Search results

1

Depolonizacja Ziem Zabranych. Koncepcje – mechanizmy decyzyjne – realizacja, t. 1–2, Kielce 2018

100%

Kulecka A.

Miscellanea Historico-Archivistica

|

2021

|

vol. 28

317-323

PL

recenzja

EN

Review

2

Depolonizacja Ziem Zabranych. Koncepcje – mechanizmy decyzyjne – realizacja, t. 1–2, Kielce 2018

100%

Kulecka A.

Miscellanea Historico-Archivistica

|

2021

|

vol. 28

317-323

3

Sposoby identyfikacji osób w księgach metrykalnych Parafii Rzymsko-Katolickiej w Sokółce w okresie zaboru rosyjskiego (lata 1865–1918)

80%

Dacewicz L.

Studia Wschodniosłowiańskie

|

2015

|

vol. 15

227-238

EN

The aim of the article is to show changes in the surnames of Catholic parishioners of Sokółka, when the tsarist authorities introduced the obligation to keep the Catholic birth certificates in Russian language. The notations in the original birth certificates show that the Russian language had the greatest influence on a number of changes in the personal names. Cultural and language differences between Polish and Russian brought different types of changes: – Polish first names, which had an Orthodox equivalents, were writing down in this way, for example: Iwan instead of Jan; – It was used to replace consonant h on g, e.g. Головня (Hołownia); – The vowel group om, em was introduced in place of the Polish nasal vowels ą, ę, e .g. Домбровскiй, Голембевскiй (Dąbrowski, Gołębiewski); – Russian endings -skij, -skaja were introduced, e.g. Яроцкiй, Антошевкая; – Russian anthroponimic three-word names were used: surname, first name and patronymic, e. g. Амброжевичъ Михаилъ Матвьевъ, Антошевская Софья Михайловна. After Poland regained its independence, as result of repolonization many surnames, which contained borderland h and Polish nasal vowels, had changed.

4

Dzieje przecławickiej linii hrabiów Wielopolskich w XIX-XX wieku - zarys problemu

70%

Nowak M.

Rocznik Lubelskiego Towarzystwa Genealogicznego

|

2014 (2015)

|

vol. 6

125 - 152

EN

The article presents the history of the side, earl’s family line of the Wielopolski margrave in 19th and 20th centuries. Their material situation as land owners is presented, with a reference to their economic difficulties linked with the adaptation to capitalist transformations in Kingdom of Poland and later on in the Second Polish Republic. The article shows various forms of measures taken by the Wielkopolski family to maintain their high social status, e.g. through marriages with wealthy bourgeois families: the Laski and Halpert-Skanderberg family. The example of the Wielkopolski family points to the activation of the landed gentry at the turn of the 19th and 20th century when it comes to their economic activity other than farming. The article also tries to address the issue of the presence of the earl’s family in the political life of Kingdom of Poland (and their significant rile in the local conservative-conciliatory environment)

DE

Dieser Artikel stellt die Geschichte der Seitenlinie der Grafen Wielopolski aus der Familie der Markgrafen Wielopolski im 19. Jahrhundert und im 20. Jahrhundert dar. Man hat ihre materielle Lage als Gutbesitzer präsentiert und man hat ihre wirtschaftlichen Schwierigkeiten, die mit der Anpassung an die kapitalistischen Umwandlungen im Königreich Polen und auch in der Zweiten Republik Polen verbunden sind, signalisiert. Dieser Artikel zeigt die verschiedenen Gestalten der Bemühungen der Grafen Wielopolski, um ihre hohe gesellschaftliche Stellung zu behalten, unter anderem mittels Eheschließungen mit reichen bürgerlichen Familien, wie zum Beispiel die Familie Laski und die Familie Halpert-Skanderberg. Diese Studie zeigt aufgrund des Beispiels der Familie Wielopolski die Mobilisierung an der Wende vom 19. zum 20. Jahrhundert der Gutbesitzer im Bereich der nicht landwirtschaftlichen Wirtschaftstätigkeit. Dieser Artikel diskutiert auch das Problem der Anwesenheit dieser Grafenfamilie im politischen Leben des Königsreichs Polen (und ihre große Rolle im konservativen Milieu, das sich zum Kompromiss neigte)

