Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 4

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  zaniechanie
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Glosa do wyroku Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 1 kwietnia 2015 r., wydanego w sprawie o sygnaturze akt II AKa 7/15, dotyczy problematyki strony przedmiotowej przestępstwa oszustwa z art. 286 § 1 k.k. Chodzi o ukazanie sposobów popełnienia przestępstwa oszustwa klasycznego i wykazanie, że nie jest możliwe jego zrealizowanie przez zaniechanie. Położono również akcent na postawę osoby rozporządzającej mieniem, która również nie może charakteryzować się biernością.
EN
Gloss to the judgment of the Court of Appeal in Szczecin dated 1 April 2015, issued on the signature act II AKa 7/15. Gloss deals with the issues of fraud (art. 286 § 1 Polish Penal Code). It’s about showing how to commit the offense of classic fraud and demonstrate that it is impossible to realize this offense by omission. It puts the accent on the behavior of the person uses of property, which also can’t be characterized by passivity
EN
From the point of view of the problems of dogmatics of civil law, this article aims to present a certain philosophical concept of omission and apply it to the development of the basic aspects of making declarations of will by omission. From the perspective of the general theory of law, this article is a part of a broader project aiming at theoretical elaboration of the problem of making conventional acts by omission using the achievements of the philosophy of action. This article proposes a way to conceptualize the declarations of will made by omission. The normative conception of omissions in the version proposed by Katarzyna Paprzycka-Hausman within the philosophy of action has been chosen for this task. Using the above conception allows putting in order, to some extent, the problem of making declarations of will by omission. It should be noted that some elements included in the normative concept of omission have been present in reflections on declarations of will made by omission for a long time. It is primarily about the role of the context of omission and the “should and could have spoken” argument used in the doctrine and the case law in the context of identifying declarations of will made by way of omission.
PL
Z punktu widzenia problemów cywilistyki niniejszy artykuł ma na celu przedstawienie określonej filozoficznej koncepcji zaniechania oraz próby jej zastosowania dla opracowania podstawowych aspektów problematyki składania oświadczeń woli przez zaniechanie. Z perspektywy ogólnej teorii prawa niniejsza praca jest częścią szerszego projektu mającego na celu teoretyczne opracowanie problematyki dokonywania czynności konwencjonalnych przez zaniechanie z wykorzystaniem dorobku filozofii działania. W niniejszym artykule proponuje się sposób konceptualizacji oświadczeń woli składanych przez zaniechanie. Dla realizacji tego zadania wybrano normatywną koncepcję zaniechań w wersji opracowanej przez Katarzynę Paprzycką-Hausman w ramach filozofii działania. Wykorzystanie powyższej koncepcji pozwala nieco uporządkować problematykę składania oświadczeń woli przez zaniechanie. Należy bowiem zauważyć, że pewne elementy uwzględnione w normatywnej koncepcji zaniechań są od dawna obecne w prawniczych rozważaniach na temat oświadczeń woli składanych przez zaniechanie. Chodzi tu przede wszystkim o rolę kontekstu zaniechania oraz o argument „powinien i mógł mówić” wykorzystywany w doktrynie i w orzecznictwie w kontekście identyfikacji oświadczeń woli składanych przez zaniechanie.
EN
The aim of this article is to present some aspects of the offence of failure to report for active military service. Attention is paid to the causative act of “failure to report” to perform service. It causes controversy in judicial practice, hence the interference by the Supreme Court was necessary. Some new legal solutions contained in the Homeland Defence Act that may be useful in relying on Article 144 of the Penal Code are also discussed.
PL
Przedmiotem rozważań zawartych w artykule będzie przedstawienie niektórych aspektów przestępstwa niezgłoszenia się do pełnienia czynnej służby wojskowej. Zostanie zwrócona uwaga na czynność sprawczą, która polega na „niezgłoszeniu się” do odbywania służby. Zagadnienie to wywołuje kontrowersje w praktyce sądowej. Stąd konieczna stała się ingerencja Sądu Najwyższego. W artykule omówiono także niektóre nowe rozwiązania prawne zawarte w ustawie o obronie Ojczyzny, które mogą być przydatne w stosowaniu art. 144 Kodeksu karnego.
EN
The Act on Combating Unfair Competition defines prohibited behaviours which the Act refers to as unfair competition acts, and which are, as a matter of fact, delicts (torts). A typification of such behaviours constitutes the core provisions of the above mentioned regulation. Besides the civil law provisions, the Act provides for the strengthening of the protection of the economic market participants against unfair competition acts, including implementation of criminal norms to assits the achievement of the goal. Civil and penal provisions, despite regulating the same matter, include, however not only quite different legal solutions (which would be understandable taking into account the nature of both branches of law) but – what is more – they also define, albeit in different ways, the same prohibited behaviours. Just to take as an example unfair competition, such as the disclosure of trade secrets or illegal imitation of products, compared with the corresponding punishable acts. The discrepancies between the provisions of civil law and criminal law that are present in the Act under discussion call for an in-depth analysis of those issues. The conclusions consequently drawn from that discussion should idenify a direction of expected changes in the regulations and, consequently, eliminate the doubts that hamper their practical application.
PL
Ustawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji określa zachowania niedozwolone, które nazywa czynami nieuczciwej konkurencji, a które w swej istocie obejmują delikty cywilne. Typizacja takich zachowań stanowi zarazem trzon uregulowań zawartych w tej ustawie. Poza unormowaniami cywilnoprawnymi ustawa przewiduje również wzmocnienie ochrony uczestników obrotu gospodarczego przed czynami nieuczciwej konkurencji, którą mają zapewniać przepisy karne. Unormowania cywilne i karne, chociaż z założenia regulują tę samą materię, zawierają jednak nie tylko różne rozwiązania prawne, co byłoby zrozumiałe, uwzględniając odmienności wynikające z natury każdej z gałęzi prawa, lecz także określają – nie zawsze w jednolity sposób – znamiona tych czynów. Dotyczy to zarówno opisu czynów nieuczciwej konkurencji (na przykład ujawnienie tajemnicy przedsiębiorstwa czy niedozwolonego naśladownictwa produktów w porównaniu z odpowiadającymi im czynami karalnymi), jak i innych zagadnień, w tym w szczególności związanych z terminami przedawnienia czy formą zachowania, jaką mogą przybrać czyny nieuczciwej konkurencji – z jednej strony, oraz czyny karalne – z drugiej. Rozbieżności, jakie w tym względzie można odnotować między przepisami prawa cywilnego i karnego powołanej ustawy, stanowią asumpt do ich pogłębionej analizy. Wnioski wysunięte na tej podstawie winny zaś wyznaczać kierunek oczekiwanych zmian w przepisach, a w konsekwencji – wyeliminować wątpliwości utrudniające ich praktyczne stosowanie.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.