoty (art. 31 ust. 3 Konstytucji RP). Podstawy uzasadniające wprowadzenie ograniczeń we wskazanym zakresie wyznaczone są również regulacjami prawa międzynarodowego, które zostały ratyfikowane przez RP.

XX

/e Polish Constitution of 2 April 1997. is a measure of freedom of the press and expression, which are guaranteed primarily by Article 14 and 54 of the Constitution. Freedom of the press is the guarantor of the implementation of freedom of speech, or of expressing their views, as well as the acquisition and dissemination of information. Furthermore, an additional guarantee of the indicated value provides the text of Article 8 of the Constitution, which states that the provisions of the Constitution are directly applicable, which gives you interested, the search for possible protection without the mediation of statutory norms. Legal protection under the provisions of the Constitution applies only to individual behavior that does not violate the rights and freedoms of others. Of course, this regulation is not absolute, because the legislature allows the possibility of introducing restrictions on the rights and freedoms guaranteed by the Constitution, but they can not violate their nature (Article 31. 3 of the Constitution). Grounds justifying restrictions in the indicated range are also designated regulations of international law that have been ratified by the RP.

3

PRYWATNOŚĆ JAKO OKOLICZNOŚĆ OGRANICZAJĄCA SWOBODĘ WYPOWIEDZI NA TEMAT OSOBY FIZYCZNEJ. ASPEKT PRAWNY

63%

Tylec G.

Zeszyty Naukowe KUL

|

2016

|

vol. 59

|

issue 3

3-14

EN

The article discussed legal regulations concerning protection of the right to privacy, which may constitute a barrier to the free dissemination information about persons in the press. It was discussed the general principle - freedom of expression and its limitations which is right to privacy. The analysis concerns the extent of the interference in the privacy due to social functions that a person performs in society and due to interest person causes in public life. In the article it was pointed how the terms: “public activity”, “public person”, “public officer” were defined in judicature and doctrine of the law. In a broad way it was discussed art. 14 paragraph 6 of the polish press law which concerns interference with the right to privacy.

PL

W artykule wskazane i omówione zostały regulacje prawne dotyczące ochrony prawa do prywatność, które stanowić mogą barierę dla swobodnego rozpowszechniania w prasie informacji na temat osób fizycznych. Omówiona została ogólna zasada wolności wypowiedzi oraz jej ograniczenia w postaci prawa do prywatności. Analizie poddany został dozwolony zakres ingerencji mediów w sferę prywatności osób fizycznych, że względu na funkcje społeczne, które osoba pełni w społeczeństwie oraz ze względu na zainteresowanie, które w społeczeństwie wywołuje działalność danej osoby. W artykule wskazano na sposób definiowana przez orzecznictwo sądowe i doktrynę prawa takich pojęć jak „ działalność publiczna”, „osoba publiczna”, „funkcjonariusz publiczny”. W szeroki sposób omówiony został art. 14 ust 6 prawa prasowego zezwalający na ingerencję prasy w sferę prywatności osoby fizycznej, gdy wiąże się to z działalnością publiczną danej osoby.

4

Public and Social Interest in Journalistic Activity

63%

Ossowska-Salamonowicz D.

Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej

|

2020

|

vol. 3(24)

118-126

PL

Wolność prasy to jeden z najlepszych sposobów ujawniania i kształtowania opinii publicznej o ideach i postawach przywódców politycznych, osób publicznych czy ludzi pełniących funkcje publiczne. Wolność prasy to również możliwość prezentowania zjawisk nagannych, takich jak: korupcja, oszustwa, przestępstwa czy nepotyzm. Podejmowanie przez prasę tego rodzaju tematów może powodować u dziennikarza dylematy. Czyj interes powinien reprezentować przede wszystkim: interes społeczeństwa czy interes państwa? Co jest ważniejsze: prawo do prywatności czy prawo dostępu do informacji?

EN

Freedom of the press is one of the best ways of reflecting and shaping public opinion about the ideas and attitudes of political leaders, public figures or those entrusted with public functions. Freedom of the press is also an opportunity to depict reprehensible phenomena such as corruption, fraud, crime or nepotism. The press may be faced with types of subjects that may cause dilemmas for the journalist. Whose interest should above all be represented: the interest of the society or the state? What is more important: the right to privacy or the right of access to information?