FR

Cet article présente l'histoire de la lignée latérale des comtes de la famille des marquis Wielopolski au 19ème siècle et au 20ème siècle. Leur situation matérielle en qualité de propriétaires terriens y est présentée en signalant les difficultés économiques liées à l'adaptation aux transformations capitalistes dans le Royaume de Pologne et aussi à l'époque de la Seconde République de Pologne. L'article montre les différentes formes des démarches de la famille Wielopolski ayant pour but la préservation de sa haute position sociale, entres autres au moyen des mariages avec des riches familles bourgeoises comme la famille Laski et la famille Halpert-Skanderberg. L'étude sur la base de l'exemple de la famille Wielopolski indique la mobilisation au tournant du 19ème siècle et du 20ème siècle de l'aristocratie terrienne dans le domaine de l'activité économique non-agricole. Cet article discute aussi le problème de la présence de cette famille des comtes dans la vie politique du Royaume de Pologne (et de leur rôle important joué dans le milieu conservateur qui s'y prononçait en faveur du compromis)

RU

В статье представлена история боковой (графской) линии рода маркграфов Велёпольских в XIX-XX вв. Рассмотрено их материальное положение как землевладельцев, при этом отмечены экономические трудности, связанные с адаптацией к капиталистическим изменениям в Царстве Польском, а также в период существования II Речи Посполитой. В статье показаны разные формы попыток Велёпольских сохранить высокое общественное положение, в частности, при помощи браков с состоятельными буржуазными родами - Ляских и Гальпертов-Скандербергов. С опорой на пример Велёпольских показана активизация земянства (шляхты-землевладельцев) на рубеже XIX-XX вв. в сфере несельскохозяйственной экономической деятельности. В статье также затрагивается проблема присутствия этой графской семьи в политической жизни Польского королевства и её значительной роли в консервативных кругах, занимавших соглашательскую позицию по отношению к российской власти

5

Uwagi ogóle o spólnictwie pieniężnym

61%

Rząd A.

Pieniądze i Więź

|

2014

|

vol. 17

|

issue 4(65)

38-48

PL

W kolejnej (35) części Biblioteki Myśli Spółdzielczej przypominamy zapomnianego już dzisiaj działacza spółdzielczego, parlamentarzystę i niestrudzonego propagatora polskich instytucji kredytowych okresu zaborów i dwudziestolecia międzywojennego, Antoniego Rząda. Prezentujemy rozdział zatytułowany „ Uwagi ogólne o spólnictwie pieniężnym” za: Antoni Rząd, Poradnik dla towarzystw drobnego kredytu, Nakładem Członków Zarządu Banku Towarzystw Spółdzielczych, Warszawa 1912, s. 5 – 15.

EN

In the next (35) part of the Cooperative Thought Library we remind forgotten today cooperative activist, parliamentarian, and a tireless promoter of credit institutions in the times of Polish annexation and the interwar period, Antoni Rząd. We present the chapter entitled "General remarks on financial cooperation" for the following: Antoni Rząd, Guidebook for small loan companies, Expenditure of the Members of the Management Board of Cooperative Societies, Warsaw 1912, pp. 5 – 15.

6

Tradycje powstania styczniowego i ich rola w wychowaniu patriotycznym młodego pokolenia (w świetle wspomnień z zaboru rosyjskiego) – w 150. rocznicę zrywu niepodległościowego z 1863 roku

61%

Nawrot-Borowska M.

