Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 6

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  wotum nieufności
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Indywidualna odpowiedzialność polityczna ministra w praktyce ustrojowej na gruncie Konstytucji RP z 2 kwietnia 1997 r.

100%
Woźnicki M.
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
|
2018
|
issue 2 (42)
97-119
PL
W świetle Konstytucji RP z 2 kwietnia 1997 r., minister ponosi indywidualną odpowiedzialność polityczną za polityczny kierunek sprawowania urzędu przed Sejmem oraz przed Prezesem Rady Ministrów. Głównym celem niniejszego artykułu jest ukazanie, że w praktyce odpowiedzialność polityczna ministrów przed Sejmem ma charakter iluzoryczny. Większość głosów wymagana do przyjęcia uchwały o wyrażeniu wotum nieufności jest na tyle wysoka, że jej przegłosowanie jest możliwe tylko w wyjątkowej sytuacji. Od 1997 r. Sejmowi nigdy nie udało się doprowadzić do dymisji ministra poprzez uchwalenie mu wotum nieufności. Dlatego realne znaczenie ma wyłącznie odpowiedzialność polityczna ministra przed premierem. Szef rządu może doprowadzić do odwołania każdego ministra w każdym czasie. Przy podejmowaniu decyzji o złożeniu wniosku o odwołanie ministra premier musi uwzględniać jedynie, czy taka decyzja nie grozi utratą poparcia politycznego ze strony większości sejmowej.
EN
According to the Constitution of Poland from 2nd April 1997, a cabinet minister is political responsible for the political direction of his office to the Sejm and to the Prime Minister. The main goal of this paper is to show, that in practice, the political responsibility of the ministers before the Sejm is illusory. The majority of the vote required to adopt a motion of no confidence is so high that its vote is only possible in exceptional circumstances. Since 1997, no motion of no confidence have been successful, so the Sejm has never succeeded in enforcing the resignation of a minister. That is why, only the political responsibility of the minister before the Prime Minister has a real meaning. The head of government can lead to the dismissal of each minister at any time. When deciding to file an application to dismiss a minister, the Prime Minister must take into account only whether such a decision does not endanger the political support of the majority of the Sejm.
2
Publication available in full text mode
Content available

Odpowiedzialność członków Rządu Federalnego w Belgii

100%
Prokop K.
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
|
2018
|
issue 2 (42)
39-56
PL
Niniejszy artykuł poświęcony jest odpowiedzialności członków Rządu Federalnego w Belgii. Zasadnicza część opracowania dotyczy mechanizmów odpowiedzialności politycznej. Obejmują one odpowiedzialność indywidualną ministrów oraz odpowiedzialność solidarną gabinetu. W pierwotnej wersji konstytucji Belgii z 1831 r. ministrowie ponosili odpowiedzialność przed królem. Aktualnie do wyegzekwowania odpowiedzialności indywidualnej ministra upoważniona jest Izba Reprezentantów przez uchwalenie wotum nieufności. W takiej sytuacji król obowiązany jest odwołać ministra. Adresatem wniosku o wotum nieufności może być również cały gabinet (odpowiedzialność solidarna). Od 1993 r. istnieje możliwość obalenia rządu w drodze konstruktywnego wotum nieufności. W artykule omówiono również problem odpowiedzialności prawnej ministrów.
EN
The article is devoted to the responsibility of members of the Federal Government in Belgium. The main part of the study concerns the mechanisms of political responsibility. They include individual responsibility of ministers and collective responsibility of the cabinet. According to the original version of the Belgian Constitution of 1831 ministers were responsible to the king. Currently, the House of Representatives is authorized to enforce the individual responsibility of the minister by passing a vote of no confidence. In such situation the king is obliged to dismiss the minister. The entire cabinet may be the addressee of the motion of no confidence, too (collective responsibility). Since 1993 there has been the possibility of overthrowing the government through a constructive vote of no confidence. The article also discusses the problem of legal responsibility of ministers.
3
Publication available in full text mode
Content available

Kilka uwag na temat warunków formalnych wniosku o wyrażenie wotum nieufności ministrowi

72%
Woźnicki M.
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
|
2018
|
issue 5 (45)
161-185
PL
W świetle Konstytucji RP z 2 kwietnia 1997 r., minister ponosi indywidualną odpowiedzialność polityczną przed Sejmem oraz przed Prezesem Rady Ministrów. Sejm posiada prawo do doprowadzenia do dymisji każdego ministra poprzez uchwalenie wotum nieufności. Głównym celem niniejszego artykułu jest przedstawienie warunków formalnych wniosku o wyrażenie indywidualnego wotum nieufności oraz odpowiedź na pytania: jakie są przyczyny składania tego typu wniosków oraz kiedy posłowie mają prawo zażądać dymisji ministra. W artykule przedstawiono wyniki analizy wniosków o wyrażenie wotum nieufności ministrom z lat 1997–2015.
EN
According to the Constitution of Poland from 2nd April 1997, a cabinet minister is political responsible to the Sejm and to the Prime Minister. The Sejm has power to lead to the dismissal of each minister by passing a motion of no confidence. The main goal of this paper is to show the formal requirements of an motion of no confidence to a single minister, and to answer questions: what are the reasons explaining to submit this kind of motion and when member of parliament have a right to demand a dismissal of a cabinet minister. In this paper it is shown the results of an analysis of motions of no confidence to a cabinet minister from 1997 to 2015.
4
Publication available in full text mode
Content available