5

The Constitutional Principle of Freedom of press and its Limitations in Journalistic Practice

63%

Kuca P.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2019

|

issue 5 (51)

215-225

EN

In Poland, freedom of press is a systemic principle that protects the rule of law. Relevant regulations regarding this matter are included in the constitution in force since 1997. However, other legal regulations contain solutions that raise objections of the journalistic environment and are described as repressive towards the media. The Article 212 of the Penal Code provides for example a criminal penalty of up to one-year imprisonment for the offense of defamation using mass media. According to journalistic circles, such a provision negatively affects journalistic practice causing the so-called “chilling effect”, i.e. unwillingness to undertake controversial subjects. The discussed issue is analyzed in the light of the provisions of the Constitution, jurisprudence of the Constitutional Tribunal, the Press Law Act, as well as selected articles of the Penal Code.

PL

Wolność prasy jest w Polsce zasadą ustrojową, która zabezpiecza rządy prawa. Odpowiednie regulacje dotyczące tej materii są zapisane w konstytucji obowiązującej od 1997 r. Jednak w innych regulacjach prawnych są zapisane rozwiązania, które budzą opór środowiska dziennikarskiego i są określane jako represyjne w stosunku do mediów. Takim rozwiązaniem jest art. 212 kodeksu karnego, który przewiduje m.in. sankcję karną do roku pozbawienia wolności za przestępstwo zniesławienia za pomocą mediów. Według środowisk dziennikarskich taki przepis negatywnie wpływa na praktykę dziennikarską powodując tzw. „efekt mrożący”, czyli niechęć do podejmowania kontrowersyjnych tematów. Omawiane zagadnienie jest analizowane w świetle zapisów konstytucji, orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego, przepisów prawa prasowego, a także wybranych artykułów kodeksu karnego.

6

Nadużycie (prawa do) anonimatu przez dziennikarzy. Wymiar praktyczno-prawny

63%

Goniak Ł. P.

Roczniki Nauk Społecznych

|

2023

|

vol. 51

|

issue 3

119-142

EN

This paper seeks to analyze (research) the way journalists use the right to anonymity. Importantly, the author is interested not only in the original purpose of the relevant regulation (theoretical perspective), but rather in to what extent journalists’ behavior is consistent with the original assumption of the right to remain anonymous. The basis for answering this question is the results of the research carried out by the author – in particular with the use of qualitative (participatory observation, in-depth interview) and quantitative research (survey) methods. This paper also analyzes real situations where journalists used the right to anonymity (case study). Based on the data gathered, it should be underlined that the way how journalists use the right to anonymity raises at least ethical doubts. In this context, the major question is whether the described activities fall within the scope of the right to anonymity.

PL

Celem niniejszego artykułu jest analiza sposobu korzystania przez dziennikarzy z prawa do anonimatu. Autora interesuje nie tylko samo pierwotnie zakładane przeznaczenie tego prawa (perspektywa teoretyczna), ale przede wszystkim porównanie, na ile obecne zachowanie dziennikarzy w tym zakresie jest zgodne z założeniem, jakiemu prawo to prymarnie miało służyć. Podstawą udzielenia odpowiedzi na zadane pytanie są wyniki badań przeprowadzonych przez autora – przede wszystkim jakościowych (obserwacja uczestnicząca i wywiady pogłębione), ale również ilościowych (sondaż). W tekście odniesiono się także do poszczególnych przypadków skorzystania przez dziennikarzy z prawa do anonimatu (case-study). Analiza danych wskazuje, że sposób, w jaki dziennikarze decydują się używać współcześnie prawa do anonimatu, może budzić wątpliwości choćby natury etycznej. Dlatego naturalne staje się pytanie, czy prawo do anonimatu w ogóle obejmuje swoim zakresem tego typu działania.

7

Funkcje mediów w demokracjach

63%

Szwed R.

Roczniki Nauk Społecznych

|

2020

|

vol. 48

|

issue 4

5-25

EN

The belief in the effectiveness and power of media influence causes politicians, media communication specialists, and democracy theorists to use the media for promotional activities aimed at shaping and persuading public opinion and improving it through education and empowerment. It turns out, however, that reading numerous conceptualizations of media functions depends on the way democracy is understood, how politics is perceived, and what is the role of public opinion in the system. The article places various concepts of media missions (from the Hutchins Commission social responsibility trend, through the conceptualizations of Gurevitch, Blumler, Zaller, to participatory journalism and public journalism) in the context of three basic types of democracy: liberal, elitist and participatory, deliberative. Such consideration of democracies and the functions of the media allows for a better understanding of the observed tendencies to appropriate media by politicians and transnational corporations, media concentration processes, and hopes for the revival of journalism and the public sphere in social media.