Przegląd Pedagogiczny

|

2013

|

issue 1

61-76

PL

Rok 2013 jest rokiem 150. rocznicy wybuchu powstania styczniowego. Wspomnienia Polaków żyjących w drugiej połowie XIX i na początku XX wieku często przesycone są fragmentami dotyczącymi tego wydarzenia – niemal w każdym z pamiętników tego okresu znajdujemy bardziej lub mniej obszerne informacje poświęcone zrywowi niepodległościowemu Polaków z 1863 roku. Przedstawione w poniższym tekście fragmenty wspomnień i pamiętników pozwalają prześledzić, w jaki sposób w rodzinach polskich kultywowano tradycje powstania styczniowego, w którym udział brali często członkowie rodzin, a także wskazać, jak patriotyczna atmosfera domów kształtowała osobowość młodego pokolenia, zwracając uwagę na sprawy narodowe i budząc wrogi stosunek do carskiej Rosji. Tradycja powstania styczniowego, jak wynika z dokonanych ustaleń, stanowiła istotny czynnik w wychowaniu patriotycznym młodego pokolenia. Rodziła szacunek dla członków rodzin – powstańców, uczyła historii narodu i rodziny, powodowała narastające często uczucia nienawiści do zaborcy. Przejawami kultywowania tejże tradycji były żywe wciąż w polskich rodzinach historie losów powstańców – uczestników walk, tajne obchody rocznic powstania, śpiewanie pieśni powstańczych, czytywanie zakazanej literatury, składanie wieńców na grobach powstańców.

7

Seweryn Gałęzowski (1801-1878) i jego pacjentki w świetle korespondencji przechowywanej w Bibliotece Polskiej w Paryżu

51%

Magowska A., Pękacka-Falkowska K.

Acta Medicorum Polonorum

|

2020

|

vol. 10

|

issue 1

55-98

PL

Komentarz wprowadza w problematykę listów, które napisały do Seweryna Gałęzowskiego (1801-1878) dwie jego pacjentki, Anna Laskiewicz i Rozalia z Bispingów Wessel. W tym czasie Gałęzowski przebywał na emigracji w Paryżu, dlatego chore kobiety mogły uzyskać od niego poradę lekarską tylko drogą korespondencyjną. Listy te są godne uwagi jako przykład dziewiętnastowiecznej narracji pacjentów o chorobie, a ponadto jako obraz życia ziemian w zaborze rosyjskim w okresie międzypowstaniowym. Oryginały listów znajdują się w Bibliotece Polskiej w Paryżu.

EN

The commentary gives the feedback to letters written to Seweryn Gałęzowski (1801-1878) by his patients, Anna Laskiewicz and Rozalia Wessel née Bisping. At that time, Gałęzowski was in exile in Paris, so both sick women could obtain medical advice from him only by the correspondence. The letters below are noteworthy as an example of the nineteenth-century narration of patient about the disease, and also as a picture of the life of landowners in the Russian partition of Poland in the inter-uprising period. The original letters are kept in the Polish Library in Paris.

8

Likwidacja bractw religijnych w Lublinie w 2. połowie XIX wieku

51%

Partyka W.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

2016

|

vol. 106

127-137

EN

The brotherhood movement was born in the Church in the 4th century. Brotherhoods were attached to churches and monasteries, and their aim was to strengthen the devotion among the faithful through the implementation of the devotional objectives as well as social and charitable activities. In Poland religious brotherhoods emerged in the 13th century and evolved over the centuries. They flourished in the 17th and 18th centuries in most parishes. In the region of Lublin they appeared in the late 14th century. In Lublin in the 19th century, there were 14 religious brotherhoods. They included a great number of the city residents, taking care of strengthening their piety and morality. Patriotism and religiousness nurtured by the members of religious associations were often not approved of by the authorities of the partitioners, which often resorted to different kinds of repression, including the liquidation of many brotherhoods. In the years 1875-1876, as a result of the Government's order, two brotherhoods were liquidated: the Brotherhoods of the Heart of Jesus and the Holy Name of Mary, and also the association of the penitents attached to the Brotherhood of the Rosary. Despite this repression, the citizens of Lublin were strongly connected with the brotherhood movement, effectively opposing secularism and taking care of their identity as well as values such as love of God and their own country.

9

Życie umysłowe w zaborze rosyjskim w latach 1848-1867 w świetle korespondencji Adama F. Adamowicza

51%

Magowska A.

