Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 2

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  zaburzenie po stresie traumatycznym
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Strażacy należą˛ do grupy zawodowej, której członkowie są, z powodu nałożonych na nich obowiązków, prawie codziennie narażeni na zdarzenia traumatyczne. Stres doświadczany w takich sytuacjach może prowadzić do rozwoju zaburzenia po stresie traumatycznym (PTSD). Celem prowadzonych badań było ustalenie częstości narażenia na zdarzenia traumatyczne i rozwoju PTSD oraz określenie zależności pomiędzy cechami zdarzeń i emocjonalnymi reakcjami a manifestowaniem symptomów PTSD. Badania przeprowadzono w wylosowanych 40 jednostkach ratowniczo-gaśniczych wchodzących w skład Państwowej Straży Pożarnej. Badaniami objęto reprezentatywną grupę 974 polskich strażaków. Do pomiaru symptomów PTSD wykorzystano kwestionariusz PTSD-I opracowany przez Ch. G. Watsona i in. (1991). Do pomiaru cech zdarzeń traumatycznych i emocjonalnych reakcji na te zdarzenia opracowano odpowiednie pytania, z których zbudowano kwestionariusz. Większość osób badanych (86,1%) stwierdziło, że co najmniej raz, podczas służby, uczestniczyli w zdarzeniu traumatycznym. Wśród 7,6% uczestników zdarzeń rozpoznano PTSD. Do najczęściej doświadczanych zdarzeń traumatycznych należały sytuacje wypadkowe (63,4%). Ponad połowa badanych ujawniała różnorodne fizjologiczne i emocjonalne reakcje spowodowane danym zdarzeniem traumatycznym. Dominującym uczuciem wśród uczestników zdarzeń było: współczucie i bezradność. Lęk należał do emocji najsilniej związanych z poziomem symptomów PTSD (r = 0,48; p ≤ 0,001). Poziom symptomów w PTSD korelował z wiekiem osób badanych (r = 0,25; p ≤ 0,05) i długością stażu zawodowego (r = 0,27; p ≤ 0,05).
PL
Celem badań było ustalenie związku między ruminacjami a występowaniem negatywnych (objawy stresu pourazowego) i pozytywnych (potraumatyczny wzrost) następstw traumy wynikającej z doświadczania przemocy w rodzinie. Analizie poddano wyniki 89 kobiet, które doświadczyły przemocy domowej. Wiek badanych mieścił się w zakresie 18-60 lat (M = 34,36; SD = 12,81). W badaniach wykorzystano Skalę Wpływu Zdarzeń, będącą polską adaptacją the Impact of Event Scale, Inwentarz Potraumatycznego Rozwoju, który jest polską adaptacją the Posttraumatic Growth Inventory oraz Inwentarz Ruminacji o Negatywnym Zdarzeniu, będący polską adaptacją the Event Related Rumination Inventory, który mierzy dwa rodzaje ruminacji: natrętne i refleksyjne. Obydwa rodzaje ruminacji okazały się powiązane przede wszystkim z objawami stresu pourazowego. Słabsze związki zanotowano między nasileniem ruminacji refleksyjnych a potraumatycznym wzrostem. Ruminacje natrętne pełniły rolę predykcyjną dla zespołu stresu pourazowego, szczególnie intruzji i pobudzenia. Z kolei ruminacje refleksyjne okazały się predyktorami potraumatycznego wzrostu, a przede wszystkim pozytywnych zmian w percepcji siebie i relacjach z innymi. Ruminacje pełnią istotną rolę w występowaniu zarówno negatywnych, jak i pozytywnych następstw doświadczonej traumy.
EN
The study aimed to establish the relationship between ruminations and the occurrence of negative (posttraumatic stress disorder symptoms) and positive (posttraumatic growth) effects of trauma resulting from the experience of violence in the family. The data of 89 women who have experienced domestic violence were analyzed. The participants’ age ranged from 18 to 60 years (M = 34.36, SD = 12.81). The following Polish versions of standardized tools were used: the Impact of Event Scale, the Posttraumatic Growth Inventory, and the Event-Related Rumination Inventory, the last of these measuring two types of ruminations: intrusive and deliberate. Both types of ruminations proved to be associated, above all, with posttraumatic stress disorder symptoms. Weaker associations were noted between the intensity of deliberate ruminations and posttraumatic growth. Intrusive ruminations played a predictive role with regard to posttraumatic stress disorder: above all, with regard to intrusion and arousal; deliberate ruminations proved to be a predictor of posttraumatic growth, mainly positive changes in self-perception and relations with others. Ruminations play an essential role in the occurrence of both negative and positive outcomes of the experienced trauma.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.