PL

Przekonanie o skuteczności i sile oddziaływania mediów powoduje, że politycy, specjaliści od komunikacji medialnej i teoretycy demokracji wykorzystują media do działań promocyjnych, służących do kształtowania i przekonywania opinii publicznej oraz do jej doskonalenia poprzez edukację i upodmiotowienie. Okazuje się jednak, że odczytanie licznych konceptualizacji funkcji mediów zależy od sposobu pojmowania demokracji, postrzegania polityki oraz roli, jaką w systemie ma odgrywać opinia publiczna. Artykuł umieszcza różnorodne koncepcje celów, które winny przyświecać mediom (od nurtu „społecznej odpowiedzialności” tzw. komisji Hutchinsa przez konceptualizacje Gurevitcha, Blumlera, Zallera po nurty „dziennikarstwa uczestniczącego” i „dziennikarstwa publicznego”) w kontekście trzech podstawowych typów demokracji: liberalnej, elitystycznej i uczestniczącej, deliberacyjnej. Taka typologizacja demokracji i funkcji mediów pozwala lepiej zrozumieć obserwowane tendencje do zawłaszczania mediów przez polityków i transnarodowe koncerny, procesy koncentracji mediów oraz nadzieje na odrodzenie dziennikarstwa i sfery publicznej w mediach społecznościowych.

8

Legal Comparison of Freedom of Expression and Freedom of the Press in the Republic of Armenia and in the Republic of Poland

51%

Lis W.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2020

|

vol. 29

|

issue 1

EN

Freedom of expression and freedom of the press form guarantee and emphasize the democratic character of a state. The dissemination of information and opinions is a prerequisite of democracy, which essentially requires that citizens be guaranteed the possibility to participate in public affairs. An opportunity to learn some information and opinions is of paramount importance for broadening knowledge, sharpening the critical mind, shaping one’s own views and making rational and informed choices. For full access to information and opinions circulating in the public, it is necessary that it should be made public and media and their journalists will make it in the best way. The aim of this study was to compare constitutional legal solutions concerning freedom of expression and freedom of the press and the way they are effectuated in practice in theRepublicofArmeniaand in theRepublicofPoland.

PL

Swoboda wypowiedzi i wolność prasy stanowią gwarancję i podkreślenie demokratycznego charakteru państwa. Przekazywanie informacji i opinii jest warunkiem demokracji, która z istoty swojej wymaga zagwarantowania obywatelom możliwości uczestnictwa w sprawach publicznych. Możliwość zapoznania się z informacjami i opiniami ma podstawowe znaczenie dla pogłębienia wiedzy, wyostrzenia zmysłu krytycznego, ukształtowania własnych poglądów oraz dokonywania racjonalnych i świadomych wyborów. Aby dostęp do informacji i opinii funkcjonujących w obiegu publicznym był pełny, konieczne jest ich upublicznienie, a najlepiej robią to media i zatrudnieni w nich dziennikarze. Celem opracowania było porównanie konstytucyjnych rozwiązań prawnych w zakresie swobody wypowiedzi i wolności prasy oraz sposobu ich urzeczywistniania w praktyce w Republice Armenii i Rzeczypospolitej Polskiej.

9

Autonomia jako nieodzowny przymiot obywatelskiej sfery publicznej w ujęciu Jürgena Habermasa

51%

Marczak Ł.

Studia Gdańskie

|

2017

|

issue 41

233-245

PL

Artykuł prezentuje optymalne warunki zaistnienia autonomii przestrzeni publicznej, które w opinii Jürgena Habermasa najbardziej odsłoniły się w obywatelskiej sferze publicznej XVIII i XIX wieku. Autonomię sfery publicznej rozumie się jako niezależną przestrzeń wymiany opinii obywateli, którzy we wzajemnej komunikacji zdolni są do wywierania oddolnego nacisku na aparat władzy. Artykuł rozpoczyna się od przedstawienia autonomii jako rodzaju wzajemnie uzupełniających się wolności: negatywnej i pozytywnej. W dalszej części prezentuje się główne elementy konstytuujące autonomię obywatelskiej sfery publicznej, do których zalicza się: własność prywatną wolnych obywateli, jawność informacji w przestrzeni publicznej, wolność słowa i prasy oraz możliwość nieskrępowanego stowarzyszania się.