Acta Medicorum Polonorum

|

2016

|

vol. 6

|

issue 1

73-107

PL

W Państwowym Archiwum Historycznym Litwy w Wilnie znajduje się wiele ciekawych źródeł do dziejów nauki polskiej w XIX wieku. Należy do nich korespondencja profesora Adama Ferdynanda Adamowicza z lat 1848-1867. Listy pisane do niego i przez niego ukazują stan życia umysłowego Polaków na Wileńszczyźnie. Niniejszy artykuł przedstawia autorów tych listów i komentuje ich treść.

EN

Many interesting sources to the history of Polish science in the 19th century are kept in the State Historical Archive of Lithuania in Vilnius. Among them is a correspondence written to and by Professor Adam Ferdynand Adamowicz from 1848 to 1867. These letters present the status of intellectual life in the region of Vilnius in the Partition period. This article comments the letters and describes their authors.

10

Augustianie w Brześciu Litewskim pod panowaniem rosyjskim

51%

Trajdos T. M.

Hereditas Monasteriorium

|

2014

|

vol. 5

13-25

EN

After the third partition of Poland the Augustinian Monastery in Brest survived 35 years under Russian rule (1795–1830). In 1797, after the dissolution of the Polish Province of the Order, the monastery was incorporated into the newly established Russian Province. Until 1801 the Augustinian Hermits in Brest ran a small orphanage for four children of the gentry. Attempts to run an elementary school (1804–1805) ended in failure. In 1801 a fire destroyed the monastery Church of the Holy Trinity. The monastery and the sacristy survived, but the rich library perished in the fire. The church was rebuilt by 1808, but burnt down in another fire the same year. It took another reconstruction to make it functional again in 1814. This once wealthy monastery in the Polish-Lithuanian Commonwealth already in 1795 lost main part of its landed estate, i.e. the village of Kostomłoty situated across the Bug River and as such confiscated by the Austrian partitioner. Until 1820 the Augustinian Hermits were paid a fixed interest (annual rent) on capitals deposited in the Brest Kahal (4,845 silver roubles) and until 1830 interest on other private perpetual subsidies (2,100 silver roubles in total). In 1804 the Brest Augustinians received nearly 400 roubles of annual interest. In addition, they had their own savings and rented some rooms in the monastery to the apothecary and the wine merchant, who paid a high rent. They also continued to accept alms as well as offerings from the faithful for their pastoral services. In 1830 the Augustinian monastery shared the fate of nearly all Catholic institutions in Brest. It was to become the site of a fortress planned by Tsar Nicholas I. In 1851 the garrison Orthodox Church of St. Nicholas was built next to the demolished Augustinian church and the monastery was now to house the Committee of the Engineers of the Fortress.

11

Kapłani prawosławni w szkołach Białoruskiego (Wileńskiego) Okręgu Naukowego w okresie międzypowstaniowym (1832–1863)

51%

Wołczuk J.

Studia Wschodniosłowiańskie

|

2014

|

vol. 14

361-374

EN

The main topic of this article is history of education on the Polish territory as Russian partition between November and January uprisings. Part of the Russification policy was an introduction of religion classes spoken in Russian for students belonging to Orthodox Church. Teachers came from Orthodox clergy, graduates from seminaries in Western and central governorates of the Empire. The article is based on information from Historical Archive in Vilnius and provides basic data on those teachers.

12

Karaimi w Wilnie do wybuchu I wojny światowej

43%

Gąsiorowski S.

Almanach Karaimski

|

2018

|

vol. 7

67-82

EN

This article explores the history of the Karaim community in Vilnius, from its beginnings up to the outbreak of World War I. A Karaim community was present in Vilnius in the 19th century, when the city came under Russian rule. They were attracted by the opportunities the city offered in terms of a better education and well-paid jobs. Some of them settled in Vilnius because of military service. They originated mainly from Trakai and nearby villages, but others came from all over the Russian Empire. The Karaim community developedgradually, and over the course of time Karaims established a presence not only in the local military garrison, but also in schools, government offices, and markets. Soon, it was necessary to erect a Karaim temple and cemetery, which was done thanks to the backing of the city authorities and the financial support of all Karaim communities in Russia. However, an independent Karaim community was only established later in the 20th century.

