Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: wyspa

Sort By:

Limit search:

Wyspa jako „landscape“ i „Landschaft“. Fenomenologiczne próby odczytania krajobrazu w „Duchach Inisherin”

100%

Boguska A.

Kwartalnik Filmowy

2023

issue 122 Krajobrazy, panoramy, terytoria

86-106

Krajobraz w filmie oddawany jest nie tylko w obrazie, ale i w dźwięku. Autor ukazał jego kreację na przykładzie dziesięciu filmów science fiction, zrealizowanych na przestrzeni blisko 70 lat, pokazujących pozaziemskie planety. W opisie ich fonosfery wykorzystał teorię pejzażu dźwiękowego R. Murraya Schafera oraz analizę audio-wizualną Michela Chiona. W pionierskich filmach z przełomu lat 50. i 60. użycie eksperymentalnych efektów elektroakustycznych zamazuje rozróżnienie między dźwiękiem a muzyką i jest jednym z elementów wywołujących wrażenie niesamowitości. W środkowej części artykułu autor porównał adaptacje dwóch kanonicznych utworów gatunku – Solaris Stanisława Lema i Diuny Franka Herberta – które wprowadzają kontrastujące planety. Zestawienie to pokazało, jak żywioły przekładają się na dźwięki i jaką funkcję owe dźwięki mogą pełnić. W ostatnim rozdziale zostały opisane dwa seriale będące najnowszymi odsłonami fantastycznych sag: Star Trek i Gwiezdnych wojen. W pierwszym powraca wątek żyjącej planety, a w drugim toniki dźwiękowej opartej na materiale.

In cinema, the landscape is reflected not only in the image, but in the sound as well. The article discusses the creation of the latter based on ten science-fiction films, dating from a period of nearly 70 years, that show extraterrestrial planets. Their soundscapes are described in terms of R. Murray Schafer’s theory and Michel Chion’s audio-visual analysis. In pioneering titles from the late 1950s and early 1960s, the use of experimental electro-acoustic effects blurs the distinction between sound and music, creating an impression of the uncanny. In the middle part of the article, adaptations of two canonical texts of the genre are compared – Stanisław Lem’s Solaris and Frank Herbert’s Dune – which introduce contrasting planets. Thanks to the juxtaposition, it turns out how their elements translate into sounds and what function these sounds can take. The last section describes two series that are the latest spin-offs of the fantastic sagas: Star Trek and Star Wars. In the first, the motif of a living planet returns, and in the second, the material-based keynote sound.

THE CHRONOTOPE OF LOVE EXPLORED THROUGH ORHAN PAMUK’S THE MUSEUM OF INNOCENCE

61%

Vaso K.

Świat Tekstów. Rocznik Słupski

2018

vol. 16

139-148

Through Orhan Pamuk’s novel, The Museum of Innocence, and Mikhail Bakhtin theory on the chronotope, specifically the idyllic chronotope, the article explores the specific chronotope of love which possesses a dual nature, both specific and timeless. Like all lovers, the novel’s protagonists, Füsün and Kemal belong simultaneously to the particu-lar place and time of their circumstances and the intimate world they create which tem-porarily transcends the boundaries of space and time. This private world echoes that of Adam and Eve, one suspended between the innocence and isolation of a private world and the looming threat of the real world’s interference. This dynamic between the place-less and time-less world of two and its existence within a specific place and time is espe-cially palpable in Orhan Pamuk’s novel, the very premise of which rests on the preserva-tion of a specific temporal period through artefacts, here belonging to Füsün, Kemal’s love. The eponymous museum refers to Kemal’s obsessive gathering and conservation of any item that belongs to her. The meetings of the lovers are dated with a historian’s precision and placed in the exact spot of Istanbul, the author’s beloved city. Kemal and Füsün could be Adam and Eve or any other literary couple following in their footsteps, yet their isolated world is interrupted by the noises, light and smells belonging to Istanbul alone. This specific chronotope belonging to love echoes Peter Pan’s island or Alice’s wonderland but the adult version of this private universe cannot be quite as separate from the real world. The latter can only partially escape and remains halfway trapped in its exact coordinates and time zone. My article ventures the thesis that the children’s and adult’s versions represent a similar effort to create a world of innocence and freedom though to a lesser degree in the second case.

Refine search results

1 Kwartalnik Filmowy

1 Świat Tekstów. Rocznik Słupski

1 Boguska A.

1 Vaso K.

1 2023

1 2019

Search results

Wyspa jako „landscape“ i „Landschaft“. Fenomenologiczne próby odczytania krajobrazu w „Duchach Inisherin”

THE CHRONOTOPE OF LOVE EXPLORED THROUGH ORHAN PAMUK’S THE MUSEUM OF INNOCENCE