EN

The article presents the optimal conditions for the existence of autonomy in the public sphere. In the opinion of Jürgen Habermas, these conditions were most clearly revealed in the civic public sphere of the eighteenth and nineteenth centuries. Autonomy of the public sphere is understood as an independent space for exchanging opinions among citizens who through communicating with one another are able to exert upward pressure on the power apparatus. The article begins with the presentation of autonomy as a kind of complementary freedom: negative and positive. In the next part, the main elements that constitute the public sphere of civic autonomy are outlined. These include: private property of free citizens, disclosure of information in the public sphere, freedom of speech and of the press and the possibility of unfettered association.

10

Restricting the Press and the Neo-Militant Democracy: A Comparative Analysis of Ireland and Great Britain

51%

Rezmer-Płotka K.

Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne

|

2022

|

vol. 75

195-207

PL

Wolność prasy jest jedną z podstawowych gwarancji demokratycznego państwa, a jednocześnie gwarancją praw politycznych. Po 2008 roku, kiedy nastąpił wielki kryzys finansowy, państwa członkowskie Unii Europejskiej zaczęły znacząco ograniczać prawa i wolności obywateli, w tym wolność prasy. Wprowadzone restrykcje są charakterystyczne dla nowej demokracji opancerzonej. Czasami jednak stają się narzędziem w rękach antydemokratów. Celem artykułu jest sprawdzenie, jak i dlaczego na przestrzeni lat, pomiędzy kolejnymi kryzysami, tj. kryzysem finansowym, tzw. kryzysem uchodźczym, pandemią koronawirusa, ograniczano wolność prasy w Irlandii i Wielkiej Brytanii. Są to państwa, w których początkowo nie odczuwano politycznych i społecznych skutków kryzysu gospodarczego, natomiast w późniejszym okresie zaobserwowano szybką regresję. Wykorzystując jakościową analizę treści, opartą na raportach organizacji Reporterzy bez Granic (Reporters without Borders) i Freedom House, badanie to prezentuje, jak i dlaczego zmieniały się ograniczenia wolności prasy. Lokuje struktury polityczne Irlandii i Wielkiej Brytanii pomiędzy typami idealnymi nowej i quasi-demokracji opancerzonej, w zależności od celu ograniczeń.

EN

The freedom of the press is one of the basic guarantees of a democratic state and, at the same time, a guarantee of political rights. After 2008, when the great financial crisis occurred, the Member States of the European Union began to significantly limit the rights and freedoms of citizens, including freedom of the press. The introduced restrictions are characteristic of a neo-militant democracy. However, they sometimes become a tool in the hands of antidemocrats. The aim of the article is to check how and why over the years, between successive crises, i.e., financial crisis, the so-called refugee crisis, the coronavirus pandemic, freedom of the press was restricted in Ireland and Great Britain. These are the countries in which initially the political and social effects of the economic crisis were not felt, but later rapid regression was observed. By using content analysis based on reports from the Reporters without Borders and Freedom House organizations, the study uncovers how and why the restrictions of freedom of the press changed. It locates the political structures of Ireland and Great Britain between the ideal types of neo- and quasi-militant democracy, depending on the goal of the restrictions. The research hypothesis is as follows: The restriction of freedom of the press in Ireland and the United Kingdom after 2008 shows that states are using the media system to pursue their particular interests by introducing solutions characteristic of quasi-militant democracies.

11

Sprawozdawczość sądowa w świetle prawa prasowego

51%

Kosmaty P.

Studia Prawnicze: rozprawy i materiały

|

2017

|

issue 1(20)

71-93

EN

The aim of the following paper is a presentation of the matter of legal regulation of press reporting, determined by article 357 of the Penal Code, which regulates also the possibility of recording of legal proceedings by representatives of the mass media. The introductory part of the article focuses on the legal principle of the openness of trial with all its rudimentary essentials, as well as its positive and negative aspects, stressing the absence of the concept of total openness of legal proceedings under Polish law. It then proceeds to narrow the focus to the possibility of recording the trial as guaranteed by article 357, § 1 of the Penal Code, and recent amendment of the article, introduced by the amendment act dated June 10, 2016. The author then proceeds to discuss in a comprehensive way normative regulations of press reporting viewed from the perspective of the former version of the P.C. article, focusing on the essential changes in the premises of the law. It presents the cumulative conditions, whose fulfillment has heretofore determined the issuing of recording warrant by the court, i.e. public interest, procedural propriety of the proceedings and the interests of the parties involved. Finally, the paper attempts to address the question of the possible negative impact of radical enhancement of the premise of openness of court proceedings on the trial procedures, as well as for public and private interests, simultaneously drawing attention to the matters associated with delineation of appropriate limits between contradictory interests that repeatedly occur during court proceedings.