PL

Artykuł dotyczy dziejów społeczności karaimskiej w Wilnie od czasów zamierzchłych do wybuchu I wojny światowej, który to temat nie był dotychczas w kręgu zainteresowania nauki polskiej czy obcej. Nie można mówić o osadnictwie Karaimów w Wilnie w okresie średniowiecza czy czasach nowożytnych, ponieważ nastąpiło ono dopiero w XIX wieku, kiedy miasto to znalazło się pod zaborem rosyjskim. Do prężnie rozwijającej się stolicy Litwy przyciągała ich potrzeba lepszej edukacji i możliwości uzyskania dobrze płatnej pracy, a czasem wojskowy przydział. Docierali tam Karaimi głównie z pobliskich Trok i okolicznych wsi oraz z całego rosyjskiego imperium. Społeczność ta rozwijała się stopniowo i była coraz bardziej widoczna nie tylko w miejscowym wojskowym garnizonie, ale w także w szkołach, urzędach, na ulicach i targach miasta. Szybko pojawiła się również potrzeba wzniesienia własnego domu modlitwy i cmentarza, co udało się zrealizować dzięki przychylności władz miasta i wsparciu finansowym wszystkich gmin karaimskich w Rosji. Jednak własną niezależną gminę wileńscy Karaimi utworzyli dopiero w latach 20. XX wieku.

13

Obraz zaboru rosyjskiego w oczach żołnierzy i urzędników państw centralnych w latach 1914–1917

41%

Brudek P.

Dzieje Najnowsze

|

2018

|

vol. 50

|

issue 3

PL

Podczas I wojny światowej wojska Niemiec i Austro-Węgier zajęły całe terytorium zaboru rosyjskiego dawnej Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Pod ich kontrolą znalazły się terytoria całkowicie odmienne pod kątem ludnościowym, kulturowym czy przyrodniczym. Doświadczenie kontaktu z rzeczywistością Królestwa Polskiego, guberni suwalskiej, Białostocczyzny, Litwy, Kurlandii, Białorusi, Polesia i Wołynia w latach 1914–1918 stało się nieodłącznym tematem wspomnień, dzienników, listów, tekstów publicystycznych i naukowych oraz artykułów w prasie żołnierskiej, sporządzanych przez żołnierzy i urzędników administracji okupacyjnej państw centralnych. Poniższy artykuł jest próbą syntetycznego ujęcia obrazu „porosyjskiego Wschodu” w ich oczach. During World War I the German and Austrian troops annexed the whole territory of the Russian partition of the Polish-Lithuanian Commonwealth. Thus, they took control over the lands that were totally different as regards population, culture or natural environment. Experiences of the reality of the Kingdom of Poland, Guberniya of Suwałki, Region of Białystok, Lithuania, Courland, Belarus, Polesie and Volhynia in 1914–1918 became inseparable part of memories, journals, letters, journalistic or scholarly texts, and articles in the military press, written by soldiers and officials of the administration of Central Powers. The present article attempts at a synthetic presentation of the “pro-Russian East” seen through their eyes.

14

Problemy polskiego szkolnictwa zaboru pruskiego i rosyjskiego na kartach „Szkoły” 1868-1914

41%

Wnęk J.

Biuletyn Historii Wychowania

|

2008

|

issue 24

23-46

EN

The article discusses the period 1868-1914. At that time in Lvov, a pedagogical magazine entitled Szkoła (“School”) was published, in the columns of which one could find articles dealing with the problems of the Polish educational system in the Prussian and Russian partition zones. They were primarily letters and publications based on information obtained from brochures, newspapers and periodicals issued in the Grand Duchy of Poznan and the Kingdom of Poland. The news concerning Polish education published in Szkoła were non systematic and did not appear in cycles. Nevertheless, they possessed largely informative value for the readers of the periodical. They depicted the struggle to preserve the Polish language in schools, the questions connected with educating at an elementary and secondary level. Some papers provided information about schools for apprentices and schools of rural economics for girls. Galician autonomy created opportunities for freedom of expression on various topics. Owing to this, the journalists printing their articles in Szkoła openly denounced the abuses of Germans and Russians, criticised Germanization and Russification.

