Search results

1

Praca na własny rachunek a wykonywanie działalności na terenie innych państw członkowskich Unii Europejskiej

100%

Szypniewski M.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica

|

2022

|

vol. 101

215-222

EN

The purpose of the following study is to analyze the forms of temporary activity in the territory of another Member State. First, the author analyzes the assumptions of the law on the temporary performance of activities in another country (“self-posting”). In addition to that, the author discusses the assumptions of the right to pursue an activity in two or more Member States. In the considerations, the author focuses on the dogmatic and legal analysis of the European Union regulations on the principles of coordination of social security systems, also recalling the case law of Polish courts.

PL

Celem opracowania jest analiza form przejściowego wykonywania działalności na terytorium innego państwa członkowskiego. W pierwszej kolejności autor analizuje założenia prawa w przedmiocie czasowego wykonywania działalności w innym państwie („samooddelegowania”). Następnie omawia założenia prawa wykonywania działalności w dwóch lub kilku państwach członkowskich. W swoich rozważaniach koncentruje się na analizie dogmatycznoprawnej przepisów Unii Europejskiej dotyczących zasad koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, przywołując przy tym również orzecznictwo sądów polskich.

2

Kto jest przedsiębiorcą w okresie wykonywania zarządu sukcesyjnego? Rozważania na tle wyroku NSA z 23.11.2021 r., II GSK 1749/21

71%

Mleko Ł.

Rejent

|

2023

|

issue 4 (384)

51-80

EN

The Act from July 5th, 2018, on the succession management of a natural person.s enterprise and other facilities related to the succession of enterprises did not determine who is the entrepreneur within the period of implementation of the succession management. The Supreme Administrative Court in its judgement from November 23rd 2021 r., II GSK 1749/21 has decided, that based on the Act, the succession manager gains the entrepreneur status. Hence, he is obliged to fulfill statutory obligations imposed on the entrepreneur and is burdened by the negative consequences of the failure. The article undertakes a critical analysis of the Court.s argumentation. It explains the meanings of the notions .activity on its own behalf. and .activity on someone.s account. used to construct the institution of substitutes and legal definition of an entrepreneur. A view has been expressed, that running an enterprise in succession by a succession manager is not equal to running a business (economic activity) as per the understanding of art. 431 of the Civil Code and art. 4, section 1 and 2 in relation to art. 3 of the Law on Entrepreneurs. A view has been formulated that the entrepreneur in the period of the implementation of the succession management is the owner of the enterprise in succession and that this thesis is equal to the statement that the entrepreneur is the enterprise in succession itself as an organizational unit not having legal capacity. A polemic has been undertaken against doctrinal concepts, granting the status of an entrepreneur to other entities.

3

Uwagi na temat kształtu planowanej dyrektywy w sprawie transgranicznego przeniesienia siedziby spółki

61%

Napierała J.

Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

|

2014

|

vol. 76

|

issue 4

105-121

EN

While the conviction of the need for a fourteenth company law directive is almost universal, the discussion is going on around the question whether this directive should enable cross-border transfer by way of a transfer of the registered office without the need of the actual transfer of its premises. Such scenario is being challenged because of two reasons: (i) a directive adoptedbased on Article 50 clause 2 letter g of the TEU is to serve making the freedom of establishment a reality, but pursuant to the EC J’s construction of Article 49 of the TEU, a mere transformation, without the actual, real element, does not amount to taking advantage of this freedom, and (ii) the subsidiarity principle provided for in the treaty (Article 5 clause 3 of the TEU) excludes the possibility of the EU law intervention in a conflict laws of Member states. The fourteenth directive enabling a cross-border transfer without the actual transfer of the registered office, provided the law of the host state permitted, would be a manifestation of a reasonable compromise underlying the directive on cross-border mergers of companies that has been achieved in the course of the EC J’s judgments delivered in matters concerning a cross-border transfer of a registered office.

PL

Przekonanie o potrzebie wydania czternastej dyrektywy jest niemal powszechne. Dyskusja toczy się natomiast wokół pytania: Czy dyrektywa powinna umożliwiać transgraniczne przekształcenie w drodze przeniesienia (zmiany) siedziby statutowej spółki bez konieczności przenoszenia siedziby faktycznej spółki? Taki wariant kwestionowany jest głównie z dwóch powodów: po pierwsze – ponieważ uchwalenie dyrektywy na podstawie art. 50 ust. 2 lit. g TfUE ma służyć urzeczywistnieniu swobody przedsiębiorczości (art. 50 ust. 1 TfUE), a – zgodnie z przyjętą przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wykładnią – art. 49 TfUE samo przekształcenie, bez elementu realnego, nie jest postacią korzystania z tej swobody. Po drugie – ponieważ traktatowa zasada subsydiarności (art. 5 ust. 3 TUE) wyklucza ingerencję ustawodawcy unijnego w prawo kolizyjne państw członkowskich. Czternasta dyrektywa umożliwiająca transgraniczne przekształcenie bez przeniesienia siedziby faktycznej – jeżeli prawo państwa przyjmującego na to pozwala – byłaby wyrazem rozsądnego kompromisu leżącego u podstaw zarówno dyrektywy w sprawie transgranicznego łączenia się spółek kapitałowych, jak i wypracowanego w orzecznictwie Trybunału w sprawach dotyczących transgranicznego przenoszenia siedziby spółki. Umożliwienie rozdzielenia siedziby statutowej i faktycznej powinno być połączone uregulowaniem środków skutecznej ochrony tych podmiotów, których interesy w związku z transgranicznym przekształceniem spółki mogą być narażone (wierzycieli, wspólników mniejszościowych, pracowników).

Refine search results

1 Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica

1 Rejent

1 Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

1 Mleko Ł.

1 Napierała J.

1 Szypniewski M.

1 2023

1 2022

1 2014

Praca na własny rachunek a wykonywanie działalności na terenie innych państw członkowskich Unii Europejskiej

Kto jest przedsiębiorcą w okresie wykonywania zarządu sukcesyjnego? Rozważania na tle wyroku NSA z 23.11.2021 r., II GSK 1749/21

Uwagi na temat kształtu planowanej dyrektywy w sprawie transgranicznego przeniesienia siedziby spółki