PL

Celem artykułu jest przedstawienie problematyki sprawozdawczości prasowej znajdującej swoje podstawy normatywne w art. 357 k.p.k., a zatem regulującej rejestrację rozprawy przez przedstawicieli środków masowego przekazu. Pierwsza część artykułu skoncentrowana została wokół zasady jawności postępowania karnego i jej podstawowych rudymentów, jak również jej pozytywnych oraz negatywnych aspektów. Podkreśleniu przy tym uległ fakt, że w polskim systemie prawnym nie jest znana całkowita jawność procesu karnego. Następnie skupiono się na samej możliwości rejestrowania przebiegu rozprawy wynikającej z art. 357 § 1 k.p.k. oraz ostatniej zmianie w brzmieniu wskazanego przepisu, wprowadzonej na mocy ustawy nowelizującej z dnia 10 czerwca 2016 roku. W dalszej części – bardziej rozbudowanej – dokonano analizy normatywnej regulacji dotyczącej sprawozdawczości prasowej odwołując się do poprzednio obowiązującej treści przepisu. Podkreślono zasadnicze różnice w założeniach legislacyjnych. Omówiono przesłanki, od których kumulatywnego zaistnienia uzależnione było wydanie przez sąd zgody na rejestrację rozprawy, tj.: wzgląd na interes społeczny, dbałość o prawidłowy przebieg rozprawy, wzgląd na interes uczestnika postępowania. Ostatnia część artykułu stanowi próbę odpowiedzi na pytanie, czy radykalne zwiększenie zasady jawności nie wpłynie negatywnie na przebieg postępowania karnego oraz na interes społeczny i prywatny. Rozważeniu poddano również problem związany z wytyczeniem właściwych granic pomiędzy niejednokrotnie sprzecznymi interesami występującymi w procesie karnym.

12

Antymonopolowe déjà vu? Wolność słowa w analizie antymonopolowej

51%

Polański J.

|

2021

|

vol. 10

|

issue 3

30-59

PL

Znajdując zastosowanie we wszystkich obszarach gospodarki, prawo antymonopolowe posiada wyjątkowo szeroki zakres oddziaływania. W konsekwencji prawo to może być stosunkowo łatwo łączone z różnymi rodzajami zagadnień, koncentrujących w danym momencie uwagę opinii publicznej lub decydentów. Powyższe dotyczyć może ogólnej polityki przemysłowej państwa, ale także polityk o szczególnym charakterze, np. zrównoważonego rozwoju, związanych z „celami społecznymi” w kontekście nagłej i silnej dekoniunktury gospodarczej, względnie szerzej – celami wykraczającymi poza wąsko rozumiany dobrobyt konsumentów. W dobie gospodarki opartej na przepływie informacji jednym z zagadnień mogących być postrzegane jako „interes pozaekonomiczny” stała się również wolność słowa, tj. wolność komunikowania informacji (poglądów, opinii, przekonań). Wolność ta przywoływana jest w szczególności w kontekście „prywatnej cenzury”, a w Polsce dodatkowo działań podjętych w 2021 r. przez Rzecznika Praw Obywatelskich w związku z jedną z decyzji koncentracyjnych wydanych przez polski organ ochrony konkurencji. W artykule pokazano, że pojawiające się w Polsce dyskusje w tym zakresie pozostają bliskie podobnym dyskusjom w Stanach Zjednoczonych, zarówno tym sprzed kilku dekad, jak i obecnym. Zarysowano również przykładowe sposoby włączenia wątków wolności słowa do analizy antymonopolowej, a jednocześnie trudności w powyższym zakresie. W artykule wskazano ponadto, że całość dyskusji na temat prawa konkurencji i wolności słowa może być postrzegana jako część szerszych procesów, jakim podlega polityka antymonopolowa.