15

Nützliche Bundesgenossen für die deutsche Heeresleitung? Bogdan Graf von Hutten-Czapskis Denkschrift von 1892 über die Lage in Russisch-Polen im Kontext ihrer Entstehung

41%

Grawe L.

Przegląd Historyczno-Wojskowy

|

2023

|

vol. XXIV(LXXV)

|

issue 3(285)

186-231

EN

Bogdan Graf von Hutten-Czapski’s memorandum regarding the conditions in the Russian partition fuelled hopes in the leadership circles of the German Empire that the Polish population would side with Germany in the event of war with Russia, and thus significantly facilitate the entry of German troops. The PolishGerman nobleman was far from initiating an agreement between the Germans and the Poles, but the possibility of German concessions seemed quite likely in the early 1890s. This „thaw” in Polish-German relations, however, was short-lived. It is also visible how much the German command, centered around the Prussian Chief of the General Staff, Alfred von Schlieffen, was interested in intra-Polish disputes. Hutten-Czapski bluntly described the harsh depolonization measures of the tsarist administration and thus showed the potential for conflict east of the Vistula, which the German Reich could have exploited. Schlieffen was so impressed that he sent Hutten-Czapski further questionnaires to assess the mood in the Russian partition.

PL

Memorandum Bogdana Grafa von Hutten-Czapskiego w sprawie sytuacji w zaborze rosyjskim podsyciło w kręgach decyzyjnych Cesarstwa Niemieckiego nadzieje na to, że ludność polska stanie po stronie niemieckiej w przypadku wojny z Rosją, a tym samym znacznie ułatwi wkroczenie wojsk niemieckich. Polsko- -niemiecki szlachcic był daleki od propozycji zainicjowania porozumienia między Niemcami a Polakami, ale możliwość niemieckich ustępstw wydawała się całkiem prawdopodobna na początku lat dziewięćdziesiątych XIX w. Ta „odwilż” w stosunkach polsko-niemieckich była jednak krótkotrwała. Widać również, jak bardzo niemieckie dowództwo, skupione wokół pruskiego szefa sztabu generalnego Alfreda von Schlieffena, interesowało się wewnątrzpolskimi sporami. Hutten-Czapski bez ogródek opisał surowe środki depolonizacyjne carskiej administracji i tym samym pokazał potencjał konfliktu w kraju na wschód od Wisły, który Rzesza Niemiecka mogła wykorzystać. Schlieffen był pod takim wrażeniem, że wysłał Hutten-Czapskiemu kolejne kwestionariusze w celu oceny nastrojów w zaborze rosyjskim.

DE

Hutten-Czapskis Denkschrift über die Zustände in Russisch-Polen nährte in den Führungszirkeln des Deutschen Kaiserreichs die Hoffnungen, die polnische Bevölkerung werde sich im Falle eines deutsch-russischen Krieges auf die deutsche Seite stellen und so den Vormarsch deutscher Truppen erheblich begünstigen. Das Anliegen des deutsch-polnischen Adeligen, einen Ausgleich zwischen Deutschen und Polen zu initiieren, lag zwar nach wie vor in weiter Ferne, doch schien ein deutsches Entgegenkommen Anfang der 1890er-Jahre durchaus möglich zu sein. Dieser „Frühling” in den deutsch-polnischen Beziehungen war indes nur von kurzer Dauer. Sichtbar wird zudem, welch großes Interesse die deutsche Heerführung um den preußischen Generalstabschef Alfred von Schlieffen den innerpolnischen Auseinandersetzungen entgegenbrachte. Hutten-Czapski schilderte die harten Depolonisierungsmaßnahmen der zarischen Verwaltung ungeschminkt und zeigte so das Konfliktpotenzial im Land östlich der Weichsel auf, das sich das Deutsche Reich zunutze machen konnte. Schlieffen zeigte sich derart beeindruckt, dass er Hutten-Czapski weitere Fragenkataloge zukommen ließ, um die Stimmung in Russisch-Polen evaluieren zu können.