Wotum nieufności w PRL? Odpowiedzialność parlamentarna Rady Ministrów w okresie obowiązywania konstytucji z 22 lipca 1952 r.

72%
Rakowski M.
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
|
2017
|
issue 20
303-328
EN
The article treats about the political responsibility of the Council of Ministers in Polish People’s Republic. Due to the constitution of July 22nd, 1952 the government was responsible to the Sejm. Changes of ministers could be done also by Council of the State, but only at the request of the prime minister. The vote of parliament had only formal importance, because the real personal decisions were made by the leaders of The Polish United Workers’ Party. The constitutional position of Sejm became stronger in the last years of PRL. The dismissal of Zbigniew Messner’s government took place as the result of the parliamentary opposition to this government, so it can be considered as the real vote of no confidence. The author describes also the constitutional custom, not based on the norms of the constitution, which ordered to the prime minister to declare the dismissal of his government after the parliamentary elections, during the first session of new-elected Sejm. Usually it didn’t mean important changes in the Coucil of Ministers, which was still led by the same person as the prime minister.
PL
Przedmiotem artykułu jest odpowiedzialność polityczna Rady Ministrów w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Zgodnie z konstytucją z 22 lipca 1952 r. rząd odpowiadał przed Sejmem, a na wniosek premiera zmiany w jego składzie mogły być również dokonywane przez Radę Państwa. Autor dokonał analizy wszystkich przypadków odwołania premiera oraz rządu przez Sejm PRL, poszukując odpowiedzi na pytanie, czy w jakimkolwiek stopniu wydarzenia te były podobne do wotum nieufności funkcjonującego w państwach demokratycznych. W Polsce Ludowej zmiany w składzie rządu – co do zasady – dokonywane były przez Sejm, a jedynie wyjątkowo przez Radę Państwa. Głosowanie w parlamencie miało znaczenie jedynie formalne, a rzeczywiste decyzje personalne podejmowane były przez kierownictwo PZPR. Pozycja Sejmu stała się silniejsza w ostatnich latach PRL. Dymisja rządu Zbigniewa Messnera w 1988 r. nastąpiła w wyniku parlamentarnej krytyki, może być więc uznana za typowe wotum nieufności. Autor omawia także obowiązujący w PRL zwyczaj konstytucyjny, zgodnie z którym, mimo że nie nakazywała tego konstytucja, na pierwszym po wyborach posiedzeniu Sejmu premier zgłaszał dymisję rządu. Zazwyczaj nie dochodziło wówczas do istotnych zmian w składzie Rady Ministrów, którą powoływano pod kierownictwem tego samego polityka.
5
Publication available in full text mode
Content available

Kryzys rządowy w Austrii w 2019 roku - polityczne konsekwencje afery taśmowej

58%
Miecznikowska J. M.
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio M – Balcaniensis et Carpathiensis
|
2019
|
vol. 4
EN
This article examines the political consequences of the biggest government crisis in the history of the Second Republic of Austria. This ensued after the media revealed in May 2019, the corruption in the activity of the Freedom Party of Austria. The video sting scandal, dubbed Ibiza-gate, has shaken Austria, prompted the collapse of the coalition between the Austrian People’s Party and Freedom Party of Austria, and subsequently brought down the government after the National Council had voted no-confidence to Sebastian Kurz’s cabinet. In this article, a hypothesis is put forward that the scandal has strengthened the Christian Democrats’ position on the Austrian political scene, despite opposition criticism that ÖVP, which decided to cooperate with the extreme right, is co-responsible for the political crisis.
PL
W artykule ukazano polityczne konsekwencje największego w historii II Republiki Austrii kryzysu rządowego, który był następstwem ujawnienia w maju 2019r. przez media korupcyjnych propozycji składanych przez polityków Wolnościowej Partii Austrii. Afera taśmowa nazywana „Ibiza-gate” wstrząsnęła Austrią, doprowadziła do rozpadu koalicji Austriackiej Partii Ludowej i Wolnościowej Partii Austrii, a następnie do upadku rządu Sebastiana Kurza w wyniku wyrażenia przez Radę Narodową wotum nieufności. W artykule przyjęto hipotezę, że skandal umocnił pozycję chadecji na austriackiej scenie politycznej i to mimo krytyki ze strony partii opozycyjnych, że ÖVP która podjęła się współpracy ze skrajną prawicą, jest współodpowiedzialna za kryzys polityczny.
6
Publication available in full text mode
Content available

Możliwości i celowość recepcji na grunt polski współczesnych niemieckich regulacji prawnokonstytucyjnych w zakresie władzy wykonawczej.