13

The first battle of Karl Marx (Comments on the Latest Prussian Censorship Instruction)

45%

Baranowska M., Baranowska M.

Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria

|

2018

|

issue 4

14

Działalność katolickich środków masowego przekazu przejawem pluralizm i gwarancją demokracji

45%

Lis W.

Studia z Prawa Wyznaniowego

|

2012

|

vol. 15

275-290

EN

The man as a social being functioning simultaneously in different communities. One of them consists of churches and religious associations that have the right to establish and hold their own the mass media. Through them, they may pursue their mission and participate in public life, influencing the life of the faithful and the entire state. Due to the number of people declared Catholics, the Catholic mass media have the greatest impact. The possibility of the establishment and ownership of the mass media by a duly organized various social groups is a manifestation of pluralism and guarantee of democracy. Democratic system, based on the respect for human rights and liberties in its individual and collective dimension, presupposes freedom of expression and freedom of the press, allowing each person the freedom to express their opinions, to acquire and disseminate information on every topic. Their viewers and listeners may not agree with them, but their existence testifies to the freedom of expression and freedom of the press, without which there can be no question of the existence and development of a fully democratic state and civil society.

PL

Człowiek jako istota społeczna funkcjonuje jednocześnie w różnych wspólnotach. Jedną z nich są kościoły i związki wyznaniowe, które mają prawo do zakładania i posiadania własnych środków masowego przekazu. Za ich pośrednictwem realizują swoją misję oraz uczestniczą w życiu publicznym, wpływając na kształt życia swoich wiernych i całego państwa. Z uwagi na liczbę osób deklarujących się jako katolicy, największą siłę oddziaływania posiadają katolickie środki masowego przekazu. Możliwość zakładania i posiadania środków masowego przekazu przez różne grupy społeczne odpowiednio zorganizowane stanowi przejaw pluralizmu i gwarancję demokracji. System demokratyczny, oparty na poszanowaniu wolności i praw człowieka w wymiarze jednostkowym i zbiorowym, zakłada bowiem swobodę wypowiedzi i wolność prasy, umożliwiając każdemu wolność wyrażania swoich poglądów oraz pozyskiwania i rozpowszechniania informacji na każdy temat. Ich odbiorcy mogą się z nimi nie zgadzać, ale ich istnienie świadczy o swobodzie wypowiedzi i wolności prasy, bez której nie może być mowy o istnieniu i rozwijaniu się w pełni demokratycznego państwa i obywatelskiego społeczeństwa.

15

Między wolnością a upolitycznieniem mediów publicznych

38%

Szot L.

Przegląd Politologiczny

|

2020

|

issue 2

157-177

EN

The occurrence of media politization in Poland is a very essential threat to their independence. Public media act their fundamental part in field of representation of public interests e.g. diversity, independency, reliability and completeness of information. Public radio and TV broadcasting implement their public mission and form civil society. The duty of public mission implementation by the public media arises from the polish Radio and Television Broadcasting Act. In face of the occurrence of commercialization and politization, there are, in the fact, no guaranties of public mission implementation. Public media enable legitimization of politicians using media, what collides with independent position of media organizations. The tendency of media to free from any political control stands opposite to tendency of politicians to have an influence on the contents of media (media politization). The Republic of Poland is a legal democratic state. In aspect of social communication, there is a fundamental right to freedom of press and freedom of speech. In scope of representation of public interests, the essential part play autonomic public media and independent journalists. The article is an introduction to the analysis related to the mechanism of excessive public media politization in Poland. The author uses a normative approach and a method of empirical quantitative research – an anonymous questionnaire conducted among journalists of regional media. The main research objective is to analyse the conditions of independence of public media and journalists in Poland, in the context of the political process. Constitutional guarantees of freedom of press find no reflection on reality, particularly in scope of public media. Present legal and financial status of public media condemns their organs to political dependence and balancing between public mission implementation and necessity of income gaining.