16

Z polskiej leksykografii biograficznej, nekrologicznej i komemoratywnej. Rosja i ZSRS a Polska – ofiary antycywilizacji. (Bibliografia prac z lat 1832–2021 – w wyborze)

31%

Wojan K.

Studia Rossica Gedanensia

|

2022

|

issue 9

201-248

EN

The paper presents selected issues in the area of Polish biographical lexicography from the genological perspective. The author proposes to distinguish a new type – obituary and commemorative lexicography. She states that no monographic work on biographical lexicography has been published within the Polish scholarly society. The existing publications are only in the form of thematic/problem and review articles. The second part of the paper contains a list of 379 Polish dictionaries; the bibliography covers the years 1832–2021. The data presented are considered statistically important. The bibliographic list includes various types/forms of dictionaries – strictly biographical dictionaries, lexicons, encyclopedias, dictionary-encyclopedias, encyclopedic guides, reference books (e.g. Who is who?), directories of people (e.g. The Book of Siberians), personal loss books, cemetery books, lists of people, alphabetical lists of people, lists of surnames, nicknames, registers of the dead, deported and others, indexes of people (e.g. of repressed people) and others, inventories (e.g. names of labor camps), etc. Formally, publications of this type meet the requirements of studies in the field of lexicography because: 1/ they constitute a linearly ordered set (by lexicographic order), and 2/ they are specific databases storing specific information.

Refine search results

Depolonizacja Ziem Zabranych. Koncepcje – mechanizmy decyzyjne – realizacja, t. 1–2, Kielce 2018

Depolonizacja Ziem Zabranych. Koncepcje – mechanizmy decyzyjne – realizacja, t. 1–2, Kielce 2018

Sposoby identyfikacji osób w księgach metrykalnych Parafii Rzymsko-Katolickiej w Sokółce w okresie zaboru rosyjskiego (lata 1865–1918)

Dzieje przecławickiej linii hrabiów Wielopolskich w XIX-XX wieku - zarys problemu

Uwagi ogóle o spólnictwie pieniężnym

Tradycje powstania styczniowego i ich rola w wychowaniu patriotycznym młodego pokolenia (w świetle wspomnień z zaboru rosyjskiego) – w 150. rocznicę zrywu niepodległościowego z 1863 roku

Seweryn Gałęzowski (1801-1878) i jego pacjentki w świetle korespondencji przechowywanej w Bibliotece Polskiej w Paryżu

Likwidacja bractw religijnych w Lublinie w 2. połowie XIX wieku

Życie umysłowe w zaborze rosyjskim w latach 1848-1867 w świetle korespondencji Adama F. Adamowicza

Augustianie w Brześciu Litewskim pod panowaniem rosyjskim

Kapłani prawosławni w szkołach Białoruskiego (Wileńskiego) Okręgu Naukowego w okresie międzypowstaniowym (1832–1863)

Karaimi w Wilnie do wybuchu I wojny światowej

Obraz zaboru rosyjskiego w oczach żołnierzy i urzędników państw centralnych w latach 1914–1917

Problemy polskiego szkolnictwa zaboru pruskiego i rosyjskiego na kartach „Szkoły” 1868-1914

Nützliche Bundesgenossen für die deutsche Heeresleitung? Bogdan Graf von Hutten-Czapskis Denkschrift von 1892 über die Lage in Russisch-Polen im Kontext ihrer Entstehung

Z polskiej leksykografii biograficznej, nekrologicznej i komemoratywnej. Rosja i ZSRS a Polska – ofiary antycywilizacji. (Bibliografia prac z lat 1832–2021 – w wyborze)