Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 8

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  współczesna literatura niemieckojęzyczna
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Der ironische Modus im aktuellen Liebesroman

100%
Pokrywka R.
Transfer. Reception studies
|
2020
|
vol. 5
181-199
PL
Tryb ironiczny stanowi zespół literackich, przede wszystkim strukturalnych, autotelicznych, intertekstualnych, dystansujących i znoszących iluzję chwytów, które znajdują zastosowanie we współczesnych powieściach miłosnych. U podstaw tego trybu leży relatywistyczne rozumienie miłości jako kulturowego konstruktu. Artykuł proponuje analizę trybu ironicznego w opozycji do utopijnemu trybu pisania o miłości. Jej podstawę tworzą powieści Wolfa Haasa, Monique Schwitter, Christopha Höhtkera, Petera Handkego, Martina Walsera, Friedricha Christiana Deliusa, Navida Kermaniego, Brigitte Kronauer, Olgi Flor, Elfriede Jelinek, Sybille Berg, Marlene Streeruwitz oraz Corinny T. Sievers.
EN
The ironical mode is a complex of literary, especially structural, metafictional, in-tertextual, distancing, and illusion-breaking methods that are used in contemporary German romance novels. A relativistic notion of love as cultural construct underlies this formal organ-ization. In the paper the ironical mode is opposed with the utopian mode, and questions con-cerning its efficacy in the contemporary German literature are posed. Romance novels by Wolf Haas, Monique Schwitter, Christoph Höhtker, Peter Handke, Martin Walser, Friedrich Christian Delius, Navid Kermani, Brigitte Kronauer, Olga Flor, Elfriede Jelinek, Sibylle Berg, Marlene Streeruwitz and Corinna T. Sievers are approached.
DE
Der ironische Modus ist ein Komplex von literarischen, vor allem strukturellen, me-tafiktionalen, intertextuellen, verfremdenden und illusionsbrechenden Verfahren, die im ak-tuellen Liebesroman eingesetzt werden. Dem liegt ein relativistisches Verständnis der Liebe als kulturelles Konstrukt zugrunde. In diesem Beitrag wird der ironische Modus dem utopi-schen entgegengesetzt sowie nach seiner Wirksamkeit in der neuesten deutschsprachigen Li-teratur gefragt. Angesprochen werden Liebesromane von Wolf Haas, Monique Schwitter, Christoph Höhtker, Peter Handke, Martin Walser, Friedrich Christian Delius, Navid Kermani, Brigitte Kronauer, Olga Flor, Elfriede Jelinek, Sibylle Berg, Marlene Streeruwitz und Corinna T. Sievers.
2
Content available remote

„Dazwischen innendrin“ – Zu Zsuzsanna Gahses literarischem Schaffen

89%
Sośnicka D.
Colloquia Germanica Stetinensia
|
2010
|
issue 18
85-103
PL
Zsuzsanna Gahse nie bez racji zaliczana jest do czołówki niemieckojęzycznej awangardy literackiej, charakterystycznymi bowiem wyróżnikami jej twórczości są: niezwykle kreatywne podejście do języka i podejmowanie różnych gier językowych, sytuowanie tekstów na granicy gatunków literackich oraz komponowanie ich według zasad przejętych z muzyki, malarstwa i architektury, czy też z tekstów literackich innych autorów. Zamierzeniem pisarki jest przy tym zniesienie linearności narracji i wywoływanie u czytelnika różnych skojarzeń oraz w efekcie zachęcenie go do podjęcia dialogu z tekstem. W artykule omówiono w ogólnych zarysach poetycki program Zsuzsanny Gahse, będący świadomą kontynuacją europejskiego modernizmu; wskazano zarazem na różne koncepcje jej tekstów, koncentrując się jednak przede wszystkim na jej dwóch ostatnich utworach „Instabile Texte” i „Oh, Roman”.
EN
Zsuzsanna Gahse is rightly ranked among the top German-language avant-garde authors since characteristic features of her works are a highly creative approach to language and employment of various language games, placing her texts on the borderline of literary genres as well as structuring them according to the rules of composition pertinent to music, painting and architecture or taken from texts by other authors. The aim of the author is to do away with linear narration and to evoke various associations in the reader and consequently to encourage him/her to enter into a dialogue with the text. The paper contains an overview of Zsuzsanna Gahse’s poetic programme, which is a continuation of the European modernism; various conceptions of her texts are pointed out with the emphasis, above all, on her two latest works: “Instabile Texte” and “Oh, Roman”.
3
Content available remote