PL

Zjawisko polityzacji mediów publicznych w Polsce, stanowi istotne zagrożenie dla ich niezależności. Media publiczne odgrywają zasadniczą rolę w zakresie reprezentacji interesów społecznych m.in. różnorodność, niezależność oraz rzetelność i kompletność informacji. Publiczna radiofonia i telewizja realizuje misję publiczną i kształtuje społeczeństwo obywatelskie. Obowiązek realizacji misji społecznej przez media publiczne wynika z treści ustawy o radiofonii i telewizji. Wobec zjawiska komercjalizacji i polityzacji, w rzeczywistości brak materialnych gwarancji realizacji misji społecznej. Media publiczne umożliwiają legitymizację medialną polityków, co zderza się z niezależną pozycją organizacji medialnych. Tendencja uwolnienia się mediów od jakiejkolwiek politycznej kontroli, pozostaje w sprzeczności z tendencją do wywierania wpływu przez polityków na zawartość mediów (polityzacja mediów). Rzeczpospolita Polska jest demokratycznym państwem prawnym. W sferze komunikowania społecznego fundamentalne jest prawo do wolności prasy i wolności słowa. Zasadniczą rolę w zakresie reprezentacji interesów społecznych odgrywają autonomiczne media publiczne i niezależni dziennikarze. Artykuł stanowi wprowadzenie do analizy związanej z mechanizmami nadmiernego upolitycznienia mediów publicznych w Polsce. Autorka posługuje się podejściem normatywnym oraz metodą badań empirycznych ilościowych – kwestionariusza anonimowego przeprowadzonego wśród dziennikarzy mediów regionalnych. Podstawowym celem badawczym jest analiza uwarunkowań niezależności mediów publicznych i dziennikarzy w Polsce, w kontekście procesu polityzacji. Konstytucyjne deklaracje wolności prasy nie znajdują odzwierciedlenia w rzeczywistości, w szczególności w odniesieniu do mediów publicznych. Obecny status prawny i finansowy mediów publicznych skazuje z góry ich organy, na uzależnienie polityczne i balansowanie pomiędzy realizacją misji a koniecznością osiągania zysków.

16

Czy wolność słowa i wolność prasy są rzeczywiście potrzebne społeczeństwu i państwu?

38%

Sobczak J.

Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

|

2018

|

vol. 80

|

issue 1

133-150

EN

Freedom of the press seems to be an undisputed value. What sometimes raises doubts is the possibility of limiting this freedom. When opposing the thesis about the unlimited freedom of the press, it is necessary to refer to the jurisprudence of the European Court of Human Rights in Strasbourg which shows a transition of judicial decisions from an idealistic paradigm to a realistic one. Freedom of the press is a fundamental right, referring to rationality, freedom of expression and freedom of communication. This freedom can be derived from arguments based on the idea of democracy, from the need to serve the truth and the free market of ideas connected with it, and finally from the autonomy of the individual. Freedom of speech has both an individual and a social aspect. It is not, of course, an end in itself. The assumption of deontology must not be ignored.Neither a democratic rule of law nor a society in such a state can function without freedom ofspeech. However, there are serious temptations to curtail such freedom.

PL

Wolność prasy wydaje się wartością niekwestionowaną. Wątpliwości budzi niekiedy możliwość jej ograniczenia. Opowiadając się przeciwko tezie o nieograniczonej wolności prasy, przywołać należy w płaszczyźnie prawa Rady Europy judykaty Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu odnotowujące przejście ich z paradygmatu idealistycznego do realistycznego. Jest to prawo podstawowe, odwołujące się do racjonalności, wolności słowa i swobody komunikacji. Wywodzić tę wolność można z argumentów opartych na idei demokracji, z potrzeby służenia prawdzie i związanej z tym wolnym rynkiem idei, wreszcie z autonomii jednostki. Wolność słowa ma charakter zarówno indywidualny, jak i społeczny. Nie jest oczywiście celem samym w sobie. Nie może abstrahować od założeń deontologii. Bez wolności słowa nie może funkcjonować ani demokratyczne państwo prawne, ani społeczeństwo w takim państwie. Istnieją jednak poważne pokusy, aby takową wolność ograniczać.

17

Wojna na Ukrainie a wolność prasy. Czy ukraińskie prawo prasowe spełnia standardy międzynarodowe w warunkach wojny propagandowej z Rosją?

32%

Sobczak J., Gołda-Sobczak M.

