Search results

1

Pojęcie „przedstawiciela Narodu” w świetle art. 4 ust. 2 Konstytucji RP z 1997 r.

100%

Litwin T.

Horyzonty Polityki

|

2018

|

vol. 9

|

issue 26

11-31

EN

RESEARCH OBJECTIVE: Explanation of the term “representative of the Nation” used in art. 4 par. 2 of the Constitution of theRepublicofPolandfrom 1997. This term has fundamental importance for understanding of the principle of sovereignity of the nation – the basic constitutional principle, and also the essence of functioning of the Third Republic of Poland as a democratic state. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The term “representative of the Nation” and the linked term “representative organ” create substantial controversies among constitutional law experts. In this article, which presents constitutional legal analysis, the legal-dogmatic method will be generally used, including linguistic-logical, teleological, systematic and historical methods of interpretation of the legal rules. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The introductory part of the article explains in general the principle of sovereignity of the nation. Then, the opinions and views of constitutional law experts concerning the term “representive of nation” are presented. This is followed by the author’s considerations on the subject. The final part of the article includes propositions of amending the art. 4 par. 2 of the Constitution. RESEARCH RESULTS: Although the term “representative of the Nation” brings controversies among constitutional law experts, it seems that supporters of regarding the deputies and senators as the only “representatives of the Nation” and Sejm and Senate as the only “representative organs” are right. CONCLUSIONS, INNOVATIONS AND RECOMMENDATIONS: The author recommends to consider an amendment of art. 4 par. 2 of the Constitution, which would clearly express that all state authority organs should take under consideration in their activities good and interest of the sovereign-Nation.

PL

CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest wyjaśnienie pojęcia „przedstawiciel Narodu” użytego w art. 4 ust. 2 Konstytucji RP z 1997 r. Pojęcie to jest najważniejsze dla zrozumienia podstawowej zasady ustrojowej, jaką jest zasada suwerenności narodu, i dotyczy istoty funkcjonowania III RP jako państwa demokratycznego. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Pojęcie „przedstawiciel Narodu” oraz związane z nim pojęcie „organu przedstawicielskiego” wywołuje duże kontrowersje w doktrynie prawa konstytucyjnego. W artykule, który pozostaje w obrębie rozważań prawno‑konstytucyjnych, wykorzystano głównie metodę prawno‑dogmatyczną, w ramach której zostały użyte następujące metody wykładni przepisów prawnych: językowo‑logiczna, celowościowa, systematyczna oraz historyczno‑prawna. PROCES WYWODU: Wstępna część artykułu ogólnie objaśnia treść zasady suwerenności narodu. Następnie zostały przedstawione zawarte w doktrynie rozważania dotyczące pojęcia „przedstawiciela Narodu”, po czym autor zaprezentował własne refleksje na ten temat. Artykuł kończą propozycje zmiany art. 4 ust. 2 Konstytucji. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Chociaż pojęcie „przedstawiciela Narodu” wywołuje kontrowersje w doktrynie prawa konstytucyjnego, wydaje się, że rację mają zwolennicy poglądu, iż tylko posłowie i senatorowie mogą zostać uznani za „przedstawicieli Narodu”, a zatem wyłącznie Sejm i Senat mogą być uznane za jego „organy przedstawicielskie”. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Należy rozważyć nowelizację art. 4 ust. 2 Konstytucji, która zaznaczyłaby wyraźnie, że wszelkie organy władzy publicznej powinny brać pod uwagę w swojej działalności dobro i interes suwerena‑Narodu.

2

Zasada reprezentacji w nowej i ponowoczesnej polityce. Zagadnienia do dyskusji

89%

Szymanek J.

Wrocławskie Studia Politologiczne

|

2014

|

vol. 17

11 - 35

EN

The text takes on the theme of political representation. This theme is very popular and trendy. This is because now almost everyone is talking about the crisis of political representation. This crisis affects both election procedures and parliamentary mandate, role and importance of political parties and the devaluation of the political position of the parliament. Actually, all the elements of a traditional relationship suffer some prejudice representative. Elections do not give a full picture of the representation. Political parties, in turn, resulted in that it is not the individual members are representatives of the voters only just parties. This distorted representation. The parliament has lost many of the items that he was still in the nineteenth century. What’s more, evolves new phenomena, such as the growing importance of direct democracy instruments, which is seen as a form of supplement representative democracy. Furthermore, the phenomenon is called. counter-democracy or negative growth in the importance of participation, disclosed in strikes, pickets and other forms of protest. All this makes the representation of political change. Changes are subject to the importance of representation. Previously it had its sociological dimension, today, in turn, seen as a deliberation by which the common good is achieved.

3

Naród jako podmiot ograniczający samego siebie w swoich prawach i wolnościach. Zasada suwerenności narodu jako podstawa dla funkcjonowania zasady wyłączności ustawy

71%

Wolanin M.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2022

|

issue 5(69)

327-338

PL

Autor podejmuje temat związków pomiędzy dwiema konstytucyjnymi zasadami: suwerenności narodu i wyłączności ustawy, mając na celu sprawdzić, czy pierwsza z nich nie jest podstawą dla funkcjonowania tej drugiej. Korzystając z metod: dogmatycznej, teoretycznoprawnej i celowościowej, autor wykazuje, że najpierw Naród przyjął Konstytucję RP dozwalającą na ograniczanie w drodze ustawowej danych praw i wolności człowieka i obywatela, a następnie wybierał w wyborach swoich przedstawicieli i swoje przedstawicielki, którzy i które w jego imieniu oraz interesie, a także na podstawie otrzymanej od niego legitymacji, ustanawiały takie ograniczenia. Stąd wniosek, że to tak naprawdę Naród jest podmiotem, który ogranicza samego siebie w korzystaniu z własnych praw i wolności.

EN

The author writes about the relation between two constitutional principles: the sovereignty of the nation and the exclusivity of the statute, with the aim of checking whether the first one is not the basis for the functioning of the second one. Therefore, using the dogmatic, theoretical-legal and teleological methods, the author shows that, firstly, the Nation adopted the Constitution of the Republic of Poland, which allows to limit some human and citizen rights and freedoms by the statute, and then elected its representatives, who in the name, interest, and on the basis of the legitimation received from the Nation, statued such restrictions. That brought the author to the conclusion that in fact the Nation is the entity that limits itself in exercising its rights and freedoms.

Refine search results

1 Horyzonty Polityki

1 Przegląd Prawa Konstytucyjnego

1 Wrocławskie Studia Politologiczne

1 Litwin T.

1 Szymanek J.

1 Wolanin M.

1 2022

1 2018

1 2014

Pojęcie „przedstawiciela Narodu” w świetle art. 4 ust. 2 Konstytucji RP z 1997 r.

Zasada reprezentacji w nowej i ponowoczesnej polityce. Zagadnienia do dyskusji

Naród jako podmiot ograniczający samego siebie w swoich prawach i wolnościach. Zasada suwerenności narodu jako podstawa dla funkcjonowania zasady wyłączności ustawy