‚Gahseleien’ – Einige Überlegungen zu Zsuzsanna Gahses Bamberger Poetikvorlesungen „Wie geht es dem Text?“

89%
Niećko A., Sośnicka D.
Colloquia Germanica Stetinensia
|
2010
|
issue 18
105-114
PL
Artykuł dotyczy zbioru wykładów pisarki Zsuzsanny Gahse, które autorka wygłosiła w 1997 roku w Bambergu i które ukazały się pod tytułem „Wie geht es dem Text?” Na przykładzie własnych tekstów Gahse opisuje tam m. in. relacje zachodzące między autorem, tekstem i czytelnikiem, uwidaczniając zarazem swój nietypowy sposób postrzegania języka i literatury. W ten sposób autorka pokazuje, z jaką łatwością można opisywać rzeczywistość i przekazywać swe własne przemyślenia, czerpiąc przy tym jednocześnie z twórczości innych autorów. Opisując jej różne rozważania na temat tekstu literackiego, uwidoczniono w artykule przede wszystkim, jak oryginalna jest twórczość Zsuzsanny Gahse i w jaki sposób autorka potrafi zachęcić swych czytelników do udziału w zabawie, którą może być literatura.
EN
The paper concerns the selection of lectures held by Zsuzsanna Gahse in Bamberg in 1997 and which were published with the title “Wie geht es dem Text?”. Taking her own text as examples Gahse describes, among others, relations between the author, the text and the reader, by this revealing her atypical perception of language and literature. In this way the author shows how simple one can describe the reality and convey one’s own reflections, at the same time drawing from the output of other authors. Providing her various reflections on the topic of literary texts the paper emphasises above all the originality of Zsuzsanna Gahse’s works and the way in which the author can invite her readers to take part in a game of literature.
4
Content available remote

Kleine Teppiche von Geschichten: Ein Gespräch mit Zsuzsanna Gahse über ihr neuestes Buch „Oh, Roman“ und über ihre Literaturkonzeption

89%
Sośnicka D.
Colloquia Germanica Stetinensia
|
2010
|
issue 18
75-84
PL
Rozmowa z niemieckojęzyczną awangardową pisarką Zsuzsanną Gahse o jej najnowszej książce Oh, Roman, której tytuł jest swoistą zabawą językową, odczytać go bowiem można w dwojaki sposób: jako imię mężczyzny, o którym opowiada narratorka w powieści, ale także jako powieść o powieści (‚Roman’ oznacza po niemiecku ‚powieść’). Autorka opowiada o problematyce i strukturze swego utworu, nawiązującego do kompozycji Györgia Ligetiego, którego zamierzeniem było stworzenie hologramu umieszczonego w szumie różnych głosów. Także w jej książce powstaje w zgiełku różnych opowieści obraz-hologram mężczyzny niegdyś bardzo ważnego w życiu narratorki. Jednocześnie pisarka opowiada o swojej koncepcji literatury oraz o swych fascynacjach literackich, m. in. sposobem narracji praktykowanym przez Witolda Gombrowicza.
EN
A conversation with an avant-garde writer Zsuzsanną Gahse about her latest book “Oh, Roman, whose title is a certain language game as it can be interpreted in two ways: as a name of a man about whom the narrator of the novel talks or as a novel about the novel (‘Roman’ in German means ‘novel’). The writer talks about the issues addressed in and the structure of her novel, which intentionally resembles the works of Györgio Ligeti, who aimed at creating a hologram placed in the aggregate of sounds. In Gahse’s novel the reader also finds a hologram-image of a man who used to be very important in the narrator’s life. At the same time the writer talks about her conception of literature and her literary inspirations, e.g. the mode of narration used by Witold Gombrowicz.
5
Content available remote

