Results found: 1

Search results

Search:
in the keywords: współczesna polska proza literacka, figura mesjasza, figura świętego, Biblia jako inspiracja literacka, Jerzy Sosnowski, Stefan Chwin

Sort By:

Limit search:

Utopijni święci. Figura mesjasza w prozie polskiej po roku 1989

100%

KUDYBA W.

Ethos. Kwartalnik Instytutu Jana Pawła II KUL

2014

vol. 27

issue 3 (107)

The figure of Messiah frequently recurs in the Polish literary prose of the 20th and 21st centuries. Among the 20th century novels in which it appears are Jan Dobraczyński’s Listy Nikodema [“Nicodemus’ Letters”], Roman Brandstaetter’s Jezus z Nazarethu [“Jesus of Nazareth”], and Zenon Kosidowski’s Opowieści ewangelistów [“The Evangelists’ Stories”]. The 21st century novels exhibiting this motif include Stefan Chwin’s Panna Ferbelin [“Miss Ferbelin”] and Jerzy Sosnowski’s Instalacja Idziego [“Idzi’s Installation”]. The literary prose after 1989 implements a new model of reference to the Bible. The text of the novel is no longer a simple exegesis of the Biblical text, and the actual bond of the literary work with the Scripture tends to be rather loose, as can be seen on the example of Stefan Chwin’s and Jerzy Sosnowski’s novels discusses in the article. The novels in question reflect two ways of approaching the Bible as a literary inspiration: Chwin draws on Biblical stories, but his characters adhere to the message of the New Age spirituality. Sosnowski in turn frequently paraphrases the Scripture with the objective to express its spiritual message in modern everyday language.

Figura mesjasza często powraca w polskiej prozie literackiej dwudziestego i dwudziestego pierwszego wieku. Pojawia się w dwudziestowiecznych powieściach, jak Listy Nikodema Jana Dobraczyńskiego, Jezus z Nazarethu Romana Brandstaettera czy Opowieści ewangelistów Zenona Kosidowskiego. Wśród powieści powstałych w dwudziestym pierwszym wieku, które wykorzystują ten motyw, można wymienić Pannę Ferbelin Stefana Chwina i Jerzego Sosnowskiego Instalację Idziego. Polska proza literacka po roku 1989 realizuje nowy model odniesienia do tekstu biblijnego. Tekst powieści nie stanowi już prostej egzegezy tekstu Pisma Świętego, a jego związek ze źródłową inspiracją jest raczej luźny. Przykładami mogą być omawiane w artykule powieści Chwina i Sosnowskiego. Odzwierciedlają one dwa sposoby wykorzystania Biblii jako literackiej inspiracji: Chwin opiera się wprost na tekstach biblijnych, ale bohaterowie jego powieści skłaniają się raczej ku duchowości New Age, Sosnowski zaś często parafrazuje teksty biblijne w celu wyrażenia ich duchowego przekazu we współczesnym, codziennym języku.

Refine search results

1 Ethos. Kwartalnik Instytutu Jana Pawła II KUL

1 KUDYBA W.

1 2014

Search results

Utopijni święci. Figura mesjasza w prozie polskiej po roku 1989