Studia Prawnicze KUL

|

2015

|

issue 2 (62)

31-76

PL

Prasa ukraińska po odzyskaniu niepodległości uległa poważnym przeobrażeniom dostosowującym ją do standardów Rady Europy i Unii Europejskiej. Proces ten w wyniku wydania licznych aktów prawnych został uwieńczony powodzeniem, aczkolwiek niejasne jest czy i w jakim stopniu wspomniane normy znajdują zastosowanie w praktyce. Wyzwaniem dla wolnej prasy ukraińskiej stały się wydarzenia polityczne, związane z zajęciem Krymu przez Federację Rosyjską i konfliktem zbrojnym w Donbasie. Temu zadaniu nie umieją one sprostać, podobnie zresztą jak dyplomacja ukraińska. Zarówno dyplomacja jak i prasa ukraińska nie są w stanie w sposób rzetelny przedstawić przebiegu konfliktu i zbić argumenty Rosji, że zajęcie Krymu było działaniem realizującym zasadę samostanowienia narodów i nastąpiło zgodnie z wolą mieszkańców tego półwyspu i przeprowadzonemu referendum. W tekście artykułu przedstawiono argumenty wskazujące, że stanowisko Federacji Rosyjskiej jest niedopuszczalnym pogwałceniem norm prawa międzynarodowego. Wskazano jednocześnie przykłady manipulacji przekazami internetowymi, z którymi prasa ukraińska niezbyt sobie radzi.

EN

After regaining independence by Ukraine, the press has undergone a remarkable transformation adapting it to the standards of the Council of Europe and the European Union. This process has been successful because of the adoption of numerous legal acts, although it is unclear whether and to what extent these standards are applied in practice. The challenge for the Ukrainian free press have become political events related to the occupation of Crimea by the Russian Federation and the armed conflict in Donbas. Ukrainian press can’t meet this challenge, just as the Ukrainian diplomacy. Both Ukrainian diplomacy and Ukrainian press are unable to fairly present the course of the conflict and counter the arguments of Russia that incorporation of the Crimea was an action governed by the rule of self-determination of peoples, and was prepared in accordance with the will of the inhabitants of the peninsula and carried out the referendum. The text of the article presents arguments showing that the position of the Russian Federation is an unacceptable violation of the norms of international law. The text also indicates examples of manipulation of remittances online, with whom the Ukrainian press not coping.

RU

Украинская пресса после восстановления независимости, перешла значительные изменения, адаптируя еe к стандартам Совета Европы и Европейского Союза. Этот процесс после принятия многих действий был завершен успешнo, хотя неясно до какой степени применяются эти нормы в практике. Вызовoм для украинской свободной прессы стали политические события, связанные с аннексией Крыма Российской Федерацией и войной в Донбассе. Cложна им ж этим справиться, так как и украинской дипломатии. Украинская пресса и дипломатия не могут целесообразно представить конфликт и противостоять аргументoм России, якобы захват Крыма был связан c самоопределениeм народов и был в соответствии с волей жителей полуострова, а также с референдумом. Текст статьи представляет аргументы, показывающие, что позиция Российской Федерации является недопустимым нарушением норм международного права. В то же время показано примеры манипуляции интернет информацией, с которыми украинская пресса недостаточно справляется.

Refine search results

Ograniczenia wolności prasy w PRL

Konstytucja RP wyznacznikiem wolności prasy

PRYWATNOŚĆ JAKO OKOLICZNOŚĆ OGRANICZAJĄCA SWOBODĘ WYPOWIEDZI NA TEMAT OSOBY FIZYCZNEJ. ASPEKT PRAWNY

Public and Social Interest in Journalistic Activity

The Constitutional Principle of Freedom of press and its Limitations in Journalistic Practice

Nadużycie (prawa do) anonimatu przez dziennikarzy. Wymiar praktyczno-prawny

Funkcje mediów w demokracjach

Legal Comparison of Freedom of Expression and Freedom of the Press in the Republic of Armenia and in the Republic of Poland

Autonomia jako nieodzowny przymiot obywatelskiej sfery publicznej w ujęciu Jürgena Habermasa

Restricting the Press and the Neo-Militant Democracy: A Comparative Analysis of Ireland and Great Britain

Sprawozdawczość sądowa w świetle prawa prasowego

Antymonopolowe déjà vu? Wolność słowa w analizie antymonopolowej

The first battle of Karl Marx (Comments on the Latest Prussian Censorship Instruction)

Działalność katolickich środków masowego przekazu przejawem pluralizm i gwarancją demokracji

Między wolnością a upolitycznieniem mediów publicznych

Czy wolność słowa i wolność prasy są rzeczywiście potrzebne społeczeństwu i państwu?

Wojna na Ukrainie a wolność prasy. Czy ukraińskie prawo prasowe spełnia standardy międzynarodowe w warunkach wojny propagandowej z Rosją?