Einsamkeit und Vereinzelung in der Gesellschaft als Thema von Zsuzsanna Gahses „Abendgesellschaft“

89%
Dobierska I., Sośnicka D.
Colloquia Germanica Stetinensia
|
2010
|
issue 18
127-136
PL
„Abendgesellschaft” Zsuzsanny Gahse jest rodzajem reportażu ze spotkania autorskiego, podczas którego uczestnicy wygłaszają w swych umysłach monologi wewnętrzne, dotyczące ich życia. Głównym ich tematem jest smutek i samotność w tłumie. Bohaterowie są pełni sprzeczności: Z jednej strony cierpią z powodu samotności i chcą od niej uciec, z drugiej natomiast świadomie izolują się od innych ludzi i od świata realnego, uciekając w świat iluzji i sztuki. Zapominają przy tym o pielęgnowaniu wzajemnych relacji międzyludzkich, które stają się jedynie powierzchowne i wymuszone. Autorka stale zmienia perspektywę narracji: albo znajdujemy się na spotkaniu autorskim, albo w umyśle jednej z trzynastu postaci. Dzięki temu zabiegowi czytelnik ma wrażenie, że bohaterowie zwracają się bezpośrednio do niego ze swoimi problemami, spostrzeżeniami i komentarzami. Poprzez analizę wybranych monologów podjęto w artykule próbę odpowiedzi na pytanie, czym jest w istocie samotność jednostki w tłumie.
EN
“Abendgesellschaft” by Zsuzsanna Gahse is a type of a reportage from a meeting with an author, during which the participants in their minds hold interior monologues about their lives. The main topic is sadness and loneliness in the crowd. The figures are full of contradictions: at the one hand, they suffer because of loneliness and want to escape from it; yet at the other hand, they consciously separate themselves from other people and from the real world by escaping into the world of illusion and art. They forget to foster interpersonal relations, which in turn become superficial and forced. The author of the book constantly changes the narrative perspective: we are either placed in the meeting with an author or in the mind of one of the thirteen figures. Thanks to this manoeuvre the reader is under the impression that the characters turn to him/her directly with their problems, reflections and comments. The paper presents an attempt to – by means of an analysis of selected monologues – answer the question about the essence of loneliness of an individual in the crowd.
6
Content available remote

Kunde von wunderbarem Hund: Zsuzsanna Gahses Erzählung „Berganza“

89%
Lipińska M., Sośnicka D.
Colloquia Germanica Stetinensia
|
2010
|
issue 18
115-125
PL
W opowiadaniu „Berganza” Zsuzsanna Gahse zabiera swych czytelników w piękny i zmysłowy świat mowy poetyckiej. Poznajemy tu świat widziany oczami nieśmiertelnego psa Berganzy, który jest stworzeniem magicznym, gdyż opanował zdolność mowy i niejednokrotnie już odgrywał w literaturze rolę nauczyciela i moralisty. W opowiadaniu dzieli się swoimi przemyśleniami o świecie, zdobytymi w ciągu swego długiego życia, a także – bawiąc się słowem – wciąga nas w świat fantazji i zapoznaje z tajnikami mowy poetyckiej. Berganza zachęca czytelnika do myślenia i współtworzenia dalszej historii nieśmiertelnego psa, charakteryzuje się także mnogością interpretacji. Albowiem – jak stwierdza sama autorka – opowiadanie to czytelnik może interpretować jako historię miłosną, jako prawie biografię lub też jako opowieść o narodzinach nowej poetki. Uwzględniając te różne możliwości interpretacji, w artykule poruszono kilka najważniejszych aspektów opowiadania niemieckojęzycznej pisarki.
EN
In her short story “Berganza” Zsuzsanna Gahse takes her readers to a beautiful and sensual world of poetic speech. Here we get to know the world seen with the eyes of the immortal dog Berganza, who is a magical creature as he learned to speak and many times before in the literature played the role of a teacher and moralist. In the story he shares with his reflections about the world which he formulates on the basis of his long life and – playing with words – draws us into the world of fantasy as well as makes us familiar with the arcane poetic speech. “Berganza” encourages the reader to think and to collaborate on the continuation of the story of the immortal dog, it is also possible to be interpreted in various ways. It can, namely, be interpreted, according to the writer herself, as a love story, an almost biography or as a story of the birth of a new poet. Taking these various possibilities of interpretation into consideration, the authors of the paper elaborate upon a few, most important, aspects of the short story by the German-language writer.
7
Content available remote