44%
Pach M.
Kultura i Polityka
|
2010
|
issue 8
106-117
PL
Artykuł zawiera analizę możliwości i celowości wprowadzenia do Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z 1997 r. regulacji w zakresie władzy wykonawczej znanych Ustawie Zasadniczej Republiki Federalnej Niemiec z 1949 r. Nowelizacja polskiej Konstytucji jest niezbędna, na co wskazuje 13-letnia praktyka jej stosowania, często prowadząca do powstawania konfliktów pomiędzy prezydentem a premierem lub ministrami. W obszarze władzy wykonawczej główne problemy to: istnienie weta ustawodawczego prezydenta przy jednoczesnym umocowaniu rządu do prowadzenia polityki wewnętrznej i zewnętrznej państwa, nieprecyzyjnie określony w Konstytucji podział kompetencji między organy dwuczłonowej egzekutywy, istnienie selektywnego wotum nieufności, brak mechanizmów ustrojowych gwarantujących sprawne rządzenie przez gabinet mniejszościowy. Na tle chaotycznej konstrukcji polskiej egzekutywy jako pozytywny wzór do naśladowania jawi się system kanclerski znany z RFN, z wyraźnie dominującą pozycją szefa rządu i ograniczoną głównie do funkcji reprezentacyjnych głową państwa. Nie wszystkie instytucje prawa konstytucyjnego RFN mogą znaleźć zastosowanie na gruncie polskiego państwa, jednak w zakresie władzy wykonawczej recepcja większości regulacji niemieckich usprawniłaby proces rządzenia w Polsce.
EN
The article provides an analysis of the possibilities and purposefulness of the reception of regulations pertaining to the executive, as known from the 1949 Basic Law for the Federal Republic of Germany into the Polish Constitution of 1997. A revision of the Polish Constitution is necessary, as the 13-year-long practice of its applying has led many times to conflicts between the President and the prime minister or ministers. Main problems concerning the executive are: the presidential right of suspensory veto, coexisting with the governmental competence to conduct the internal and external policy of the state; the imprecisely defined constitutional division of competences; the selective vote of non-confidence and, last but not least, the lack of instruments guaranteeing effective ruling by a minority cabinet. The German chancellor system with a clearly dominating position of the chief of government and with the role of the head of the state limited mainly to representative functions contrasts sharply with the Polish chaotic construction of the executive. Obviously, not all the institutions of the FRG constitutional law can be transferred into a foreign legal system. However, the reception of many of those concerning the executive branch could make the process of governing in Poland much more effective.
DE
Der Artikel liefert eine Analyse der Zweckmäßigkeit der Einsetzung in die polnische Verfassung aus 1997 der Regulationen im Bereich der Exekutive aus dem Grundgesetz der Bundesrepublik Deutschland aus dem Jahre 1949. Eine Novellisierung der polnischen Verfassung ist nötig, weil deren Verwendung in den letzten 13 Jahren mehrmals Konflikte zwischen dem Staatspräsidenten und dem Ministerpräsidenten oder den jeweiligen Ministern hervorgerufen hat. Die Deffizite sind im Bereich der polnischen Exekutive zu verorten und liegen speziell in der Verwendungspraxis des präsidentiellen aufschiebenden Vetos, im von der Regierung erhobenen Anspruch, eine Führungsrolle in Innen- und Außenpolitik des Staates zu übernehmen, in einer unpräzisen Verteilung der Kompetenzen zwischen den Organen der zweiköpfigen polnischen Exekutive, ferner im Gebrauch des selektiven Misstrauensvotums, und in dem Mangel von Institutionen, die ein stabiles Regieren eines Minderheitskabinetts garantieren würden. Im Vergleich zu der chaotisch konstruierten Exekutive in Polen, erscheint das deutsche Modell, das als bekannte Kanzlersystem gilt und das sich einerseits durch eine dominierende Position des Regierungschefs und andererseits lediglich repräsentative Rolle des nominellen Staatsoberhauptes auszeichnet, als empfehlenswert, um in die polnische Verfassung transferiert zu werden . Zwar nicht alle Regulationen aus dem deutschen Verfassungsrecht können von anderen Staaten übernommen werden, Doch ein Transfer des Löwenanteils der Regulationen im Bereich der Exekutive in die polnische Verfassung würde eine Verbesserung des Regierungssystems in Polen heraufbeschwören.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.