Das Familienbild in Anna Mitgutschs Roman „Familienfest“: Zu Strategien der Fixierung von Wandel und Auflösungserscheinungen im Hinblick auf sozialhistorische Prozesse

89%
Ławnikowska-Koper J.
Colloquia Germanica Stetinensia
|
2010
|
issue 18
285-300
PL
Rodzina Leondouri w powieści Anny Mitgutsch „Familienfest” (2003) jawi się jako swoisty mikrokosmos, a jednocześnie pozostaje niezbędnym trybem nadrzędnych mechanizmów rzeczywistości – kosmosu życia. W artykule podjęto próbę rozpoznania subtelnych połączeń wewnątrz i pomiędzy obiema sferami celem nazwania ich i zinterpretowania w kontekście wyników badań socjologicznych nad dzisiejszą kondycją rodziny i społeczeństwa (H. Kaelble). Analiza tekstu uwzględnia także metodę „dichte Beschreibung“ (P. Bourdieu), pozwalającą odpowiedzieć na pytanie o znaczenie historycznie zmiennych znaczników codzienności dla strategii literackiego zapisu pozaliterackiej rzeczywistości.
EN
The Leondouri family in the novel “Familienfest” by Anna Mitgutsch (2003) is presented as a sort of microcosmos at the same time remaining an indispensable element of the superordinate mechanisms of reality – of the cosmos of life. The paper is an attempt to identify the subtle connections inside and between the two spheres with the aim to name and interpret them in the context of the results of sociological research on the condition of today’s family and society (H. Kaelble). The analysis of the text also includes the method of “thick description” (P. Bourdieu), which makes it possible to answer the question about the meaning of historically changeable markers of everyday life for the strategy of literary recording of the extra-literary reality.
8
Publication available in full text mode
Content available

Einsamkeit im Zwischenraum (Vor der Zunahme der Zeichen von Senthuran Varatharajah)

71%
Majkiewicz A.
Transfer. Reception studies
|
2021
|
vol. 6
135-145
PL
Przestrzeń wirtualna staje się miejscem narracji w literaturze współczesnej. Na przykładzie debiutanckiej powieści Vor der Zunahme der Zeichen Senthurana Varatharajaha, niemieckiego pisarza z pochodzenia Tamila (urodzonego na Sri Lance) zostaje podjęta próba odpowiedzi na pytanie, jaki typ relacji we wspólnocie opisują bohaterowie w swoich narracjach.
EN
Virtual space is becoming a site of narrative in contemporary literature. Using the debut novel Vor der Zunahme der Zeichen by Senthuran Varatharajah, a German writer of Sri Lankan origin, as an example, we discuss what kind of relationships that can be built in a new community the protagonists bring up during their narratives.
DE
Der virtuelle Raum wird in der Gegenwartsliteratur zu einem Ort des Erzählens. Am Beispiel des Debütromans Vor der Zunahme der Zeichen von Senthuran Varatharajah, einem deutschen Schriftsteller sri-lankischer Herkunft, wird erörtert, welche Art von Beziehungen, die in einer neuen Gemeinschaft aufgebaut werden können, die Protagonisten während ihrer Erzählungen zur Sprache bringen.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.